پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
تعداد کل بازدیدها :
1848398748
بیانیه هایی که بوی رفتن می دهد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر ورزشی: فوتبال ایران > تیم ملی - کارلوس کروش حتی در سخت ترین روزهای مربیگری اش در ایران، این قدر عصبانی نبود ؛ در روزهایی که می گفتند ایران را به قطر فروخته است.وقتی تیم ملی به ازبکستان باخت و شانس صعودش تقریباً به صفر رسید، خیلی ها علیه کروش شدند. خیلی ها گفتند او باید برود. بعضی ها از توطئه های پشت پرده گفتند و اینکه کروش خودش و تیم ملی را به قطری ها باخته. وقتی آن مقام بلندپایه ورزش در اردوی تیم ملی به بازیکنان گفت: «حواستان باشد که کروش تیم را نفروشد.» کارلوس این جمله را فهمید اما حتی در آن روزهای بحرانی، این قدر آشفته نشد. امروز کروش حالی دارد که تا به حال در فوتبال ایران نداشته ؛ مردی که تا ساعت 2 صبح بیانیه می نویسد و بی محابا به مخالفانش می تازد. در این 5 سال و اندی، کسی کارلوس کروش را این شکلی ندیده بود. حتی وقتی تیم ملی به جام جهانی رفت و توقع داشتیم به مخالفانش بتازد گفت: «من هیچ وقت بابت کاری که می کنم منتظر تشکر هیچ کس نیستم.» کروش از روزهای سختی گذر کرد ؛ خیلی ها دهان باز کردند و هرچه خواستند به او گفتند. اینکه اصلاً مربی نیست، دستیار دهم فرگوسن بوده، پول مفت می گیرد، هیچ کاری برای فوتبال ما نکرده، او باید دستیار مربی ایرانی باشد، کروش فقط بلد است بازارگرمی کند، او دروغگوست و هزار و یک چیز دیگر. کروش حتی وقتی این حرف ها را شنید، آرام بود و همین آرامش باعث شد تا مقابل موج های بزرگ بایستد و به محبوبیتی برسد که هیچ مربی خارجی در ایران به دست نیاورد. او به زعم خودش حالا مقابل یک «آماتور» ایستاده و سؤالی که از او داریم این است ؛ چطور مقابل این آماتور، سرمربی سابق رئال مادرید، تیم ملی پرتغال و مربی منچستر، بدین گونه طغیان می کند؟ مگر او حرفه ای نیست؟ آیا نمی توانست مثل همیشه رفتار کند و با متانت، پاسخ این افراد را در زمین فوتبال بدهد؟ آنها که عادت دارند حتی برای تماشای بازی ژاپن و افغانستان به ورزشگاه آزادی بروند اما یک دقیقه بازی تیم ملی را در این ورزشگاه نبینند. آنها که از بازی پرسپولیس و استقلال تعریف می کنند اما ناگفته پیداست که چرا یک کلام از عملکرد خوب تیم ملی مقابل ژاپن تعریف نمی کنند. این افراد تکلیف شان روشن است. آنها نقطه مقابل کروش هستند، حتی اگر ایران را قهرمان جام جهانی کند. مشکلاتی که با کروش دارند، عمیق تر از این حرف هاست ؛ مشکل اصلی با فلسفه کاری اوست. بیانیه کروش «بوی رفتن می دهد.» وقتی او این گونه بی محابا به منتقدش می تازد، یعنی خسته شده است. بیانیه شنبه شب او بوی «خستگی» و بوی «رفتن» می دهد. کروش هم دیگر طاقت ماندن در این فوتبال را پس از 5 سال و اندی مشکل ندارد و دیر یا زود باید منتظر جدایی اش بود. خیلی از موافقان او در این فوتبال می گویند: «نمی دانیم چرا تا الان مانده است ؛ آن هم با این شرایط. می تواند همین پول را جای دیگر بگیرد و در آرامش کار کند.»
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
-