واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: به گزارش مشرق، در میان برگ های تقویم یادها، خاطرات مختلفی وجود دارد که گاه در انبوه مناسبت ها و اتفاقات جدید از یاد می روند اما 12 آبان ماه هیچگاه برای اهالی دیار مؤمنان زنگار فراموشی به خود نمی گیرد؛ چراکه در این روز سرخی شهادت، سبزی ایثار و سپیدی ایمان آسمان کویر را دربرگرفت. در این روز در سال 1373، مردم کاشان به استقبال 95 مسافر پرواز شهادت آمدند و شهدای گردان امام محمد باقر(ع) را روی دست های قدرشناسی خود به سوی ملجأ ابدی بدرقه کردند و برای همیشه تاریخ 12 آبان را به عنوان روز ایثار و شهادت در دفتر خاطرات دیار شهیدپرور کاشان ثبت و ضبط ساختند. به همین بهانه با تنی چند از افراد حاضر در عملیات خیبر هم سخن شدیم و در مورد گردان امام محمد باقر(ع) و عملیات خیبر به گفت وگو پرداختیم. نخستین این افراد، حاج حسن مفتح بود که از خیبر و خیبرآفرینان گفت، معاون دوم گردان امام محمد باقر(ع) در زمان عملیات و فرمانده یکی از گروهان های این گردان در عملیات خیبر در گفت وگو با خبرنگار فارس در کاشان به تشریح بیشتر ویژگی های گردان امام محمد باقر(ع) و عملیات خیبر پرداخت که در زیر می خوانید: - جایگاه گردان های کاشانی از جمله گردان امام محمد باقر(ع) در دوران دفاع مقدس چگونه بود؟ مفتح: لشگرهای امام حسین(ع) و نجف اشرف بین 7 تا 12 گردان را دارا بودند که دو تا سه گردان مختص رزمندگان کاشانی بود و این حضور در برخی عملیات ها تا چهار گردان نیز می رسید که یکی از این گردان های متعلق به کاشانی ها، گردان امام محمد باقر(ع) بود. حتی در عملیاتی همچون فتح المبین به دلیل ظرفیت بالای رزمندگان کاشانی و برخورداری از تعداد نیروی انسانی زیاد، منطقه کاشان موفق به تشکیل تیپی به نام 33 المهدی شد. - ساختار تشکیلاتی گردان امام محمد باقر(ع) از چه عناصری تشکیل می شد؟ مفتح: این گردان که از سه گروهان که هر کدام بین 120 تا 130 نیرو داشت تشکیل شده بود و از فرماندهی به نام حاج اصغر رجایی برخوردار بود، معاون اول خلیل قسمت کننده نام داشت که در عملیات خیبر شربت شهادت را نوشید و من نیز به عنوان معاون دوم گردان و فرمانده یکی از گروهان ها خدمتگزاری می کردم. هر گروهان این گردان به چهار دسته 22 تا 26 نفره تقسیم می شد که متشکل از فرمانده دسته، معاون، تک تیرانداز، تیربارچی و... بود و هر دسته در قالب گروهان خود وظیفه معینی را انجام می داد. شاخصه یا شاخص های گردان امام محمد باقر(ع) که آن را گردان های دیگر متمایز می کرد چه بود؟ مفتح: ویژگی نخست آن بود که نفرات گردان به دلیل همشهری بودن از هماهنگی مطلوب و درک متقابل مناسبی از یکدیگر برخوردار بودند و نیازی نبود که دستوری برای تک تک افراد تشریح شود و بسیار سریع تئوری های جنگی در مقام عمل تحقق می یافت. شاخصه دیگر گردان امام محمد باقر(ع)، مطیع بودن نفرات بود و همه افراد دستور فرمانده را بی چون و چرا اجرا می کردند؛ بر اساس همین روحیه فرمانبرداری بود که فرمانده لشگر پیچیده ترین عملیات ها را بر عهده گردان رزمندگان کاشانی می گذاشت. برویم سراغ عملیات خیبر که گردان امام محمد باقر(ع) به واسطه آن شناخته می شود؛ علت انجام عملیات خیبر چه بود؟ مأموریت گردانتان در این عملیات چه مناطقی را پوشش می داد؟ مفتح: پس از آنکه قسمتی از خاک ایران در منطقه عمومی شلمچه از جمله جزایر مجنون در خطر تصرف عراقی ها قرار گرفت، تصمیم گرفته شد که این مناطق بازپس گیری شود؛ عملیات خیبر در منطقه وسیعی صورت پذیرفت که مأموریت گردان امام محمد باقر(ع) محور طلاییه بود. این عملیات از چه منظری برای گردانتان عملیاتی دشوار محسوب می شد؟ مفتح: دژ طلاییه یکی از مستحکم ترین موانع دشمن برای عبور به شمار می رفت و مرز مشترک ایران و عراق نیز محسوب می شد. پشت این دژ نیز خاکریزهای عراقی قرار داشت که آن هم از استحکامات بسیار قوی برخوردار بود و علاوه بر آن پشت دژ نیز با آب حورالعظیم انباشته شده بود؛ به همراه نفرات گردان در عمق به عنوان گردان پشتیبان حرکت می کردیم چراکه شب قبل از این حرکت نیروهای لشگر محمد رسول الله به این منطقه حمله کرده بودند اما متأسفانه توفیق چندانی به دست نیاورده و تلفات زیادی نیز داده بودند چنانکه ما در طول پیمودن فاصله تا مکان مورد نظر پیکر شهدا را زیر گام های خود حس می کردیم. شب عملیات چه حسی داشتید؟ فضای گردان چگونه بود؟ مفتح: ساعت حدود 12.5 نیمه شب بود که دستور شروع عملیات صادر شد، پیش از حرکت نیروهای گردان از جمله گروهان یک پشت خاکریز مشرف به دژ سازماندهی شدند؛ پیش از شروع عملیات طبق تجربه ای که وجود داشت مبنی بر اینکه نامگذاری اکثر عملیاتی که به نام حضرت زهرا(س) بود با موفقیت انجام می شد تصمیم گرفتیم آغاز این عملیات نیز به نام بانوی دو عالم متبرک شود ناگهان مشاهده کردم روحانی از تبار سادات در کنار خودرو حاج مهدی خرازی ایستاده است از وی خواهش کردم به صورت مختصر روضه حضرت زهرا(س) را برای رزمندگان گردان بخواند؛ او نیز بسیار آهسته و البته کوتاه در وصف حضرت صدیقه طاهره(س) مرثیه ای خواند به گونه ای که نفرات به شدت متأثر شده و حال معنوی عجیبی پیدا کردند و آماده حرکت شدند. چه خاطره ای از عملیات خیبر را همواره به خاطر دارید؟ مفتح: خاطره ای عبرت آموز از عملیات خیبر در ذهن دارم... روزی پس از بازگشت از جبهه به دلیل مجروحیت، به صورت اتفاقی با فردی به نام سید جبار مواجه شدم؛ شاخصه ظاهری سید جبار خالکوبی های متعددی بود که روی بدنش داشت؛ این آشنایی بر اساس یک مواجهه نه چندان دوستانه در میدان امام حسین(ع) کاشان آغاز شد؛ با این وجود سید جبار پس از آنکه متوجه شد من رزمنده هستم از من خواست وی را به جبهه ببرم من نیز خواسته اش را اجابت کردم. رزمندگان نسبت به رفتارهای نامتعارف سید جبار نظیر بزن و بکوب های همیشگی اش او را نصیحت می کردند که "اینجا جبهه است آداب خود را دارد" اما او همچنان این اعمال را تکرار می کرد تا آنکه آنقدر صداقت و فضای معنوی جبهه روی سید جبار تأثیر گذاشت که به یکی از حاضران همیشگی نماز جماعت تبدیل شد و حتی لیاقت شهادت را در عملیات خیبر نیز پیدا کرد و به نوعی به بهترین شکل عاقبت بخیر شد. سید جبار در وصیتی از هر کس وی را می شناسد می خواهد دو رکعت نماز برایش بخواند چراکه گویا او تا پیش از ورود به جبهه نماز نمی خوانده است که این هم نشان دهنده عدم آشنایی وی با احکام بود چراکه نمازهای قضا منحصر به نمازهای دو رکعتی نمی شود. وصیت سید جبار رنگ تحقق به خود گرفت؟ مفتح: البته! روزی با صحبت با روحانی گردان قرار شد 16 سال نماز و روزه قضای سید جبار را به اتفاق سایر بسیجیان گردان ادا کنیم و چنین اتفاقی افتاد تا عاقبت بخیری یک فرد به معنای عینی به همگان نشان داده شود. آیا می توان عملیات خیبر را همراه با پیشوند «شکست خورده» خواند؟ مفتح: هرگز! عملیات خیبر به نوعی راهنمایی برای عملیات های بعدی بود و پیروزی ها و توفیق هایی که در عملیا ت های مشابه بعدی نصیب رزمندگان شد مدیون عملیاتی نظیر خیبر بود چراکه نقاط ضعف در اینگونه عملیات به خوبی برایمان روشن شد.
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]