تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836865633
هدف اصلی در مذاکرات پایان ندادن مذاکرات است
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: هدف اصلی در مذاکرات پایان ندادن مذاکرات است. آمریکا مذاکرات را به بحث های حواشی و موضوعات چالشی می کشاند و برای هرکدام از موضوعات مذاکرات، مذاکره دیگری طلب می کند. انسداد و ختم مذاکرات به موضوع و نقطه ی مشترک به مثابه ی پایان چانه زنی و ابهامات رفتاری و اتخاذ تفسیری واحد از گفتگوی بین طرفین است.محمد سلامی استاد؛ الزامات نه گانه ی رهبری که الحاق بر تکالیف نه گانه ی مجلس مصوب 21 مهر 1394 تحت عنوان «اقدام متناسب و متقابل جمهوری اسلامی ایران در اجرای برجام» و ملاحظات ده گانه ذِیل مصوبه ی جلسه ی 634 شورای عالی امنیت ملی مورخ 19/5/94 صادر شده است نشان دهنده ی موافقت مشروط مقام معظم رهبری و اقدامات محتاطانه مسئولان نسبت به ترفندها، برنامه ها، اقدامات و راهبردهای دشمن در دوره ی پسابرجام از یک سو و شکاف ها و تفاسیر گونه گون و متباین از نحوه ی اجرای برجام و موارد الحاقیه به آن است. آنچه مشخص است غرب و مشخصاً ایالات متحده آمریکا از شروع روند مذاکره با ایرانیان علاوه بر رسیدن به منافع کوتاه مدت خود –نظیر ختم پرونده هسته ای در افکار عمومی و رسانه ای آمریکا، استفاده ابزاری به جهت استفاده در انتخابات بعدی ریاست جمهوری آمریکا، شکست ها و درگیری های آمریکا در غرب آسیا و ...- به دنبال هدف درازمدت خود یعنی نفوذ در صحنه ی سیاسی-عمومی خود در ایران بودند. آیت آ... خامنه ای این قضیه را در سخنرانی های متعدد بارها گوشزد نموده اند: «به دنبال چیزی به نام مذاکره با ایران اند. [اما] مذاکره بهانه است، مذاکره وسیله برای نفوذ است، مذاکره وسیله برای تحمیل خواست ها است. ما فقط در قضیه ی هسته ای به دلایل مشخص که مکرر هم این دلایل را ذکر کرده ایم، موافقت کرده ایم بروند مذاکره کنند [1] ... امروز نفوذ دشمن یکی از تهدیدهای بزرگ است برای این کشور؛ دنبال نفوذند. نفوذ یعنی چه؟ نفوذ اقتصادی ممکن است، که البته کم اهمیت ترین آن نفوذ اقتصادی است و ممکن است که جزو کم اهمیت ترین [هم] نفوذ امنیتی باشد». [2] در یک برآورد از رویه ی غرب و به خصوص مقامات آمریکایی، برخی از لایه های پنهان اهداف غرب از مذاکره با ایران بیشتر مشهود می شود. همان طور که جمهوری اسلامی ایران برای مذاکره، اهدافی را تعیین کرده بود، غرب به رهبری آمریکا نیز اهدافی برای مدیریت جمهوری اسلامی و مهار آن مدنظر قرار داده بود که جلوگیری از «استقلال کشور به عنوان یکی از شاخص های انقلاب»، «تقویت شبکه ی حامیان غرب در ایران و ایجاد فضای چندقطبی در جامعه ی ایران»، «جلوگیری از نفوذ بین المللی ایران»، «جلوگیری از تبدیل شدن ایران به عنوان یک الگوی جدید نظام سیاسی»[3]، «شکست در ادامه روند برجام و مقصر جلوه نمایاندن ایران به جامعه ی بین الملل» و... ازجمله ی آن ها است. در این زمینه ابزارهای بسیاری وجود دارد که آمریکا با تمسک به آن ها قصد دارد که نفوذ خود را پایه گذاری و تدریجاً به اهداف برنامه ریزی شده خود دست یابد از جمله: استفاده از تحریم و حفظ ساختارهای تحریم، امتداد و گسترش مذاکرات هسته ای به دیگر مباحث مورد دغدغه آمریکا از جمله سلاح های کشتارجمعی، حقوق بشر، تروریسم و...، استفاده از الگوهای چندلایه در مذاکرات به منظور نیل به اهداف خود و اقناع سازی طرف مقابل، استفاده از مکانیسم ماشه و تمسک به ظرفیت های مغفول مانده در سند برجام و... . روند رو به گسترش سلسله اختلاف های ایران و آمریکا گویی تمامی ندارد و آمریکا در این باب جز به تغییر حکومت در ایران در اولویت اصلی و برتر و در اولویت های بعد اقناع و انطباق سازی منافع به صورت گام به گام و تدریجی از طریق مذاکرات پی درپی و قدرت نرم به چیز دیگری فکر نمی کند. مقام معظم رهبری در بند 2 الزامات 14گانه اجرای برجام به همین نکته اشاره می کند و خطاب به مقام ریاست جمهوری می فرمایند: «جنابعالی با سابقه ای چند دهه حضور در متن مسائل جمهوری اسلامی، طبعاً دانسته اید که دولت ایالات آمریکا، در قضیّه ی هسته ای و نه در هیچ مسئله ی دیگری، در برابر ایران رویکردی جز خصومت و اخلال در پیش نگرفته است و در آینده هم بعید است جز این روش عمل کند ... صاحب نظران سیاسی عالَم و افکار عمومی بسیاری از ملّت ها، به وضوح تشخیص می دهند که عامل این خصومت تمام نشدنی، ماهیت و هویت جمهوری اسلامی ایران است که برخاسته از انقلاب اسلامی است. ایستادگی بر مواضع بر حقّ اسلامی در مخالفت با نظام سلطه و استکبار، ایستادگی در برابر زیاده طلبی و دست اندازی به ملّت های ضعیف، افشای حمایت آمریکا از دیکتاتوری های قرون وسطایی و سرکوب ملّت های مستقل، دفاع بی وقفه از ملّت فلسطین و گروه های مقاومت میهنی، فریاد منطقی و دنیاپسند بر سر رژیم غاصب صهیونیست، قلم های عمده ای را تشکیل می دهند که دشمنی رژیم ایالات متحده ی آمریکا را بر ضد جمهوری اسلامی، برای آنان اجتناب ناپذیر کرده است؛ و این دشمنی تا هنگامی که جمهوری اسلامی با قدرت درونی و پایدار خود، آنان را مأیوس کند ادامه خواهد داشت». [4] در ادامه به دو گزینه ای که غرب و در رأس آن ها آمریکا تمسک می جویند تا نفوذ سیاسی-اقتصادی خود را در کشور گسترش دهند و ارتباط معنایی آن ها با الزامات نه گانه رهبر در برجام را بررسی می کنیم. قطعنامه 2231 و بند «بازگشت پذیری تحریم ها» اولین آوردگاه غرب برای حفظ ساختار تحریم ها محسوب می شد. «آدام زوبین» مدیر اداره کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا (OFAC) : همه تحریم های ایران مرتبط با حمایت ایران از تروریسم، فعالیت های برهم زننده ثبات در منطقه، توسعه موشکی و نقض حقوق بشر پابرجا خواهند ماند». تحریم ها و حفظ موقعیت ساختاری آن ها: محمدجواد ظریف وزیر خارجه ی کشورمان طی مصاحبه ای با مجله دیپلماتیک در باب موضوعیت تحریم ابراز داشتند: «اگر تحریم ها را بررسی کنید می بینید که تئوری تحریم به دنبال این است که بین قدرت و جامعه فاصله ایجاد کند و جامعه نسبت به قدرت حاکمه واکنش نشان دهد؛ وگرنه هدف تحریم نیست که فشار اقتصادی به گروهی وارد کند. می خواهد این فشار اقتصادی منجر به یک رفتار سیاسی بشود و این رفتار سیاسی بر هیئت حاکمه فشار بیاورد ... در واقع هدف تحریم، تغییر رژیم است. در واقع تغییر رفتار از طریق یک فشار بر رژیم که بیشتر هم به تغییر رژیم می انجامد». هدف تحریم ها این است که از طریق کارکردی دوگانه منجر به تغییر رفتار ایران شود. از یک طرف به تعبیر هیلاری کلینتون در پی «تغییر محاسبات نخبگان جامعه» است و از طرف دیگر با فشار به مردم در پی نارضایتی عمومی و آشوب داخلی است. [5] با توصیف ذکرشده، غرب از اهمیت تحریم ها به خوبی آگاه است و قصد ندارد پس از برجام این حربه دیپلماسی خود را حذف نماید. حذف تحریم ها مهم ترین دلیل دولت دکتر روحانی برای آغاز مذاکره بود و چگونه گزینه ای که پیشران مذاکرات و فرجام برجام بود به دست آمریکا حذف شود. به زعم آمریکا و غرب، تحریم ها نقطه ضعف و موضع آسیب ایران محسوب می شود بنابراین می شود با تسری این موضوع به دیگر موارد اختلافی همچون تروریسم، امنیت رژیم صهیونیستی، حقوق بشر، سلاح های کشتارجمعی، موشک های بالستیک و ... روند مذاکرات و عقب نشینی حاصل از آن را آغاز نمود. قطعنامه 2231 و بند «بازگشت پذیری تحریم ها» اولین آوردگاه غرب برای حفظ ساختار تحریم ها محسوب می شد. «آدام زوبین» مدیر اداره کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری آمریکا (OFAC) در سخنرانی خود در موسسه واشنگتن از ابقای تحریم ها سخن گفت و تأکید کرد که عملاً فشار تحریم ها پس از برجام بیشتر خواهد شد نه کمتر. «در چارچوب برجام بیش از دویست شخص حقیقی و شرکت مرتبط با ایران از جمله شرکت های مهم در حوزه ی نظامی، مهندسی و انرژی در فهرست OFAC باقی خواهد ماند. تحریم های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با هرکدام از نهادهای وابسته به آن نظیر بنیان تعاون سپاه، قرارگاه خاتم الانبیا، شرکت نفت و گاز سپاه (سپانیر)، خط هوایی ماهان، بانک صادرات و دویست نهاد و شرکت دیگر پابرجا خواهد ماند. تحریم های آمریکا علیه ایران تقریباً مثل امروز دست نخورده باقی خواهد ماند. سرمایه گذاری های شرکت های آمریکایی کماکان در ایران ممنوع است و ایران نمی تواند در بانک های آمریکایی حساب باز کند یا حتی دسترسی لحظه ای داشته باشد. پیشینه تحریم های آمریکا به مدت ها پیش از مطرح شدن برنامه ی هسته ای ایران بازمی گردد و پابرجا خواهد ماند. علاوه بر این همه تحریم های ایران مرتبط با حمایت ایران از تروریسم، فعالیت های برهم زننده ثبات در منطقه، توسعه موشکی و نقض حقوق بشر پابرجا خواهند ماند». [6] روند حفظ تحریم ها بسیار جدی است. در قطعنامه 2231 در بند هشتم از بخش «لغوها» در متن اصلی قطعنامه درباره ی تحریم ها آمده است «شورای امنیت تصمیم می گیرد که تحت بند 41 منشور ملل متحد، 10 سال پس از روز پذیرش برجام که در سند برجام تعریف شده است، تمام تمهیدات این قطعنامه لغو گردند و هیچ کدام از قطعنامه هایی که در زیر پاراگراف a از پاراگراف 7 گفته شد (اشاره به لغو مشروط 7 قطعنامه شورای امنیت درباره ی مسئله هسته ای) نباید اجرا شوند. در این زمان، شورای امنیت به رسیدگی به مسئله هسته ای ایران پایان می دهد و گزینه «عدم اشاعه» از فهرست مورد توجه شورای امنیت خارج می شود». [7] بنابراین می بینیم بر اساس نص صریح قطعنامه 2231 ساختار تحریم ها به مدت 10 سال باقی می ماند و این زمان بسیار برای شیطنت ها و بهانه جویی های غربی مهم خواهد بود تا با کوچک ترین بهانه تمام 7 قطعنامه شورای امنیت را بازگردانند. لذا همین مطلب دغدغه ی رهبر معظم انقلاب نیز است و ایشان در بند یک از «الزامات اجرای برجام» توصیه فرموده اند: «لازم است تضمین های قوی و کافی برای جلوگیری از تخلف طرف های مقابل، تدارک شود... باید تصریح شود این تحریم ها به کلی برداشته شده است. هرگونه اظهاری مبنی بر اینکه ساختار تحریم ها باقی خواهد ماند، به منزله ی نقض برجام است» و در بند 2 «وضع هرگونه تحریم در هر سطح و به هر بهانه ای (از جمله بهانه های تکراری و خودساخته ی تروریسم و حقوق بشر) توسط هر یک از کشورهای طرف مذاکرات، نقض برجام محسوب خواهد شد». [8] مذاکرات و پایان باز آن: مذاکره یکی از مهم ترین ارکان دیپلماسی است که دو یا چند کشور برای رسیدن به منافع و فهم مشترک به آن تمسک می جویند. اما مذاکره همیشه به معنای حل مشکلات طرفین و رسیدن به نقطه نظرات مشترک نیست. زمانی که یک طرف وانمود می کند که مذاکره می کند اما به طور پنهان هیچ قصدی برای مصالحه نداشته باشد، آن طرف با نیت بدی در حال مذاکره است. نیت بد مفهومی است در تئوری مذاکره که به وسیله آن گروه ها وانمود می کنند که برای رسیدن به حل اختلافات در حال استدلال کردن هستند اما هیچ قصدی برای انجام این کار ندارند. [9] در راهبرد مذاکراتی آمریکا دو لایه نهفته بود. لایه پنهان و لایه آشکار. در لایه پنهان هدف آمریکا فشار به ایران برای تسلیم در برابر درخواست های آمریکا بود. سه محور در لایه آشکار جهت گیری شده بود. محور اول ابزار فشار به ایران بود که به موضوع تحریم ها محول شده بود. محور دوم بهانه ی فشار برای حل موضوع هسته ای بود که به زعم غربی ها به دغدغه ی سلاح اتمی در ایران نسبت داده می شد و محور سوم شیوه ی تسلیم کردن ایران بود که مذاکره این کار را انجام می داد. [10] دولت آمریکا پیشاپیش خود را برنده ی هرگونه منازعه تفسیری درباره ی متن می داند چراکه عقیده دارد ایران هرگز در استفاده از هیچ یک از مکانیسم های داوری مندرج در برجام یا قطعنامه 2231 موفق نخواهد بود آمریکا و کشورهای غربی در مذاکره قصد داشتند ایران را به قبول درخواست های خود وادار کنند. آمریکا در ابتدا از طریق سلطان نشین عمان اعلام کرده بود که قصد مذاکره دارد و آماده حذف تحریم های ایران است. با شروع مذاکرات اقناع سازی تدریجی هیئت مذاکره کننده ایرانی، در دستور کار آمریکا قرار گرفت. غربی ها قصد داشتند با طولانی کردن مذاکرات و فرسایشی کردن آن، ظرفیت ها و نقاط قوت و اتکا ایران را در منطقه تحلیل برده و در صورت انصراف ایران از مذاکرات، ایران را مقصر شکست مذاکرات در جامعه ی بین الملل اعلام نمایند. هدف اصلی در مذاکرات پایان ندادن مذاکرات است. آمریکا مذاکرات را به بحث های حواشی و موضوعات چالشی می کشاند و برای هرکدام از موضوعات مذاکرات، مذاکره دیگری طلب می کند. انسداد و ختم مذاکرات به موضوع و نقطه ی مشترک به مثابه ی پایان چانه زنی و ابهامات رفتاری و اتخاذ تفسیری واحد از گفتگوی بین طرفین است. آمریکا سعی دارد با ادامه مذاکرات و طرح موضوعات بی پایان که هرکدام مذاکره ای برای مذاکرات بیشتر طلب می کند قصد دارد تفسیر واحدی از متن مذاکرات بروز ندهد و موضوعات مورد بحث را به دلخواه خود تفسیر کند. به عنوان نمونه آمریکا اجرای برجام را مانعی برای تشدید تحریم ها در دیگر مسائل نظیر حقوق بشر و تروریسم نمی داند؛ نظام دسترسی و بازرسی های توافق شده را یک مسئله اطلاعاتی می داند تا یک مسئله پادمانی؛ اجرای برجام را از سوی ایران نه مطابق با هدف مذاکره بلکه نوعی اعتمادسازی درازمدت از سوی ایران می داند لذا حفظ زیرساخت تحریم ها را لازم می داند و دولت آمریکا پیشاپیش خود را برنده ی هرگونه منازعه تفسیری درباره ی متن می داند چراکه عقیده دارد ایران هرگز در استفاده از هیچ یک از مکانیسم های داوری مندرج در برجام یا قطعنامه 2231 موفق نخواهد بود [11] نمونه ی دیگر از تفسیرهای دلبخواهانه در بحث افزایش توان غنی سازی ایران که در آن طور که در متن برجام آمده «افزایشی معقول» نام برده شده است، که این نه یک مفهوم کمی که مفهومی قابل تفسیر است. [12] تفاسیر دلبخواهانه آمریکایی ها همچنین مورد توجه رهبر انقلاب اسلامی بوده به طوری که در بند 8 نامه الزامات اجرای برجام اعلام نموده اند: «توجه شود که در موارد ابهام سند برجام، تفسیر طرف مقابل موردقبول نیست و مرجع، متن مذاکرات است».* منابع: 1- سخنرانی آیت آ... خامنه ای در دیدار اقشار مردم، 18 شهریور 1394، قابل دسترسی در: www.farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=6592 2- سخنرانی آیت آ... خامنه ای در دیدار فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، 25 شهریور 1394، قابل دسترسی در: www.farsi.khamenei.ir/newspart-index?tid=6592 3- رضا رحمتی، گزینه نفوذ؛ نقشه ی جدید آمریکا، 31 مرداد 1394، پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت آ... خامنه ای (مدظله العالی)، قابل دسترسی در: www.dsrc.ir/view/article.aspx?id=11129 4- متن نامه رهبر انقلاب به رئیس جمهور درباره ی الزامات اجرای برجام، 29 مهر 1394 5- مصطفی محمدی، بهانه ی هسته ای برای تغییر رفتار ایران، اندیشکده تبیین راهبردی، 31 شهریور 1394، قابل دسترسی در: www.tabyincenter.ir/index.php/menu-examples/child-item 6- وب سایت ایران هسته ای، آمریکا چگونه پس از توافق، رژیم تحریم ها علیه ایران را حفظ خواهد کرد؟، 30 شهریور 1394، قابل دسترسی در: www.tabyincenter.ir/index.php?rasad/strategic-monitoring 7- صادق قربانی، نگاهی به قطعنامه های شورای امنیت؛ بازگشت تحریم ها، محدودیت های موشکی و گزارش های دوره ای، خبرگزاری فارس، 27 تیر 1394، قابل دسترسی در: www.farsnews.com/newstext.php?nn=13940426000685 8- متن نامه، پیشین 9- ویکی پدیا، مذاکره، قابل دسترسی در: www.fa.m.wikipedia.org/wiki 10- هفته نامه خط حزب آ...، تله مذاکره، شماره چهارم، هفته اول، آبان 94، دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت آ... خامنه ای (مدظله العالی)، ص 2 11- مهدی محمدی، پایان کار در واشنگتن، آغاز راه در تهران، وطن امروز، قابل دسترسی در اندیشکده تبیین راهبردی، 30 شهریور 1394 www.tabyincenter.ir/index.php?rasad/strategic-monitoring 12- صادق قربانی، چرا شروط 9 گانه باید رعایت شود؟، خبرگزاری فارس، 3 آبان 1394، قابل دسترسی در: www.ahira44.blogsky.com/1394/08/03/post-477/ * محمد سلامی استاد؛ دانش آموخته کارشناسی ارشد مطالعات خاورمیانه و شمال آفریقا از دانشگاه علامه طباطبایی / انتهای متن /
دوشنبه ، ۱۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها