واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: فرهنگی آیا تصور عموم از رشته کتابداری درست است؟ اگر نه چطور می توان آن را تغییر داد؟ آینده شغلی این رشته چقدر روشن است؟ کتابداران نگران وضعیت شغلی خود هستند. با اینکه کتابداران بزرگترین بار فرهنگی کشور را بر دوش دارند عموماً افرادی گمنام هستند که همیشه در سایه می زییند و کسی به قدر و منزلت این شغل، چنان که باید توجه نمی کند. آیا نقش کتابدار در جامعه ما به درستی شناسانده شده؟ آیا مقامات و مسئولان به این حوزه توجه کافی دارند؟ اصلاً بحث کتابداری چقدر در جامعه جدی گرفته می شود؟ جایگاه کتابداران در بین اهالی فرهنگ کجاست و اینکه چقدر از متخصصان این رشته برای کار در کتابخانه های عمومی و دانشگاهی استفاده می شود؟ کارشناسان بر این باورند ، کتابدار باید از کار خود لذت ببرد و با مراجعه کننده با تبسم و خشنودی برخورد نماید، به طوری که افراد جذب کتابخانه ها شوند. کتابدار باید از خود مایه بگذارد و اجازه ندهد که مراجعه کننده بدون اینکه نیازش بر طرف شود از کتابخانه بیرون برود. متأسفانه در بسیاری از کتابخانه ها شاهد استفاده از افراد غیرمتخصص هستیم. آن ها اطلاعات کافی در این زمینه ندارند و میزان مطالعه شان بسیار پایین است. فرض کنید این افراد در یک کتابخانه بزرگ که جمعیت زیادی هر روز در آن رفت و آمد می کند، مشغول به کار هستند. بسیاری از مراجعان کتابخانه، از کتابدار می خواهند که به آن ها کتابی پیشنهاد دهد آن هم در شرایطی که کتابدار ما شاید در تمام طول زندگی خود چند جلد رمان ساده خوانده باشد، آن وقت است که کار مشکل می شود، یا می گوید متأسفم کتابی را برای پیشنهاد ندارم یا کتابی از سر سهل انگاری به او پیشنهاد می کند که هر دوی این اتفاقات آسیب زننده است. اگر کتابدار نتواند به مراجعه کننده خود کتاب خوبی معرفی کند نگاه مخاطب به او تغییر می کند و شاید این یکی از دلایلی باشد که موجب شده نقش کتابدار در جامعه تا مقام یک امانت دهنده کتاب نزول کند. به گزارش ایبنا ، کامران فانی (استاد برتر کتابداری و مرجع نگاری) در پاسخ به این سوال که آیا کشور ما در این عرصه با استانداردهای جهانی همسو است یا خیر می گوید: کتابداری در حال حاضر بسیار به استانداردهای جهانی نزدیک است. ما 40 سال پیش در صف آخر بودیم اما در این سال ها ایران دارای سیستم های پیشرفته کتابداری است و از نظر آموزشی بسیار پیشرفت کرده است. طبق آخرین استانداردها عمل می کنیم. از اینجا به بعد زمینه آماده است، حالا اینکه ما از این زمینه ها چقدر برداشت می کنیم و چطور از آن استفاده می کنیم مسأله دیگری است. این استاد مرجع نگاری ادامه می دهد: هنوز جامعه ما نیاز به کتابدارهای تحصیلکرده دارد. جوانانی که به این رشته علاقه دارند و می خواهند که شغل آینده شان نیز کتابداری باشد بهتر است برای تحصیل در این رشته دست به کار شوند. این شغل بهترین فرصت برای استخدام شدن است، چیزی که در بسیاری مشاغل، دیگر اشباع شده. اما کتابداری هنوز اشباع نشده. فانی در رابطه با وظیفه دولت در مقابل کتابداران می گوید: اگرچه که ما کتابخانه های خصوصی هم داریم اما بیشترین مسئولیت در این زمینه با دولت است. امروزه تلاش می شود که کتابخانه ها را به دست شهرداری ها بسپارند و در همه جای دنیا هم به این شکل رفتار می شود کتابخانه ها زیر نظر شهرداری ها هستند و من معتقدم اگر این کار ادامه پیدا کند و کتابخانه ها تماماً به شهرداری سپرده شود، شاهد اتفاقات بهتری خواهیم بود. یک کتابدار معتقد است این جمله که «سرانه مطالعه در کشور ما پایین است» جمله غلطی است. او در این باره می گوید: چه کسی می داند که در کشور ما سرانه مطالعه کم است؟ کسی که در رشته ی کشاورزی فعالیت می کند قطعاً کتاب های مربوط به آن حوزه را می خواند. مردم ما اهل خواندن تاریخ و علوم اجتماعی و فلسفه و هنر نیستند. باید گفت سرانه ی مطالعه فرهنگی در کشور ما پایین است. او ادامه می دهد: در حال حاضر جامعه ما چیزی حدود 6 هزار پزشک بیکار دارد، این نشان می دهد که کشور ما در حوزه ایجاد شغل دچار مشکل است. با اطمینان می گویم که کمترین بیکار را نسبت به فارغ التصیلان دانشگاهی رشته کتابداری دارد حافظیان معتقد است: کتابداران نیز این حرفه را باید به عنوان یک حرفه فنی بشناسند و فکر نکنند کتابداری شغل ساده ای است که نیاز به هیچ گونه تلاش و کوشش ندارد. مسئولی که خودش قدر کتاب و نقش کتاب را در تحولات جامعه بداند و خودش قدر کتاب را بفهمد و کتابخوان باشد به طور قطع به کتابداران احترام می گذارد و برای آن ها ارزش قائل می شود. مسئولی که در عمرش کتاب نخوانده نمی تواند اهمیت کتاب و کتابدار را در جامعه درک کند و همین موجب می شود که به شغل کتابداری به چشم بی ارزشی نگاه شود.
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 33]