محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827695332
طنز/ خودروی ملی؛ تکون بده
واضح آرشیو وب فارسی:همدان پیام: طنز دور از جان شما، چند وقت پیش با خودروی ملی و به عبارتی افتخار ملی ام، زدم به یک تیر چراغ برق. آنجا بود که فهمیدم؛ وقتی می گویند: «عمر کسی به دنیا بوده» یعنی چه! می پرسید چطور؟ این هم مشروح تمامی وقایعی که پس از تصادف در کسری از ثانیه بر سرم آمد: خدا را صد هزار مرتبه شکر، کمربند ایمنی را بسته بودم، به همین خاطر با سر نرفتم توی شیشه، بلکه با خود صندلی رفتم به طرف شیشه! البته کمربند بینوا زحمتش را کشید اما این صندلی بود که ...بگذریم. در آن مقطع حساس کنونی یعنی قبل از اصابت به شیشه تنها امیدم به کیسه هوا بود که با شنیدن صدای انفجار وحشتناکی از سمت فرمان و داشبورد، دلم قرص شد که قرار است اتفاقاتی بیفتد. بی انصافی است اگر بگویم اتفاقی نیفتاد. چراکه پس از کلی سر و صدا و پر شدن دودی تهوع آور در داخل ماشین بالاخره کیسه هوا عمل کرد اما در آن وضعیت که بی شباهت به اصابت یک خمپاره 60 به ماشینم نبود، متوجه شدم دو بادکنک قد کف دست، جلو چشمانم همچون دو قارچ بهاری روییدند و تندی هم خشکیدند! اگر به جای «بروس ویلیس» به من بگویید: «جان سخت» حق دارید! چون پس از آن اتفاقاتی که به شکل معجزه آسایی به خیر گذشت هم اکنون در خدمت شما هستم. راستی می دانید چرا تا کنون در مورد تجهیزات ایمنی خودرو ها به اندازه مشکلات فنی آنها صحبت یا شکایتی نشده است؟ عرض می کنم: همیشه یک شاکی خوب یک شاکی زنده است! به عبارتی؛ کسانی می توانند از ایمنی خودروها شکایت کنند که از چنین سوانحی جان سالم به در برده باشند اما گویا تجهیزات ایمنی خودرو ها به گونه ای تعبیه شده اند تا کسی نتواند به همین راحتی ها جان به در برده و لب به شکایت باز کند! حالا فرض بفرمایید کسی توانست از هفت خوان: صندلی مرگ، کیسه هوایی به لطافت برگ و... قسر در رود. در ادامه، آن گاز بدبو در نقش «تیر خلاص» کار را یکسره می کند! گازی که از آن موقع به بعد پای مرا به دکترهای نای و ریه و گوش و حلق و بینی کشانده است. معمولاً برای کاهش اعتراضات فقط دو راه وجود دارد: 1- راه پردردسر: افزایش کیفیت خودرو 2- راه کم دردسر: کاهش اعتراض کنندگان حال کلاهتان را قاضی کنید، اگر شما خودرو ساز بودید خدا وکیلی کدامشان را انتخاب می کردید؟ راه پردردسر یا کم دردسر؟! امید آنکه در دوران پساتحریم صنعت خودروسازی هم تکانی به خودش بدهد. «توضیح: این حادثه با کلیه مستندات واقعی است که به زبان طنز بیان شده است». منبع: ایسنا
یکشنبه ، ۱۰آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همدان پیام]
[مشاهده در: www.hamedanpayam.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها