اختلالات در طوطي ها:

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: sara_tokli17th May 2009, 07:43 PMاختلالات در طوطي ها: سرماخوردگي: از علائم مهم سرما خوردگي اغلب چشمان ملتهب،قرمز شدن و تورم پلك ها خواهد بود.پرنده هاي تازه وارداتي به علت خو نگرفتن با محيط جديد دچار سرما خوردگي ميگردند.اما به ندرت اين بيماري به چرك شش هاكه خطرناك است بدل خواهد شد.مراقبت هاي لازم را بايستي انجام داد،زيرا التهاب چشم ها و تنگي نفس اغلب مقدمه ي بيماري هاي جدي خواهد بود.بهر تقدير بايددر صورت مشاهده ي اين علائم،طوطي را دردماي ثابت حدود24 درجه ي سانتيگراد مراقبت نمود.بايستي از جريان هوا و خوراك سرد پرهيز نمودوچاي بابونه ي ولرم به عنوان نوشابه به پرندهارائه گردد.اشعه ي محتاطانه با نور قرمز مي تواند موجب تسريع بهبودي گردد. اسهال: صرف نظر از فضله ي طوطي هاي ميوه خوار نظير لوريس ها،فضله ي بقيه طوطي ها معمولا"غليظ و غير ابكي و ازدو مؤلفه ي سفيدوسبز تشكيل يافته است.البته احتمال رنگي شدن فضله(غير از دو رنگ ياد شده)بدون ان كه علتش بيماري باشد وجود دارد.به عنوان مثال:اين جالت راپس ازتغذيه مقداري گيلاس يا انواع توت ها مشاهده مي نمائيم.لذابا مشاهده ي تغيراتي در رنگ فضله نبايستي فورا"برداشت منفي داشت.تنها در صورتي كه اسهال چندين روزپياپي ادامه داشته و فضله دنگي بماند،احتمال بيماري وجود دارد.از انجا كه اسهال همواره در بسياري از بيماري هامشاهده مي گردد،لذا تشخيص بيماري اسان نبوده و بايستي لاجرم به دامپزشك مراجعه نمود. پرنده بايد در زمان اسهال به ميزان كافي اب دريافت كند،زيرا در اثر اسهال اب بدنش كاسته مي شود. منبع:كتاب طوطي اثر:پترادايمر ترجمه:دكتر علي فرشچي sara_tokli26th June 2009, 03:39 AMرشد بيش از اندازه ي ناخن ها طوطي در اسارت قادر به سائيدن ناخن ها و منقار خود به قدر كافي نخواهد بود.البته در صورتي كه درخت خزيدن داشته باشد،با رشد بيش از انداره ناخن ها و منقار كمتر مواجه خواهيم بود.ناخن ها و منقار بلند بايستي كوتاه گردند.كوتاه كردن بايد توسط شخصي با تجربه يا دامپزشك انجام شود،زيرادر نتيجه ي زياده روي خون ريزي بوجود امده موجب رنج و ناراحتي پرنده را فراهم خواهد ساخت.رشد بيش از اندازه ي ناخن ها را مي توان مثلا"در اثر گير كردن پي در پي ناخن ها در فرش متوجه شد.در صورتيكه قسمت فوقاني منقارنسبت به قسمت زيرين ان رشدنامناسبي داشته باشد،پرنده ضمن تغذيه دچار اشكالات و اختلالاتي خواهدگرديد.براي جلوگيري از رشد بيش از اندازه ي منقار به پرنده ميوه جات پوست سخت نظير گردو،بادام،فندوق و پسته ارائه نموده و چوب سخت جهت جويدن در اختيارش بگذاريد. منبع:كتاب طوطي اثر:پترادايمر ترجمه:دكتر علي فرشچي sara_tokli26th June 2009, 03:42 AMکاندیدیازیس در پرندگان کاندیدیازیس عفونتی است که توسط قارچ Candida albicans ایجاد میگردد. این قارچ بطور معمول با تعداد کم در دستگاه گوارش پرندگان وجود دارد. در صورتی که تعداد این قارچ افزایش یابد یا دستگاه گوارش آسیب ببیند ، کاندیدا می تواند باعث ایجاد بیماری شود و غیر از دستگاه گوارش حتی نوک و دستگاه تنفس را درگیر نماید. کاندیدا قادر است پوست ، پرها ، چشم و دستگاه تناسلی را هم درگیر کند اما این مسئله در میان طوطیان آنچنان معمول نیست. کاندیدیازیس در پرندگان کم سن و سال بسیار شایعتر است. پرندگانی هم که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند بیشتر در معرض این بیماری می باشند. عواملی که باعث افزایش شانس ابتلای پرنده به این بیماری میشوند عبارتند از : 1 - تأخیر در تخلیه به موقع چینه دان 2 - مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک 3 - شرایط نامناسب بهداشتی نگهداری و زندگی پرنده 4 - کمبود ویتامین A 5 - سوء تغذیه ( تغذیه انحصاری با دانه ها) 6 - درگیری با سایر عفونت ها نظیر آبله یا تریکوموناس 7 - استنشاق دود سیگار و دخانیات 8 - استرس (بخصوص ناشی از حمل و نقل) - علائم ابتلا : نشانه های بالینی بیماری بر اساس درگیری اندامهای مختلف بدن متفاوت است. ممکن است در برخی موارد تنها یک نقطه از بدن نظیر دهان و بعضی مواقع منطقه وسیعی نظیر کل دستگاه گوارش یا سایر ارگانها همراه با یک منطقه در یک زمان درگیر شده باشند. عفونت دهان و نوک می تواند باعث دشواری تنفس و ظهور پلاکهای سفید در دهان شود. عفونت نوک اغلب در ناحیه commissure (جاییکه شکاف نوک بالا و پایین بهم میرسند) اتفاق می افتد. عفونت چینه دان می تواند باعث برگشت غذا به دهان و افسردگی ، بی اشتهایی ، تأخیر در تخلیه بموقع چینه دان و احتمالاً انباشتگی چینه دان همراه باشد. اگر عفونت در قسمتهای انتهایی دستگاه گوارش رخ دهد افسردگی ، بی اشتهایی ، کاهش وزن ، استفراغ و اسهال مورد انتظار خواهد بود. به دلیل آنکه در این موارد جذب مواد مغذی از روده ها کاهش می یابد در صورت مزمن شدن عفونت ، سوء تغذیه پرنده را درگیر خواهد نمود. ترشحات تنفسی ، تغییر صدای پرنده ، دشواری و سرعت در تنفس و عدم توانایی پرنده در تحرک از جمله عوارض عفونت تنفسی هستند. - تشخیص بیماری : از آنجایی که این قارچ بطور طبیعی در دستگاه گوارش پرنده حضور دارد لذا یافتن آن در دستگاه گوارش به تنهایی نمی تواند دلیل بر وجود بیماری باشد. در کنار معاینه بالینی ، نشانه های درمانگاهی ، کشت قارچ از منطقه عفونی بدن و یافتن تعداد بالا و زیاد قارچ و بر اساس سابقه و نحوه نگهداری پرنده و اظهارات صاحب آن می تواند تشخیص را عملی سازد. تهیه سوآب از دهان یا سایر مناطق قابل دسترس بدن که دچار عفونت شده باشند یا اندوسکپی در مواقع لزوم کشت قارچ و مشاهده میکروسکپی آن را ممکن میسازد. - درمان : تجویز داروهای ضد قارچ مناسب ، برطرف ساختن عامل خطرساز ، بهبود جیره غذایی و وضع نگهداری پرنده از نظر اصول بهداشتی و درمان سایر بیماریهای احتمالی همراه با کاندیدیازیس گامهای درمانی را تشکیل میدهند. نیستاتین ، فلوسایتوزین ، کتوکونازول ، فلوکونازول و ایتراکونازول داروهای معمول ضد قارچ به این منظور هستند. برای درمان خوراکی یا موضعی (پوست) هم می توان از پمادهای حاوی آمفوتریسین B استفاده نمود. - پیشگیری از ابتلا : رعایت اصول بهداشتی نگهداری پرنده و تغذیه مناسب ، حتی الامکان حذف عوامل استرس زا و جلوگیری از تماس پرنده خود با پرندگان بیمار میتواند در پیشگیری از ابتلا مؤثر باشد. به توصیه دامپزشک می توان در مواقع استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک در آب پرنده کلرهگزیدین اضافه کرد. sara_tokli26th June 2009, 03:44 AMگواتر پرندگان هایپرپلازی تیروئید به بزرگ شدگی غده تیروئید در اثر تکثیر غیرطبیعی سلولهای اپی تلیال فولیکولها گویند. غده تیروئید را در گردن پرنده می توان یافت. این عارضه در بسیاری از گونه های پرندگان نظیر کبوتر ، قناری ، برخی از طوطی ها و پرندگان وحشی دیده شده است. این عارضه را باید شایعترین عارضه تیروئید در budgerigar (نوعی طوطی که در ایران به اشتباه مرغ عشق خوانده می شود) دانست. شرایط و حالات مختلفی می تواند منجر به آسیب تیروئید و گواتر شود. شایعترین آنها را می توان کمبود ید در جیره غذایی ذکر کرد. موادی که گواتروژنیک نامیده می شوند قادرند با تولید طبیعی تیروکسین توسط غده تیروئید تداخل یابند و باعث ایجاد بیماری گردند. این مواد شامل بقولات ، کتان ، کلم پیچ ، کلم بروکلی ، شلغم و غیره می باشند. بیماریهای سپتی سمیک با ظهور ناگهانی و حاد می توانند تیروئید را متأثر سازند و باعث ایجاد التهاب و هایپرپلازی آن گردند. مواجهه با سموم ارگانوفسفات یا بای فنل های کلرینه هم می تواند منجر به بزرگ شدگی و هایپرپلازی تیروئید شود. از سویی دیگر عدم وجود میزان کافی ید در جیره غذایی باعث فقدان ید در دسترس در غده تیروئید می شود. ید برای تولید تیروکسین (هورمون مترشحه از تیروئید) لازم است. وقتی سطح تیروکسین در جریان خون کاهش یابد ، مغز علائمی به غده تیروئید می فرستد که باعث تکثیر سلولهای سلولهای اپی تلیال فولیکولی می شوند. این سلولها مسئول تولید تیروکسین هستند. هایپرپلازی تیروئید پاسخی به نیاز بدن به تولید تیروکسین بیشتر است. کمبود مستمر ید باعث تداوم صدور این علائم از مغز به تیروئید و بزرگی این غده خواهد شد. مواد گواتروژنیک با مهار تولید تیروکسین کار خود را انجام می دهند و این مسئله حتی ربطی به میزان ید و وجود مقادیر کافی آن ندارد. مهمترین نشانه بالینی هایپرپلازی تیروئید بزرگ شدگی این غده است. در کنار آن نشانه های دیگری هم نظیر نقص ایمنی (پرنده به راحتی به عفونت مبتلا می شود) ، افسردگی و بی حالی (متابولیسم بدن پرنده کاهش می یابد) ، ناهنجاری در پوست و پرها و بالاخره مشکلات تناسلی (نظیر کاهش تفریخ تخم) به چشم می خورند. نشانه های دیگری هم که ناشی از فشار مکانیکی غده تیروئید بزرگ شده به اندامهای مجاور است عبارتند از : 1 - تشنج و مرگ ناگهانی (به دلیل فشار به قلب و عروق اصلی) 2 - استفراغ ، کاهش وزن و دشواری بلع (به دلیل بلاک شدن چینه دان و مری و عدم امکان عبور غذا) 3 - ناهنجاریهای تنفسی و از دست رفتن صدا (به دلیل انسداد نای و عدم عبور هوا) تحقیقات جدید نشان می دهند که شاید این نشانه ها لزوماً ناشی از فشار مستقیم تیروئید نباشند و در اثر افزایش ترشحات چینه دان و روده کوچک و تجمع آن در ریه ها بروز یابند. جراحات هم شامل بزرگ شدگی قابل توجه غده تیروئید است که به رنگ قهوه ای است و احتمالاً حاوی گرانولهای زرد می باشد. کیستهای پر از مایع هم ممکن است دیده شوند. در موارد شدید بیماری هم بزرگ شدگی تیروئید بر روی گردن پرنده قابل مشاهده است. تشخیص هایپرپلازی تیروئید با اخذ تاریخچه و سابقه ، معاینه بالینی و آگاهی از جیره غذایی پرنده امکان پذیر خواهد بود. لمس گردن در این گونه مواقع حاکی از وجود یک توده در این منطقه است. سطح تیروکسین خون هم می تواند اندازه گیری گردد. نکروپسی پرنده هم امکان مشاهده مستقیم تیروئید را فراهم می کند. در صورت مشکوک بودن می توان تیروئید را با استفاده از مقطع زیر میکروسکوپ هم دید. منبع : پرشین دام sara_tokli26th June 2009, 03:50 AMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند) طبقه بندی عامل این بیماری : خانواده ویروس: Paramyxo Viridae,Genus Rubula Virus دما : عامل این بیماری در مدت سی دقیقه در دمای شصت درجه سانتی گراد و در مدت زمان سه ساعت در پنجاه و شش درجه سانتی گراد غیر فعال میشود . PH: عامل این بیماری در PH اسیدی توانایی مقاومت ندارد و غیر فعال میشود . عامل این بیماری همچنین در موادی مانند فرمالین و فنول ها غیر فعال میشود . لازم به ذکر است که عامل این بیماری برای مدت زمان نسبتا طولانی در دماهای بالا بخصوص در مدفوع زنده می ماند . همه گیر شناسی : میزبانان : • بسیاری از گونه های پرندگان ( هم وحشی و هم اهلی ). • مرغها آسیب پذیرترین و مستعد ترین پرندگان در برابر این بیماری هستند و اردک و بوقلمون کمترین آسیب پذیری را در برابر این بیماری دارند . • یک نوع از عوامل انتقال این نوع بیماری در برخی از پرندگان وحشی یافت میشود . بایستی به این مورد توجه کرد که میزان مرگ و میر در دوران این بیماری در میان بسیاری از پرندگان به کشش ویروس بستگی دارد . اشاعه : • ارتباط مستقیم با ترشحات و بخصوص مدفوع پرندگان درگیر با بیماری . • غذای آلوده . • آب آلوده . • وسایل آلوده . • محیط و محوطه آلوده . • لباسهای آلوده افراد مرتبط با پرندگان . • و...... منابع ویروس : • ترشحات چرکین از دستگاه تنفسی . • مدفوع آلوده . • تمامی قسمتهای لاشه پرنده بیمار . ویروس این بیماری در خلال دوران بیماری و در دوره ایی محدود و در طول دوران نقاهت میتواند پخش شود . همچنین برخی از پرندگان قادر هستند که ویروس نیوکاسل را برای مدت یکسال با خود حمل کرده و در محیط پخش کنند . نحوه بروز بیماری : بیماری نیوکاسل در بسیاری از کشورهای جهان ، بومی و خاص همان مناطق میباشد . برخی از کشورهای اروپایی نیز برای سالهای دراز عاری از این بیماری کشنده و ویروس هولناک بودند . دوره بروز این بیماری با توجه به نوع آن بین چهار تا شش روز میباشد . ضایعات کلینیکی : نشانه های تنفسی و عصبی : • سرفه کردن و نفس نفس زدن . • بالهای افتاده و آویزان . • پاهای کشیده . • پیچیدگی سر و گردن . • افسردگی و عدم انجام فعالیتهای عادی . • فلج شدن کامل پرنده . • تخم مرغهای پرندگان آلوده ، پوسته های زبر و یا نازک دارند و همچنین آلبومین آنها میتواند حالت آبکی داشته باشد . • تولید تخم مرغ کم شده و در برخی مواقع نیز تولید قطع میشود . • مدفوع پرندگان مبتلا اسهالی بوده و سبز رنگ است . • همچنین تورم در بافتهای اطراف چشم و گردن پرندگان درگیر با این بیماری دیده میشود . میزان مرگ و میر: میزان مرگ و میر در دوران این بیماری به عوامل زیر بستگی دارد : • میزان کشندگی ویروس مورد نظر . • کشش ویروس . • چگونگی پاسخ دادن به ایمنی واکسن . • وضعیت محیطی . • وضعیت گله . ضایعات : پرندگان زیادی را بایستی مورد آزمایش قرار داد تا ضایعات خاصی را در یک جمعیت مورد توجه قرار داد . تشخیص این بیماری را بایستی تا پس از جداسازی ویروس و شناسایی کامل آن به تعویق انداخت . ضایعاتی که در این بیماری ممکن است یافت شود عبارتند از : • دیده شدن پرخونی و در برخی از مواقع خونریزی در مخاط نای . • ادم ، خونریزی و یا نکروزیز و التهاب در بافتهای لنفاوی و یا موکوس دیواره روده . • ادم ، خونریزی و یا حتی از بین رفتن و فساد تخمدانها . • ادم در اطراف بافتهای پیش از نای در گردن و بخصوص در محل ورودی نای . این بیماری ممکن است که با برخی از بیماریها اشتباه گرفته شود . این بیماریها عبارتند از : • Fowl Cholera . • Avian Influenza . • Laryngotracheitis . • Fowl Pox ( Diphteritic Form ). • Psittacosis ( Chlamydiosis ) (Psittacosis Birds ). • Mycoplasmosis . • Infectious Bronchitis . • Pacheco’s Parrot Disease (Psittacosis Birds ). همچنین ممکن است به اشتباه برخی از اختلالات مدیریتی مانند فقر آب ، غذا یا هوا تشخیص داده شود . تشخیص در لابراتوار : روال انجام این کار : شناسایی عامل بیماری : گرفتن آزمایش بوسیله واکسیناسیون جنین جوجه های نه تا یازده روزه در درون تخم مرغ توسط : • آزمایش فعالیت Haemagglutination . • جلوگیری از فعالیت Haemagglutination بوسیله آنتی سرم اختصاصی ویروس نیوکاسل . برآوردهای پاتوژنسیتی : • آزمایش نشان گذاری در فیبروبلاست جنین کشت داده شده . • برآورد میانگین زمان مرگ در جنین جوجه . • ( ICPI ) در جوجه های یکروزه . • (IVPI ) در جوجه های شش هفته ایی . آزمایشهای سرولوژیک : • Elisa .. • نمونه خون . • نمونه سرم . نمونه گیری : نمونه های لازم برای تشخیص این بیماری از کلوآک ، نای یا مدفوع پرندگان زنده گرفته میشود . همچنین میتوان نمونه گیری از مدفوع و یا ارگانهای مشترک پرندگان مرده را صورت داد . پیشگیری و کنترل : باید توجه کرد که این بیماری متاسفانه هیچگونه درمانی ندارد . اقدامات بهداشتی : • جداسازی مطلق و شدید در هنگام بروز این بیماری( Isolation ) . • نابودی تمامی پرندگان مبتلا و همچنین پرندگانی که در معرض ارتباط مستقیم با این بیماری قرار داشته اند . • ضدعفونی کامل و دقیق محوطه های درگیر و غیر درگیر . • انهدام درس و صحیح لاشه ها . • کنترل میزان آفتها در گله . • پرهیز و اجتناب از تماس با پرندگانی که وضعیت سلامتی مشخصی ندارند . • کنترل میزان رفت و آمد افراد . • بهتر است که تمامی طیور موجود در فارم همسن باشند . اقدامات درمانی : واکسیناسیون با واکسنهای امولوسیون روغنی و همچنین واکسنهای زنده میتواند بصورت چشمگیری سبب کاهش تلفات در گله های طیور بشود . واکسن B 1 زنده و لاتوسا بایستی در آب آشامیدنی محلول شود و یا بصورت اسپری دانه درشت استفاده شود . این واکسنها را گاهی نیز در داخل بینی استفاده می کنند . جوجه های سالم بایستی هرچه زودتر بین روزهای یکم تا چهارم زندگی واکسینه بشوند ، ولی تاخیر در واکسیناسیون اثرات واکسن را در هفته های دوم یا سوم کاهش می دهد . برخی از عفونتها مانند مایکوپلاسما ممکن است واکنش واکسن را شدیدتر کند . در این موارد میتوان از واکسنهای با ویروس کشته شده استفاده کرد . توضیحات : Haemagglutination : The agglutination of red blood cells caused by an antibody either for red blood cell antigens or for antigens that coat red blood cells or by the presence of viruses or other microbes. منابع : OIE List A Disease ( A 160 ). Chapter 2.1.15. In Manual Of Diagnostic Tests And Vaccines For Terrestrial Animals . World Animal Health . Animal Health Status . __________________ سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 1598]