محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828051843
تفاوت خلبانی آقایان و خانم ها مثل رانندگی است
واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: خیلی ها می گویند سوار هواپیمایی که خلبان آن خانم است نمی شویم، این دیدگاه چه در هوا و چه در زمین وجود دارد که باید تلاش کرد آن را اصلاح کنیم.خبرگزاری ایسنا نوشت: نخستین خلبان زنِ هواپیماهای شخصی کشور که خلبان هواپیماهای مسافربری نیز است، از تفاوت های خلبانی آقایان و خانم ها این گونه می گوید: خیلی ها می گویند سوار هواپیمایی که خلبان آن خانم است نمی شویم، این دیدگاه چه در هوا و چه در زمین وجود دارد که باید تلاش کرد آن را اصلاح کنیم. «فاطمه آزاده» نخستین خلبان زن سیستان و بلوچستان است که او اولین آزمون واقعی پرواز خود را در سن ۱۹ سالگی انجام داده است، آزمونی که در حین انجام آن تا مرز سقوط هواپیما پیش رفته و شهادتینش را نیز خوانده است، وی می گوید پس از این پرواز تا یک هفته کابوس سقوط و مرگ می دیده است. این خانم ۲۶ ساله مجرد و اهل سیستان است، تا حالا بیش از ۲۰۰ ساعت پرواز انجام داده و قرار است به زودی نخستین کاپیتان اول خانم ایران شود، به عقیده او برای خلبان شدن باید شجاعت داشت، چون جان ده ها و صدها مسافر به دست خلبان است و با روحیه ضعیف نمی توان پرواز را هدایت کرد. «آزاده» اما از واکنش هایی که برخی افراد جامعه نسبت به شغل او دارند ناراحت نشده و معتقد است: تفاوت خلبانی آقایان و خانم ها مثل رانندگی است، در سفر های هوایی خیلی ها می گویند سوار هواپیمایی که خلبان آن خانم است نمی شویم، اما این دیدگاهی مشترک در هوا و زمین است. وی که در حال دریافت مجوز تأسیس یک دانشکده خلبانی در تهران و یک شعبه آموزش خلبانی در زاهدان است، در توضیح اینکه چرا خلبانی را انتخاب کرده، می گوید: «ما یک بار به دنیا می آییم و خدا ما را اشرف مخلوقات قرار داده است، ما هر کاری را می توانیم انجام دهیم و نباید خودمان را در خواسته ای کوچک حبس کنیم، بر این عقیده هستیم که خواستن توانستن است، در واقع چیزی که من را برای ورود به خلبانی ترغیب کرده، علاقه بوده است.» فاطمه آزاده حالا پس از یک پرواز موفقیت آمیز به ایسنا آمده تا در مورد خودش و حرفه خلبانی بگوید، او با بیان اینکه بازار خلبانی کساد است و خیلی از خلبان ها بیکارند، در مورد زمان ورودش به عرصه پرواز اظهار می کند: سال ۸۷ در سن ۱۹ سالگی دوره خلبانی هواپیمای شخصی را گذراندم و در همان برهه آموزش خلبانی هلیکوپتر را نیز دیدم، البته چرخه آموزشم وقتی تکمیل شد که تا سال ۹۰ برای آموزش در مسیر تهران-زاهدان تردد کردم. وی با بیان اینکه علاوه بر دوره های خلبانی، دوره مدیریت پرواز هم دیده است، می افزاید: از سال ۹۰ رفتم تهران و در آنجا دوره مدیریت پرواز را گذراندم، در مجموع پنج سال در تهران دوره مسافربری گذراندم تا اینکه در نهایت به مرحله استادی رسیدم، تا حالا هم بیش از ۲۰۰ ساعت پرواز با هواپیمای شخصی و هلیکوپتر انجام داده ام. او با اشاره به اینکه اگر باور و علاقه در وجود آدم باشد رسیدن به آرزوها میسر است، در مورد نحوه و سختی آموزش خلبانی می گوید: چیزی که من را به خلبانی ترغیب کرد، علاقه بود، تنها خانم حاضر در کلاس های خلبانی من بودم، سخت است که یک خانم بین چند مرد درس بخواند، همین غیرممکن بودن این مسئله برای بقیه سبب شد که بیشتر به این کار رغبت پیدا کنم، در مجموع من در زندگی به آرزوهایم بیشتر به دید هدف نگاه می کردم و موفق هم شدم. شهادتینم را در نخستین پرواز خواندم آزاده در مورد هیجان انگیزترین و پرمخاطره ترین پروازی که تا حالا انجام داده است، اظهار می کند: اولین پروازم را در سن ۱۹ سالگی برای تست سقوط در شیراز انجام دادم، قبل از پرواز ابتدا خوشحال بودم، این موضوع برای خیلی ها غیرممکن بوده ولی من داشتم به آن دست می یافتم، پرواز شروع شد ولی وقتی بالا رفته و اوج گرفتیم در حال و هوای دیگری بودم که هواپیما در حالت سقوط قرار گرفت، ترسیدم، در همین بین استادم هم خودش را دست پاچه نشان داد تا تمرین سقوط ما در شرایط طبیعی خود اجرا شود، من در این لحظه بسیار ترسیدم، شروع به خواندن شهادتین کردم، چون از بچگی در خانواده به این اعتقاد داشتیم که اجل دست ما نیست و اگر قرار به رفتن از این دنیا باشد، می رویم، درحالی که شروع به خواندن شهادتین کرده بودم، سعی کردم استادم را آرام کنم، پس از چند لحظه با راهنمایی های استاد هواپیما در حالت نرمال قرار گرفت و استاد توضیح داد که این یک تست بوده است، خوشحالی من در این لحظه به این دلیل بود که غیر از من هیچ خانمی این تست را قبول نشده بود. در همان زمان تا یک هفته با ترس سقوط از خواب می پریدم اما حالا این روز جزء یکی از خاطره های خوبم در پروازها است. وی در پاسخ به اینکه اگر هواپیما در جریان یک سفر واقعی دچار حادثه یا نقص فنی شود، چه کار می کنید، عنوان می کند: دوره و آموزش دیده ایم که برای هر مشکلی یک واکنشی نشان بدهیم اما آن بالا فقط خداست، خارج از این، آموزش ها و دوره هایی که دیده ایم اگر مشکلی در آسمان به وجود آید دست به دامن خدا می شویم در کل برای مواجهه با مشکلات هوایی آماده ایم. او در باره علت انتخاب خلبانی به عنوان حرفه و شغل خود می گوید: ما یک بار به دنیا می آییم، خدا ما را اشرف مخلوقات قرار داده و هر کاری را می توانیم انجام دهیم، نباید خودمان را در خواسته ای کوچک حبس کنیم، بر این عقیده ام که خواستن توانستن است. آموزش تعمیرات فنی هواپیما را مردانه پشت سر گذاشتم وی در بخش دیگری به مسائل فنی در هواپیماهای شخصی اشاره و اظهار می کند: هواپیمای شخصی چیزی مثل ماشین شخصی است که باید یک سری آگاهی ها نسبت به آن وجود داشته باشد تا خودت بتوانی مشکلات احتمالی را برطرف کنی، یک دوره راجع به تعمیرات هواپیما گذرانده ام، در این دوره درحالی که کار کاملاً مردانه بود و وسایل سنگین باید جابجا می کردیم، من همه کارهای سنگین را انجام می دادم، هم دوره ای هایم که مرد بودند، همواره می خواستند به من کمک کنند که قبول نمی کردم چون براین باور بودم اگر در آینده برایم مشکلی پیش بیاید خودم باید بتوانم آن مشکل را به هر قیمت رفع و از پس کارهای سخت برآیم. آزاده در ادامه از احساس آمدن دوباره به زاهدان می گوید و تاکید می کند: به دلیل اینکه خانواده و وطنم این استان است و خودم یک سیستانی هستم قطعاً وقتی به سمت استانم می آیم خیلی خوشحالم و افتخار می کنم، متأسفانه استان ما چهره ناشناخته شده ای در کشور دارد که باید تلاش کرد تا دیدگاه جامعه نسبت به استان سیستان و بلوچستان عوض شود. تعصباتی هم در استان وجود دارد که به دلیل وجود این تعصبات، به خانم های هم استانی ما بیشتر از بقیه مناطق کشور ظلم شده است. این خلبان در ادامه توضیحاتی به علاقه مندان ورود به حرفه خلبانی ارائه می کند و می گوید: برای شروع خلبانی تست های پزشکی زیادی لازم است، در واقع از نوک سر تا انگشتان پا باید معاینه شود، تست آی کیو، روانشناسی، سلامت جسم و روح نیز چون برای تمرکز مهم است از متقاضی گرفته می شود، در کنار همه این ها شرایط تحصیل مناسب نیز برای ورود به این حرفه لازم است. وی در بخش دیگری از تلاش خود برای دریافت مجوز دانشکده خلبانی خبر می دهد و اظهار می کند: در حال دریافت مجوز تأسیس یک دانشکده خلبانی در تهران و یک شعبه از آن در زاهدان هستم، در واقع خلبانی یک رشته گران است که همه نمی توانند به این رشته روی بیاورند. او در ادامه در پاسخ به اینکه واکنش های نخستین اطرافیان نسبت به ورودش به رشته خلبانی چگونه بوده است؟ می گوید: خیلی ها تعجب می کردند که یک خانم از زاهدان به رشته خلبانی روی آورده است. ولی در کل از خلبانی رضایت دارم، برخی هم از این رشته ناراضی اند، اکنون در کشور خلبانان بیکار زیادی داریم تا زمانی که معرف نداشته باشیم، اشتغال در این حرفه مشکل است. شش ماه خانواده ام را ندیدم وی می افزاید: وقتی من وارد دوره های آموزش خلبانی شدم، در آن موقع اولین زنی بودم که در حال آموزش دوره خلبانی هواپیماهای شخصی بود، ولی برای هواپیمای مسافربری، غیر از من دو خانم دیگر هم بودند اما تا کنون ما در سیستم پروازهایمان کاپیتان اول خانم نداشته ایم، که بنده در شرف کاپیتان اول شدن هستم. آزاده در پاسخ به اینکه آیا خلبانی در زندگی روزمره و خانوادگی اش اثر منفی هم گذاشته است، بیان می کند: در حال حاضر شش ماه است که خانواده ام را ندیده ام، اکنون هم که برای دیدن آن ها آمده ام، از خیلی از کارهایم عقب افتاده ام ولی چون مجردم تا حالا در این باره مشکلی نداشته ام. این خلبان با اشاره به اینکه معلوم نیست در هفته چند ساعت پرواز ممکن است داشته باشد، به نخستین خاطره پروازش اشاره می کند و می گوید: برای آن هایی که برای نخستین با در کابین هواپیما قرار می گیرند جشنی دوستانه برگزار می شود که وقتی آن خلبان به سلامت از آن پرواز پیاده شود، خلبان های دیگر آب یخ روی او می ریزند. وی در ادامه با بیان اینکه در زندگی دو آرزو داشتم که یکی گویندگی و فن بیان و دیگری خلبانی بوده است، عنوان می کند: در مسابقه سخن وری که چند وقت پیش در دانشگاه صنعتی شریف برگزار شد، سخنور سال شدم، با موفقیتم در خلبانی هم توانستم به هر دو آرزویم برسم. او خلبانی را این گونه تعریف می کند: رشته ای که برای موفقیت درآن باید به روز بود، برای به روز بودن نیز باید تا پایان عمر درس خواند. این خلبان در ادامه به تأخیرهای فراوان در خطوط هوایی کشور نیز اشاره و اظهار می کند: این تاخیرها به چند دلیل است، برخی از آن ها به دلیل شرایط آب و هوایی است، برخی به دلیل فرسودگی ناوگان هوایی کشور که تحریم های ظالمانه در سال های اخیر این مشکل را افزایش داده است.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[مشاهده در: www.qudsonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها