محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846403208
نسخه برجامی اصلاح طلبان برای شورای نگهبان / حكم اخراج لاريجانی!
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ نیوز:
بررسی محتوایی روزنامه های شنبه؛
نسخه برجامی اصلاح طلبان برای شورای نگهبان / حكم اخراج لاريجانی! فرهنگ نیوز هر روز به بررسی و تحلیل محتوای روزنامه های کشور می پردازد.
به گزارش گروه سیاسی فرهنگ نیوز، روزنامه های شنبه 9 آبان 94 به موضوعاتی از قبیل، گفتگوهای وین با موضوع سوریه، سیل در ایلام، فعالیت های انتخاباتی اصلاح طلبان، پیچیدن نسخه برجامی برای شورای نگهبان و بودجه محیط زیست پرداخته اند.اقدام معنادار کری در قبال ظریف
روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد با بزرگنمایی ملاقات کری با ظریف نوشت: وزیران خارجه ایران و آمریکا روز جمعه برای دومین بار در حاشیه نشست وین دیدار کردند.پیش از این نیز محمد جواد ظریف و جان کری عصر روز پنجشنبه درباره اجرای برجام و برخی موضوعات که هنوز هماهنگی‌ها برای چگونگی اجرای آنها در چارچوب برجام صورت نگرفته دیدار کردند.این دیدار با حضور معاونان وزیران خارجه برگزار شد. نشست دو جانبه ظریف و کری صرفا درباره موضوع هسته‌ای و اجرای برجام و در هتل امپریال و در حاشیه نشست سوریه، برگزار شد.گفتنی است وزارت خارجه آمریکا درباره دیدار دوجانبه روز پنج شنبه جان کری وزیر خارجه آمریکا و محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران بیانیه‌ای صادر کرد.آمریکا مدعی شده در این دیدار مشترک، وزیر خارجه آمریکا مسئله پرونده زندانیان و شهروندان مفقود شده آمریکایی را مطرح کرده است.لازم به ذکر است جمعه شب گذشته ظریف و کری پس‌از ملاقات دوم وین را ترک کردند.البته به مانند گذشته دیدارهای این دو خالی از حاشیه نبوده است.شبکه خبری فرانس24 در گزارشی دراین باره نوشت: «جان کری در حاشیه این نشست با محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به مدت نیم ساعت دیدار کرد.نکته جالب اینکه جان کری برای دیدار با ظریف با پای پیاده به محل اقامت وی رفت. درست است این اقدام جان کری حرکت کوچکی به حساب می‌آید اما در این گونه نشست‌ها معنادار است.»
مدل برجام برای سیاست داخلی
سرمقاله روزنامه اصلاح طلب ابتکار به پیچیدن نسخه برجامی برای نهادهای نظارتی از جمله شورای نگهبان اختصاص یافته است: برجام یا همان برنامه جامع اقدام مشترک ایران و 1+5 تبدیل به ادبیات جهانی شده است. گر چه هنوز با آثار و پیامدهای برجام فاصله داریم ولی به لحاظ روش شناسی، همگان آنرا به عنوان یک مدل پذیرفته اند. با این مدل یکی از پیچیده ترین و طولانی ترین اختلافات بین المللی حل و فصل گردید. با مدل برجام، بازی‌های بین المللی از برد-باخت به برد-برد تغییر یافت. مهم ترین وجه ارزشی برجام این بود که گفتگو کارساز افتاد. با معجزه گفتگو، بن بست هسته‌ای برداشته شد. حال دنیا با تکیه بر این موفقیت آغوشش را برای حل بحران سوریه با این مدل باز نموده است. کشورهای درگیر در مسئله سوریه گرد هم آمده‌اند تا با مدل برجام و اتمسفر مذاکره و گفتگو در هوای وین، مسیری شبیه پرونده هسته‌ای را طی نمایند. دعوت از ایران در جمع کنفرانس سوریه نشان داد که بناست بازی سوریه از مدل برجام پیروی نماید و دیگر مدل‌ها و سناریوها به کنار گذاشته شده اند.
بی‌شک این آغاز راهی جدید در حل و فصل مسائل بین المللی و پایان دادن به منازعات بشمار می‌رود. مسئله یمن را هم باید از همین طریق حل و فصل نمود. آنچنانکه دیگر مسائل خاورمیانه نیز با همین مدل قابلیت پایان پذیری دارند. اما برغم اینکه مدل برجام در حال تبدیل شدن به گفتمان جهانی برای حل دعاوی بین المللی است، معلوم نیست که چرا نباید مسائل داخلی را با آن حل و فصل نمود.
سال‌هاست در پس وقایع 88، فضای داخلی گرفتار بن بست و شکاف و دوقطبی متصلبانه و غیر منعطف گردیده است. خیل عظیمی از نیروهای انقلاب با اتهام فتنه از گردونه نظام خارج و یا به عناصر منفعل و منزوی تبدیل گردیدند. دوگانه اصولگرا و اصلاح طلب به دوگانه انقلابی و غیرانقلابی تغییر وضعیت داد. از آن پس ساحت سیاست خشن و امنیتی گردید. کلیت گفتمان اصلاح طلبی در دام شکاف با حاکمیت گرفتار شد. تنها صدای رسمی، صدای تنفر و انزجار و راندن بود. صدای اصلاح و گذشت هیچ پژواکی نیافت. آنانکه بایست میانجی باشند، خود گرفتار دعوا شدند و در دعوا حل و هضم گردیدند. ماحصل بازی باخت-باخت همین وضعی است که اکنون شاهدیم. یکی از خسارت‌های ناشی از شکاف‌های سیاسی، تسری آن به لایه‌های اجتماعی است. دعوای سیاسی آنچنان پرشدت و پر حجم بود که کمتر فرصتی را برای توجه متولیان به ساحت اجتماعی فراهم آورد. در حاشیه شکاف‌های سیاسی، جامعه گرفتار شکاف‌های اجتماعی عمیقی گردیده است و انباشت آن نگران کننده می‌باشد. بخش مهمی از اختلاس‌های صورت گرفته و فساد گسترده ناشی از گرد و غبار حوزه سیاست بود. همواره گرد و غبار سیاسی فرصت مهمی برای چتربازان و فرصت طلبان حوزه اقتصاد است.
حال که با معجزه گفتگو بخش مهمی از بن بست‌های خارجی حل و فصل گردیده است، انتظار این است که برای حل منازعات داخلی و شکاف‌های ایجاد شده و بازسازی اعتماد عمومی، مدل برجام را در فضای داخل اجرا نمود.
اصلاح طلبان بایست آماده عقب نشینی از موقعیت خویش شوند و خود را مهیای پذیرش بخشی از اشتباهات نمایند و حاکمیت و اصولگرایان نیز باید پا عقب گذارند و سهم خود را بپذیرند. دامنه داده ها و ستانده ها تابع تغییر موقعیت هر کدام است. اصرار بر مواضع و خواسته‌های یکطرفه نتیجه ای جز تعمیق شکاف ندارد.
نحوه برخورد شورای محترم نگهبان در برون رفت شرایط کنونی و ترمیم شکاف ایجاد شده تاثیر تعیین کننده دارد. اگر این عزم صورت پذیرد، راهی بسوی پالایش میدان از دست تندروها و تشویق عقلای قوم به میدان داری خواهد بود.
میز وین و دست خالی آمریکا
روزنامه کیهان در یادداشتی به نتیجه مذاکرات وین درباره سوریه پرداخته است: نشست روز گذشته یکی از نشست‌های بسیاری است که طی چهار سال گذشته درباره بحران سوریه تشکیل شده است. آنچه وین2 را از دیگر نشست‌ها متمایز می‌کند، حضور جمهوری اسلامی ایران است.
دعوت از ایران برای حضور در این نشست در حالی رخ داد که واشنگتن پیش از این مخالف سرسخت حضور ایران در نشست‌های مشابه بود. اما چه تغییری رخ داده که باعث چرخش ناگهانی واشنگتن شده است؟ پاسخ این پرسش را باید در میدان نبرد در سوریه و وضعیت آمریکا در این عرصه یافت.
سال گذشته آمریکایی‌ها به همراه چند ده کشور با سر و صدا و تبلیغات فراوان از تشکیل ائتلافی علیه داعش خبردادند. بعد از گذشت 15 ماه این ائتلاف پوشالی و توخالی هیچ دستاوردی در مبارزه با داعش نداشته است و حملات هوایی این گروه، نه تنها یک وجب تروریست‌ها را به عقب نرانده بلکه آنها مناطق جدیدی را نیز اشغال کردند. راهبرد دوگانه و متناقض آمریکا در سوریه چیزی جز سرافکندگی برای دولتمردان کاخ سفید به جای نگذاشته است. در این راهبرد، آمریکا از سویی مدعی مبارزه با داعش بود و از سوی دیگر سیل پشتیبانی مالی، اطلاعاتی و تسلیحاتی را به سوی شورشیان به اصطلاح میانه‌رو روانه می‌کرد و همچنان می‌کند. اوج این خفت در جایی بود که آمریکایی‌ها 2000 نیروی معارض را برای جنگ در سوریه آموزش داده و تجهیز کردند اما از این تعداد تنها 75 نفر حاضر به حضور در میدان نبرد شدند که 50 تن از آنها به گروه تروریستی النصره پیوستند و همه تسلیحات اعطایی واشنگتن نیز به دست سایر گروه‌های درگیر افتاد.
ائتلاف آمریکا علیه داعش - بر فرض که قصد سرکوب تروریست‌ها را داشت! - شکست مفتضحانه‌ای خورده و رویای واشنگتن برای سرنگونی دولت قانونی دمشق به وسیله شورشیان به اصطلاح میانه رو نیز تعبیر نشده است و از همین رو به جرات می‌توان گفت آمریکا در سوریه بازنده‌ای قطعی است که هیچ برگی نیز برای شکل دادن به رویدادهای آینده، در دست ندارد.
مجموع این شرایط و تحولات باعث شد تا آمریکا به سرعت درصدد چاره جویی و یافتن راهکاری برای عقب نماندن از سرعت تحولات برآید چرا که با شرایط جدید، گذر زمان به هیچ وجه به سود آمریکا و متحدانش نیست. در چنین شرایطی، دلایل دعوت از جمهوری اسلامی به وین روشن‌تر می‌شود. آمریکای بازنده و دست‌خالی، سعی دارد نیاز خود به جمهوری اسلامی به عنوان اصلی‌ترین بازیگر میدان سوریه را به عنوان امتیاز بفروشد و خود را بر سر سفره پیروزی آینده جای دهد. واشنگتن می‌کوشد آنچه را در میدان عمل موفق به دستیابی به آن نشده است، پشت میز مذاکره به دست آورد.
سیاست جمهوری اسلامی ایران در قبال بحران سوریه روشن است؛ مبارزه عملی و واقعی با تروریست ها(با هر تابلویی) و حمایت از روند سیاسی و گفت و گوهای سوری-سوری.
جمهوری اسلامی ایران به عنوان متحد ثابت قدم و راستین ملت و دولت سوریه از منظر قانونی، اخلاقی، سیاسی و میدانی دست بالا را در این ماجرا دارد و از همین رو هیچ دلیلی نمی‌بیند به خواسته‌های طرف مقابل تن دهد. مذاکرات جدید امتیازی برای ایران محسوب نمی‌شود بلکه آزمونی است برای مدعیان حقوق بشر تا نشان دهند کی می‌خواهند حمایت از تروریست‌ها را در عمل متوقف کرده و تصمیم گیری برای آینده سوریه را به مردم این کشور بسپارند.
گاف هاشمی رفسنجانی صهیونیست‌ها را ذوق‌زده کرد
اظهارات مخدوش و مغلوط هاشمی رفسنجانی درباره برنامه هسته‌ای، با استقبال گسترده محافل صهیونیستی و ضدانقلاب مواجه شد. این در حالی است که آقای هاشمی پیش از این چندین بار درباره منتقدان مذاکرات گفته بود: دلواپسان با صهیونیست‌ها همنوا شدهاند.
هاشمی در مصاحبه با سایت امید هسته‌ای مدعی شده بود: «در سفر پاکستان می‌خواستم با عبدالقدیرخان دیدار کنم اما به من نشان ندادند. او معتقد بود کشورهای اسلامی باید بمب اتم داشته باشند»، «در سال 61 ذهنیت ما این بود که باید خود را به عوامل بازدارنده مسلح کنیم» و «درست است که ما اجازه رفتن به طرف سلاح هسته‌ای را نداریم، ولی اگر شرایطی پیش بیاید و ضرورتی پیدا کند و یا دشمنی پیدا کنیم که بخواهد از این سلاح استفاده کند، قدرت ما محفوظ است.» معلوم نیست این اظهارات مخدوش و مغلوط با چه انگیزه‌ای عنوان شده است.
در پی این سخنان روزنامه صهیونیستی هاآرتص نوشت: رئیس جمهور پیشین ایران اعتراف کرد که ایران همواره، به طور پنهانکارانه‌ای به دنبال بمب اتمی بوده است. اکبر هاشمی هدف از برنامه هسته‌ای ایران را بازدارندگی در سایه جنگ طولانی مدت با عراق اعلام کرده است.
به گزارش جام نیوز، پایگاه رادیو سراسری رژیم صهیونیستی نیز در گزارشی با عنوان «گزارشات نشان می‌دهد یک رئیس‌جمهور سابق اعتراف کرده ایران به دنبال بمب هسته‌ای است» نوشت: «رفسنجانی در مصاحبه‌ای گفت که برنامه هسته‌ای ایران با قصد کسب قابلیت ساخت سلاح هسته‌ای شروع به کار کرده است و گفته که «اوایل که شروع کردیم، در جنگ بودیم و دنبال این بودیم که چنین امکانی برای روزی که دشمن ما بخواهد از سلاح هسته‌ای استفاده کند، داشته باشیم.»
آروتز شوا نوشت: با وجود آن که رفسنجانی می‌گوید «اساس دکترین ما استفاده صلح‌آمیز هسته‌ای بود» اما وی در مقابل تأکید کرده است «گرچه هیچ وقت از ذهن ما بیرون نمی‌رفت که اگر روزی بنا باشد خطری ما را تهدید کند و ضرورتی باشد، امکان اینکه به طرف دیگر هم برویم، داشته باشیم.»
شب‌نشینی‌های شبه انتخاباتی در خانه سرحلقه افراطیون
یک روزنامه زنجیره‌ای نوشت تعدادی از اصلاحطلبان در جلسات انتخاباتی و شب‌نشینی در خانه عبداله نوری شرکت می‌کنند.
اعتماد نوشت: پس از تشکیل هیأت رئیسه موقت شورای عالی سیاستگذاری، ترکیب تصمیم‌سازان اصلاح‌طلب نیز تا حدودی روشن شد. به همین دلیل اصلاحطلبان نیز رایزنی‌های خود را آغاز کردند تا فرآیند انتخابات را منسجم‌تر از قبل به سمت شکل‌گیری مجلسی با اکثریت اصلاح‌طلب هدایت کنند. در همین راستا هفته گذشته علی شکوری راد، دبیر کل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی دو جلسه انتخاباتی با محمدرضا عارف برگزار کرد. در این جلسات دو طرف ضمن تأکید بر لزوم حفظ انسجام اصلاحطلبان از آخرین مواضع یکدیگر آگاهی یافتند. شکوری‌راد همچنین طی دیداری با عبدالله نوری، مواضع حزب اتحاد در انتخابات پیش‌رو را برای وی تشریح کرد.
عبدالله نوری پس از دیدارهای جداگانه‌ای که هفته گذشته با برخی چهره‌های اصلاح‌طلب داشت از چند چهره مؤثر این جریان دعوت کرد تا طی جلسه‌ای در منزلش به بررسی آخرین وضعیت اصلاحطلبان بپردازد. بر اساس اخبار دریافتی «اعتماد» نوری از برخی چهره‌های اصلاح‌طلب نظیر غلامحسین کرباسچی دبیرکل کارگزاران، عبدالواحد موسوی لاری وزیر کشور دولت اصلاحات، علی شکوری‌راد دبیر کل حزب اتحاد ملت ایران اسلامی، حسن رسولی و چند چهره اصلاح‌طلب دعوت کرده تا چهارشنبه‌شب پس از صرف شام در منزل وی حضور یابند.
با توجه به ارایه برخی پیشنهادات از سوی کرباسچی در جلسه شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان یکی از محورهای این شب‌نشینی انتخاباتی بررسی دلایل کرباسچی برای ارایه پیشنهاداتش بوده است. نوری که چندی است دیدارهای منظمی با بزرگان اصلاحات دارد این بار می‌خواهد نقش متفاوت و مؤثری داشته باشد. او طی ماه‌های گذشته با حضور منظم در جلسات دفتر رئیس دولت اصلاحات در جریان آخرین وضعیت اصلاحطلبان قرار گرفته است.
حكم اخراج لاريجاني!
روزنامه اصلاح طلب آرمان مدعی اخراج علی لاریجانی از سمت اصولگرایان شده است: اعتدال واژه دوست نداشتني براي برخي اصولگرايان است هر چند خودشان چند سال پيش به عنوان اصولگراي ميانه رو شناخته مي‌شدند اما ديگر برچسب اعتدال طلبي به پيشاني آنها نمي‌چسبد و خصلت هايي را به خود هديه كردند كه به تندروها نزديك‌تر است، يكي از شاخص‌هاي اين تندروي هم هجمه به ميانه‌روهاست و برخي اوقات آنقدر خود را صاحب صلاحيت در هجمه مي‌بينند كه اجازه مي‌دهند به علي لاريجاني هم انتقادات غيرمنصفانه كنند. علي لاريجاني همواره يكي از ستون هاي اصلي در تصميم‌گيري‌هاي جريان اصولگرايي بوده است و هيچ گاه اصولگرايي به خود اجازه نمي‌داد كه براي او مرزي تعيين كند اما يك گروه كه خود را اصولگرا مي‌نامند به دلايلي به خود اين اجازه را مي‌دهند كه از جمله آنها وزير ارشاد دولت احمدي‌نژاد است. سيد محمد حسيني در پاسخ به سوالي درباره جايگاه لاريجاني در بين اصولگرايان پس از مسائلي كه درباره برجام پيش آمد، اظهار داشت: «اين مساله بستگي به اين دارد كه ايشان براي انتخابات چه تصميمي بخواهد بگيرد. آيا با اصولگرايان همراه شود يا با اعتدال يا اصلاحطلبان. اگر بخواهد با اين گروه‌ها ائتلاف كند به طور طبيعي با اصولگرايان نخواهد بود.»
اصولگرايان در سال‌هاي قبل علي لاريجاني را يك همراه با خود و رقيب اصلاحطلبان مي‌دانستند اما اين برداشت آنها در زماني بود كه رقيب سياسي در صحنه حضور نداشت و نيازي نبود تا رئيس مجلس به موضع‌گيري سياسي درباره جناح غير اصولگرا بپردازد اما پس از انتخابات رياست‌جمهوري سال 92 كه فضاي سياسي براي حضور اصلاحطلبان فراهم شد مشي اعتدالي لاريجاني هم پررنگ‌تر از هميشه شد و زنگ خطر اعتدال براي تندروها به صدا درآمد. اگر تا ديروز آنها در مقابل لاريجاني از صندلي خود بر مي‌خواستند و مي‌خواستند او بر كرسي آنها بنشيند اما امروز برخي از اين دلواپسان به ساماندهي طيف جوان خود مي‌پردازند تا عليه لاريجاني شعار دهند كه دليلش واضح و مبرهن است: «انتخابات مجلس».
هراس نتيجه غفلت!
اصولگرايان بيم دارند؛ بيم آنكه علي لاريجاني در هنگامه انتخابات مورد حمايت دو طيف ديگر يعني اصلاحطلبان و اعتدال طلبان قرار بگيرد و از همين رو است كه براي بازنده نشدن از هم‌اكنون اعلام مي‌كنند كه او اگر به اين دو طيف چراغ سبز نشان دهد در اردوگاه اصولگرايي جايگاهي نخواهد داشت و به عبارتي حكم اخراج او را صادر خواهند كرد. اما از اين موضوع غافل هستند كه اعتدال طلبي لاريجاني تضادي با اصولگرايي او ندارد و رئيس مجلس بارها نشان داده كه يك اصولگراي ميانه رو است. تندروها آن اندازه نگران هستند كه اخبار مربوط به لاريجاني را با دقت بررسي نمي‌كنند و هنوز نمي‌دانند اگر اصلاحطلبان سخني از لاريجاني به ميان مي‌آورند براي رياست مجلس است و نه سرليستي اصلاحات!
اشباح اصلاحات
روزنامه اصلاح طلب شرق از روهای انتخاباتی اصلاح طلبان و اوضاع آنها نوشته است: اصلاحطلبان بهدنبال احیای اصلاحات و حضوری دوباره در جریان قدرت‌اند. برخی از اصلاحطلبان به این روند نگاهی ساده‌اندیشانه دارند. در‌حالی‌که مسأله پیچیده‌تر از آنی است که حجاریان چندی پس از روی‌کارآمدنِ دولت نهم، با تعبیر «اصلاحات مرد، زنده‌باد اصلاحات»، آن را تئوریزه کرد تا نقشه راهی برای اصلاحطلبان و نیروهای اجتماعی و سیاسی نزدیک‌شان ترسیم کند.
اینک یک دهه است که اصلاحطلبان فرصت بازگشت به مبدأ تاریخی خود را نیافته‌اند و حالا در فرایند تجربۀ سیاسی خود به این امر پی برده‌اند که توسل به ایدۀ بازگشت یا همان بازگشت به مبدأ به‌معنای تکرار آن، امکان‌ناپذیر است. ازاین‌رو باید طرحی نو درانداخت. با نزدیک‌شدنِ انتخابات و رقابت جناح‌های سیاسی موجود برای دستیابی به کرسی‌های مجلس، ضرورت تعریف طرحی نو بیش‌ازپیش احساس می‌شود. خاصه اینکه اصولگرایان، و طیف‌های تندرو پس از انتخابات ٩٢، در پی آن‌اند نیروهای خود را تجمیع کنند تا مجلس را در يد خود نگه دارند.
اما گذشته از تقابل و قیاس میان این دو طیف، برای اصلاحطلبان مسأله دیگری نیز به همین میزان سرنوشت‌ساز است. اینکه اصلاحطلبان چقدر با خودشان تفاوت کرده‌اند؟ حالا تعبیر حجاریان از منظری دیگر اهمیت پیدا می‌کند: اصلاحاتِ مرده، چگونه زنده می‌شود؟
به بیان دیگر، اصلاح‌طلبانِ اکنون چقدر با اصلاح‌طلبانِ ٨٤ و ٨٨ متفاوت‌اند. برخلاف اصولگرایان، اصلاحطلبان تنها در پی حفظ موقعیت خود نیستند، که با بحرانِ احیا نیز دست به گریبان‌اند.
احیای اصلاحات جز با احضار و فراخواندن اشباح آن میسر نیست. میان زندگان و مردگان، وجه دیگری هم هست که می‌توان آن را «شبح» تعبیر کرد. زنده‌کردن اصلاحات جز در مکالمه‌ای فرساینده با اصلاح‌طلبیِ به‌زعمِ حجاریان مرده، امکان‌پذیر نمی‌شود.
اصلاح‌طلبانِ گروه سوم، هنوز به اشباح سرگردانی باور دارند که در موقعیت مقتضی می‌توانند احضارشان کنند و توان آنها را به‌کار گیرند. این هم‌جواری با اشباح است که موجب تفاوتِ اصلاحطلبان با اصلاحطلبان می‌شود.
محيط زيست؛ بودجه اندک و انتظارات بسيار
روزنامه اصلاح طلب قانون درپی توجیح ضعف نمایان در عملکرد سازمان محیط زیست برآمده و این ضعف را ناشی از کسری بودجه دانسته و انتقاد و توقعات را بی مورد خوانده است: طي چند روز گذشته خبر اعتراض محيط‌بانان در مقابل سازمان حفاظت از محيط‌زيست بهانه خوبي براي تاختن برخي جريان ها و رسانه‌ها به بانوي محيط‌زيست كشور شد. آيا مشكلات محيط‌بانان به‌د‌‌‌‌‌‌‌‌وره تصد‌‌‌‌‌‌‌‌ي معصومه ابتكار در اين سازمان بازمي‌گرد‌‌‌‌‌‌‌‌د يا اينكه اين قصه سر د‌‌‌‌‌‌‌ر‌از دارد.
حفاظت از 17 میلیون هکتار از مناطق تحت حفاظت محیط زیست تحت عناوین پارک ملی ، منطقه حفاظت شده ، پناهگاه حیات وحش، آثار طبیعی ملی و پنج میلیون هکتار از مناطق شکار ممنوع، حفاظت از منابع طبیعی، تنوع زیستی و حیات وحش و جلوگیری از انواع آلودگی در كشور تنها با 176 ميليارد تومان انجام و اد‌‌‌‌‌‌‌‌اره مي‌شود.
حال پرسش اين است؛ سازمان محيط‌زيست بايد اين بودجه اند‌‌‌‌‌‌‌‌ك را به هزينه‌هاي جاري خود مانند پرد‌‌‌‌‌‌‌‌اخت حقوق اختصاص دهد يا اينكه صرف مقابله، حفاظت و شكايت از افراد‌‌‌‌‌‌‌‌ي كه با جيب‌هاي پر از پول‌شان قصد تيشه زد‌‌‌‌‌‌‌‌ن بر ريشه محيط‌زيست كشور را دارند، كند.
فعالان محيط‌زيست و مسئولان در حالي از اين سازمان انتظار مقابله با مافياي سد‌‌‌‌‌‌‌‌سازي در كشور را دارند كه بودجه اين سازمان حتي از ساخت تنها يك سد آن تقريبا 8 برابر كمتر است؛ هزينه ساخت سد شفا‌رود گيلان د‌‌‌‌‌‌‌‌رحد‌‌‌‌‌‌‌‌ود 800 ميليارد تومان است.
همه اين اعتراضات به بانوي محيط‌زيست كشور د‌‌‌‌‌‌‌‌رحالي انجام مي‌شود كه منتقدان سال گذشته به خبر حذف بودجه 115 میلیارد‌‌‌‌‌‌‌‌ی مقابله با گرد و غبار و احیای تالاب‌ها از لایحه بودجه 94 توسط نمایند‌‌‌‌‌‌‌‌گان مجلس سكوت كردند. د‌‌‌‌‌‌‌راينكه محيط‌بانان در وضعيت معيشتي بحراني به‌سر مي‌برند جاي شكي نيست اما اينكه اين اعتراض را سياسي كنيم و اصل موضوع را به‌فراموشي بسپاريم، مسئله‌اي است كه منتقدان دولت و محيط‌زيست بهدنبال آن هستند. چراكه مد‌‌‌‌‌‌‌‌يران اين سازمان نه‌تنها منكر وضعيت بد معيشتي كارمند‌‌‌‌‌‌‌‌ان اين سازمان نشد‌‌‌‌‌‌‌‌ه‌اند بلكه بارها در رسانه‌هاي مختلف به اين وضعيت اعتراض كرد‌‌‌‌‌‌‌‌ه‌اند و خواستار افزايش بودجه براي بهبود وضعيت معيشتي آنها شدهاند.
ای مردم بی‌اخلاق شوید!
روزنامه اصولگرای وطن امروز در یادداشتی از مدعی شدن برخی درباره اخلاقی نوشته که خود هیچ نسبتی با آن ندارند: معروف است سالیان سال قبل از این، یکی از عرفای صاحب‌نفس تهران، یک روز بر منبر یکی از مساجد بنام تهران به مردم خطاب کرد: «ای مردم مُشرک شوید»! مردم که از این کلام عالم جلیل‌الرتبه متعجب شده بودند همهمه کردند. در محل سخنرانی سر و صدا شد و سخنران دوباره تکرار کرد: «مردم مُشرک شوید. فردا هم بیایید؛ بقیه این خطبه‌ام را فردا خواهم خواند». اینها را گفت و از منبر پایین آمد. فردای آن روز مردم همه از اطراف و اکناف خودشان را به مسجد رساندند. کوچه‌های منتهی به مسجد جای سوزن انداختن نبود. پشت‌بام مسجد و پشت‌بام‌های اطراف هم پر از اهالی کوچه و بازار بود که آمده بودند ادامه سخنرانی عارف نامی شهر و معلم برجسته اخلاق را گوش کنند. استاد اخلاق بالای منبر رفت. بعد از بسم‌الله گفت: «ای مردم مُشرک شوید ولی کمی هم خدا را در کارهای‌تان شریک کنید؛ ضرر نخواهید کرد». مردم که فهمیده بودند منظور این عارف بزرگوار چیست، از سر نفس عالم عامل‌شان، های‌های شروع کردند به گریه و زاری. صدا از مسجد بلند شد. مایه برکتی شده بود این سخنرانی. عالم شهر با عباراتی که بر زبان آورده بود، به مردم یادآوری کرده بود «خدا را هم در نظر بگیرند» چون خیلی وقت‌ها خیلی‌ها شهادت می‌دهند به یگانگی خداوند اما خدا را در نظر نمی‌گیرند. گره خیلی از کارها همین جاست.
حالا هم در میانه این غوغای سیاسی، خیلی‌ها ادعای اخلاق دارند. اما کدامیک راست می‌گویند؟ معیار اخلاق‌مداری چیست؟ اخلاق که نسبی نیست، بگوییم هم «الف» راست می‌گوید و هم «ب». پس چه کنیم؟ این روزها ادعای اخلاق چماق شده است روی سر اصول دیگر. مثلا تا می‌خواهی از فلان سیاست فلان مسؤول محترم انتقاد کنی، می‌گویند: «مبادا بگی بالای چشم فلانی ابروست، ایشان انسان بااخلاقی هستند» یا وقتی می‌خواهی به مسؤول دیگری اشتباهش را بفهمانی منعت می‌کنند که مبادا با فلانی طوری حرف بزنی که بی‌اخلاقی شود! حتی بعضی وقت‌ها که می‌خواهی درباره چرایی «بداخلاقی» مسؤول محترم حرف بزنی، خود «اخلاق» را چماق می‌کنند!
این روزها اما در میان جریانات سیاسی یکی از شبهه‌های عظیم که گاه متدینان نیز به آن گرفتار می‌شوند همین ادعای اخلاق‌مداری‌هاست. وقتی نشریه فرانسوی در یک بی‌حرمتی غیرقابل بخشش، پیامبر عظیم‌الشأن ما (ص) را مورد هتک حرمت قرار می‌دهد و مسؤول دستگاه دیپلماسی حتی از مسؤولان آن کشور توضیح هم نمی‌خواهد که چرا این کار را کردید و این توهین را روا داشتید و حتی در همان روزهای پیاده‌روی و توهین به پیامبر(ص) توسط نشریه فرانسوی با روی خندان با وزیر خارجه کشور هتاک دیدار می‌کند، حالا مدعیان اخلاق بیایند با اخلاق باشند، یعنی با ادعای اخلاق زبان در کام بگیرند، توهین فروکش می‌کند؟ منفعتی بالاتر از پیامبر(ص) داریم که به خاطرش با ادعای اخلاق سکوت کردند و دم برنیاوردند؟ یا پس از فاجعه منا که مطمئنا قلب حضرت ولی‌عصر(عج) را نیز به درد آورد و اعلام عزای عمومی توسط رهبر معظم انقلاب، فاجعه سکوت دیپلماسی یک آخ نمی‌خواست که مدعیان اخلاق حرفی نزدند؟ اخلاقی که در برابر قربانی شدن عزیزترین انسان‌ها در روز عید قربان سکوت می‌کند، اخلاق است؟
شاید باز صاحب‌نفسی نیاز است که در یکی از منابر خطاب کند: «ای مردم بی‌اخلاق شوید». چند روز پیش 6 سال قمری از «بی‌اخلاقی» فتنه‌گران در روز عاشورا گذشت. مدعیان اخلاق که آن روز هم از قافله عشق مردم عقب ماندند، حالا حرف از اخلاق می‌زنند. اخلاقی که در برابر بی‌حرمتی به اباعبدالله(ع) سکوت کند، اخلاق است؟ ای مردم بی‌اخلاق شوید!
94/8/9 - 14:01 - 2015-10-31 14:01:52
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ نیوز]
[مشاهده در: www.farhangnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
سیاسی
پربازدیدترینها