واضح آرشیو وب فارسی:شهیدنیوز: شهیدخبر(شهیدنیوز): شهید «احمد قصیر» با تأثیرپذیری ازجمله امام(ره) در وصف شهید فهمیده، اقدام به انجام نخستین عملیات استشهادی در شهر صور کرد.«رهبر ما آن طفل دوازده ساله ای است که قلب کوچک خود که ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگتر است با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم کرد و خود نیز شربت شهادت نوشید.» این جمله ای است که حضرت روح الله(ره) در وصف شهید محمدحسین فهمیده بیان داشتند. شهیدی که با این گفتار پیر جماران، چنان عظمت یافت که به یکباره به اسوه حسنه همه مجاهدان شهادت طلب نه تنها در ایران، بلکه در سرتاسر جهان مبدل شد. نخستین کسان که به کنش و روش شهید فهمیده تأسی کردند، مجاهدان حزب الله در لبنان در برابر اشغالگران صهیونیست و آمریکایی بودند. نخستین کسان از میان ایشان، شهید احمد قصیر بود که با تأثیرپذیری ازجمله امام(ره) در وصف شهید فهمیده، اقدام به انجام نخستین عملیات استشهادی در شهر صور نمود. احمد در اولین مذاکره ای که در این خصوص با سران حزب الله ازجمله سید حسن نصرالله (دبیرکل حزب الله لبنان) داشت اعلام کرد که تنها شرط او برای انجام این عملیات بزرگ این است که روز و ساعت عملیات را خودش تعیین کند. این شرط مورد قبول قرار گرفت. در بامداد روز یازدهم نوامبر ۱۹۸۲ میلادی (۲۱ آبان ۱۳۶۱ شمسی) احمد قصیر به طرف مقر صهیونیست ها حرکت کرد. احمد با آخرین سرعت، اتومبیل حاوی مواد منفجره را وارد طبقه اول ساختمان کرده و در عرض چند ثانیه، تمامی ساختمان چند طبقه بتنی ستاد ارتش رژیم صهیونیستی در شهر صور به تلی از خاکستر تبدیل شد. آریل شارون (وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی) دقایقی پس از این حادثه خود را به محل وقوع انفجار رساند. در اثر این عملیات استشهادی، بیش از ۱۵۱ تن از صهیونیست ها به هلاکت رسیدند. همچنین به واسطه این عملیات، ۱۳ نفر از زبده ترین افسران شاباک (سازمان اطلاعات ارتش اسرائیل) که فرماندهی آنها را ژنرال «عاموس ریمون» بر عهده داشت نیز به هلاکت رسیدند. لازم به ذکر است تا امروز، این تعداد تلفات از نیروهای شاباک در هیچ معرکه ای تکرار نشده است. چند ساعت بعد نیز که کاروان صهیونیست ها به محل حادثه اعزام شد، حسن قصیر (برادر احمد)، با خودروی دیگری خود را به ستون کاروان نظامیان زده و تعداد زیادی از آنها را به هلاکت رساند. به واسطه قولی که دو شهید از همرزمان خود گرفته بودند، تا دو سال و نیم بعد، خبر شهادت شان را به خانواده شان نمی دهند و مادر شهید فکر می کرد فرزندانش در اسارت هستند. صهیونیست ها از این روز با عنوان ((فاجعه صور)) نام می برند که به زبان عبری می شود ((آرسون صور)). از آنجایی که احمد قصیر اولین مجری عملیات استشهادی در لبنان بود، معروف شد به (فاتح عصر شهادت طلبان یا (امیرالاستشهادیون) و روز شهادتش در لبنان را به نام (یوم الشهید - روز شهید) نام گذاری کردند. پس از احمد قصیر شهدایی دیگر چون بلال فحص، شیخ اسعد برو، ابوزینب، صلاح غندور، علی منیف اشمر و... در این مسیر قرار گرفتند. این راه البته به حزب الله لبنان محدود نماند و از سوی آنان به مقاومت اسلامی فلسطین نیز انتقال یافت و به عنوان حربه ای کارآمد و پرقدرت علیه رژیم کودک کش تل آویو به کار گرفته شد. عملیات استشهادی به چنان سلاح برانی در برابر ماشین جنگی رژیم صهیونیستی تبدیل شد که باید برایش چاره ای اندیشیده می شد. این رژیم و حامیان بین المللی آن به ویژه آمریکا برای از کار انداختن این حربه، بدیل آن را در دل جریان های مشکوکی چون القاعده و داعش با نام عملیات های انتحاری رقم زدند. تصمیمی که اول بار در نخستین کنفرانس شیعه شناسی دانشگاه تل آویو در سال 1984 بدان پرداخته بودند. با این راهکار، آنان توانستند با تبدیل عملیات استشهادی به عملیات انتحاری، آن را علیه خود مسلمانان به کارگیرند. محمدحسین فهمیده در اول اردیبهشت 1346 در شهر قم متولد شد. در سال 1352 در دبستان روحانی قم مشغول به تحصیل شد. سال تحصیلی به آخر رسیده بود. بوی تابستان می آمد. محمدحسین با معدل عالی قبول شده بود. در سال 1356 به کلاس اول راهنمایی مدرسه حافظ قم رفت. در سال های 1356 و 1357 به پخش اعلامیه های رهبر کبیر انقلاب مبادرت می ورزید و در زمستان سال 1357 نیز در تظاهرات انقلاب اسلامی شرکت نمود. در 12 بهمن سال 1357 موفق به دیدار مقام معظم رهبری شد. در بحبوحه جنگ تحمیلی روح او نیز همچون صدها جوان و نوجوان عاشق این کشور به تلاطم در آمد و در نخستین روزهای جنگ تحمیلی تصمیم گرفت که به جبهه برود. وی علی رغم مشکلات فراوان و صغر سن، خود را به جبهه های نبرد حق علیه باطل رسانید و در این زمان بود که با توجه به کوچکی سن رشادت های بسیاری را از خود نشان داد. کیفیت شهادت او را به این گونه توصیف کرده اند: وی و رفیق همرزمش محمدرضا شمس، در سنگر بودند که توسط تانک های رژیم بعثی محاصره می شوند. محمدرضا شمس دوست و همسنگر حسین در این میان زخمی می شود و حسین با سختی و مشقت بسیار او را به پشت خط می رساند. وی به جایگاه قبلی خود برگشته و می بیند تانک های عراقی به طرف رزمندگان در حال حرکت اند. حسین در حالی که تعدادی نارنجک به کمرش بسته بود به سمت تانک ها حرکت می کند. تیری به پای او می خورد واو از ناحیه پا مجروح می شود. وی با این حال خود را به تانک می رساند و با استفاده از نارنجک موفق می شود، تانک را منفجر کند. با این انفجار سایر تانک ها دست به عقب نشینی می زنند. هنگامی که خبر شهادت دلیرانه آن طفل دوازده ساله از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می شود، حضرت امام خمینی(ره) در پیامی می فرمایند: «رهبر ما آن طفل دوازده ساله ای است که قلب کوچک خود که ارزشش از صدها زبان و قلم بزرگتر است با نارنجک خود را زیر تانک دشمن انداخت و آن را منهدم کرد و خود نیز شربت شهادت نوشید»؛ پیکر او در بهشت زهرای تهران قطعه 24 ردیف 44 شماره 11 مدفون است.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهیدنیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]