تبلیغات
تبلیغات متنی
پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان
پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
محبوبترینها
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1848252160
قرار نیست مجلس دهم مانند مجلس ششم باشد
واضح آرشیو وب فارسی:خلیج فارس: خلیج فارس: مصطفی کواکبیان از جمله چهره های سیاسی است که ردپایش را می توان در تمام بزنگاه های سیاسی مشاهده کرد. وی به عنوان یک اصلاح طلب حتی زمانی که اصلاح طلبان قصد حضور در انتخابات مجلس نهم را نیز نداشتند در صحنه انتخابات باقی ماند و از طرف حزب مردم سالاری لیست مستقل ارائه کرد. کواکبیان که سابقه حضور در مجلس هشتم را در کارنامه خود دارد در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 به عنوان کاندیدا ثبت نام کرد که در نهایت مورد تایید شورای نگهبان قرار نگرفت. در شرایط کنونی وی و حزب مردم سالاری که او دبیرکلی اش را برعهده دارد در حال مهیا کردن خود برای حضور در انتخابات مجلس دهم هستند. وی در گفت وگو با آرمان، علاوه بر اعلام مواضع خود درباره انتخابات مجلس دهم، از انتخابات ریاست جمهوری سال88 و همچنین احتمال حضور در کابینه حسن روحانی سخن گفت. سخنانی که شاید برای نخستین بار رسانه ای می شود. متن این گفت وگو را در ادامه از نظر می گذرانید: برخی از اصلاح طلبان معتقدند در شرایط کنونی سرلیستی یک شخصیت معتدل مانند ناطق نوری بیشتر به مصلحت اصلاح طلبان است. در مقابل برخی معتقدند که جریان اصلاحات دارای پتانسیل زیادی است و سرلیست اصلاح طلبان باید از دل جریان اصلاح طلبی انتخاب شود. شما با کدام دیدگاه موافقید؟ به نظر من سرلیست انتخاباتی اصلاح طلبان باید یک اصلاح طلب باشد و از بین افراد حاضر در جریان اصلاحات انتخاب شود. البته گمانه زنی های مبنی بر حضور آقای ناطق نوری زیاد قابل اعتماد نیست، چرا که ایشان تمایلی برای حضور در عرصه انتخابات ندارند و این مساله را بارها عنوان کرده اند. برخی از دوستان روی سرلیستی آقای عارف مانور زیادی می دهند و به نظر هم ایشان دارای ظرفیت و پتانسیل لازم برای سرلیستی اصلاح طلبان هستند. با این وجود هنوز به صورت دقیق ورود دکتر عارف به عرصه انتخابات قطعی نشده و به همین دلیل سخن گفتن از سرلیستی ایشان هنوز زود است. اتفاقی که در انتخابات ریاست جمهوری سال92رخ داد یک رخداد خاص بود که با توجه به شرایط آن مقطع زمانی به وقوع پیوست. در نتیجه تکرار این استراتژی در انتخابات مجلس ممکن است به نتیجه مطلوب گذشته منجر نشود. نکته دیگر اینکه شرایط انتخابات مجلس با ریاست جمهوری تفاوت های معناداری دارد و انتخابات مجلس تابع برخی مسائل مانند قومیت گرایی، محلی گرایی و بعضا تعصبات سیاسی است. این در حالی است که انتخابات ریاست جمهوری به صورت سراسری در تمام استان های کشور برگزار می شود و قابل پیش بینی تر از انتخابات مجلس است. در سه دوره اخیر، مجلس در اختیار یک جریان خاص سیاسی قرار داشته و به همین دلیل اصلاح طلبان باید با جدیت و همدلی بیشتری در انتخابات مجلس دهم حضور پیدا کنند تا تعادل در مجلس آینده برقرار شود. من از برخی از دوستان تعجب می کنم هنگامی که عنوان می کنند اصلاح طلبان باید از چهره های اصولگرایان در لیست های انتخاباتی خود استفاده کنند. این در حالی است که آقای باهنر به تازگی عنوان کرده «اصولگرایان باید تلاش کنند شرایطی به وجود بیاید که حتی اصلاح طلبان معتدل نیز به مجلس راه پیدا نکنند». به نظر من یک خانه تکانی اساسی باید در ترکیب مجلس آینده به سود اصلاح طلبان صورت بگیرد. منظور من از اصلاح طلبان کسانی است که در چارچوب تفکرات اصلاح طلبی و در چارچوب قانون اساسی حرکت می کنند. تفکر اصلاح طلبی هیچ گاه به افراد خاصی محدود نبوده و یک تفکر سیال اجتماعی است که در لایه های مختلف جامعه رسوخ کرده است. به نظر می رسد استراتژی اصلی اصلاح طلبان پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به دست آوردن اکثریت کرسی های مجلس دهم بوده است. به همین دلیل آقای عارف از قبول مسئولیت در دولت خودداری کردند و پس از آن میدان دار اصلاح طلبان برای ورود به عرصه انتخابات مجلس شدند. دلیل این استراتژی چیست؟ اصلاح طلبان به دنبال چه اهدافی هستند؟ بر این باورم که اصلاح طلبان رهیافت از پیش تعیین شده ای برای این مساله نداشته اند. به نظر من دولت آقای روحانی یا نتوانسته یا نخواسته که از ظرفیت آقای عارف در دولت استفاده کند. مساله مهم تر اینکه اصلاح طلبان و اصولگرایان به دلیل فقدان احزاب سازمان یافته و قدرتمند فاقد توانایی اجماع و وحدت هستند و به همین دلیل تلاش می کنند از ظرفیت های فردی استفاده کنند. در شرایط کنونی نیز آقای عارف دارای چنین ظرفیت و توانایی است که بار انتخاباتی اصلاح طلبان را برای مجلس آینده به دوش بکشد. در نتیجه ایشان به شخصیت محوری بحث های انتخاباتی اصلاح طلبان تبدیل شده است. تا زمانی که احزاب به محور فضای سیاسی تبدیل نشوند ما باید حول چهره های مطرح اجماع کنیم که این وضعیت نمی تواند ما را به سرمنزل مقصود هدایت کند. متاسفانه آقای روحانی با وجود تمام شعارهایی که در کارزار انتخاباتی خود درباره جامعه مدنی و احزاب دادند چندان اقدام موثر و تاثیرگذاری در این زمینه انجام ندادند و باید در این زمینه اقدام موثری انجام دهد. توقع همه ما از دولت آقای روحانی در این زمینه بیشتر از وضعیت کنونی بود. در مساله راه اندازی خانه احزاب نیز دولت کمک بسیار کمی به احزاب کرد و بار اصلی این مساله روی دوش احزاب قرار داشت. در شرایط کنونی لایحه احزاب در وزارت کشور خاک می خورد و ماه هاست که به فراموشی سپرده شده است. دولت تدبیر و امید حتی با استانی شدن انتخابات مخالفت کرد. این در حالی است که اگر انتخابات استانی می شد گام بلندی در راستای نهادینه کردن تحزب در کشور برداشته می شد. برخی از اصولگرایان معتقدند در صورتی که مجلس دهم به دست اصلاح طلبان بیفتد دوباره اتفاقات مجلس ششم تکرار خواهد شد و به همین دلیل ابراز نگرانی می کنند. به نظر شما نگرانی این گروه صحیح است؟ من با اغلب چهره های اصلاح طلب آشنایی و دوستی نزدیک دارم و تاکنون از هیچ کدام از این اشخاص سخنی درباره اینکه قرار است مجلس ششم تکرار شود نشنیده ام. اصلا قرار نیست چنین اتفاقی در مجلس دهم رخ بدهد. اصلاح طلبان از گذشته درس های زیادی گرفته اند و به همین دلیل اجازه نمی دهند آینده اصلاح طلبی مانند برخی مقاطع به خطر بیفتد. در نتیجه سیاست اصلاح طلبان حرکت در قانون با اجماع و همدلی درون جریانی است. نکته دیگر اینکه شرایط زمانی کنونی با مجلس ششم تفاوت های بسیاری دارد و اقداماتی که در مجلس ششم رخ داد به صورت طبیعی در مجلس دهم محلی از اعراب نخواهد داشت. یکی از استراتژی های محوری اصلاح طلبان برای مجلس دهم جلوگیری از وجود تندروها در مجلس آینده است. به همین دلیل اصلاح طلبان تلاش می کنند تاکتیک های انتخاباتی خود را به صورت دقیق و برنامه ریزی شده و بدون کمترین درصد خطا تدوین کنند. اگر استراتژی اصلاح طلبان در انتخابات مجلس به نتیجه مطلوب نرسد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ اگر همه اصلاح طلبان از برنامه های طراحی شده تمکین کنند و در یک مسیر مشخص حرکت کنند چنین اتفاقی رخ نخواهد داد و اکثریت مجلس دهم به دست اصلاح طلبان خواهد افتاد. با این وجود اگر اصلاح طلبان موفق نشوند اکثریت مجلس را به دست بگیرند به معنای شکست جریان اصلاحات نیست. جریان اصلاحات یک پارادایم فکری، سیاسی و اجتماعی است که در صورت شکست یا پیروزی در انتخابات همچنان به پویایی و بالندگی خود ادامه خواهد داد. جریان اصلاحات در انتخابات مجلس پنجم هم موفق نشد به همه استراتژی های انتخاباتی خود جامه عمل بپوشاند. با این وجود موفق شد یک اقلیت قدرتمند در مجلس تشکیل بدهد که در مقابل اکثریت شکننده اصولگرایان کارآیی زیادی از خود نشان داد. در نتیجه اگر وضعیت اصلاح طلبان در مجلس دهم مانند مجلس پنجم نیز شود به معنای شکست اصلاح طلبان نخواهد بود و امیدواری زیادی وجود خواهد داشت. مساله مهم دیگر در این زمینه اینکه یک نیروی سیاسی مقید به آموزه های دینی هیچگاه به مفهوم شکست فکر نمی کند و همواره نسبت به آینده امیدوار است. موضع حزب مردم سالاری درباره انتخابات و همچنین اجماع اصلاح طلبان چیست؟ اگر به فرض نام شما در لیست واحد اصلاح طلبان نبود شما لیست مستقل ارائه خواهید کرد؟ این بحث در کنگره حزب مطرح شده است. در کنگره قرار بر این شده که ما هیچ گونه لیست مستقلی نسبت به لیست واحد اصلاح طلبان ارائه نکنیم. ما در انتخابات مجلس تابع نظرات شورای هماهنگی جبهه اصلاحات که شامل21حزب اصلاح طلب است خواهیم بود. با این وجود اگر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات موفق نشود یک لیست واحد و منسجم ارائه کند، ما لیست مستقل خواهیم داشت. در نتیجه اولویت اول ما هماهنگی با جریان کلی اصلاحات در انتخابات است. من بر این باورم که اصلاح طلبان مجالس هفتم، هشتم و نهم را به سه دلیل از دست دادند. اصلاح طلبان در مجلس هفتم به واقعیت های سیاسی جامعه توجه نکردند و به همین دلیل بسیاری از چهره های اصلاح طلب از جریان انتخابات کنار رفتند. در مجلس هشتم نیز بین اصلاح طلبان اختلاف به وجود آمد. برای مثال در تهران ما با دو لیست انتخاباتی از طرف اصلاح طلبان مواجه شدیم که همین مساله سبب انشقاق در جریان اصلاحات و در نتیجه ناکامی این جریان در انتخابات شد. وضعیت اصلاح طلبان در انتخابات مجلس نهم نسبت به دو مجلس قبلی نامساعدتر بود و بسیاری از اصلاح طلبان اصلا حاضر نبودند به صحنه بیایند. در این مقطع زمانی حزب مردم سالاری تنها حزب اصلاح طلبی بود که برای انتخابات مجلس نهم لیست انتخاباتی ارائه کرد. در شرایط کنونی هیچ کس با انتخابات قهر نیست و همه آشتی هستند. حتی به نظر من در شرایط کنونی برخی تلاش می کنند بیش از اندازه با انتخابات آشتی کنند. با این وجود اگر همه اصلاح طلبان با هدف اجماع و وحدت به عرصه انتخابات وارد شوند امیدواری زیادی برای پیروزی اصلاح طلبان در انتخابات وجود خواهد داشت. اگر به عقب و زمان انتخابات ریاست جمهوری سال 88 بازگردیم موضع گیری شما نسبت به اتفاقات پس از انتخابات از دید بسیاری از افراد صحیح و منطقی بود. با این وجود مواضع شما به مذاق برخی از اصلاح طلبان خوش نیامد. آیا اگر زمان به عقب برگردد و شما عواقب موضع گیری های خود را ببینید باز هم بر همان مواضعی که اتخاذ کردید تاکید می کنید؟ این مساله نیازمند تحلیل دقیق و موشکافانه است. بنده در همان مقطع زمانی به اعضای حزب عنوان کردم که روش و منش حزب مردم سالاری بر پایه برخورد نبوده و نخواهد بود. در نتیجه اگر احزاب دیگر روش های متفاوتی را برای خود برگزیده اند به خودشان مربوط است و به ما مربوط نمی شود. بنده چه در آن مقطع زمانی و چه هم اکنون معتقدم که در انتخابات ریاست جمهوری سال88تخلفاتی صورت گرفت اما تقلب وجود نداشت. معنای تخلف و تقلب با هم متفاوت است و نباید این دو را با هم یکی دانست. بنده آن زمان در مجلس حضور داشتم و به صورت مرتب درباره برگزاری دادگاه ها و شیوه برخورد با متهمان سخنرانی می کردم و مواضع خود را بیان می کردم. در آن زمان هنوز جرم سیاسی تعریف نشده بود و عده ای تلاش می کردند از کاه، کوه بسازند و به دلیل خطای برخی افراد کل یک جریان سیاسی را زیر سوال ببرند. من با این مسائل به شدت مخالف بودم و مواضع شفافی نسبت به اتفاقات پس از انتخابات سال88 داشتم. بنده هیچ گاه کلیت انتخابات ریاست جمهوری را زیر سوال نبردم. با این وجود اعتقاد داشتم که قوه قضائیه باید به تخلفات به وجود آمده در انتخابات رسیدگی کند. بنده از مواضع خود در سال88 به هیچ عنوان پشیمان نیستم و همچنان به آنها پافشاری و تاکید دارم. برخی مواضع تان سبب نوعی فاصله غیرمحسوس بین شما و برخی اصلاح طلبان نشده است؟ به عنوان یک اصلاح طلب هیچ گاه از مشی و اصول اصلاح طلبی عدول نکردم. مشی جریان اصلاحات براساس تلاش برای بهبود وضعیت سیاسی و اجتماعی در چارچوب نظام و قانون اساسی است. در نتیجه نمی توان یک اصلاح طلب بود و از چارچوب نظام عدول کرد. البته معتقد نیستم که اصلاح طلبان در سال88 از نظام عدول کردند. در واقع چنین اتفاقی رخ نداد. البته شرایط بنده به شکلی نبود که موضعی در حقانیت محمود احمدی نژاد بگیرم. به نظر من تنها راه برون رفت از آن وضعیت«اعتدال» بود. در نتیجه چهار سال قبل از گفتمان آقای روحانی از مفهوم اعتدال برای رهایی از مشکلات کشور استفاده کردم. با این وجود مهم ترین دلیل انتقاد برخی اصلاح طلبان از بنده به زمانی برمی گردد که حزب مردم سالاری برای انتخابات مجلس نهم لیست انتخاباتی ارائه کرد. این مساله نسبت به مواضع بنده در سال88 آتش انتقادات را تندتر کرد. برای شما این مساله که با این اقدامات بین شما و برخی از اصلاح طلبان فاصله می افتد اهمیت نداشت؟ اصلا چنین بحث هایی بین ما وجود نداشت. بنده اختیار دارم هر مواضعی که تشخیص می دهم صحیح است عنوان کنم، همان طور که دیگران چنین حقی دارند. در نتیجه نمی توان به خاطر مواضع کسی بر وی خرده گرفت. در دوران انتخابات مجلس نهم بنده و حزب مردم سالاری اعتقاد داشتیم باید در انتخابات حضور پیدا کرد و لیست ارائه کرد، اما برخی از افراد چنین رویکردی را نمی پسندیدند. البته همین افراد بعدا با مشاهده اتفاقات جدیدی که در فضای سیاسی ایران رخ داد عنوان کردند ای کاش درآن زمان نقش فعال تری ایفا کرده بودیم. تمام این اتفاقات در حالی رخ داد که رئیس دولت اصلاحات در انتخابات نهم مجلس شرکت کرد و در شهرستان دماوند رأی خود را به صندوق انداخت. پس از این دوران شما در انتخابات ریاست جمهوری به عنوان کاندیدا ثبت نام کردید اما مورد تایید شورای نگهبان قرار نگرفتید. به همین دلیل پس از پیروزی حسن روحانی سکوت کردید. با این وجود سکوت شما زمانی شکست که احساس می شد به حسن روحانی نزدیک شده اید. آیا برای همکاری با دولت با شما صحبت شد؟ از طرف آقای حسن روحانی هیچ گونه صحبتی با بنده در این مورد صورت نگرفت. بنده هم پیگیر این مساله نبودم. تنها در یک جلسه که برای تشکر از ستادهای انتخاباتی ایشان بود شرکت کردم. متاسفانه در این جلسه نیز ما غریبه بودیم و همه کسانی که از آقایان قالیباف و ولایتی حمایت کرده بودند به عنوان حامیان حسن روحانی در این جلسه شرکت کرده بودند. این در شرایطی بود که ما قبل از اینکه آقای عارف به سود آقای روحانی از صحنه انتخابات کناره گیری کند در حمایت از حسن روحانی اطلاعیه صادر کرده و ستادهای خود را فعال کرده بود. آقای روحانی برای نخستین بار در کنگره حزب مردم سالاری برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری اعلام کاندیداتوری کرد. البته عده ای در خبرگزاری ها مسئولیت هایی چون وزیر کشور، علوم و حتی فرهنگ و ارشاد را برای بنده در نظر گرفته بودند. این در حالی است که پس از استیضاح آقای فرجی دانا گمانه زنی های زیادی برای اینکه بنده جانشین ایشان شوم وجود داشت. حتی در صفحه آقای آشنا در یکی از شبکه های اجتماعی نظرسنجی برای جانشینی آقای فرجی دانا صورت گرفته بود که بالاترین آرا را در آن نظرسنجی به خود اختصاص داده بودم. به همین دلیل بحث وزیر شدن بنده در وزارت علوم و وزرات فرهنگ و ارشاد تاحدود زیادی جدی شده بود. شما بیشتر به سمت کدام وزارتخانه تمایل داشتید؟ من با توجه به توانایی هایی که در خود می دیدم وزارت علوم را برای خود مناسب تر می دیدم. من خیلی تاسف خوردم هنگامی که مشاهده کردم بسیاری از اساتید دانشگاه که از توانایی اداره وزارت علوم برخوردار بودند کنار ماندند و آقای فرهادی که یک پزشک است هدایت وزارت علوم را برعهده گرفتند. در دو سال گذشته دولت آقای روحانی چه ضعف هایی داشت و شما چه انتقادهایی را به دولت وارد می دانید؟ در دو سال گذشته حزب مردم سالاری حتی در حد یک سطر نیز از دولت درخواست نداشته است. این در حالی است که دولت نیز حتی یک سطر از ما مطالبه نداشته است. وضعیت دولت با احزاب سیاسی دیگر هم به همین منوال است و شما خود تحلیل کنید که وضعیت احزاب در دولت آقای روحانی به چه صورتی درآمده است. چندین بار در برنامه های صداوسیما حضور پیدا کردم و از مواضع هسته ای دولت و سیاست هایی که در زمینه دیپلماسی خارجی در پیش گرفته حمایت کردم. حتی زمانی که منتقدان دولت همایش «دلواپسیم» را برگزار کردند ما همایشی به نام «دل آرامیم» در حمایت از دولت برگزار کردیم و نشان دادیم که دولت آقای روحانی برای همه اصلاح طلبان دارای اهمیت است. در شرایط کنونی هم تمایل ندارم ضعف های دولت را رسانه ای کنم و با شما مطرح کنم. به نظر من هرگونه انتقادی که اصلاح طلبان از دولت آقای روحانی مطرح کنند سبب خشنودی مخالفان دولت خواهد شد و آنان از سخنان ما علیه دولت سوءاستفاده خواهند کرد. در بسیاری از جلسات خصوصی که با دولتمردان داشتم نظراتم را به صورت خصوصی با آنها مطرح کردم. به همین دلیل ترجیح می دهم در رسانه ها از انتقاد از دولت خودداری کنم. برای مثال من به عنوان استاد روابط بین الملل دانشگاه، درباره رابطه ایران و روسیه بحث دارم و معتقدم برخی از سیاست های ما در زمینه دیپلماسی که اتفاقا یکی از نقاط قوت دولت است نیازمند نوعی تجدیدنظر و بازنگری در مفاهیم است. برای من هنوز مشخص نیست که این رابطه براساس چه راهبرد منفعت طلبانه برای منافع ملی است و چه آینده نگری در آن وجود دارد. نکته دیگر اینکه توقع ما از آقای روحانی در زمینه توسعه سیاسی و تقویت احزاب بسیار بیشتر از شرایط کنونی بود. هنوز برای ما مشخص نشده که چرا آقای روحانی رسیدگی به وضعیت احزاب و تقویت آنها را در اولویت های بعدی خود قرار داده و به صورت جدی در این زمینه ورود پیدا نمی کند. این در حالی است که ایشان در ابتدای ریاست جمهوری خود از منشور حقوق شهروندی سخن گفتند اما خیلی زود این مساله را فراموش کردند. منشور حقوق شهروندی می توانست کمک زیادی به جامعه مدنی و تقویت روحیه مشارکت سیاسی و اجتماعی در بین مردم داشته باشد اما خیلی زود به تاریخ پیوست. با این وجود در شرایط کنونی که دولت در زمینه مساله هسته ای موفق عمل کرده امید زیادی برای بهبود وضعیت داخلی و همچنین پویا تر شدن فضای مدنی جامعه و به ویژه احزاب به وجود آمده است.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خلیج فارس]
[مشاهده در: www.pgnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها