محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826722525
مذاکره کنندگان «برجام» پای میز «شام»
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: شنیده ها حاکی از این است که نشست بعدی سوریه، هفته آینده با حضور نمایندگان دولت سوریه و نماینده جریان معارضه خواهد بودادامه از صفحه اول دیوارهای امپریال مملو از تابلو نوشته هایی است که مهمان این قصر قدیمی در گذر تاریخ را نشان می دهد: از بیل کلینتون، رییس جمهور پیشین ایالات متحده تا برخی چهره های هنری. این بار همه در وین به جای هتل پله کوبرگ به امپریال آمده اند تا طرحی نو برای سوریه در اندازند. فضای حاکم بر جو رسانه ای شرکت کننده در این دور از نشست های وین حاکی از این است که انتظار خبر آتشینی از این نشست نیست. نشست وین با چاشنی خوش بینی محتاطانه برگزار شد. از آنجا که همه بازیگران جز بازیگران درون سوری به وین آمده اند این سوال بی پاسخ وجود دارد که آیا این گردهمایی رنگین از حضور بازیگران متفاوت می تواند به حصول نقشه راهی در خصوص بحران سوریه منتهی شود یا این نشست هم تنها به فرصتی برای عکس های یادگاری وزرای امور خارجه بدل خواهد شد؟ سخت اما ممکن لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه صبح روز جمعه پیش از آغاز به کار رسمی نشست وین در جمع خبرنگاران محور کارهای این نشست را این گونه تشریح کرد: «اولویت مبارزه با داعش در سوریه است و پس از آن شکل دادن و مدیریت یک دوره انتقال سیاسی. قطعا بشار اسد که دلیل اصلی تراژدی به راه افتاده در سوریه است نمی تواند در آینده این کشور نقشی داشته باشد.» این سخنان در حالی از زبان فابیوس شنیده می شود که برای دولت های فرامنطقه ای و منطقه ای مخالف بشار اسد، کشته شدن 250 هزار نفر در ناآرامی های سوریه زمانی تراژدی خوانده شد که رقم قابل توجهی از 11 میلیون آواره سوری به مرزهای کشورهای اروپایی رسیدند و دولت های قاره سبز در دوگانه عمل به تعهدات انسانی و پذیرفتن آنها و عمل به قانون های سیاسی داخلی خود و ایجاد محدودیت در این مسیر گرفتار شدند. جان کری، در دو روز گذشته ماراتنی از گفت وگوهای دوجانبه و چندجانبه را در وین پیش برده است. با همتای ایرانی در خصوص چند و چون برجام دیدارهای دوجانبه ای داشته است و با همتاهای دیگر کشورهای عربی و اروپایی در خصوص نسخه محتملی که می تواند به حل بحران در سوریه کمک کند. کری پیش از آغاز نشست رسمی سوریه به خبرنگاران می گوید که پیشرفت در این پرونده سخت است. با این همه من امیدوار هستم که ما بتوانیم راهی به جلو باز کنیم. فرانک والتر اشتاین مایر، وزیر امور خارجه آلمان نشست وین را نشانه امیدوار کننده ای می داند که می تواند به یافتن راهکار برای بحران سوریه کمک شایانی بکند. اشتاین مایر پیش از آغاز رسمی نشست وین به خبرنگاران گفت که این نشست می تواند موفق باشد به شرط آنکه همه ما که برای مذاکره آمده ایم مهیای تلاش فراگیر برای کاستن از شدت و تنش این بحران باشیم. سرگئی لاوروف، نیز در خلال اظهارنظرهای رسانه ای متفاوت خود پیش از آغاز به کار رسمی نشست وین در امپریال از دولت اسد و مخالفان سوری خواست تا در خصوص «انتخابات جدید» با هم گفت وگو کنند. فدریکا موگرینی نیز در این خصوص در توییتر خود نوشت: اتحادیه اروپا در کنار تمام طرف ها تلاش می کند که روند سیاسی در سوریه آغاز شود. استفان دی میستورا، فرستاده ویژه سازمان ملل در امور سوریه نیز در وین به خبرنگاران گفت: اگر ایران بخشی از راه حل سوریه نباشد، راه حلی در کار نخواهد بود. این موضوع، تفاوت عمده ای ایجاد می کند. باید این را در نظر داشت که در اتاق مذاکره، ایران و عربستان سعودی را در کنار روسیه، امریکا، ترکیه و بسیاری دیگر از کشورها که در یافتن راه حل نفوذ دارند و می توانند نفوذ بیشتری داشته باشند، داریم. در کنار این، بر کسی پوشیده نیست که ایران نقش زیادی در سوریه دارد، با قدرت از دولت فعلی حمایت می کند و از این رو، در صورتی که آنان بخشی از راه حل نباشند، راه حلی در کار نخواهد بود. آنها و ما می دانیم که راه حل نظامی در کار نخواهد بود. دی میستورا درباره نظر سعودی ها در خصوص حضور ایران در این گفت وگوها گفت: من نمی خواهم این موضوع را مطرح کنم زیرا حقایق جاری، عمده ترین مساله هستند و حقیقت این است که عربستان و ایران در یک اتاق در وین حاضر می شوند و اگر ما به صورت جدی درباره فرآیند سیاسی شروع به مذاکره کنیم، این اتاق می تواند تاریخ ساز باشد. چرا وین2 فرق داشت؟ تلاش ها برای رسیدن به راهکاری جهت پایان دادن به بحران در سوریه به دو هفته اخیر و نشست های وین 1و 2 محدود نمی شود. جامعه جهانی در سال های 2012 و 2014 هم اقدام به تشکیل جلسات ژنو 1 و 2 در خصوص سوریه کرده بود اما در آن تقلاهای سیاسی که بیشتر شکل و شمایل ژست های خبری را به خود گرفته بود نشانه ای از جدیت وجود نداشت. مذاکرات وین2 را می توان مقدمه ای برای نشست های جدی تر و تلاش های فراگیرتر برای حل معمای سوریه دانست چرا که این بار نماینده ای از ایران هم با وجود تمام مخالفت های اولیه در چهار سال گذشته دور میزی نشسته است که می گویند همه حاضران دورتادور آن به استراتژی برد – برد در سوریه اذعان دارند. جان کری یک هفته فاصله زمانی میان دو نشست وین 1 و 2 را به رایزنی های فشرده در این خصوص اختصاص داد و با سفر به ریاض با آل سعود اتمام حجت کرد که گزینه ای وجود ندارد جز گفت وگو با تهران. با این همه نگاه منطقی به مسیری که جامعه جهانی در چهار سال گذشته در سوریه رفت نشان می دهد که نمی توان از نخستین نشست فراگیر در خصوص سوریه انتظار معجزه داشت چرا که هرچند این بازی این بار وارد فاز جدی شده است اما خروج از این بحران به هیچ وجه سهل نخواهد بود. یکی از اصلی ترین دلایل تطویل بحران سوریه این است که سوریه در لابه لای بازیگران متعدد گم شده است ؟ ابتدایی ترین سوالی که بازیگران فرامنطقه ای و منطقه ای باید در خصوص آن به اجماع نسبی برسند این است که زمانی که از سوریه سخن می گوییم منظور ما از سوریه چه کسانی هستند؟ بازیگران سوری در این نزاع گم شده اند و البته که در این میان نباید فراموش کرد که تعدد بازیگران سوری پیشبرد کار در حوزه سیاسی را بسیار سخت کرده است. از دایره بحث های داخل سوری که خارج شویم به دایره وسیع تری برخورد می کنیم که در شعاع آن بازیگران متفاوت دیگری هم کار را سخت کرده اند. در دو سوی پازل سوریه امریکا و روسیه ای ایستاده اند که سوژه اختلاف های آنها از اوکراین شروع می شود و قطعا به پرونده سوریه به تنهایی هم ختم نخواهد شد. وجود دو قطب متناقض با هم در حرف و عمل سیاسی عملا پرونده سوریه را دچار لایه های غیرسوری بسیار هم کرده است. با وجود آنکه فاصله میان دیدگاه های روسیه و امریکا در پرونده سوریه با هم بسیار زیاد است اما به نظر نمی رسد که پرکردن این فاصله کار غیرممکنی باشد که اگر بود ما در این دور شاهد برگزاری نشست سوریه در وین با حضور ایران نبودیم. تناقض و تنوع منافع روسیه و امریکا در این پرونده قابل اغماض نیست اما همچنان نمی توان با نگاه اغراق آمیز به این پرونده هم این نزدیک کردن مواضع را غیرممکن نشان داد. بازی سیاسی ای که در چند ماه اخیر در سوریه به راه افتاده است نشان می دهد داد و ستدی میان مسکو و واشنگتن در جریان است که آشتی پذیری این دوگانه را هم می تواند ممکن سازد. روسیه و امریکا به همراه متحدان خود در یارگیری های سیاسی و نظامی در سوریه تلاش می کنند به تعاملی ایجابی برسند که منافع استراتژیک واقعی آنها را تامین کند. منافع استراتژیکی که می تواند با بسیاری از زیاده خواهی های سیاسی که در چهار سال اخیر از خود بروز داده اند هم فاصله قابل توجهی داشته باشد. سوریه امروز گرفتار بحران عاصی از راه حلی شده که بازیگران آن در چهار سال گذشته همه راه حل ها را رفته اما نتیجه نگرفته اند. نشست وین نشان دهنده اجماعی بود برای حل بحران با توسل به راهکار سیاسی اما همزمان هیچ کدام از طرفین هم از حملات نظامی خود به آنچه مقر تروریست ها در سوریه خوانده می شود دست نکشیده اند. در چهار سال گذشته هر دو طرف دعوا در سوریه گمان می کردند که می توانند با بازی در زمین نظامی کار را به نفع خود یکسره کنند اما تجربه نشان داد که گزینه نظامی به تنهایی جواب نمی دهد. حقیقت این است که تعدد بازیگران در سوریه و تناقض منافع آنها و وجود تناقض در میان گروه های سوری اجازه خاتمه یافتن موضوع صرفا با راه حل نظامی را نمی دهد. از سوی دیگر امکان حل این معما فقط با راه حل سیاسی هم به رویاپردازی عاری از تحلیل می ماند چرا که تمام طرف های درگیر در این بحران دست از سلاح برنخواهند داشت. در حال حاضر این اجماع میان بازیگران اصلی در بحران سوریه برقرار است که آمیخته ای از راهکار نظامی و سیاسی باید برای پایان یافتن این بحران تجویز شود اما سوال اینجاست که تقدم با کدام یک از این راه حل ها خواهد بود؟ برآیند نگاه به مجموعه تحولات در سوریه در چهار سال گذشته نشان می دهد که راه حل بحران سوریه توازی میان دو راهکار نظامی و سیاسی است و همزمان باید گام هایی را طراحی کرد که هر دو را تامین کند. در این میان به نظر می رسد که دم دست ترین راه حل که مورد اجماع کلی تمام بازیگران هم است تشکیل دولت انتقالی است که می تواند جای خود را به دولت وحدت ملی هم بدهد. امروز بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای در بحران سوریه به این نتیجه رسیده اند که دیپلماسی بدون قدرت ناتوان است و قدرت بدون دیپلماسی کور. با پایان نمایش سیاسی در خصوص سوریه اکنون به نظر می رسد که بازیگران متفاوت در وین دور هم جمع شده اند تا دیدگاه های خود در خصوص کلیات پرونده سوریه را به هم نزدیک کنند. در نشست وین روز گذشته خبری از بحث در خصوص جزییات نبود و 19 کشور آمده بودند تا در تبادل افکار استراتژیک در خصوص سوریه و بیان ملاحظه های خود حضور داشته باشند. نشست سوریه در وین گردهمایی برای نمایش اراده ها در مسیر حل بحران بود. نشستی برای محک اراده هایی که شاید بتواند به حل بحران در بازه زمانی منطقی کمک کند. پس از این نشست در نشست های آتی که گفته می شود در بازه زمانی قریب به 10 روز آتی خواهد بود طرفین در مسیر تحقق اراده ها گام برخواهند داشت. ایران و عربستان پشت یک میز؟ بحران سوریه وارد پنجمین سال متوالی خود شده است اما اگر تا 10 روز پیش سوال می شد که آیا می توان ایران و عربستان را پشت یک میز در خصوص سوریه نشاند؟ پاسخ همگان منفی بود. نیویورک تایمز در تازه ترین تحلیل خود در این خصوص ادعا می کند که ایران و عربستان بیش از هر کشور دیگری در خصوص نتیجه این پرونده سرمایه گذاری کرده اند. دامنه اختلاف های ایران و عربستان سعودی تنها به سوریه منتهی نمی شود بلکه دو کشور در یمن، عراق، لبنان و بحرین هم با یکدیگر اختلاف هایی البته از جنس و با ابزار متفاوت دارند. رقابت ایران و عربستان سعودی در منطقه عملا اصلی ترین تهدید برای گفت وگوهای سوریه به حساب می آید. در حالی که ایران از ابتدای کار بر لزوم توسل به راهکار سیاسی در سوریه اصرار داشت این عربستان سعودی بود که مخالفان بشار اسد را به انواع تسلیحات مجهز می کرد تا با بالا بردن دست آنها در میدان نظامی عملا ادامه بقای بشار اسد را سخت کند. در حال حاضر امریکا تلاش می کند دوره انتقالی مدیریت شده ای را برای حل بحران سوریه هدایت کند اما تشکیل این دولت انتقالی بدون کمک ایران و عربستان و همکاری این دو با هم ممکن نیست. این نیاز به همکاری ایران و عربستان در حالی به ضروری ترین فاکتور در معادله سوریه بدل شده که رابطه میان دو کشور در پرتنش ترین وضعیت خود در 30 سال گذشته قرار دارد. در حال حاضر فضا برای گفت وگوی دوجانبه میان تهران و ریاض مهیا نیست و البته بر هیچ کس هم پوشیده نیست که عربستان در وین2 وادار به همراهی با مسیر شده است. گارد عربستان سعودی در برابر قدرت سیاسی ایران هنوز باز نشده است و تحقق پیش بینی ها در این خصوص که حصول توافق هسته ای میان ایران و 1+5 به افزایش مانورهای سیاسی ایران و پذیرش این نقش منتهی خواهد شد هم کار را برای سعودی ها سخت تر کرده است. عادل الجبیر وزیر امور خارجه عربستان پیش از نشست وین هم دست از ادبیات تند و طعنه های غیردیپلماتیک خود برنداشت و با ابراز تردید در خصوص سودمند بودن حضور ایران در نشست سوریه گفت: اگر ایرانی ها جدی نباشند ما وقت خود را هدر نخواهیم داد. حقیقت این است که بشار اسد باید برود. با این همه محل نشستن الجبیر و ظریف در این نشست به گونه ای تنظیم شده بود که امکان چشم در چشم شدن روسای دستگاه دیپلماسی دو کشور مسلمان و همسایه به حداقل رسیده بود. اروپایی ها و امریکا پس از حصول توافق هسته ای در وین تلاش بسیاری را برای دور یک میز نشاندن ایران و عربستان سعودی به کار گرفتند و به نظر می رسد که برگزاری این نشست در مرحله نخست می تواند حایز اهمیت بسیار باشد. یان الیاسون دیپلمات ارشدی که در حال حاضر قائم مقام بان کی مون در سازمان ملل است و در جریان پایان دادن به جنگ ایران و عراق هم فعال بوده است در خصوص رابطه تهران و ریاض می گوید: «من از حجم تنش ها و عمق اختلاف ها میان تهران و ریاض شوکه شده ام. یکی از اصلی ترین موانع برای پیشبرد نشست های سوریه همین اختلاف بسیار جدی میان ایران و عربستان است.» برای جان کری پشت یک میز نشاندن وزرای امور خارجه ایران و عربستان سعودی موفقیت بزرگی است اما تنها با نشستن این دو نفر در یک اتاق نمی توان گره معمایی بیرون از آن چاردیواری در هتل امپریال را حل کرد. آن سوی نگاه بدبینانه ای که تنش زدایی از رابطه تهران و ریاض را سخت می داند برخی از تحلیلگران اعتقاد دارند که شاید مذاکره بر سر سوریه بتواند به نشستن و رو در رو صحبت کردن مقام هایی از ایران و عربستان در سایر حوزه ها هم منتهی شود. «اسماعیل ولد شیخ» نماینده ویژه سازمان ملل در یمن اظهار داشت که مذاکرات وین ۲ درباره سوریه می تواند سبب شود که مذاکرات گسترده تری بین ایران و عربستان سعودی درباره یمن و عراق انجام شود. وی در این خصوص گفت: «من قویا معتقدم که بعضی اوقات باید مذاکره مستقیم بین کشورهای خلیج (فارس) به ویژه عربستان سعودی و ایران وجود داشته باشد. آنها همسابه هستند و برای موافقت و به توافق رسیدن، دلایل بسیاری دارند». نظرات وزرا درباره نشست وین جان کری پس از پایان نشست سوریه در وین گفت: خیلی ها بر این تصورند که دو گزینه در سوریه هست؛ اسد و تروریسم و ناچار به سمت اسد می روند اما اگر آلترناتیو بهتری باشد و در مورد آن اعتمادسازی شود مردم به سمت آن می روند.سرگئی لاوروف نیز پس از پایان این نشست در پاسخ به خبرنگاران گفت: سرنوشت اسد را مردم سوریه باید روشن کنند، همان طور که در مورد موارد دیگر سوریه چون توسعه آن باید مردم سوریه تصمیم بگیرند. وی افزود: روسیه متعهد است که با تروریسم مقابله کند و این با شورای امنیت و سازمان ملل هماهنگ است. ما می خواهیم به مبارزه با تروریسم ادامه دهیم. تمام کمک های بشردوستانه باید انجام شود و این روند باید شتاب پیدا کند.وزیر خارجه روسیه تاکید کرد ما همچنین توافق کردیم انتخابات جدید در سوریه با مشارکت فعال سازمان ملل متحد باشد. ما می خواهیم همه بازیگران منطقه در مذاکرات باشند. ما هیچ توافقی درباره سرنوشت اسد نداشتیم و این حق مردم سوریه است که درباره آن تصمیم بگیرند. امیر عبداللهیان نیز پس از پایان نشست گفت: زمانبندی در خصوص کناره گیری اسد از قدرت با تلاش هایی که به عمل آمد در بیانیه مورد اشاره واقع نشد.
شنبه ، ۹آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]
-
گوناگون
پربازدیدترینها