واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: اربیل - ایرنا-دو سال قبل وقتی «نوشیروان مصطفی امین» رهبر جنبش تغییر بطور مکرر در اربیل و «مصیف صلاح الدین» مهمان ویژه نیچروان بارزانی نخست وزیر حکومت اقلیم و مسعود بارزانی ریاست اقلیم کردستان عراق بود کسی فکر نمی کرد در کمتر از 2 سال چنان تحولات سیاسی اقلیم تغییر یابد که دیگر بارزانی ها نه تنها حاضر به ملاقات با او نباشند بلکه حضور سیاسیون وابسته به وی را در اربیل نیز تحمل نکنند.وقتی حزب دمکرات کردستان عراق، وزارت پیشمرگه را که یکی از وزارتخانه های حساس در اقلیم به شمار می رود، به دست جنبش تغییر سپرد، بازهم نمی شد تصور کرد در کمتر از 2 سال، به وزیر پیشمرگه برای حضور در محل کارش اجازه ورود به اربیل ندهند. همچنین وقتی حزب دمکرات کردستان عراق برای دادن ریاست پارلمان اقلیم کردستان عراق به جنبش تغییر رو در روی اتحادیه میهنی کردستان عراق ایستاد، به ذهن کسی خطور نکرد که ممکن است در کمتر از 2 سال نایب رییس پارلمان اقلیم کردستان عراق، جعفر ایمنیکی، از حزب دمکرات کردستان عراق، به یوسف محمد رییس پارلمان از جنبش تغییر بگوید در همان سلیمانیه بمان و بهتر است به خانه ات بروی و خود را مشغول کنی. نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان عراق بعد از اجازه ندادن ورود به رییس پارلمان به اربیل، 4 وزیر جنبش تغییر در کابینه هشتم حکومت اقلیم کردستان عراق را احضار کرد و به آنها گفت شما دیگر در این حکومت جایی ندارید. اگرچه جنبش تغییر بعد از این مواضع حزب دمکرات کردستان عراق بیانیه های مختلفی را صادر کرد ولی هیچ اتفاقی برای تغییر شرایط روی نداد . سایر گروه های کرد عراقی مانند اتحادیه میهنی کردستان عراق، اتحاد اسلامی کردستان عراق و جماعت اسلامی کردستان عراق نیز اگرچه واکنش منفی به این حرکت داشتند اما در حکومت اقلیم باقی ماندند و تنها از حزب دمکرات کردستان عراق انتقاد کردند. رهبران حزب دمکرات کردستان عراق اگرچه اعلام کردند به مذاکرات خود با سایر گروه ها ادامه می دهند اما واکنش های آنها نشان می دهد دیگر قصدی برای بازگرداندن آب به جوی ندارند. نیچروان بارزانی نخست وزیر حکومت اقلیم کردستان عراق درخصوص نوع واکنش ها به جنبش تغییر به صراحت اعلام کرد که آنچه انجام شد باید زودتر انجام می شد، چون آنها مسوولانه رفتار نکردند و اعتراضات مسالمت آمیز را به سوی خشونت سوق دادند که در آن شهروندان بی گناه جان خود را از دست دادند. داستان از آنجا شروع شد که با پایان دوره ریاست مسعود بارزانی رییس اقلیم کردستان عراق جنبش تغییر پیش قراول طرح اصلاح قانون ریاست اقلیم و تغییر مسعود بارزانی گردید. حزب دمکرات کردستان عراق بر این اعتقاد بود که ریاست بارزانی 2 سال دیگر تمدید شود و اصلاحات قانون ریاست اقلیم همراه با تجدید نظر باشد. اصرار 4 حزب بر پایان ریاست اقلیم مسعود بارزانی و تشکیل جلسه پارلمان از سوی ریاست پارلمان که وابسته به جنبش تغییر است تنش های سیاسی در اقلیم را وارد مرحله تهدید مستقیم کرد به نحوی که به گفته برخی از نمایندگان پارلمان اقلیم آنها تطمیع و تهدید شدند. در مقابل حزب دمکرات کردستان عراق با استفاده از توان خود در سازماندهی احزاب کوچکتر مانع از تصویب لایحه اصلاح قانون ریاست اقلیم شد. در حالی که خارج از حکومت و پارلمان روسای احزاب کردعراقی سرگرم رایزنی برای حل بحران سیاسی بودند بحران های اجتماعی مانند تاخیر در پرداخت حقوق کارکنان سبب گردید تنش ها از سطوح بالای سیاسیون کرد به سطح خیابانها کشیده شد. در این اعتراضات بیش از 24 مرکز حزب دمکرات کردستان عراق در آتش سوخت و 5 نفر کشته و صدها تن مجروح شدند. حل نشدن بحران سیاسی در سطوح بالا و انتقال بحران به لایه های پایین اجتماع و درگیر شدن بدنه جامعه کردستان عراق با بحران، منجر به پایان حضور جنبش تغییر در حکومت اقلیم کردستان عراق شد. یک روز پس از سخنان سعدی احمد پیره عضو دفتر سیاسی اتحادیه میهنی کردستان عراق مبنی بر عدم پذیرش رفتار حزب دمکرات کردستان عراق در خارج کردن جنبش تغییر از پروسه سیاسی و حکمرانی اقلیم، نخست وزیر حکومت اقلیم کردستان عراق با تعیین سرپرست وزارتخانه هایی که ریاست آنها با جنبش تغییر بود به صراحت تمام اعلام کرد که دیگر در پروسه حکمرانی جنبش تغییر جایی ندارد حتی اگر بقیه احزاب موافق نباشند. در همین راستا جعفر ایمنیکی نایب رییس پارلمان اقلیم کردستان عراق تاکید کرد که آنها بزودی حدنصاب لازم در پارلمان را برای تشکیل جلسه و مشروعیت بخشی به حکومت جدید بدست خواهند آورد. این اقدامات تایید کننده سخنان نیچروان بارزانی نخست وزیر حکومت اقلیم کردستان عراق بود که گفته بود؛ آنها به راه حلهای قبلی باز نخواهند گشت . این سخنان در حقیقت تایید غیر مستقیم پایان حضور جنبش تغییر در بدنه سیاسی و حکمرانی اقلیم بود که در هفته گذشته رنگ واقعی به خود گرفت. بدین ترتیب بعد از گذشت 4 ماه از شروع بحران سیاسی در اقلیم نه تنها موضوع ریاست اقلیم برطرف نشد و در معادلات سیاسی کردستان عراق تغییری رخ ننمود ،بلکه دامنه بحران سیاسی گسترش یافت و سرانجام جنبش تغییر کنار زده شد. اگرچه شرایط منطقه ای و بین المللی بخصوص جنگ با داعش به تثبیت این شرایط کمک کرده است ولی بعید است احزاب کرد عراقی دخیل در این بحران بتوانند از تاثیر این بحران بر انتخابات آتی اقلیم به دور بمانند. خاورم*1*351*1770**1010
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]