محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827728846
آموزش انواع خیانت در خانه شما!
واضح آرشیو وب فارسی:9 صبح: سبک زندگی > خانواده - خوب یا بد، درست یا غلط، این روزها صادرات سریال برای کشور ترکیه تجارت سودآوری شده است که در کنار صنعت توریسم درآمد هنگفتی برای شان دارد، اما تماشای این سریال ها با سوژه های مشابه و یکی پس از دیگری قرار است چه تاثیری بر فرهنگ جامعه ما داشته باشد؟به گزارش سایت خبری تحلیلی 9 صبح ، خوب یا بد، درست یا غلط، این روزها صادرات سریال برای کشور ترکیه تجارت سودآوری شده است که در کنار صنعت توریسم درآمد هنگفتی برای شان دارد. تا آنجا که وقتی تحریف تاریخ در یک سریال به ظاهر تاریخی، دیگ تعصب سیاستمداران ترک را به جوش می آورد و به ادامه ساخت و پخش آن اعتراض می کنند، حساب و کتاب سودآوری فروش سریال باعث می شود کوتاه بیایند و همه چیز به قوت خودش باقی بماند. این وسط احتمالا دوبله سریال ها هم برای عده دیگری نان و آب شده است و خلاصه اگر پر شدن اوقات فراغت مردم را هم اضافه کنیم باید بگوییم همه اش سود است، اما تماشای این سریال ها با سوژه های مشابه و یکی پس از دیگری قرار است چه تاثیری بر فرهنگ جامعه ما داشته باشد؟ آیا این سناریو همین قدر ساده است که به نظر می رسد؟ جداسازی درون خانوادگی این مدل سریال ها از اول با شبکه فارسی وان شروع شد که اتفاقا من درباره آن شبکه تحقیق زیادی داشتم و بعد از آن شبکه هایی که سریال های ترک را پخش می کنند اضافه شدند. اگر بخواهم کل این سریال ها را جمع بندی کنم باید بگویم همه آنها هوشمندانه تهیه می شوند. در واقع سازندگان این سریال ها از یکسری نقطه ضعف ها سوءاستفاده می کنند و برنامه هایی می سازند که طرفدار داشته باشد. نمی توانیم انکار کنیم که در هر جامعه ای محدودیت هایی وجود دارد که زمینه تقاضا را فراهم می کند. خیلی از ما دوست داریم هر کاری که دل مان می خواهد بکنیم و این سریال ها هم موضوعاتی را مطرح می کنند که جامعه به دلیل قانون، شرع، عرف و اخلاق محدود می کند. ما فکر می کنیم چیزهایی را کم داریم و آنها با ما همذات پنداری می کنند. معمولا هم زنان و جوانان بیننده های اصلی هستند. از طرف دیگر تشنه بودن مخاطب به این سریال ها باعث می شود پخش آن را در چندین نوبت در شبانه روز تکرار کنند تا همه بتوانند ببینند. حتی در خیلی از خانه ها علاقه بعضی اعضای خانواده به سریال های ماهواره ای و اصرار به تماشای آنها باعث شده تلویزیون های مجزا در اتاقی جداگانه بگذارند و همین موضوع به جدایی افراد خانواده دامن می زند. یک بار آپارتمان ها بین ما فاصله انداختند، یک بار اتومبیل و حالا نوبت تلویزیون است که قاچ دیگری بر این هندوانه روابط بزند و شکاف تازه ای ایجاد کند. چرا زن ها ماهواره میبینند؟ همه این سریال ها به صورت مخملی فرهنگ سازی می کنند. مسلما نشان دادن شخصیت های فیلم ها می تواند ته مانده اعتقادات دینی بیننده را که در بعضی مردم رسوب کرده از بین ببرد. خیانت آقایان از قدیم وجود داشته و در واقع منکری بوده که مباح شده ولی برای خانم ها هیچ راه فراری وجود ندارد. تا زمانی که زنی در عقد مردی باشد به هیچ شکل نمی تواند با مرد دیگری رابطه برقرار کند. متاسفانه باید بگویم بین مراجعانم با مواردی برخورد می کنم که فرد به دلیل مثلا رفاه مالی که در زندگی مشترکش دارد به طلاق فکر نمی کند اما دلش نمی خواهد به تعهداتش پایبند بماند. به هرحال همه خوبی ها در یک نفر جمع نمی شود ولی راهش این نیست که برای نیازهای مختلف سراغ آدم های جداگانه برویم. این چنار بی شعور در بیشتر این سریال ها شخصیت های اصلی دائم در ازدواج و طلاقند و درگیر رابطه های عاشقانه. یکی با یکی ازدواج می کند بعد عاشق یک نفر دیگر می شود. بعد دوباره طلاق و باز ازدواج. شخصیت های داستان انگار هیچ کار و زندگی خاصی ندارند و فقط درگیر رابطه های شان هستند. بیننده هم از خودش نمی پرسد این آدمی که از صبح تا شب درگیر ماجراهای عاشقانه است شغل و کارش چیست؟ اصلا کی وقت می کند به بقیه مسائل زندگی اش برسد؟ از طرف دیگر این سریال ها درگیری های عصبی هم ایجاد می کند. بیننده با یکی از شخصیت ها همذات پنداری می کند و برایش حرص می خورد. من گاهی در خانه می شنوم که همسایه داد می زند: باز این چنار بی شعور پیدایش شد. خانم های خانه دار با دیدن این سریال ها از شرایط خودشان عصبی می شوند. حتی گاهی اعضای خانواده حرص های شان از همدیگر را با تماشای فیلم ها خالی می کنند. مثلا طرف دوست دارد به دامادش فحش بدهد ولی نمی تواند، به بازیگر سریال فحش می دهد. وقاحت به جای قباحت 2قطب دافعه و جاذبه مقابل هم قرار گرفته اند. گاهی ما در جامعه دافعه ایجاد می کنیم و آنها هم از طرف مقابل جاذبه ایجاد می کنند. اگر از یک جوان درباره هدف آینده اش بپرسید، می گوید: می خواهم بروم خارج. اگر این سریال ها را ببینید فکر می کنید خارج یعنی بهشت. در حالی که در خیلی از کشورهای خارجی 99 درصد آدم ها این مدلی نیستند. پایبند بودن به تعهد برای شان مهم است. فرقی نمی کند که ازدواج رسمی باشد و در کلیسا اتفاق بیفتد یا تعهد دوستانه باشد به هر حال به تعهد خود پایبند می مانند ولی گاهی وقاحت جای قباحت را می گیرد و این اتفاق خیلی بدی است در یک جامعه. کاش مردم بتوانند مطالعه کنند و تمام نکات موجود در جامعه ای دیگر را ببینند، نه فقط چیزهایی را که سریال ها می خواهند، نشان بدهند. خوابی که برای مان دیدند بیشتر این شبکه ها آگهی تبلیغاتی ندارند. در حالی که این مرسوم نیست. شبکه های خوب کنار برنامه های شان تبلیغات هم دارند. یک شبکه خبری خوب خوراک خبری به مخاطب می دهد ولی آگهی بازرگانی هم دارد. این شبکه ها درآمدی از تبلیغات ندارند پس باید حمایت شوند. 24 ساعت پخش برنامه هزینه دارد. هنرپیشه های متعدد، فیلمبرداری از زاویه های مختلف یا دوبله به فارسی همه اش هزینه دارد. چرا اسم شبکه می شود فارسی وان؟ چون برای ما برنامه ریزی شده است. فارسی اشاره به کشورهای فارسی زبان دارد و فارسی وان یعنی ایران که اولین کشور فارسی زبان محسوب می شود. پس این شبکه ها و سریال های شان با برنامه ریزی فرهنگسازی در جامعه ما راه اندازی می شوند. اینطور که من می دانم مرداک که یک صهیونیست جهانی است یکی از این شبکه ها را حمایت می کند. چنین شبکه هایی نقاط ضعف و نیازهای یک جامعه را نشانه می گیرند و برنامه سازی می کنند. عده ای هم با توهم خدمت به مردم برای دوبلاژ کمک می کنند. آموزش مخملی حتی از حمله اتمی هم بدتر است چون نمی توانیم مردم را از آن منع کنیم. اگر بگوییم نبینید معترض می شوند که چرا نبینیم؟ یا اگر اینها را نبینیم پس چی ببینیم؟ طلاق به خاطر سریال من بین مراجعانم با موارد بسیاری برخورد کرده ام که خودشان اعتراف می کنند تماشای سریال های ماهواره ای باعث اختلاف شان شده است. آقایی بود که صریحا می گفت همسرم بعد از تماشای یک سریال ترکیه ای در خواست طلاق کرده است. خانم هم می گفت من 17 سال پیش که ازدواج کردم بچه بودم و نمی فهمیدم. حالا می فهمم تمام این سال ها اسیر بوده ام و حالا می خواهم بقیه زندگی را برای خودم باشم. دقیقا سریال ها این تفکر را ترویج می کنند که مگر چند بار زندگی می کنیم؟ پس باید از زندگی لذت ببریم. هیچ دری روی پاشنه خودش نیست در بیشتر این سریال ها همه نوع شخصیت وجود دارد؛ دختر جوان، مرد مسن، زن پیر، مرد جوان و این تنوع شخصیت ها باعث می شود بیننده بیشتر همذات پنداری کند. اصولا انسان ها به منع حریص هستند. به چیزی که از آن منع شده اند گرایش دارند. زن با خودش فکر می کند چرا مردها آزادند ولی زن ها آزاد نیستند. وقتی یک موضوع تکرار شود کراهتش می ریزد. تلویزیون هم مقصر است. باید در این شرایط به مسائل واقعی مردم بپردازد نه سوژه هایی که برای مخاطب غیرواقعی به نظر می رسد. برای چه کسانی تولید می کنند؟ از یک جایی این شبکه ها به سمت سریال های ترکیه ای رفتند. قبل از آن سریال هایی که پخش می شد مثلا مکزیکی و کلمبیایی بود و اگر فرهنگسازی هم در آنها وجود داشت ممکن بود بیننده بگوید اینها دین ندارند و شبیه ما نیستند یا فرهنگ شان با ما خیلی فرق می کند ولی ترکیه به ما نزدیک است. به ما شبیه هستند و حتی مسائل دینی هم برای شان مطرح است. در این فیلم ها حتی زن هایی را می بینیم که وقتی از خانه بیرون می روند چیزی شبیه روسری و شال سر می کنند. یعنی این بار صاحبان شبکه ها دقیقا به هدف زده اند. الگویی ارائه می دهند که هم مدرن است و هم در عین حال از سنت دور نیست. برای تاثیر بیشتر تیپ زن و مرد و دختر و پسر شرقی را می سازند و حتی در دوبله از اصطلاحات رایج ما مثل ان شاءالله و ماشاءالله استفاده می کنند تا بیننده بیشتر همذات پنداری کند. به هر حال ترکیه از نظر سیاسی هم دوست دارد ابرقدرت خاورمیانه باشد، همانطور که ما دوست داریم بهترین در منطقه باشیم. نقش تلویزیون در این میان صدا و سیما هنوز برنامه مشخصی ندارد که مردم به تلویزیون ملی جذب شوند. خیلی از مخاطبان متوجه هستند که چه اتفاقی با این سریال ها می افتد و نقاط منفی آن را می دانند ولی باز هم تماشای آن را ترک نمی کنند چون جایگزینی ندارند. سریال های تلویزیون روابط واقعی را نشان نمی دهند. بیننده با شخصیت های داستان احساس شباهت نمی کند. درست است که محدودیت هایی وجود دارد ولی هنر این است که حقایق را نزدیک وقایع بگویی. حتی وقتی در این شرایط سریال خوبی ساخته می شود که مردم دوست دارند ببینند فروشی است و مخاطب باید پول بدهد آن را بخرد، در حالی که سریال های ماهواره ای عملا رایگان و در دسترس هستند.
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 9 صبح]
[مشاهده در: www.9sobh.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]
-
گوناگون
پربازدیدترینها