تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816359012
87درصد زنان غیرفعال اقتصادی هستند!
واضح آرشیو وب فارسی:شفا آنلاین: شفا آنلاین>اجتماعی> مشارکت زنان ایرانی در بازار کار، صد سال بعد از حضور همتایانشان در جوامع صنعتی بوده و این مشارکت، در سه دهه اخیر، با نوسان های شدیدی روبه رو شده است.به گزارش شفا آنلاین ،براساس آمارهای ارائه شده، نرخ مشارکت زنان در بازار کار کشورهای پیشرفته آمریکای شمالی و کانادا، حدود ٥٠ درصد است، درحالی که این عدد در کشور های خاورمیانه، بین ١١ تا ١٣ درصد است. نرخ اشتغال زنان در ایران، براساس آمارهای سازمان مدیریت و برنامه ریزی، حدود ١١ درصد و براساس برخی آمارهای غیررسمی، بالغ بر ١٣ درصد است. با توجه به اینکه نیمی از کل جمعیت جهان را زنان تشکیل می دهند و دوسوم ساعات کار انجام شده مربوط به زنان است، فقط یک دهم درآمد جهان و فقط یک صدم مالکیت اموال و دارایی های جهان به زنان اختصاص یافته است. بنابراین نابرابری برای زنان در تمامی جوامع کم وبیش وجود دارد که در برخی از سازمان های جهانی در چند سال اخیر به این مسئله بیشتر توجه شده و در برنامه ریزی های خرد و کلان اقتصادی و اجتماعی سازمان های مختلف جهانی قرار گرفته است. در همین رابطه وحیده نگین، مشاور مأمور بانوان و خانواده وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در توضیحاتی را در رابطه با وضعیت جمعیت زنان فعال در حوزه اقتصاد کشور ارائه کرده است که در ادامه خواهید خواند. درحال حاضر وضعیت جمعیت فعال اقتصادی کشور به چه صورت است؟ بر اساس تعریف مرکز آمار، تمامی جمعیت ١٠ سال و بیشتر کشور که طبق تعریف کار، در تولید کالا و خدمات مشارکت داشته یا از قابلیت مشارکت برخوردار بوده اند، جمعیت فعال اقتصادی محسوب می شوند. براساس آمارهای مرکز آمار ایران، جمعیت ١٠ سال و بیشتر فعال اقتصادی یا افراد دارای قابلیت فعالیت اقتصادی کشور در فصل بهار سال جاری بیش از ٦٤ میلیون نفر اعلام شد. این در حالی است که ٣٨ درصد این جمعیت، یعنی چیزی در حدود ٢٤میلون و ٥٠٠ هزار نفرشان مشارکت اقتصادی دارند و مابقی مشارکت اقتصادی ندارند. ضمن اینکه نرخ مشارکت مردان در حدود ٦٣ درصد و زنان در حدود ١٣درصد است. درحقیقت براساس اعلام مرکز آمار از مجموع جمعیت شاغل کشور، بیش از ٢٠ میلیون نفر شامل مردان و حدود ٤میلیون و ٢٩٠ هزار نفر شامل زنان می شود. به عبارت دیگر ٦٢ درصد از جمعیت ١٠ سال و بیشتر کشور، در گروه جمعیت غیرفعال اقتصادی قرار می گیرند که رقمی حدود ٤٠ میلیون نفر می شود که بخش اعظم آنان زن هستند. نسبت مردان فعال به زنان فعال از نظر اقتصادی بیش از پنج برابر بوده است. چند درصد از زنان کشور در گروه غیرفعال اقتصادی قرار دارند؟ براساس آمارها حدود ٨٧ درصد از جمعیت زنان کشور، به لحاظ اقتصادی، غیرفعال محسوب شده اند. به عبارت دیگر اگر نیمی از جمعیت ١٠ سال و بیشتر کشور را زنان در نظر بگیریم، ٣٢ میلیون نفرشان را شامل می شود، از این ٣٢ میلیون، ٨٧ درصد یعنی رقمی در حدود ٢٨ میلیون نفر غیرفعال اقتصادی هستند. این درحالی است که از مجموع جمعیت زنان ١٠ سال به بالای کشور، ١٨,٩ درصد محصل، ٣.٦ درصد دارای درآمد بدون کار و ٦٠ درصد آنان زنان خانه دار هستند. کارشناسان معتقدند ترکیب جمعیتی کشور وارد «پنجره جمعیتی» شده است. شما شرایط پنجره جمعیتی را برای زنان چگونه می بینید؟ ٧١ درصد جمعیت کشور سنی در بین ١٥ تا ٦٠ سال دارند. این شرایط باعث شده است ایران از سال ١٣٨٥ وارد مرحله پنجره جمعیتی یا پنجره فرصت ها شود. بهره برداری از فرصت پنجره جمعیتی و تبدیل آن به فرصت اقتصادی و اجتماعی مستلزم توانمندسازی و مقتدرسازی جوانان برای توسعه اقتصادی، گسترش فرصت های شغلی، سرمایه گذاری مطلوب، بهبود کیفیت سرمایه انسانی و فراهم کردن فرصت هایی برای حضور زنان در بازار کار است. به عبارت بهتر، پنجره جمعیتی یکی از مهم ترین مراحل در ساخت سنی یک جمعیت است، به طوری که اقتصاددانان از آن به عنوان موهبت جمعیتی نام می برند. البته تهدیدآمیزبودن یا فرصت بودن پنجره جمعیتی کشور تا حد زیادی به نگرش و عمکرد نظام در ارتباط با این مسئله بستگی دارد. در دوره پنجره جمعیتی، عرضه نیروی کار بالقوه به سطح بالایی می رسد و طبیعتا نیمی از افراد یک جمعیت را زنان تشکیل می دهند. اشاره کردم بیش از ٦٤ میلیون نفر از جمعیت کشور ١٠ساله اند بیشتر از ١٠ سال دارند که ٣٨ درصدشان فعال اقتصادی هستند، باید ٥٠ درصد این ٣٨ درصد را زنان تشکیل دهند، اما فقط ١٣درصد آن به زنان اختصاص دارد. یعنی حدود چهارمیلیون و ٢٣٠ هزار نفر از زنان کشور فعال اقتصادی محسوب می شوند و این اصلا در شأن زنان ایران اسلامی نیست. در بحث پنجره جمعیتی نیز همین نسبت قابل اعمال است. آیا آماری وجود دارد که میانگین سن ورود افراد به بازار کار را نشان دهد؟ اساسا سن ورود کارجویان به بازار کار روبه کاهش است یا افزایش؟ میانگین سن ورود افراد به بازار کار در حدود ٢٧,٣ سال است. این رقم در سال های ٩١ و ٩٢ به ترتیب برابر با ٢٨ و ٢٧.٨ سال بوده که بیانگر کاهش سن ورود به بازار کار در کشور است. توزیع اشتغال در بخش های مختلف برای زنان به چه صورت است. پیش از این گفته شده بود بیشترین استقبال بازار کار از زنان، در بخش خدمات است. حدود نیمی از زنان شاغل، در بخش غیررسمی فعالیت دارند. ضمن اینکه متأسفانه درحال حاضر شاهد نبودن تعادل در توزیع اشتغال زنان در بخش های مختلف هستیم؛ بالاترین تراکم اشتغال زنان در بخش خدمات است. میزان اشتغال زنان در این بخش به نسبت سایر بخش ها بسیار قابل توجه است، به نحوی که براساس نتایج طرح آمارگیری از نیروی کار در بهار سال جاری، یک فاصله حدود ٢٦درصدی بین اشتغال زنان در بخش خدمات و صنعت وجود دارد. در بهار ٩٤ تنها حدود ٢٤ درصد از اشتغال بخش صنعت به زنان اختصاص داشته، این نسبت برای بخش کشاورزی نیز حدود ٢٥درصد است. درعین حال اما سهم اشتغال زنان در بخش خدمات در فصل مذکور ٥٠درصد اعلام شده است. بررسی توزیع شاغلان در بخش های عمده اقتصادی، بیانگر این موضوع است که درحال حاضر از سهم زنان در بخش کشاورزی همانند مردان کاسته شده و بیش از نیمی از زنان در بخش خدمات فعالیت می کنند. اما اینکه چرا تراکم اشتغال زنان در بخش خدمات بیش از سایر بخش هاست می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله اینکه ما نتوانسته ایم توانمندی های زنان را تا آن حد بالا ببریم که بتوانند پاسخ گوی اشتغال در بخش های کشاورزی و صنعت باشند و از طرف دیگر نیز این بخش ها نتوانسته اند شرایطی را فراهم کنند که زنان بتوانند برای اشتغال به سمت آنان گرایش پیدا کنند. من معتقدم که زنان ایرانی ظرفیت ها و توانمندی های بالقوه بسیاری برای فعالیت در بخش های مختلف دارند که متأسفانه تاکنون در بالفعل کردن آنها کمتر موفق بوده ایم. بدون شک تمرکز اشتغال زنان در بخش خدمات نمی تواند چندان با چشم اندازهای توسعه فراگیر و مقاوم سازی اقتصاد ملی هم خوانی داشته باشد. براساس گفته های شما وضعیت اشتغال زنان در مقایسه با مردان چندان قابل دفاع نیست. اما چندوقت پیش شما اشاره کرده بودید که تحصیلات بیشتر زنان منجر به بروز تغییراتی در اشتغال آنان شده است. در این زمینه بیشتر توضیح دهید؟ بله. زنان در تمام گروه های عمده شغلی، نسبتی به مراتب کمتر از مردان را به خود اختصاص داده اند، به گونه ای که نرخ بی کاری زنان در سال های اخیر همواره دوبرابر مردان بوده است. در بهار سال جاری نیز نرخ بی کاری مردان ٩درصد و زنان بیش از ١٩درصد اعلام شده است؛ اما در میان جمعیت متخصصان، نسبت زنان در مقایسه با مردان قابل توجه است. به دلیل تحصیلات بیشتر زنان تغییراتی نیز در اشتغال آنان در گروه های عمده شغلی در جهت ارتقای موقعیت زنان رخ داده است. نسبت جمعیت مردان فعال دارای تحصیلات عالی به کل جمعیت مردان فعال، ١٦,١ درصد و نسبت جمعیت زنان فعال دارای تحصیلات عالی به کل جمعیت زنان فعال، ٤٨.٢ درصد است. بنابراین با افزایش سطح تحصیلات، امکان فعالیت اقتصادی برای این گروه از زنان بیشتر فراهم شده است. اساسا شما قائل به تفکیک جنسیتی در بحث اقتصاد و اشتغال هستید؟ خیر. تفکیک شغل ها به زنانه و مردانه، ضمن ایجاد محدودیت هایی در انتخاب شغل، سبب دستمزد کمتر، پرستیژ پایین تر و بدون اقتدار این گونه شغل ها شده و انگیزه ورود به بازار کار را کاهش می دهد. در کشور ما، زنان همواره دوشادوش مردان در صحنه های مختلف حضور داشته اند، اما هیچ گاه این حضور، به مشارکتی جدی در صحنه های اقتصادی تبدیل نشده بود و زنان معمولا به ساده ترین کارها در پایین ترین رده ها اشتغال داشتند؛ ولی در سال های اخیر، با تغییرات اجتماعی ای که در کشور رخ داده، گرایش زنان، به عرصه های فناوری، دانش و کارآفرینی، افزایش یافته است. امید است که این روند، به مشارکتی جدی و فعال تبدیل شود؛ زیرا این افزایش کیفی اشتغال زنان، می تواند در بخش های مختلف جامعه، اثرات حائزاهمیتی داشته باشد. از جمله، موجب بالارفتن سطح درآمد خانواده و به تبع آن، بالارفتن سطح رفاه آن خانواده خواهد شد و دراین میان، بار سرپرستی خانواده برای مردان، سبک تر و با بالارفتن عرضه نیروی کار، سطح دستمزدها و هزینه تولید و قیمت محصولات، کمتر می شود. اگر در جامعه ای ضریب باسوادی، تندرستی، شاخص های تغذیه، تأمین مسکن، ایجاد اشتغال و درآمد افزایش یابد اما توزیع آن در میان زنان و مردان متعادل نباشد، آن جامعه توسعه نیافته و به عبارتی از نظر توسعه یافتگی نامتوازن است. توسعه انسانی به معنای تلاش برای دستیابی به زندگی بهتر و ایجاد زمینه های توانمندی است که با توجه به روش های موجود بر اساس درآمد بالاتر، آموزش بهتر و سطح بالای سلامت برای همه اقشار مردم، قابل تحقق است. اشتغال زمانی رسمیت پیدا می کند که در آمارهای بیمه ای سازمان تأمین اجتماعی منعکس شود. وضعیت آماری زنان در این زمینه چگونه است؟ تا پایان سال ١٣٩٣ حدود ٢,٥ میلیون نفر بیمه شده زن تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی بوده اند. به عبارتی حدود ١٨ درصد از بیمه شدگان را زنان تشکیل می دهند. در پنج سال اخیر نرخ رشد بیمه شدگان زن برابر ١٥.٥ درصد و این نرخ برای بیمه شدگان مرد ٤.٤ درصد بوده است. حدود ٢٨.٥درصد از بیمه شدگان جدیدالورود (تقریبی از اشتغال جدید بخش رسمی کشور) سازمان تأمین اجتماعی در سال ١٣٩٣ را زنان تشکیل می دهند. این سهم در سال های ١٣٩١ و ٩٢ به ترتیب برابر با ٢٣.٥ و ٢٦.٤ درصد بوده است که بیانگر روند روبه رشد اشتغال رسمی زنان است. زنان ایرانی پتانسیل های بالقوه ای برای حضور در عرصه اشتغال دارند، باوجوداین چرا ما هنوز نتوانسته ایم این پتانسیل های بالقوه را بالفعل کنیم؟ البته در سال های اخیر میزان نرخ رشد اشتغال زنان در بخش رسمی زیادتر شده است اما همچنان موانع و محدودیت ها برای به صحنه کشاندن زنان همانند محدودیت های خانوادگی، فقدان شرایط اجتماعی مناسب برای کارکردن، گسترش نگاه جنسیتی، قضاوت مبتنی بر عدم توانمندی زنان در توسعه و در یک کلام فرهنگ حاکم بر جامعه که عمدتا فرهنگ مردسالارانه است، از جمله عوامل کاهش دهنده حضور و مشارکت واقعی زنان هستند. با توجه به بالارفتن سطح تحصیلات دختران و زنان به نظر می رسد جذب این تعداد نیروی تحصیل کرده در سازمان های دولتی موجود که اکثرا با تورم نیروی انسانی مواجه هستند، عملی نباشد. بخش خصوصی نیز با توجه به گستره محدود آن در ایران طبیعتا نتوانسته است در جذب این سرمایه های ملی موفقیت قابل توجهی داشته باشد. یکی از راهکارهای مهم جهت حل این معضل، توسعه کارآفرینی در میان زنان و دختران دانشگاهی و حمایت از فعالیت زنان در بخش تعاونی است. با توجه به اهمیت ایجاد تعادل بین کار و زندگی خانوادگی برای زنان به نظر می رسد زنان در قالب تعاونی ها ضمن پذیرش مسئولیت های زنانه خود بهتر می توانند نقش آفرینی اجتماعی- اقتصادی داشته باشند ضمن اینکه فعالیت زنان تعاونگر یک نمونه گویا و خوب از گسترش «خیر جمعی» است.شرق
جمعه ، ۸آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفا آنلاین]
[مشاهده در: www.shafaonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها