واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: حضرت آیت الله خزعلی(ره) خود اهل تقوی و فضیلت بود و متقین و افراد با فضیلت را بسیار دوست داشت.به گزارش دولت بهار، متن دومین بخش از یادداشت اختصاصی تسنیم به قلم مرتضی نجفی قدسی مدیر دارالقرآن علامه طباطبایی(ره) با عنوان "خاطراتی در بزرگداشت آیت الله خزعلی(ره)" را در ذیل از نظر می گذرانید: وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَیْرٌ لِّلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ(سوره انعام، آیه 30) یعنی دنیا جز بازیچه کودکان و هوسبازی بی خردان هیچ نیست و همانا خانه آخرت برای اهل تقوی از سرای دنیا بسیار نیکوتر است، آیا تعقل و اندیشه در این گفتار نمی کنید؟ اشاره ای به مقاله گذشته در نوشتار گذشته که تحت عنوان «خاطراتی در بزرگداشت آیت الله خزعلی» به مناسبت ارتحال این عالم ربانی تقدیم خوانندگان محترم گردید، سعی بر این بود تا ابعاد معنوی زندگانی ایشان نیز مورد توجه قرار گیرد که در آن بخش به شیفتگی فوق العاده آیت الله خزعلی(ره) به حضرت امام خمینی(رض) و اهتمام پیوسته ایشان به زیارت حرم مطهر امام راحل(ره) و همچنین دیدار آیت الله خزعلی و آیت الله صدیقین در مکه مکرمه و اهتمام آیت الله خزعلی به عبادات، ادعیه و تلاوت قرآن و دیدار معنوی ایشان با استاد پرورش در اصفهان اشاره شد و اینک به انگیزه چهلمین روز ارتحال این عالم ربانی، ادامه این نوشتار را پی می گیریم. علاقه وافر آیت الله خزعلی(ره) به مرحوم حاج آخوند ملا عباس تربتی(رض) یکی از شخصیت های کم نظیر تاریخ معاصر کشورمان به لحاظ معنوی و عرفانی، عالم وارسته و مهذب، مرحوم حاج آقا آخوند ملاعباس تربتی(متوفای 1322/7/22 شمسی) است که سیره روحانی و عملی این عالم ربانی برای بسیاری از علما و بزرگان اهل معرفت و تقوی، اسوه و الگوست. خوشبختانه توصیف این شخصیت بزرگ روحانی را فرزند دانشمند او مرحوم حجت الاسلام والمسلمین حسینعلی راشد(ره) از خطبای نامور ایران در قبل از انقلاب به خوبی قلمی کرده است که مجموعه این یادداشت ها در اواخر دهه شصت در روزنامه اطلاعات منتشر و سپس به صورت کتاب، تحت عنوان «فضیلت های فراموش شده» چاپ و انتشار یافت. چاپ این کتاب اخلاقی که سلوک عملی یک انسان مسلمان و باتقوی و فضیلت را نشان می دهد، مورد توجه بسیاری از بزرگان از جمله حضرات آیات جنتی و خزعلی واقع گردید. تجلیل آیت الله جنتی از مرحوم آخوند ملاعباس تربتی حضرت آیت الله جنتی از فقهای شورای نگهبان در خطبه های نماز جمعه تهران در تاریخ های 72/5/15و 76/6/12 به تجلیل از شخصیت مرحوم حاج آخوند ملاعباس تربتی می فرمایند: «من همه را به مطالعه کتاب فضیلت های فراموش شده توصیه می کنم، این کتاب را مکرر و با دقت بخوانید و عجله نکنید، یکی از طرق کسب فضائل و دفع رذائل اخلاقی و اصلاح فردی و اجتماعی، مطالعه شرح احوال بزرگان و وارستگان است، حاج آخوند ملا عباس تربتی پدر مرحوم آقای راشد(رضوان الله علیه) از نوادر روزگار بود و در بسیاری از جهات واقعاً دومی نداشت. ایشان در تقوی و خلوص، عالمی استثنایی بود، گفته اند که حتی فکر گناه هم نمی کرد و یک هفته قبل از رحلت به محضر پیامبر اکرم(ص) و ائمه و حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) مشرف شد، او آنچه می پوشید سر تا پا پوشش بسیار ساده ای بود که از محصولات همان روستا و شهر و مزرعه ای که خودش در آن کار می کرد تولید شده بود و در ساده زیستی نیز بی نظیر بود». حضرت آیت الله خزعلی(رض) نیز بسیار تحت تأثیر شخصیت معنوی و عرفانی مرحوم آیت الحق، حاج آخوند ملاعباس تربتی (قدس سره) بودند، به طوری که در بسیاری از سخنرانی ها و منابر به اوصاف اخلاقی و فضیلت های مرحوم حاج آخوند اشاره می کردند و علاوه بر آنها دو نامه موجز و مشروح نیز در این زمینه منتشر کرده اند که در مقدمه کتاب فضیلت های فراموش شده درج شده است. توصیف مرحوم حاج آخوند ملاعباس تربتی در مکتوبات آیت الله خزعلی البته ماجرا از آنجا آغاز شد که در سال 1370 حضرت آیت الله خزعلی دو جلد کتاب «ظهور و سقوط سلطنت پهلوی» از منشورات روزنامه اطلاعات را از جناب حجت الاسلام دعایی درخواست می کنند و ایشان نیز علاوه بر اجابت تقاضای معظم له یک جلد کتاب «فضیلت های فراموش شده» را هم می فرستد، حضرت آیت الله خزعلی متعاقباً نامه ای تشکر آمیز ارسال داشته و می فرمایند: "در ظلمات دو جلد کتاب طاغوت، آب حیاتم دادید و در انبوه ذغال سنگ، الماس درخشانم عطا کردید، اعطاک الله سئلک و بلغک امانیک". حضرت آیت الله خزعلی سپس در سال 1372 مکتب مبسوطی در تجلیل از شخصیت مرحوم حاج آخوند ملا عباس تربتی مرقوم می نمایند که در بخشی از آن همگان را به مطالعه کتاب «فضیلت های فراموش شده» ترغیب کرده و تأکید می کنند: "کتابی که پیش رو دارید، فضلیت های فرامو ش شده، گزارشگری از عابر این جاده است، داستانسرای این به رنج آشناست، این از رفاه روی گردانده، این رفته از دنیا قبل از مرگ، این از خودرسته و به لطف خدا پیوسته، این از خود تهی و از الطاف خدا پُر، حاج آخوند ملاعباس تربتی را می گویم، اینک با هم با ترک تعلقات، احرام ببندیم و در این کتاب، با او به تماشای او در مطاف مقدس طواف کنیم، میان صفا و مروه اش حرکت و هَروَله نماییم، از صفایش صیقلی به جان و از مروه اش مروّتی به روان کسب کنیم و حقیقت و کُنه ارزشهای انسانی را که "ولقد کرمنا بنی آدم" اشعار می دارد، در وجود این مرد به تماشا بنشینیم و گمان ندارم به یکی دوبار خواندن اکتفا کنید و دل برگیرید، که اقیانوسی است، آب شور دارد و بر عطش می افزاید، اینجانب خود برآنم که مدت زیادی و دوره های متعددی مطالعه کنم. آیت الله خزعلی اضافه می کنند: "خامه محکم و شیوای فرزند ارجمندش مرحوم آقای راشد، خطیب نامور، به ترسیم این چهره عزیز و عظیم پرداخته و آن را آنچنان که هست، البته در حدود توان قلم و بیان، بی گزافه و بدون مبالغه تصویر نموده، خدایش خیر دهد و او را با پدر و هر دو را با پیامبر(ص) محشور فرماید". حضرت آیت الله خزعلی(رض) در تکریم شخصیت حاج آخوند به ذکر خاطره ای پرداخته و می گویند: "در یک سالی، مرحوم حاج شیخ عباس قمی، صاحب کتاب مفاتیح الجنان، در مشهد ماندند و ماه مبارک رمضان در مسجد گوهرشاد منبر می رفتند و مردم را به موعظه و نصیحت مشغول می شدند، مرحوم حاج اخوند ملاعباس تربیت در آن سال راهی مشهد می شود و هنگامی که برای کسب فیض و استفاده از بیانات مرحوم حاج شیخ عباس قمی به مجلس ایشان وارد می شود، مرحوم حاج شیخ عباس قمی بلافاصله از فراز منبر ایشان را می بیند و از منبر فرود می آید و به ایشان احترام می کند و از ایشان تقاضای موعظه و نصیحت می کند، بدین معنا که با وجود حاج آخوند مرا نزیبد که موعظه کنم و ایراد سخن نمایم". و اما نکته آخر و مهمی که در این رابطه از حضرت آیت الله خزعلی، به یاد دارم این است که تأکید می فرمودند: "من این کتاب فضیلت های فراموش شده مرحوم راشد در شرح حال حاج آخوند ملاعباس تربتی را روی میز گذاشته ام تا هر روز و هر موقع که به مطالعه مشغول شدم ابتدا یادی از ایشان کنم و اوراقی از این کتاب را مکرراً مطالعه می کنم و به احوالات ایشان غبطه می خورم." حضرت آیت الله خزعلی(ره) خود اهل تقوی و فضیلت بود و متقین و افراد با فضیلت را بسیار دوست داشت و روح بلندش پیوسته در ارتباط با آنان بود و برای او در این زمینه روحانی و غیر روحانی هم فرقی نداشت، مهم ارزش ها بود و صاحبان ارزش ها و فضائل را هم تکریم می کرد، به طور مثال ایشان شرح حال خلبان شهید بابایی را خوانده بود و بسیار تحت تأثیر او قرار گرفته بود و برای بنده خیلی جالب بود که ایشان در کنار کتب علمی، فقهی و حوزوی و تفسیر قرآن، کتاب زندگینامه شهید بابایی از خلبانان رشید دوران دفاع مقدس را هم مطالعه می کنند و دیگران را هم به مطالعه آن توصیه می کنند و مرتب به زیارت مزار ایشان در قزوین می روند و با این شهید بزرگوار رابطه عمیقی از عمق وجود برقرار می کنند. از خدای متعال مسئلت داریم آنان را با شهدای کربلا و اولیایش محشور فرماید. ادامه دارد...
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]