محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827624204
پایان شعار «همه گزینه ها روی میز است»
واضح آرشیو وب فارسی:دزنیوز: عمر ١٠ ساله برجام عملا آسیب پذیر بودن آن را هم به ذهن متبادر می کند. هرچند اولی هاینونن، معاون پیشین مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی اعتقاد دارد که باید منتظر ماند و دید که آیا برجام به اعتمادسازی میان ایران و غرب منتهی خواهد شد یا خیر؟ هاینونن که متولد فنلاند است از اساتید دانشگاه هاروارد و از سال ١٩٨٣ در خدمت آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده است. وی که در دوره ای ریاست اداره پادمان های آژانس را بر عهده داشته از جمله کارشناسان جنجالی آژانس بین المللی انرژی اتمی در مواجهه با برنامه هسته ای ایران بوده است. هاینونن که در آغاز مذاکرات میان ایران و امریکا در قالب مذاکرات هسته ای از منتقدان این روند بود و همچنین انتقادهایی را بر توافقنامه موقت ژنو هم وارد دانسته بود، در این گفت وگو کمتر عنان سخن را به بدبینی در خصوص فرجام برجام داده و تاکید می کند که همکاری های آرام و بی حاشیه ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی در قالب برجام می تواند در بازه زمانی شش تا هشت ساله منجر به صدور کارت سفید برای برنامه هسته ای ایران از سوی آژانس شود. متن این گفت وگو به شرح زیر است: شما یک بار در اظهارات خود پیش بینی کرده بودید که احتمالا اثبات صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران به پنج سال زمان نیاز خواهد داشت. چه ساز و کار فنی باید طی شده و ایران باید چه گام هایی برای اثبات این مساله بردارد؟ نقطه آغاز برای این تحقیق و سپس تصدیق باید اعلام جزییات و چند و چون برنامه های هسته ای ایران در گذشته و حال از سوی تهران باشد. ایران یک بار در سال ٢٠٠٣ میلادی در قالب توافقی که با تروئیکای اروپایی داشت این کار را انجام داد. اعلام به روز شده صحیح تر و کامل تر می تواند یک مبنای شفاف برای کار آژانس در حوزه تصدیق صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران باشد. این اقدام ایران می تواند منجر به تکمیل دقیق و به موقع نتیجه گیری آژانس در خصوص طبیعت برنامه هسته ای فعلی ایران شود. در سایه توافق میان ایران و ١+۵، چه ارتباطی میان حل مساله پی ام دی و اجرای برجام برقرار شده است؟ مساله پی ام دی ضرب الاجل و برنامه زمانی خاص خود را در سایه نقشه راه که میان ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی امضا شده دارد. با وجود این تفکیک، واقع بینانه نیست اگر فکر کنیم که بدون پیشرفت جدی و ملموسی در مساله فعالیت های هسته ای ایران در گذشته تحریم ها برداشته خواهند شد. گفته می شود که ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی باید تا پایان ماه دسامبر مساله پی ام دی را حل کرده و حل و فصل این مساله در گزارش یوکیا آمانو به شورای حکام قید شود. فکر می کنید حل و فصل مساله پی ام دی تا این تاریخ ممکن است؟ گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی گام بسیار مهمی در این مسیر است. با توجه به اینکه در گزارش های قدیمی آژانس بین المللی انرژی اتمی صحبت از فعالیت و حضور شاخه هایی از بخش های نظامی ایران در برنامه هسته ای این کشور شده و با توجه به سوال های بی شماری که در سال های گذشته در این خصوص از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی مطرح شده و همچنین استانداردهای موجود در سیستم بازرسی آژانس به نظر نمی رسد تا پایان این دسامبر چنین گزارش جامعی از سوی آژانس در خصوص پی ام دی منتشر شود. ایران در سال های گذشته بارها برای حل مساله پی ام دی با آژانس همکاری هایی داشته و حتی دسترسی هایی هم به بازرسان آژانس در پارچین داده است. چه ضمانتی وجود دارد که این بار سوال های مطرح شده به معنی ختم این پرونده باشند؟ دسترسی کامل بازرسان آژانس به تمام سایت های مرتبط و مکان های مورد نیاز برای صدور نتیجه گیری قابل استناد و موثق لازم است. در این پروسه همچنین آژانس باید با دانشمندان و مقام های ایرانی که در گزارش آژانس مورخ نوامبر ٢٠١١ به آنها اشاره شده گفت وگوهایی داشته باشد. ایران یک بار در سال ٢٠٠٧ و در چارچوب work plan با آژانس همکاری هایی داشته است که شما یک بار از آن به عنوان اقدامی خوب یاد کرده بودید، چرا با وجود آن همکاری ها پرونده پی ام دی در این سال ها هرگز بسته نشد؟ چارچوب کاری تعیین شده در سال ٢٠٠٧ میلادی آغاز به کار بسیار خوبی داشت اما ایران به سوال هایی که در خصوص پی ام دی یا مطالعات ادعایی وجود داشت پاسخ موجز و کافی نداد. باید تاکید کنم چنین بحث های فنی در شرایطی که دیپلمات ها مانند پیغام رسان ها یا سخنگوها رفتار می کنند قابل حل و فصل به شکل معنا دار نبوده و نخواهد بود. ایران در سپتامبر ٢٠٠٨ باب موجود برای بحث های فنی را بست. بر اساس قوانین آژانس بین المللی انرژی اتمی در چه شرایطی و با چه ادله ای آژانس می تواند درخواست بازرسی از اماکن غیرهسته ای را به یک کشور بدهد؟ دبیرخانه آژانس بین المللی انرژی اتمی اقدام های بازرسی خود را بر اساس قرارداد جامع پادمان و همچنین پروتکل الحاقی پیش می برد. ان پی تی در چارچوب قرارداد پادمان از کشورهای عضو می خواهد که تمام مواد هسته ای و فعالیت های هسته ای خود را به آژانس اعلام کنند. هیچ مورد استثنایی هم در این خصوص وجود ندارد. بنابراین تمام مواد و فعالیت های هسته ای حتی اگر در مکان های نظامی یک کشور وجود داشته باشد هم باید اعلام شوند و آژانس هم حق دسترسی به این تاسیسات و سایت ها را دارد. نحوه نمونه برداری از سایت های هسته ای با سایت های غیرهسته ای و بعضا نظامی چه تفاوت هایی با هم دارند؟ اصلی که راهنمای هر نوع نمونه برداری است این است که نمونه ها باید نشانگر و نماینده کل مجموعه باشند. علاوه بر این مکان های نمونه برداری و مواردی که از آنها نمونه برداری انجام می شود هم مستقلا توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی انتخاب می شوند. نمونه برداری با کنترل کامل آژانس بین المللی انرژی اتمی آغاز می شود تا اصالت نمونه ها از مراحله نمونه برداری تا رسیدن به لابراتوارها مورد تایید این نهاد باشد. اگر مکان نمونه برداری دارای حساسیت هایی باشد می توان به سبک دسترسی های مدیریت شده روی آورد یا تجهیزات حساس را پوشاند. به عنوان مثال در سال ٢٠٠۵ میلادی آژانس بین المللی انرژی اتمی در حالی به نمونه برداری از پارچین پرداخت که محیط اطراف محل مورد نیاز برای نمونه برداری پوشانده شده بود. اخیرا مساله نمونه برداری توسط تکنسین های ایرانی از پارچین مطرح شده است. براساس قوانین آژانس چه پروسه ای برای تایید نمونه ها باید طی شود؟ آژانس و ایران جزییات مورد توافق دوطرفه برای این نمونه برداری را اعلام نکرده اند. با اینهمه نمی توان تایید کرد که آیا این نمونه برداری منطبق با استانداردهای آژانس بین المللی انرژی اتمی بوده است یا خیر؟ برخی تحلیلگران اعتقاد دارند که توافق اخیر میان ایران و آژانس بیش از آنکه فنی باشد سیاسی است و آژانس پس از چند سال بحث با ایران در خصوص پی ام دی، به دنبال هرچه سریع تر بستن این پرونده است. تا چه اندازه با چنین برداشتی موافق هستید؟ برنامه جامع اقدام مشترک هم یک توافق سیاسی بوده است. برجام یک قرارداد کنترل سلاح یا قرارداد منع تکثیر به حساب می آید اما در متن برجام جزییات بسیاری در خصوص تضمین رژیم عدم تکثیر تسلیحات هسته ای با ذکر پیش شرط ها و مقدمات بسیار به چشم می خورد. اکنون سوال اینجاست که آیا نقشه راه هم برخی از این دست مقدمه ها و نمونه ها را در خود جای داده است ؟ ما دقیقا نمی توانیم به این سوال پاسخ بدهیم و من ترجیح می دهم قضاوت خود در این خصوص را به زمانی موکول کنم که گزارش آژانس در ماه دسامبر منتشر خواهد شد. آژانس بین المللی انرژی اتمی اخیرا گزارشی منتشر کرده و در آن تاکید کرده که ایران به تمام سوال ها در خصوص پی ام دی پاسخ داده است. چگونه پرونده ای که عمق آن به یک دهه پیش باز می گردد در سه ماه حل و فصل شد؟ آژانس بین المللی انرژی اتمی در بیانیه اخیر خود اعلام کرده که پاسخ ها را از ایران دریافت کرده اما این بدان معنا نیست که تمام سوال ها پاسخ داده شده است و در این بیانیه هم قید نشده که آیا این پاسخ ها به دغدغه های آژانس در خصوص ایران پایان داده است یا خیر، آژانس بین المللی انرژی اتمی در حال بررسی پاسخ هایی است که از ایران دریافت کرده است و نتیجه این بررسی ها را در گزارش ١۵ دسامبر خود اعلام خواهد کرد. تنها آن زمان می توانیم ببینیم که آیا مسائل حل شده است یا خیر. ایران و آژانس بین المللی سابقه خوبی در همکاری با هم نداشته اند. به نظر شما چالش های پیش روی این همکاری در سایه اجرای برنامه جامع اقدام مشترک چه خواهد بود؟ برنامه جامع اقدام مشترک توافق بسیار پیچیده ای است. آژانس در این برنامه وظیفه نظارت و تحقیق را بر عهده دارد که بر اساس اجرای قرارداد جامع پادمان و پروتکل الحاقی است. این وظایف تنها در حوزه توانایی آژانس بین المللی انرژی اتمی است. من فکر می کنم که آژانس بین المللی انرژی اتمی همچنان و پس از آنکه پروسه تحقیق در خصوص تصحیح و تکمیل آغاز شود باز هم درخواست بازدید از برخی مراکز نظامی و همچنین گفت وگو با برخی دانشمندان را خواهد داد. بسیار ضروری است که این پروسه بازرسی ها در آرامش پیش برود چرا که در این صورت آژانس در بازه زمانی ۶ تا ٨ ساله می تواند در جایگاهی قرار بگیرد که نتیجه گیری جامع خود در خصوص برنامه هسته ای ایران را اعلام کند. علاوه بر این گام های دیگری هم تعریف شده که ایران باید این گام ها را بردارد. گام هایی نظیر از کارانداختن برخی سانتریفیوژها، حفظ ظرفیت غنی سازی تا یک اندازه مشخص و مورد توافق، حفظ محدودیت هایی در حوزه تحقیق و توسعه، نظارت بر تولید روتورهای سانتریفیوژ که مسوولیت راستی آزمایی تمام این تعهدها بر عهده آژانس است اما مساله قضاوت در خصوص متعهد بودن ایران و سایرین در این موارد بر عهده ١+۵ خواهد بود. برخی از این مسائل می تواند سوژه تعبیرهایی در آینده باشد. اسراییل و امریکا اصرار دارند که برنامه جامع اقدام مشترک بهترین توافق قابل دستیابی با ایران نبود. فکر می کنید این احتمال وجود داشته باشد که عده ای در آینده به گزینه دیگری جز عمل کردن به برجام روی آورند؟ فکر می کنم که دیگر تنها تعداد محدودی از سیاستمداران همچنان این ایده را دنبال می کنند که تمام گزینه ها روی میز است. بهتر است منتظر شویم و ببینیم که آیا برنامه جامع اقدام مشترک به اعتمادسازی میان طرفین منتهی می شود یا نه. به فرض با موفقیت پیش رفتن برجام در ١٠ سال آینده، فکر می کنید که جامعه جهانی در سال یازدهم برنامه غنی سازی صنعتی ایران را به رسمیت خواهد پذیرفت؟ بر اساس برنامه جامع اقدام مشترک ایران پس از ١٠ سال می تواند ظرفیت غنی سازی خود را افزایش دهد. من مطمئن هستم که جدا از پیشرفت هایی که در مسیر برنامه جامع اقدام مشترک انجام خواهد شد، تحقیقات سنگین و جدی در خصوص لزوم افزایش ظرفیت غنی سازی ایران صورت خواهد گرفت. در بازارهای جهانی اورانیوم غنی شده کافی با کیفیت خوب برای خرید ایران وجود خواهد داشت. غنی سازی اورانیوم کمک بسیار کمی به استقلال ایران در حوزه انرژی خواهد کرد. ایران اگر به دنبال تامین داخلی سوخت مورد نیاز برای رآکتورهایش است باید اورانیوم را از بازارهای جهانی خریداری کند. از سوی دیگر تولید اورانیوم غنی سازی شده ٢٠ درصد برای تامین سوخت رآکتور تحقیقاتی ضرورتی ندارد. بر اساس آنچه از روزهای جنگ سرد به جا ماند ذخیره های اورانیوم غنی سازی شده بسیاری از برنامه های تسلیحاتی به جا مانده است. بهترین راه برای خلاص شدن از شر آنها، رقیق سازی آنها و استفاده از اورانیوم در سوخت راکتور است.
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دزنیوز]
[مشاهده در: www.deznews.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها