واضح آرشیو وب فارسی:احرارگیل: وقتی کسی با چنین کارنامه ای از مبارزه با فساد می گوید قطعا باید به عنوان نشانه ای مثبت از تغییر رویکرد با آن برخورد کرد و فرض کرد که رویه ها واقعا تغییر کرده اند. با این وجود ناظران بیرونی نمی توانند به راحتی چنین تغییری را باور کنند. برای این عدم باور دلایل ساده ای وجود دارد.به گزارش پایگاه خبری تحلیلی احرارگیل ، بیژن زنگنه به تازگی در افتتاحیه همایش بزرگی که یک نهاد خصولتی (شرکت خصوصی بهره مند از بودجه و رانتهای دولتی) که یک شبه سر بر آورده، برگزار کرده است، خطاب به شرکت های خارجی گفت:«ما درپی کار سالم و شفاف هستیم و از انگل های فاسد که می خواهند در این شرایط خون ملت را بمکند بیزار و متنفریم؛ ما در یک مبارزه بی امان با مفاسد هستیم. شاید افراد فاسد به شما بگویند تا زمانی که پورسانت ما را ندهید کارتان راه نمی افتد اما شما این را باور نکنید. اینها همه تبلیغات است، من دستور داده ام که دسترسی به من و مدیران نفتی سهل تر شود تا اینگونه به افرادی که هیچ توانی جز حقه بازی ندارند مراجعه نشود و این افراد که در دوره تحریم توانایی شان و تعدادشان افزایش یافته محدود شوند.» وی همچنین خطاب به شرکت های نفتی گفت: «کار فاسد در نهایت یک روزی آشکار می شود که باعث از بین رفتن اعتبار شرکت ها شده و گرفتاری های حقوقی را به دنبال دارد.» لااقل در ظاهر می توان از زنگنه به دلیل بیان صریح این مطالب تشکر کرد. به خصوص که در دوره های قبلی مسئولیت وی اغلب شرکت های بزرگ نفتی، قراردادهای مهم نفتی ایران را با پرداخت رشوه به دست آورده اند. پرونده هایی مانند استات اویل و توتال و کرسنت از جمله مشهورترین این قراردادها هستند و اسامی دلالان مشهوری چون مهدی هاشمی و عباس یزدان پناه یزدی و امثال آنها به طور مکرر درباره انعقاد این قراردادها شنیده شده است. مهدی هاشمی به دلیل یکی از همین قراردادهای فسادآلود یعنی استات اویل به تازگی محکوم و روانه زندان شده است و دیوان عالی کشور نیز اخیرا حکم دادگاه متهمان پرونده کرسنت را که مدیران ارشد نفتی زیادی در دولت فعلی در میان آنها دیده می شود تایید کرده است. وقتی کسی با چنین کارنامه ای از مبارزه با فساد می گوید قطعا باید به عنوان نشانه ای مثبت از تغییر رویکرد با آن برخورد کرد و فرض کرد که رویه ها واقعا تغییر کرده اند. با این وجود ناظران بیرونی نمی توانند به راحتی چنین تغییری را باور کنند. برای این عدم باور دلایل ساده ای وجود دارد. به عنوان مثال وقتی یکی از مدیران منصوب زنگنه در دولت یازدهم در صدر یک گروه از نیروهای اخراجی و حتی مشغول به کار، از یکی از نهادهای خاص در فرآیند دلالی دکل های نفتی نقش موثری داشته و امضای وی پای بعضی قراردادهای دلالی نفتی از جمله قرارداد آقازاده وزیر اصلاحات با یکی از دلالان شناخته شده دکل گمشده ۸۷ میلیون دلاری دیده می شود و وزیر نفت علیرغم اطلاع از این مساله کوچکترین اقدامی انجام نمی دهد، باور کردن اینکه زنگنه در دوره جدید مسئولیت خود واقعا با دلالی در قراردادهای نفتی مخالف است به شدت سخت می شود. نوع برخورد وزیر نفت با یک فرد شناخته شده در این حوزه که اسم وی حتی چندی پیش به رسانه ها نیز راه یافته و شهرت مناسبی هم در میان پیمانکاران نفتی ندارد می توانست یک محک بسیار کوچک برای صداقت زنگنه در قطع دست دلالان از صنعت نفت ایران باشد. انتهای پیام/ ادعای برخورد زنگنه با فساد را باور کنیم یا انتصاب دلال دکل در یکی از سمت های حساس وزارت نفت را؟ منبع: جهان نیوز
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: احرارگیل]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]