تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1836840882
قیام احمد علیه فساد!
واضح آرشیو وب فارسی:اقتصاد آنلاین: سازمانی مردم نهاد به نام دیدبان شفافیت و عدالت دیروز در تهران رسما اعلام موجودیت کرد؛ سازمانی که با پرچمداری احمد توکلی و همراهی اصولگرایانی از طیف های مختلف متولد شده است.احمد توکلی سیاستمداری که تلاش می کرد همیشه علم مبارزه با فساد را در اردوگاه اصولگرایان به دوش بکشد حالا گویی با یک شیفت رفتاری از تغییر درون سیستمی می خواهد با تعدادی از دوستان اصولگرایش دست به سوی جامعه مدنی دراز کند. در این راه او بیش از همه، اعضای شاخص جمعیت ایثارگران را همراه خود دارد. الیاس نادران، پرویز سروری و محمد دهقان در کنار اسماعیل کوثری نزدیک به پایداری و مرتضی نبوی اصولگرای سنتی چهره های شاخصی هستند که همراه با توکلی می خواهند شفافیت و عدالت را دیدبانی کنند. اگرچه توکلی و دوستانش سال ها برای تغییر در ساختار اقتصادی کشور و جلوگیری از فساد سازمان یافته درون سیستم تلاش کردند و در راه این تلاش از «جمهوری دوم» و «تحول بنیادین» سخن گفتند اما حالا ٢٢ سال پس از رقابت با هاشمی و چهارده سال پس از آن خرداد اصلاح طلبانه این توکلی است که به جای فریاد در ساختار سیاسی و اقتصادی، ترجیح می دهد بخشی از جامعه مدنی باشد و به دیدبانی بپردازد. توکلی ٢٢ سال تلاش کرد جلوی فساد را بگیرد. ١٤ سال پیش در جریان مبارزه انتخاباتی با سید محمد خاتمی از مار فساد گفت که نیش می زند و اگر جلویش را نگیرند اژدهای هفت سر می شود که ممکن است همه چیز را در خود ببلعد. او حالا فساد دولت هایی را می بیند که رقیب آنها نبود بلکه یا حامی شان بود یا به آنها رای داده بود. برآمدن فسادهای چند هزار میلیاردی در دولت نهم و دهم به توکلی و دوستانش ثابت کرد بهترین مسیر همان شفافیت از نگاه مردم است. این سیاستمدار ٦٤ ساله اصولگرا اما به ناگهان چنین تصمیمی نگرفته. تاریخ سیاست ورزی احمد توکلی عقبه ای چنین دارد: تاجرزاده انقلابی تاجرزاده بهشهری ٦٤ ساله در ٢٠سالگی به دلیل فعالیت سیاسی از دانشگاه اخراج شد و پس از چند بار بازداشت توسط ساواک بالاخره به هشت ماه زندان محکوم شد. احمد توکلی با جدا کردن راه خود از سازمان مجاهدین خلق در سال ٥٢ و ادامه فعالیت هایش بر ضد رژیم پهلوی بار دیگر به زندان افتاد و این بار تا سال ٥٥ زندانی بود. همین سابقه کافی بود تا پس از سرنگونی پهلوی دوم دادگاه انقلاب بهشهر را تاسیس کند. اما توکلی مانند بسیاری از مبارزان دوران پهلوی به سرعت پله های ترقی در نظام تازه مستقر شده را طی کرد تا در سال ٥٨ از حوزه انتخابیه بهشهر به مجلس اول وارد شود. این آغاز راه توکلی ٢٨ ساله در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی بود. در همان سال ابوالحسن بنی صدر به ریاست جمهوری رسید و محمد علی رجایی به عنوان نخست وزیر ماموریت یافت تا کابینه را تشکیل دهد. او برای وزارت کار توکلی را در نظر گرفته بود اما مخالفت بنی صدر صدارت توکلی را تا دولت میرحسین موسوی در سال ٦٠ به تاخیر انداخت. او در ٣٠ سالگی وزیر کار و سخنگوی کابینه موسوی شد اما اختلافاتش با مهندس موسوی باعث شد تا چهارسال دولت او را به پایان نرساند و به همراه تعدادی از بازاری های موتلفه ای کابینه راه خروج از کابینه را در پیش بگیرد. توکلی نقدهای جدی به سیاست های دولت دفاع مقدس داشت و دولت نیز مسیرش را انتخاب کرده بود. خروج توکلی، مرتضی نبوی، حبیب الله عسگر اولادی و علی اکبر پرورش از کابینه دولت دفاع مقدس نشان از شکاف جدی و آغاز مرزبندی های اقتصادی میان انقلابیون داشت. توکلی از آنجا به فکر تاسیس روزنامه افتاد و به همراه مرتضی نبوی، آذری قمی، راستی کاشانی، حبیب الله عسگر اولادی و چند چهره موتلفه ای دیگر روزنامه رسالت را راه انداخت و خودش در جایگاه سردبیر نشست. حمله های شدید توکلی در رسالت به دولت وقت و گلایه رییس دولت باعث شد تا رهبر فقید انقلاب دستور دهد روزنامه توکلی در جبهه ها توزیع نشود. منتقد سازندگی؛ رقیب هاشمی با پایان جنگ و شروع سازندگی بار دیگر توکلی در قامت منتقد ظاهر شد. او که هم در دولت چپگرای مهندس موسوی سر ناسازگاری و هم در دولت لیبرال مسلک هاشمی خود را در جامعه به عنوان سیاستمداری همیشه منتقد شناسانده بود. در این مقطع روزنامه سلام که توسط همفکران مهندس موسوی اداره می شد و از منتقدین اصلی هاشمی بود بهای بیشتری به توکلی می داد. در عوض دوستان رسالتی توکلی حالا حامیان هاشمی بودند و سخنرانی ها و نقدهایش را بهایی نمی دادند. بالاخره در سال ٧٢ او تصمیم گرفت با همان خلعت منتقد دولت به رقابت با هاشمی بپردازد. رقابتی که اگرچه از پیش برنده اش معلوم بود اما با یک شگفتی روبه رو شد. احمد توکلی در برابر هاشمی مقتدر آن سال چهار میلیون رای آورد. چهار در برابر ١٠ کارنامه تحسین برانگیزی برای منتقد دولت ها بود. با این حال او نخواست از این بدنه اجتماعی استفاده کند و به انگلستان رفت تا دکترای اقتصادش را از دانشگاه ناتینگهام دریافت کند. دکترایی که البته بعدها برایش دردسر شد و نحوه بورسیه شدن و هزینه های تحصیلش محل تردید قرار گرفت. بازگشت توکلی از انگلستان در فاصله چند ماه مانده به حماسه دوم خرداد او را نیز به همراه دوستان در ایران مانده اش شوکه کرد. توکلی دوباره سراغ علاقه قبلی اش رفت و این بار روزنامه فردا را راه انداخت. روزنامه ای منتقد دولت خاتمی که البته به دلیل مشکلات مالی تعطیل شد. اما همین روزنامه هم مثل مدرک دکترایش بعدها بدل به یک دردسر عجیب شد. سعید حجاریان و مصطفی تاجزاده در جریان مصاحبه هایی اعلام کردند توکلی وام های دریافتی برای روزنامه فردا را صرف خرید چاپخانه کرد. موضوعی که در دعواهای او با تیم احمدی نژاد از کنج گنجه پرونده های ساخته شده بیرون آمد و عیان شد. سربازی که ژنرال شد شکست سنگین جریان راست در انتخابات خرداد ٧٦ با شکست سهمگین آنان در مجلس ششم تکمیل شد و جریان راست بدون ژنرال ماند. بار دیگر توکلی به میدان آمد و این بار در قامت منتقد رییس جمهور خاتمی مقاله ها نوشت و سخنرانی ها کرد. سال ٨٠ او دیگر توکلی جوان و دادیار سختگیر بهشهر نبود. مرد ٥٠ ساله ای شده بود که می خواست شانس خود را برای رسیدن به ریاست جمهوری دوباره بیازماید. او این بار نیز علیه سیاست های اقتصادی شورید. شعارهای آوانگارد داد و از «جمهوری دوم» و «دولت پاک» سخن گفت. فیلم انتخاباتی تاثیرگذاری هم ساخت. فیلمی که با گفت وگوی یک مصاحبه شونده و دختر جوانی که می گفت دانشجوی کامپیوتر است شروع شد. دختر جوان در برابر اصرار مصاحبه کننده درباره شرکت در انتخابات ریاست جمهوری سال ٨٠ با فریاد می گفت ما در دوم خرداد به وظیفه مان عمل کردیم اما چه چیزی تغییر کرد؟ انتقادهای بی محابای دختر دانشجو به دولت اصلاحات نخستین دقایق فیلم انتخاباتی احمد توکلی در سال ٨٠ را رقم زد. دختری که می گفت من هیچ آینده ای ندارم و جامعه اش بیمار روابط و باندبازی ها است. بغض دختر جوان و فریادهای او وقتی می گفت دولتی می خواهد که این وضعیت نابسامان اقتصادی را درست کند جای خودش را به سخنان توکلی داد تا او درباره برنامه های اقتصادی اش بگوید. برنامه هایی که لابد می خواست دغدغه های آن دختر جوان را برطرف کند. دغدغه هایی از جنس عدالت اقتصادی. توکلی آن سال از آفتی می گفت که می توانست اژدهای هفت سر شود که شد. او می گفت نظام به تحولی بنیادین احتیاج دارد که باید بر مبنای عدالت و عقلانیت بنا نهاده شود. حرف های تند و تیز احمد توکلی در آن سال او را بدل به قدرتمندترین رقیب انتخاباتی سید محمد خاتمی کرد. کسی که می گفت کار از وقتی خراب شد که سیاستمداران به دنبال جمع کردن مال و ثروت افتادند. شعار دولت پاک برای ملت پاک و جمهوری دوم نشان می داد او خواهان تحول در ساختار اقتصادی کشور است. اما مردم ترجیح دادند اصلاحات اقتصادی و بهبود تدریجی فضای اقتصاد و سیاست را با هم تجربه کنند. پس سید محمد خاتمی با بیش از ٢٢ میلیون رای نفر اول شد و توکلی دوباره دوم شد. این بار چهار و نیم میلیون نفر به او اقبال نشان دادند. تضادهای تصمیمات پارلمانی توکلی که راه ورود به پاستور را بسته دید برای رسیدن دوباره به پارلمان تلاش کرد و در غیبت گسترده دوم خردادی ها به همراه جمع کثیری از همقطارانش عنان مجلس هفتم را در دست گرفت و با نزدیکی به غلامعلی حداد عادل ریاست مرکز پژوهش های مجلس هفتم را در اختیار گرفت. مجلسی که در گام نخست با طرح تثبیت قیمت ها یکی از کاری ترین ضربه ها را به اقتصاد ایران زد. آن روزها سیاستمدار اقتصاد خوانده به همراه حسن سبحانی و الیاس نادران مهم ترین طراحان و مدافعان این طرح بودند. همان کسانی که در یک روز به خاتمی اجازه افزایش چند درصدی قیمت حامل های انرژی را ندادند و روز دیگر به احمدی نژاد اجازه آزادسازی قیمت همان کالاها را دادند. آنها که اسفند سال ٨٣ قانون تثبیت قیمت ها را هدیه به مردم اعلام کردند چند سال بعد با افزایش شوک آور قیمت حامل های انرژی موافقت کردند. توکلی در انتخابات ریاست جمهوری بعدی دوباره سودای رسیدن به پاستور را در سر پروراند و خود را برای رقابت های انتخاباتی سال ٨٤ آماده کرد. با این حال خیلی زود کنار رفت و از احمدی نژاد حمایت کرد. حمایتی که بارها برایش استغفار و عذرخواهی کرد اما سودی نداشت. خودش در این باره چندی پیش گفت: «من هشت، ٩ سال است که به پارکینسون مبتلا هستم و نمی توانم به هیجانات و سختی کار ریاست جمهوری تن دهم. خودم با شناخت از خودم از این عرصه کناره گیری کردم. البته از نظر فکری خودم را تواناتر از دوستان می بینم اما خداوند مصلحت ندیده و من نمی توانم کارهای سخت را بر عهده بگیرم. هر چند ظاهرم نشان نمی دهد اما همین حالا هم در مجلس بحث های تند که می شود در حرف زدنم تاثیر می گذارد. من دیگر توانایی جوانی خود را ندارم.» او البته راهش را از احمدی نژاد در همان سال اول ریاست جمهوری اش جدا کرد. وقتی هیچ یک از گزینه های پیشنهادی توکلی توسط احمدی نژاد مورد توجه قرار نگرفت و او کابینه را بی توجه به نظر حامیان انتخاباتی اش بدون ژنرال بست، توکلی هم مانند خوش چهره و افروغ و سایرین متوجه شد چه در انتظار کشور است. مردی که خواست منتقد بماند با این حال سیاستمدار بهشهری تلاش کرد در مجلس یکدست حامی احمدی نژاد که گاهی ته مانده لیوان آب او را هم دست به دست می کردند همان منتقد همیشگی بماند. به همین دلیل نیز نخستین منتقد اصولگرای دولت احمدی نژاد شد. توکلی نه تنها منتقد اقتصادی احمدی نژاد بود که در سیاست نیز جایی که احساس کرد تخلفی در میان است وارد شد و یک تنه موضوع مدرک تحصیلی علی کردان، وزیر پیشنهادی احمدی نژاد برای وزارت کشور را پیش برد. وبسایت الف به مدیرمسوولی او طی مکاتبه ای با دانشگاه آکسفورد فاش کرد این دانشگاه هرگز مدرک دکترا به فردی به نام علی کردان اعطا نکرده است. توکلی کار را تا استیضاح کردان پیش برد و باعث شد او نتواند رای اعتماد مجدد کسب کند. توکلی تلاش می کرد در قامت منتقدی منصف احمدی نژاد و کابینه اش را رصد کند اما اینها برای فراموشی حمایت های اولیه اش کافی نبود. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ٨٨ از هیچ کس حمایت نکرد اما بعدها فاش کرد باز هم به احمدی نژاد رای داده است. در این فاصله او به مجلس هشتم هم راه یافته بود و در ائتلاف با علی لاریجانی بار دیگر جایگاه ریاست مرکز پژوهش های مجلس را در اختیار گرفت و همچنان سیاست های اقتصادی احمدی نژاد را نقد می کرد اما مانند بسیاری از اصولگرایان باید هنوز درباره چرایی حمایت از او پاسخگو می بود. البته او ترجیح می داد به جای پاسخگویی برای کمک به روی کار آمدن دولتی مانند احمدی نژاد هربار با استغفار و توبه اذهان را به سمت دیگری سوق دهد. مبارزه با فساد این بار دربرابر دولت دهم دولت دهم در فضای ملتهب تابستان ٨٨ کابینه اش را به مجلس معرفی کرد و دوباره توکلی به مخالفت پرداخت. مخالفتی که البته کمترین ثمری نداشت و دولت احمدی نژاد مستقر شد. اما این ابتدای دعوای توکلی با احمدی نژاد بود. توکلی با همراهی الیاس نادران یار دیرینه اش در مجلس و علیرضا زاکانی از جمعیت ایثارگران این بار دست روی مدرک محمدرضا رحیمی گذاشتند تا جلوی یک فساد دیگر را بگیرند. توکلی در اظهاراتی تند نسبت به انتصاب محمد رضا رحیمی به معاون اولی احمدی نژاد گفت: «انتصاب کسی که سوابق دروغگویی و سوءاستفاده از قدرت و سوءاستفاده از مدرک جعلی دارد به سمتی که طبق قانون اساسی می تواند به صورت بالقوه جانشین رییس جمهور کشور باشد بسیار باعث تاسف است.» رییس مرکز پژوهش های مجلس تاکید کرده بود که رحیمی نیز مدرکی قلابی و مشابه مدرک کردان دارد. این موضوع به صحن علنی مجلس کشیده شد و الیاس نادران، نماینده مجلس، اسنادی را منتشر کرد که نشان می داد، محمدرضا رحیمی در موقعیت های مختلف از عنوان علمی دکترا استفاده کرده است. اگرچه سایت الف تلاش کرد تا با تکرار تجربه موفق کردان این بار تقلبی بودن مدرک رحیمی را هم فاش کند اما او تا پایان دولت دهم معاون اول ماند و حتی تلاش های توکلی، نادران و زاکانی برای به جریان انداختن باند فاطمی و بیمه ایران هم تا پایان دولت دهم ناکام ماند. توکلی نتوانست خط قرمز احمدی نژاد را رد کند و به کابینه اش برسد. اگرچه رحیمی بعد از پایان دولت دهم دادگاهی و روانه زندان شد اما توکلی و دوستانش نتوانستند حتی یک ساعت زودتر از پایان دولت دهم او را از کابینه جدا کنند. اقدام تلافی جویانه احمدی نژادی ها بر سر یک اعتبارنامه انتخابات مجلس نهم که رسید، توکلی همچنان از پیوستن به یکی از گروه ها و احزاب متعدد اصولگرا ابا داشت و نمی خواست کار سازمانی کند اما، آنقدر بین اصولگرایان وجیه بود که در تمامی لیست های انتخاباتی شان حضور داشته باشد. در میانه قهر اصلاح طلبان بار دیگر توکلی و اصولگرایان مجلس را در اختیار گرفتند. اما حکایت این مجلس با دوره هفتم و هشتم فرق داشت. جریان جبهه پایداری که نزدیکان احمدی نژاد بودند به بهارستان راه یافته بودند و یک سورپرایز برای توکلی داشتند. آنها روی اعتبارنامه توکلی دست گذاشتند و دردسرهایی برایش درست کردند که هنوز هم ادامه دارد. سید مهدی موسوی نژاد، نماینده دشتستان ١٦ مورد از تخلفات توکلی را ردیف کرد و گفت که «متاسفانه احمد توکلی از جمله نمایندگانی است که با وجهه سازی و پنهان کردن واقعیات و سوءاستفاده کردن از نظر ملت ایران موفق به حضور در خانه ملت شده است.» اسناد این نماینده مجلس حول محور تحصیل توکلی در انگلستان، نحوه بورسیه شدن وی، دریافت ارز دولتی، صوری بودن مهر خروج از کشور در گذرنامه اش، دریافت زمین در شهرک غرب برای تاسیس مدرسه غیرانتفاعی و... می گشت. ناظران سیاسی این بحران را برای توکلی نشان از تلافی تیم احمدی نژاد می دانستند اما او بالاخره توانست با دفاع جانانه لاریجانی ٢٠٤ رای موافق برای تصویب اعتبارنامه اش کسب کند. اما این دلیل نمی شد که لاریجانی دوباره سکان مرکز پژوهش های مجلس را به او بسپارد. او که خود و همسرش نسبت فامیلی با لاریجانی دارند مجبور شد جایش در مرکز پژوهش های مجلس را به کاظم جلالی بدهد. مردی که این روزها بیش از همه به علی لاریجانی، رییس مجلس نزدیک است. در انتخابات دوره یازدهم ریاست جمهوری او از گذشته درس گرفت و دیگر حمایت مستقیم از کاندیدایی نکرد اما به قالیباف رای داد. با این حال در طول دو سال گذشته نمی توان او را به اردوگاه مخالفان منتسب کرد. توکلی ٦٤ ساله این روزها دیگر در فکر سیاست ورزی به مانند ایام جوانی نیست. اگر روزی هشدار می داد که مار فساد تبدیل به اژدهای هفت سر می شود و می خواست که از درون ساختار جلوی فساد را بگیرد حالا تغییر رویکرد داده و به جای امید بستن به اصلاح ساختار اقتصادی برای جلوگیری از فساد رو به سوی مردم کرده است. سازمانی مردم نهاد تاسیس می کند تا شاید از راه دیدبانی بتواند جلوی فساد را بگیرد. برش توکلی ٦٤ ساله این روزها دیگر در فکر سیاست ورزی به مانند ایام جوانی نیست. اگر روزی هشدار می داد که مار فساد تبدیل به اژدهای هفت سر می شود و می خواست که از درون ساختار جلوی فساد را بگیرد حالا تغییر رویکرد داده و به جای امید بستن به اصلاح ساختار اقتصادی برای جلوگیری از فساد رو به سوی مردم کرده است. سازمانی مردم نهاد تاسیس می کند تا شاید از راه دیدبانی بتواند جلوی فساد را بگیرد.
چهارشنبه ، ۶آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اقتصاد آنلاین]
[مشاهده در: www.eghtesadonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 35]
-
گوناگون
پربازدیدترینها