واضح آرشیو وب فارسی:کوگانا: به گزارش "کوگانا"، شاید برای بسیاری شعارها ی تبلیغاتی حکم تصمیم اول واخر را در انتخابات داشته باشد باقصد یا بدون قصد... در اینجا شاید بی ربط نباشد که عبارتی را از اندره مالرو برجسته ترین فلیسوف وسیاستمدار معاصرفرانسوی را نقل کنم: "هرگز در طول زندگی ازکسانیکه /همیشه / با من موافق بوده اند چیزی نیاموخته ام" امادر مباحث علوم سیاسی بین دو مفهوم مورد نظردر نسبت تقدم و تاخر شعار وعمل گرائی گاهی تباین و تضاد حاکی از بروز ناتوانی، موانع ،اهمال ، ومواردی نیز در فرار حقیقت و عدم شناخت از واقعیت ثبت شده و مورد مطالعه قرار میگیرد. هدف از این نوشتار رسیدن به تصویری ذهنی و تشویق به دستیابی در رهیافت مکانیزمی برای تحقق اهداف است تا شعارهای قبل از انتخاب کمترین فاصله را تا نقطه ی عملگرائی پیدا کند وفرصت پوزش به وقت انتخابات بعدی موکول نگردد بخصوص اینکه هرچند گاه یکبار عده ی با سابقه ی معروف، وزنی مشخص، ونیتی آشکار گروهی را با خوشبینی تا مرز جنون پیش می برند اما پس از مدتی نه چندان طولانی، هنگامیکه همه ی گرد وخاک کوفتن پای اصرار برزمین و صدای گوشخراش دهل "منم" "منم" فرو می خوابد وتیره ابرچند لایه از فضای انتخابات کنار میرود رنگین کمان شعارها در اندک فرصتی، تفاوتی نمی کند کدام رنگ پیشتر یابعدتر از اینسو به آنسو یا عکس آن... ولی آرام آرام از چشم انداز "صندوق رای" رخت برمی بندد روشی که بخشی از جامعه آنرا می پسنددیا به آن عادت کرده و یا حتی آنرا به عنوان امری مسلم ورایج ،می پذیرد تا جائیکه نقّاد عادی هم درصورت نقد و اعتراض به آن به افراطی گری محکوم شده و به معلوم الحالی متهم می شود.... مهم اینکه در عهد هردولتی و هر دوره مجلسی هر دو منتخب در تعاطی مستقیم با دو مفهوم مذکور با مردم مربوطند ومرتبط ومنبع مطالبه... و در عرصه انتخابات های زیبا و پرشوری که در رده بالاترین شاخص های کمی وکیفی را درمیان انتخابات های جهان قرار دارد در جایگاهی بخدمت مشغول می شوند ... مجموعه ی نظام وکشور اعتبار سیاسی خودرا دراعتماد مردم به رهن می گذارد؛ وهربار می خواهد با صداقت وتلاش در حصانت ازحریم قانون اساسی، و اصالت اندیشه سرزمینی ، سکون ،رکود و انجماد ، بدعادتی وسرد مزاجی ودیربیداری سیاسی را با ابزارهای موجودفرهنگی و سیاسی ، انتخاباتی را برگزار می کند تا با حضور نخبگان وانتخاب کنندگان اقتدار سیاسی ملی را بمنظور توسعه وپیشرفت کشور ، که در واقع برای تامین منافع مردم و بهروری از منابع انسانی وطبیعی در دسترس به هدف نهائی که همانا در این بخش یعنی خدمت به مردم خلاصه می شود نهادینه کرده ورهنمون شود. اما گاهی این اصل به فراموشی می افتد و گرایش خاص فصلی گویا رغبت به همه کاره شدن، میلی روزافزون نشان می دهد و شعار یا"من" و یا بعد از من طوفان سیل را یکسره بر سر می کشد ؟. پس از این است که میان این دو مفهوم جدا ئی می افتد و سرپیچی از وعده های انتخاباتی قطعی می شود، " هر نهاد وشخصیت منتخب سیاسی از نفوذ در منطقه ی ازجغرافیای کشور یا یا یارگیری از طبقاتی خاصی در بازتاب از گسترش ایده خاصی سخن می گوید ، به احتمال قوی این جریان از جمعیت انبوهی که به انتظار مانده است، جمعیتی که احساس شهروندی و تعلق به جامعه ی بزرگ را احساس کرده و در پرتو مفاهیمی تعریف شده مانند حاکمیت،امنیت،حق و قانون، عدالت و آزادی را که نمایندگی می کند. جا می ماند"چون بخود اندیشیده است. وقتی منتخبی به قدرت تصمیم گیری واجرای تصمیم می رسد در مقام اول باید وعده های انتخاباتی اش را بیاد بیاورد چون اگر بین این دو مهم فاصله افتاد یادآوری آن از سوی انتخاب کنندگان پیامدهای سختی را به همراه دارد .و فرصت زمان معذرت خواهی محترمانه تا گذر از زمان اجرای وعده نباید آنقدر دور شود که ارزش جبرانی خود را از دست داده باشد ونباید رابطه بین اراده جمعی و فردی در تعامل "تضاد مانند" باقی بماند. خواست عمومی تعبیر و عمل بوعده هاست که در یک قرارداد اخلاقی متعارف میان افراد به توافق درصندوق رای رسیده است. عموماً تعریف و ارزیابی عملکرد منتخبی به منظور دستیابی حتی در چارچوب قانون، به پایان دوره منصب وحساب کشی حزبی وگروهی واگذار میشود تا استفاده از مکانیزم های شناسایی شده، متعارف شناخته شده.... بنا به گفته بزرگان سیاست ایده آل می تواند اگر بخواهیم بر روی زمین حاصل شود، که آن را تبدیل به "آرمانشهر" کند این تنها در تخیل یا آسمان نیست،ونهفته در اراده ی تک تک انسانهاست... قدرت سیاسی زمانی که به تمام کمال در ادای نتیجه تعهدات خود به عموم مردم صرف شود واعمال گردد، ، وقتی درموقعیت پاسخگویی قرار می گیرد، برای پاسخ به سئوال ، هزینه کمرشکنی را متحمل نمی شود.و همواره سرشار از انرژی مثبت است. و وقتی در موضع ضعف باشد از میان انتقاد رفتن وحشت دارد و با توجه به تلاش صرف سیاسی برای کنترل امور به فرا فکنی میپردازد . قدرت سیاسی برسمیت شناخته شده ی که ساز کار اداره جمعی جامعه به عنوان بازی کل؛ بر اساس آگاهی کامل از ضرورت ها و الزامات از طریق بینش و بررسی دقیق تفاوت ها و شرایط در محدوده کشورو جهان به زندگی شهروندان خود حس واقعی از تعلق می دهد .وقتی می تواندبه ادای وظایف بپردازدکه جامعه را در عرض خود در عرصه نقش آفرینی انسجام داده و اختلافات را به حداقل برساند. قدرت سیاسی در بی طرفی نهفته است، و در یک فاصله با تمام شهروندان قرار می گیرد. طبیعی است حذف شدگان پس از اعمال جریان اعلال و حذف اگر 700 هزار نفر باشند و هریک به تهیه و تدارک 20 تا 30 رای از افکار عمومی در مرحله ی بعد بپردازند قهراً به اضافه ی نسبت رای بدست نیامده و آمده دوره گذشته، طرح نوی از گرایش سیاسی را پی خواهد انداخت و این فرض طبیعتی انکار ناپذیر در تداول گفتمان سیاسی است. قدرت سیاسیی که به دنبال بلع نهادهای دولتی و حکومتی یا در صدد ساختارشکنی در ماهیت اطمینان بخش وباثبات فعلی کشور باشد ؛ به تداوم و بقای خود رحم نکرده است، و در واقع نیاز ها را در انتخاب کارآمد ترین سازکاررفع نیازها جدی نگرفته است، در حالی که قدرت سیاسی در انتخاب - و نتایج ناشی از استانداردهای پایا و روائی عملکرد صادقانه و احساس افتخار ملی با طرح فراوان توجیهات نخ نما شده دور کرده است. قضاوت مردم در درک ساختار و تعاملات ، پاسخ به ضرورت های حقیقی از شرایط موجود در "مفهوم" شعار تا عمل گرائی کاری چندان سخت نیست. برای ایشان وقایع ملموس ومحسوس است. با توجه به موارد فوق، با نظارت مستقیم افکارعمومی هر گونه انحراف از وعده های انتخاباتی ، درمقابل با آنچه از ارزش فرد در رای باقی مانده " بدون آسیب رسیدن به شهرت مردم" که ممکن است در منافع آسیب دیده باشند ، هر منتخبی را از صحنه کنار می زند. بنابراین در برای تحقق بخشیدن به اجزا و اهداف یک کاندید یا هرمنتخی به عنوان محتوای یک برنامه وتبلیغات انتخاباتی در اصل که اخلاقی باشد با تایید درونی از منظر دانائی وتوانائی برای هر منتخبی صلاحیت وشایستگی اول بشمار می اید. تعهد و آگاهی برتر" حکم می کند که فردضرورت ها واهداف و زمینه ها را بشناسد و سپس به میدان انتخابات پای بگذارد. ... و بقول ناپلئون :ممکن است بهترین خوش قولی این باشد که قول ندهیم!
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کوگانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]