واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گروه جامعه / محبوبه علی پور - چند ماهی است بحث تدوین سند چشم انداز ششم و راه یافتن لایحه «سلامت روان» به مجلس شورای اسلامی شنیده می شود که به مردم نوید می دهد ...در قانون به تامین سلامت جامعه نیز اهمیت داده می شود. البته این امر مسأله تازه ای نیست و از برنامه چهارم توسعه نیز این موضوع مطرح شده، اما دستاوردهای آن در جامعه مشهود نبوده است. قوانینی که اجرا نمی شود گفته می شود برنامه چهارم توسعه در قالب بیش از 511 جلسه و ده ها هزار نفر ساعت تدوین شده و در تدوین برنامه پنجم توسعه بیش از 150 هزار نفر ساعت وقت سپری شده است، تلاش هایی که نمودی در جامعه ندارد. گواه روشن آن پرونده های نزاع است که در سه ماهه نخست امسال به بیش از 151 هزار مورد در پزشکی قانونی رسید. اما چرا؟ نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس در گفت وگو با خبرنگار ما می گوید: بنا بر تعریف مرسوم، سلامت افراد شامل جنبه های مختلف جسمی، روانی، اقتصادی و حتی معنوی می شود، از این رو در سیاست ها و تصمیم گذاری ها نیز باید سلامت افراد از جنبه ها و وجوه گوناگون تأمین شود که تدوین برنامه های توسعه ای در قالب برنامه های توسعه پنج ساله نیز در این راستاست تا با ترسیم خط سیر مناسب وهدفگذاری مطلوب این برنامه ها اجرایی شود. عبدالرحمان رستمیان، می افزاید: البته تجربه نشان می دهد ما در اجرای قوانین چندان موفق نیستیم و باید در این زمینه جدی تر عمل کنیم، چنانکه دراین زمینه شاهد ابلاغ قانون اختصاص 10 درصد تخت های موجود بیمارستان های عمومی به بیماران روانپزشکی هستیم که بنابر دلایلی مانند هزینه بر بودن و نبود حمایت بیمه ها به ثمر نرسیده است. نبود امنیت شغلی، خشونت و افسردگی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس نیز به وضعیت سلامت روان در کشور اشاره کرده، می گوید: مشکلات این عرصه در استان ها و حتی مناطق یک شهرستان و طبقات مختلف اجتماعی فرق می کند اما به طور معمول بیشتر نواحی مشکلاتی دارند که می تواند پیامد نبود امنیت شغلی، خشونت و افسردگی باشد. عبدالرضا عزیزی در گفت وگو با خبرنگار ما ادامه می دهد: ما به لحاظ تدوین قانون مشکلی نداریم، اصل مشکل در جامعه ما اجرا نشدن مناسب و مؤثر قانون است. در کشور قانون راهنمایی و رانندگی وجود دارد، اما فرهنگ ترافیک به معضلی حل نشدنی تبدیل شده است. قوانین اداری ما روشن است، اما همه ما از بروکراسی اداری ناخشنود هستیم. در زمینه اجرای سیاست های کلان نیز همین وضعیت دیده می شود، چنانکه 33 درصد از برنامه پنجم توسعه به اجرا درآمده است. بنابراین باید با فرهنگسازی، پایبندی به قانون و قانونمداری را نهادینه کرد. در بدو امر هم مسؤولان باید بر اجرای درست قانون تأکید و همت کنند و سپس مردم فرهنگ آن را بیاموزند. نگاه محدود به سلامت روان فرید براتی سده، روان شناس و استاد دانشگاه نیز به خبرنگار ما می گوید: تردیدی نیست که قانون مسیر را نشان می دهد و می تواند در تعیین هدف بخصوص در زمینه بحث سلامت روان مؤثر باشد، چنانکه ما قوانین میان مدت توسعه پنج ساله و قوانین کوتاه مدت داریم. البته درباره قانون سلامت روان که قرار است به مجلس برود نمی توان انتظار اثرگذاری مطلوب داشت، زیرا چارچوب آن ضیق و محدود و در واقع قانونی برای حمایت از بیماران روانی و ساماندهی صنف روانپزشکان است. در حالی که بحث سلامت روان گسترده و چند جانبه است و گروه های مختلف تخصصی و حتی وزارتخانه ها را درگیر خواهد کرد. در واقع این مقوله بحثی حکومتی و جدی و چند لایه به شمار می آید. این مدرس دانشگاه می افزاید: در برنامه چهارم و حتی سوم توسعه درقالب مباحث اجتماعی به سلامت روان اشاره شد، اما متأسفانه داشتن قانون، کافی نیست و عمل به آن مسأله جدی تر است، به گونه ای که برنامه چهارم توسعه به لحاظ تأکید بر سلامت روان قابل تأمل بود که با اجرایی شدن مفاد آن می توانست نقش مؤثری داشته باشد، اما در قانون پنجم توجه مطلوبی به مسایل سلامت روان وجود نداشت. به هر روی اجرا نشدن مفاد برنامه چهارم نیز دلایلی داشت، چنانکه دیدگاه مسؤولان آن زمان در این حیطه روشن نبود. نکته دیگر اینکه اولویت نخست برخی دستگاه ها نیز اجرای بندهای مرتبط با سلامت روان نبوده چنانکه امروز هم نیست! براتی سده اضافه می کند: وزارت بهداشت مدعی مسؤول سلامت روان در جامعه است که با فرض قبول آن باید در ساختار آن نیز میزان اهمیت سلامت روان مشهود باشد، اما وقتی به وزارتخانه بهداشت و آن ساختمان چند طبقه می رویم در تمام طبقات آشکارا اهمیت و ارجحیت «سلامت جسم» بر «سلامت روان» را می بینیم. آن هم در کشوری که بنابر آمار منتشر شده وزارت بهداشت، 22 درصد مردم در سلامت روان مشکل دارند. نبود ساختار و کمبود بودجه دوستی می گفت از چالش های حوزه سلامت تأکید بر مدیریت پزشکان است به جای آنکه از کارشناسان اجتماعی یا علوم تربیتی استفاده شود. دکتر براتی سده نیز معتقد است: باید توجه داشت سلامت روان یک امر چندوجهی و چند بعدی است، پس به مشارکت بخش های مختلفی در حوزه پزشکی و روانپزشکان و حتی فعالان حوزه اجتماعی و حوزه های دینی نیاز دارد. البته ما از نظر متخصص کمبودی نداریم، اما آنچه مشکل است نبود ساختار و بی توجهی به بودجه در این عرصه است چنانکه اگر قرار است ضعف های بودجه را با کسر از بودجه های حوزه های دیگر جبران کنند، ابتدا سراغ حوزه فرهنگی و روانی جامعه می روند . وی با تاکید بر این که در تامین سلامت جامعه، کفایت بالینی و دانش مدیریت توسعه اهمیت دارد ، می افزاید: در انگلیس در140 سال گذشته فقط دو وزیر بهداشت این کشور پزشک بودند و بیشتر بر تخصص های مدیریتی تاکید می شود. اما به نظر من آنچه فراتر از قانون و ساختارهای کلان می تواند در سلامت روان موثر باشد، توجه خانواده ها به شیوه مطلوب زندگی است. در واقع با اهمیت دادن خانواده به این حوزه مانند رغبت به شرکت در کلاس های آموزش مهارت های زندگی، جامعه به ارایه این خدمات وادار خواهد شد. این در حالی است که به این مساله توجه جدی نمی شود.
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]