تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835510314
کاهش نرخ سود بانکی
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه تعادل: گروه اقتصاد کلان| مهشید خیزان| در ادامه سلسله نشست های راهبردهای اقتصاد ایران، ظهر دیروز سه شنبه 5 آبان ماه، پروفسور هاشم پسران، دکتر محمد ستاری فر و دکتر سعید لیلاز در محل اتاق تهران دیدگاه های خود را در مورد شرایط اقتصاد ایران در دوران خروج از رکود بررسی کردند. برخی از صاحب نظران حوزه اقتصاد کلان معتقدند اصلاحات اقتصادی را که به دلیل گشایش هایی در زمینه رفع تحریم ها اتفاق می افتد، نباید به تعویق انداخت. مطمئنا اقتصاد ایران در سال های آینده گسترش خواهد یافت اما باید منابع سرمایه گذاری افزایش پیدا کند و اگر این اتفاق رخ ندهد، رشد اقتصادی ایران کوتاه مدت خواهد بود. پسران یکی از اقتصاددانان برجسته ایران معتقد است، احتمالا قیمت نفت در آینده نزدیک در سطح 45 تا 50 دلار باقی می ماند و نمی توان این گزاره را مطرح کرد که درآمد نفتی ایران به درآمد قبل از اعمال تحریم ها باز می گردد. همچنین منابع مالی عظیم ایران در خارج از کشور که به میزان 50میلیارد دلار می رسد، تهدیدی برای کشور است که اگر به تدریج وارد اقتصاد کشور شود، تزریق آن اصلاحات اقتصادی را به تاخیر می اندازد. به عقیده ستاری فر، عقلانیت جمعی و سازمانی در ایران ضعیف است، بنابراین مشاهده می کنیم که دغدغه های سه سده اخیر جوامع بشری در گذار جابه جایی قدرت بین دولت و بازار بوده؛ از این رو تعیین چگونگی رابطه بین نهاد قدرت و مردم بسیار حائز اهمیت است و مادامی که با توسعه بخش خصوصی قدرت دولت را محدود نکنیم به توسعه اقتصادی نخواهیم رسید، چرا که دولت طی 30 سال اخیر همیشه با رکود مواجه بوده و به ناحق صاحب درآمدهای نفتی شده است. همچنین بازاری که نگاهش به دولت باشد و نهادهای مدنی نیمه جانی از جمله اتاق تهران وجود داشته باشد، نمی تواند در توسعه پایدار نقش موثری ایفا کند. لیلاز نیز درخصوص راهکارهای خروج از رکود، این گونه مطرح می کند که بیشتر راه حل هایی که برای حل مسائل اقتصادی در ایران ارائه می شود، راه حل های سیاسی بوده و به هیچ عنوان راه حل های اقتصادی نیستند؛ به عنوان نمونه اینکه یارانه ها را قطع کنیم یک راه حل سیاسی است یا اینکه می گویند قیمت حامل های انرژی باید افزایش یابد در چارچوب راه حل های سیاسی است. بنابراین بهترین راه برای شکستن رکود فعلی، مراجعه کردن به مردم و بخش خصوصی است. امروز نقطه امید اقتصاد ایران برای خروج از رکود بخش خصوصی است. در بهترین حالت در سال های گذشته بین 3تا 5میلیارد جذب سرمایه گذاری خارجی اتفاق افتاده که بعید به نظر می رسد با توافق صورت گرفته حتی بتوانیم به وضعیت قبلی برسیم که البته بیشتر این سرمایه گذاری ها در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی خواهد بود. در همین راستا، تنها راه نجات اقتصاد ایران از وضعیت فعلی، آزاد سازی اقتصادی است که این آزادسازی باید منسجم و همگن باشد. البته این یک گزینه برای اقتصاد ایران نبوده بلکه یک اجبار است. در ادامه مشروح این نشست را ملاحظه می کنید: ستاری فر: رویکردهای اصلاح قیمتی لازم ولی ناکافی محمد ستاری فر درخصوص بخش خصوصی و چیستی های توسعه گفت: مهم ترین مشکل ما که باید به آن بیشتر توجه کنیم در دو بخش نهادی قانونی و اجرایی است که آن هم با پی ریزی گفتمان توسعه بین رهبران حاکمیت، نظام تدبیر و پی ریزی قواعد نهادی باکیفیت لازم محقق خواهد شد. درحال حاضر جابه جایی جایگاه و قدرت دولت و بازار در بخش خصوصی از کلیدی ترین فرآیند های توسعه به شمار می آید همچنین باید به این نکته توجه داشت که توسعه در کشوری محقق نخواهد شد مگر آنکه به طور شفاف جایگاه دولت و بازار مشخص شود. بنابراین اگر قرار باشد بخش خصوصی هر روز با دولت گفت وگو کند، نمی تواند توسعه یابد یا حتی بخش خصوصی نامیده شود بلکه فقط رابطه بخش خصوصی و دولت در حد گفتمان و نظرخواهی باشد تا از تجارب یکدیگر استفاده کنند نه آنکه تمام اختیارات در دستان بخش دولتی بوده و بخش خصوصی فقط ناظر باشد. ستاری فر در ادامه، رویکرد های اصلاح قیمتی را به عنوان شرط لازم توسعه عنوان کرد و گفت: معتقدم رویکرد های اصلاح قیمتی لازمه توسعه است اما کافی نیست. همانطور که به عقیده بانک جهانی که در جلسه یی با پیشگامان توسعه درباره ضرورت های توسعه اعلام کرد توسعه بدون اصلاح قیمتی نمی تواند شروع شود اما بدون اصلاح قیمتی نیز می تواند به پایان برسد. بنابراین توسعه و پیشرفت با نظم و انضباط در حوزه منابع انسانی از دولت ها آغاز می شود و پس از آن نیازمند منابعی همچون انرژی و ارز است. این اقتصاد دان با اشاره به این موضوع که برنامه توسعه و سند چشم انداز از لحاظ کیفیت بهتر از حکمروایی کنونی است، گفت: ایران با وجود آنکه از منابع در حد کشور استرالیا و منابع نفتی در حد عربستان سعودی برخوردار است اما از لحاظ توسعه پایدار عقب مانده است. بنابراین باید توجه داشت که درسند چشم انداز، مدیریت سیاسی کشور از مدیریت اقتصادی جدا شود تا این دو بخش به تفکیک از هم و در تعامل با هم باشند. وی با برشمردن چهار ویژگی در شرایط توسعه اقتصادی گفت: پیامدها و میوه های اقتصادی نظیر اشتغال، رونق و مهار تورم در گرو فضای نهادی و قانونی همراه با بستر اجرایی و حکمرانی درون سازمان هاست. بنابراین با توجه به آنکه عقلانیت جمعی و سازمانی در ایران ضعیف است درباره توسعه پایدار اقتصادی می توان عنوان کرد که دغدغه های سه سده اخیر جوامع بشری در گذار جابه جایی قدرت بین دولت و بازار بوده است؛ از این رو تعیین چگونگی رابطه بین نهاد قدرت و مردم بسیار حایز اهمیت است و مادامی که با توسعه بخش خصوصی قدرت دولت را محدود نکنیم به توسعه اقتصادی نخواهیم رسید چراکه دولت طی 30سال اخیر همیشه با رکود مواجه بوده و به ناحق صاحب درآمدهای نفتی شده است. بازاری که نگاهش به دولت باشد و نهادهای مدنی نیمه جانی ازجمله اتاق تهران وجود داشته باشد، نمی تواند در توسعه پایدار نقش موثری را ایفا کند. لیلاز: جبر آزادسازی اقتصادی برای اقتصاد ایران سعید لیلاز در این نشست ابتدا با اشاره به کاهش نرخ تورم در دولت یازدهم گفت: امروز یکی از انتقاداتی که به دولت وارد می شود، کاهش بیش از حد نرخ تورم است و این موضوع نشان می دهد که مردم و حتی برخی دولتمردان تصویر کاملی از اوضاع ندارند. با توجه به اینکه امروز سیاست های پولی دولت انقباضی نیست و رشد 23درصد نقدینگی بر اقتصاد، رشد بالایی محسوب می شود، مشاهده می کنید که چه فشاری در یک دهه اخیر روی طبقات فرودست اجتماعی ایران وارد شده است. در واقع ماهیت بحران اقتصادی در ایران در بسیاری از موارد به درستی شناخته نشده است. همانطور که نامه چهار وزیر یکی از نشانه های سهم نادرست اقتصادی است. در روزنامه دیروز «ایران» خبری منتشر شد که نشان می دهد مصرف متوسط مواد غذایی در 10سال گذشته 26درصد به طور متوسط کاهش پیدا کرده است همچنین امروز به طور متوسط هر شهروند ایرانی در هر 11روز یک لیتر شیر مصرف می کند. در سال 1390معادل 119میلیارد صادرات نفتی و 100میلیارد واردات کالا به کشور داشتیم اما 11درصد قدرت خرید کارگران نسبت به دستمزد شان کاهش پیدا کرده است بنابراین با مشاهده چنین وضعیتی متوجه خواهیم شد که ماهیت رکود و بحران اقتصادی در ایران هنوز به درستی شناخته نشده است. نکته اصلی بحران فعلی اقتصاد ایران فروپاشی طرف تقاضاست. این کارشناس اقتصادی با اشاره به رکود فعلی و تقریبا همیشگی اقتصاد ایران تاکید کرد: اکنون 100میلیون مترمربع مسکن شهری بدون مشتری وجود دارد که ارزش آن حدود 200هزار میلیارد تومان است؛ این میزان به این زودی ها مصرف نخواهد شد و رونقی را حداقل تا چهار سال آینده ایجاد نخواهد کرد. بنابراین معتقدم رکود فعلی نخستین رکود درون زا در اقتصاد ایران است. اگر تا یک دهه آینده دولت قادر نباشد که بدون درآمد های نفتی اقتصاد را اداره کند، بخش خصوصی در ایران تبدیل به یک موضوع می شود. در 20سال گذشته خصوصی سازی در ایران یک ژست بوده اما وضعیت فعلی را باید فرصتی برای بخش خصوصی بدانیم. وی درخصوص بسته جدید اقتصادی دولت گفت: ارائه چنین بسته هایی می تواند برای شروع حرکت مناسب باشد اما مشکلات ساختاری که در سال های اخیر به اقتصاد ایران اضافه شده با چنین اقداماتی برطرف نمی شود و این مسائل باید از همان راهی که آمده اند باز گردند. کشور ایران به صورتی به سرمایه گذاری خارجی امید بسته که تمام این امیدها در واقع سراب است چراکه با اوضاع سیاسی فعلی اتفاقی مثبت برای اقتصاد کشور رخ نخواهد داد. برای برون رفت از این اوضاع باید بخش خصوصی فعال تر عمل کند. هم اکنون مشکل اقتصاد ایران، قدرت خرید مردم است. با وجود تلاش هایی که در این زمینه صورت گرفته بین 35تا 40درصد نسبت به سال 1389 قدرت خرید مردم پایین تر آمده است. این عنصر اصلی مشکلات اقتصاد امروز ایران است که به سادگی قابل رفع نیست و وجود تورم باعث می شود اتخاذ سیاست های انبساطی به راحتی انجام نشود. این اقتصاددان در پایان با اشاره به راهکارهایی برای خروج از وضعیت فعلی اقتصاد افزود: بیشتر راه حل هایی که برای حل مسائل اقتصادی در ایران ارائه می شود، راه حل های سیاسی بوده و به هیچ عنوان راه حل های اقتصادی نیستند؛ به عنوان نمونه اینکه یارانه ها را قطع کنیم یک راه حل سیاسی است یا اینکه می گویند قیمت حامل های انرژی باید افزایش یابد در چارچوب راه حل های سیاسی است. به اعتقاد بنده بهترین راه برای شکستن رکود فعلی مراجعه کردن به مردم و بخش خصوصی است. امروز نقطه امید اقتصاد ایران برای خروج از رکود بخش خصوصی است. در بهترین حالت در سال های گذشته بین سه تا پنج میلیارد جذب سرمایه گذاری خارجی اتفاق افتاده که بعید به نظر می رسد با توافق صورت گرفته حتی بتوانیم به وضعیت قبلی برسیم که البته بیشتر این سرمایه گذاری ها در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی خواهد بود. معتقدم تنها راه نجات اقتصاد ایران از وضعیت فعلی، آزاد سازی اقتصادی است؛ که این آزادسازی باید منسجم و همگن باشد. البته این یک گزینه برای اقتصاد ایران نبوده بلکه یک اجبار است.
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه تعادل]
[مشاهده در: www.taadolnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها