واضح آرشیو وب فارسی:رویکرد: بالاتر از شکست در بازگشت سرمایه، خسرانی است که در نرسیدن پیام فیلم به غرب، رخ می دهد و آن قابل جبران نیست. آیا مجیدی به فکر اکران فیلم «محمدرسول الله(ص)» از کشور دانمارک یعنی همان جایی که ده سال پیش به ساحت پیامبر توهین شده بود، است؟به گزارش گروه فرهنگی"رویکرد" ، «من یک فیلمساز ایرانی مسلمانم و بر پایه تعلیمات پیامبر عزیز اسلام به حضور خدا در همه ارکان زندگی ام ایمان دارم و با باورهایم زندگی می کنم و نسبت به توهین به باورها و مقدسات هر دینی شدیدا معترضم و بدینوسیله انصراف خود را از حضور در جشنواره "نات" اعلام می دارم». این بخشی از نامه مجید مجیدی به کیم فاس، دبیر جشنواره نات دانمارک است. این نامه به سال ۸۴ بازمی گردد و مصادف بود با ایامی که موج اسلام ستیزی شدت گرفته و کارتونیست دانمارکی به ساحت پیامبر (ص) توهین کرده بود. مجیدمجیدی از همان سالها گفته بود که انتشار کتاب آیات شیطانی، فیلم فتنه و حتی کاریکاتورهای دانمارکی، زمینه و ایده اصلی را برای ساخت فیلم سینمایی «محمدرسول الله (ص)» در وی شکل داده است. مجیدی تصمیم می گیرد و از او حمایت می شود تا اثری بسازد که قرائت درستی از اسلام را به «جهان» عرضه کند. فیلم سینمایی «محمدرسول الله (ص)» با نگاه بین المللی ساخته شد و نزدیک به دو ماه است که در سینماهای کشور اکران می شود. چندی پیش پخش کننده فیلم اعلام کرد که اکران بین المللی فیلم سینمایی «محمد رسول الله (ص)» با اکران در تعداد زیادی از سینماهای ترکیه آغاز می شود. عجبا که اکرانی دور از انتظار نبود و تلاشی ارزشمند برای پخش نمی خواهد. مسلمانان کشور ترکیه از همان ابتدای تولید فیلم در پی مشارکت در تولید این فیلم بودند و گفته می شود قریب ۵ میلیون دلار کمک مالی هم به فیلم کرده اند. فرصت ها سریع می گذرد؛ تب تند رسانه ای برای اکران بین المللی «محمدرسول الله (ص)» سرد می شود و تولید کنندگان این فیلم با نهایت بی برنامگی تنها به اعلام آمار لحظه لحظه فروش سینماهای داخلی بسنده می کنند. برای فیلمی که تیم تولیدش از گریمور، فیلمبردار، طراح صحنه و لباس تا موزیسین و تدوینگرش با هزینه میلیاردی گرد هم جمع شدند این توقع را هم باید داشت که اکران بین المللی اش هم در همین ابعاد صورت بگیرد. حداقل توقع این است برای چنین فیلمی که کارگردانش حرف جهانی دارد و نگاه تصویری در روایتش غالب است؛ نه از زمانی که استارت اکران فیلم می خورد بلکه قبل تر، از زمان تولید و حتی پیش تولید فیلم، به سهم پرده های سینماهای جهان فکر شود. انتخاب افتتاحیه بین المللی از یک جشنواره دسته دوم (جشنواره فیلم مونترال ۲۰۱۵) گواهی از بی برنامگی در اکران بین المللی این فیلم است اما از همین فرصت اندک به درستی استفاده نشد و ظرفیت بازتاب رسانه ای که می توانست در کشورهای دیگر، شکل بگیرد؛ عقیم ماند. سهم این فیلم و جریان سازی آن در رسانه های بین المللی چقدر بوده است؟ چرا تا به امروز گزارشی از وضعیت تبلیغات و بازاریابی بین المللی فیلم به رسانه ها عرضه نشده است؟ مگر قرار نبود اکران بین المللی فیلم همزمان با اکران داخلی باشد. پس اکران بین المللی فیلم تا چه زمانی معلق است؟ آیا اکران فیلم سینمایی «محمدرسول الله(ص)» محدود به سینماهای مسلمان خواهد بود؟ یا حتی امکان اکران فیلم در کشورهای مسلمان با حاشیه سازی های برخی رسانه های عربی محقق می شود؟ اینها بخشی از انبوه سوال هایی است که در مورد اکران بزرگترین پروژه تاریخ سینمای ایران مطرح می شود. منتقدان عمده ایرادی که به هزینه های میلیاردی فیلم «محمدرسول الله(ص)» می گرفتند این بود که مثل دیگر پروژه های فاخر سینمای ایران، بازگشت سرمایه ندارد. اما بالاتر از شکست در بازگشت سرمایه، خسرانی است که در نرسیدن پیام فیلم به غرب، قابل جبران نیست. آیا مجیدی به فکر اکران فیلم از کشور دانمارک یعنی همان جایی که ده سال پیش به ساحت پیامبر توهین شده بود، است؟ باید دید در روزهای آتی چه نتیجه ای حاصل می شود و مجید مجیدی که مجموع فعالیت های پروژه «محمدرسول الله(ص)» از قبل تا پس از تولید را بدست گرفته است با توانی مضاعف از توان مرحله تولید، به فکر اکران بین المللی است؟
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویکرد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]