واضح آرشیو وب فارسی:گراشنا: گریشنا: «ما در سایر جلسات در مورد کلیات صحبت می کنیم، اما امروز لازم به ذکر دو-سه مورد از جزئیات هستیم. اول تشکر می کنم از افرادی که ما آنها را اکثراً در نماز جمعه می بینیم، و در مرحله بعد گلایه و تقاضا کنیم از برخی روسای ادارات، از عزیزانی که هرگز حضور ندارند و یا این که کم حضور دارند. ما متاسفانه در اینجا اصلا روسای ادارات را در دوازده ماه سال نمی بینیم.» این جملات ابتدایی سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید رضا حسینی، امام جمعه گراش، در جلسه شورای اداری امروز بود. جلسه ای که به تودیع و معارفه ی بخشداران ارد اختصاص داشت ( خبر در گریشنا ) و امام جمعه گراش از فرصت سخنرانی اش بعد از فرماندار شهرستان گراش، امام جمعه ارد و بخشدار پیشین ارد، و قبل از هاشمی، مدیر کل سیاسی و انتخابات استانداری فارس، استفاده کرد و انتقادات صریحی به عملکرد روسای ادارات و مسئولین، بخصوص در مورد عدم شرکت آنها در نماز جمعه، وارد کرد. گلایه ها و انتقاداتی که هرچند پیش از این نیز در موقعیت های مختلف ابراز شده بود، ولی شاید نه به این صراحت و تندی. حجت الاسلام حسینی سخنرانی اش را با این جملات معنادار شروع کرد تا نشان دهد حرف های بعدی اش شامل تعریف و تعارفات معمول نخواهد بود، و بر این حدس صحه هم گذاشت: «این یک گلایه است. تا الان تمجید و تعریف کردیم، اما بگذارید یک بار هم در جمع گلایه کنیم. من بارها به خود آقای فرماندار هم عرض کردم. گفتم همه ی افرادی که در این جلسه شورای اداری حضور دارند، که بعضی افراد معتمدین محلات هستند، یک سوم صف نمازجمعه هم نمی شود. ما به صف های شما نیاز نداریم، اما این حضور شماست که خیلی لازم است. حتی در وسط هفته.» کجایید عزیزان خوش شانس؟ امام جمعه قاعدتا ترجیح می داد از کسی نام نبرد و تندی سخن اش را متوجه شخص خاصی نکند، اما همین ترفند باعث شده بود این جملات سکوت خاصی بر جلسه تحمیل کند: «من نمی دانم این روسای عزیز ما کجایند؟ کارمند شیرازید یا این که در گراش دارید خدمت می کنید؟ ما شاید هر چهار سال یک بار هم شیراز یا تهران نمی رویم. هر سمینار یا جلسه ای هم دلیل نمی شود که ما برویم. بنده حقوق بگیر دولت یا مقام معظم رهبری نیستم، اما هر روز در دفترمان هستیم، حتی اگر مریض شویم، حتی اگر از سی سی یو بیمارستان هم برگردیم، فردای آن روز در دفتریم. ما می بینیم روسای ادارات ما در طول هفته نیستند. پنج شنبه و جمعه هایی هم مثل الآن که در تاسوعا و عاشورا می گیرد، هیچکدام از مسئولین را نمی بینیم. از بعدازظهر سه شنبه حضرات آقایان تشریف می برند تعطیلات. آقا! اگر کارمند شیرازید که همان شیراز خدمت بفرمایید.» به اینجا که رسید، حجت الاسلام حسینی احتمالا حس کرد باید صراحت اش را بیشتر هم بکند: «من رک عرض می کنم. شاید الآن برای خیلی ها مایه ی تعجب باشد، چون خیلی از طرف مسئولین بالا تاوان پس دادم و در فشارم که آقا، شما خیلی بیش از حد با دولتیان معاشرت می کنید. به هر حال شما کجا هستید ای عزیزان؟ این مردم چه گناهی کرده اند که باید با درهای بسته روبه رو شوند؟ بعضی از ادارات ما تک کارمند و دو-کارمند هستند. هر روز هر روز این طرف و آن طرف! مگر ما ساعت اداری و نظام اداری نداریم؟ واقعا این کار چطور باید انجام شود؟ مشکلاتی هست در زمینه ی خدمات رسانی به مردم. منتهی شانس آوردید که مردم چندان شرور نیستند. نجیب اند. هی پیگیر نیستند.» شما هم قدمی بردارید من از شما عزیزان سوالی دارم: بینی و بین الله، یک بسته مهر برای نماز جمعه تهیه کرده اید؟ اگر بحث بودجه است، پس بحث دینی و شخصی تان کجا رفت؟ آن وقت امام جمعه مرتب در خطبه ها، حیثیت خودش را در دفاع از شما می گذارد. اگر این حرف ها را اینجا نزنیم کجا بزنیم؟ همیشه تعریف و تمجید می کنیم و پشتیبان شما هستیم. ولی عزیزان! دوست داریم شما هم قدمی بردارید. اما در کدام مناسبت؟ کدام تان آمدید قدمی برداشتید؟ اگر کسی هست، بگوید آقا، من آمدم دفتر امام جمعه و این مقدار هزینه کردم برای کارهای تبلیغاتی. اگر این کار را کردید، بلند شوید تا من جوابتان را بدهم.» کسی بلند نمی شود. شاید به تایید سخنان امام جمعه، و شاید هم به احترام او و عدم تمایل به رودررو شدن با او. به هر دلیل، کسی بلند نشد. امام جمعه هم لحن اش را کمی آرام تر کرد: «ولی عزیزان! این نقص کار است. برای رضای خدا بیایید همه ی ما از جلسات بی فایده و کم فایده پرهیز کنیم. صرفه جویی در وقت شود و در عوض به کار مردم رسیدگی شود. اکثر این جلسات نتایجی به دنبال ندارد.» مامور به تلنگر زدن پایان سخنان امام جمعه با آرامش بیشتری همراه بود. او خود را «مامور» با ابراز این گلایه ها می دانست و می خواست حرف هایش «تلنگر» محسوب شود: «این عرض بنده بود. اگر باعث کدورت شدم، من عذرخواهی می کنم. ولی این اولین باری ا ست که من در این چهار سال دارم با شما عزیزان به این سبک حرف می زنم، چون دیده ام و واقعا تحت فشارم. عزیزانی از مسئولین بالا به من خیلی گلایه می کنند، که آقا، به هر حال یک تلنگری باید زد. از اول تا به الان گفتیم ما این جور مسائل را از پشت سر، با رایزنی، تلفنی یا جلسه ای مطرح می کنیم، نه در خطبه ها. لذا عزیزان امیدواریم این عرایض برادرانه ی بنده موجب پند و تذکر بشود، نه خدای نکرده باعث دلخوری باشد. توفیق خدمت به خلق همان خدمت به خدای رب العالمین است.» پایان انتقادات یا شروع یک روند؟ امام جمعه گراش قبلا هم در موقعیت های مختلف نشان داده بود که ابایی از انتقاد تند و مستقیم از مسئولین ندارد. او این بار جلسه ی شورای اداری را برای اظهار نارضایتی خود انتخاب کرده بود. اما با مشخص شدن موضوع ماندگاری او در گراش، شاید این گلایه ها و انتقادات به موقعیت های دیگر نیز راه یابند. امام جمعه در چند سخنرانی دیگر از جمله جلسه معارفه شهردار گراش و حضور معاون استاندار در گراش نیز لحنی انتقادی داشت.
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: گراشنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]