واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه جام جم: انگلیس بخشی از ائتلاف به رهبری آمریکا بود که سال 2003 میلادی خاک عراق را اشغال کرد. اشغال عراق بدون تصویب سازمان ملل انجام شد. این اقدام پس از آن صورت گرفت که کشورهای غربی، رژیم بعث صدام را به داشتن سلاح های کشتار جمعی متهم کردند؛ ولی پس از برکناری صدام مشخص شد این ادعاها بی پایه و اساس بوده است. چندی پیش نیز موسسه رویال یونایتد سرویس در تازه ترین کتاب منتشر شده خود اعلام کرد، مشارکت انگلیس در جنگ به رهبری آمریکا در افغانستان و عراق بیش از ۳۰ میلیارد پوند برای مردم انگلیس هزینه داشته است. میزان هزینه های جندو روز پیش تونی بلر، نخست وزیر وقت انگلستان برای اولین بار به خاطر نقش خود در جنگ عراق عذرخواهی کرد. اقدام بلر تنها یک هفته پس از انتشار یادداشت کالین پاول پیش از آغاز جنگ در سال 2003 از سوی روزنامه انگلیسی دیلی میل بود. دیلی میل نوشت این یادداشت و دیگر اسناد حساس، بخشی از یکسری ایمیل های محرمانه بوده که روی سِروِر خصوصی هیلاری کلینتون، نامزد دموکرات ریاست جمهوری آمریکا نگهداری می شده و دادگاه ها وی را به افشای آن مجبور کرده اند. انتشار این یادداشت در آمریکا و عذرخواهی بلر در برنامه فرید ذکریا از شبکه سی ان ان با انتشار گزارش کمیته چلیکات و تحقیق درباره چگونگی مشارکت انگلیس در این جنگ مصادف شد. پاول در یادداشت خود در روزنامه دیلی میل نوشته بود: بلر در آن زمان با ترسیم خطوط استراتژیک، تاکتیکی و عمومی در جنگ علیه تروریسم در عراق نشان داد جامعه جهانی باید وی را در مواجهه با صدام حسین همراهی کنند. در حقیقت، بلر و بوش دهکده جهانی را متقاعد کردند جبهه جدی در جنگ علیه تروریسم باید تشکیل شود. هم ایالات متحده و هم انگلستان نه تنها بحث اقدام نظامی را به راه انداختند، بلکه خود را برای تحریک افکار عمومی جهانیان علیه عراق آماده کردند. پاول در این یادداشت نشان داد جنگ بین کشورها در قرن 21 مستلزم توجیه اقدام نظامی، هم در حوزه داخلی و هم در حوزه جهانی است. پاول در ادامه خاطرنشان کرد: اما مردم بریتانیا متقاعد نشده بودند اقدام نظامی ضروری است. با این حال، بلر ایده هایی مطرح کرد که نشان می داد چگونه تهدیدات عراق می تواند تهدیدی برای صلح جهانی باشد. در حقیقت دفتر بلر با انتشار پرونده های اطلاعاتی درخصوص سلاح های کشتار جمعی عراق نقش قابل توجهی در شکل گیری نگرش منفی نسبت به صدام حسین ایفا کرد، به گونه ای که همگان از وی به عنوان دیکتاتوری یاد می کردند که به خاطر حمایت از القاعده و فساد سیستماتیک در عراق باید تنبیه شود. حضور بلر از آن نظر حائزاهمیت بود که در ماه های قبل از آغاز جنگ، وی از تلاش رژیم صدام حسین، رهبر سابق عراق برای دستیابی به تسلیحات کشتارجمعی سخن گفت و در آستانه حمله به عراق هم این اقدام را برای خنثی کردن تهدید تسلیحاتی صدام حسین علیه کشورهای منطقه و بریتانیا ضروری اعلام کرد. در همین ارتباط ابراهیم المرعشی، استاد گروه تاریخ دانشگاه ایالتی کالیفرنیا و نیز نویسنده کتاب «نیروهای مسلح عراق: یک تاریخچه تحلیلی» می گوید: دولت بلر تا قبل از جنگ عراق در مارس 2003، یکسری از پرونده های اطلاعاتی را منتشر کرد و مجلس نیز رای مثبت برای مشارکت در جنگ عراق داد. بلر پس از متقاعد کردن نمایندگان پارلمان به این که صدام حسین سلاح های کشتار جمعی در اختیار دارد و تهدیدی برای بریتانیاست، وارد جنگ شد. ابراهیم المرعشی تاکید می کند:ایالات متحده و انگلستان تلاش کردند این طور نشان دهند که حمله به عراق در راستای جنگ جهانی علیه تروریسم است. ابراهیم المرعشی بر این باور است که بلر هرگز به خاطر نقش خود در عراق عذرخواهی نکرده است و در مصاحبه خود با فرید ذکریا تنها اعلام کرد به خاطر این موضوع عذرخواهی می کنم که اطلاعات دریافتی ما اشتباه بوده است. وی تنها از نبود برنامه ریزی مناسب برای پس از سرنگونی صدام به دنبال حمله سال ۲۰۰۳ میلادی و نیز اطلاعات غلطی که منجر به این حمله و توجیه آن شد، ابراز تأسف کرده است. در همین حال عراقی ها نیز عذرخواهی نخست وزیر اسبق انگلیس را دیرهنگام توصیف کرده اند. نکته تاسف بار این که گزارش های مربوط به جنگ عراق در اصل مبتنی بر اطلاعات افسران و تحلیلگران سیا نبود، بلکه بیشتر براساس گزارش چند غول رسانه ای تهیه شده بود که با دفتر نخست وزیر انگلیس در ارتباط بودند. این رسانه ها تنها برای توجیه اقدام نظامی در عراق و تحریک افکار عمومی به خاطر وابستگی به دفتر نخست وزیر تلاش کرده بودند ضرورت یک جنگ را گوشزد کنند. این موضوع نشان می دهد هرگز نمی توان رابطه عمیق میان سیاستگذاران غربی و غول های رسانه ای را نادیده گرفت. تسلط سیاستمداران غربی بر رسانه های جمعی، مهم ترین حقیقت زندگی در انگلستان است. تسلط این افراد بر رسانه ها به شکل نامحسوسی تعیین کننده سیاست خارجی این کشور است. سیاستمداران غربی با در اختیار داشتن کنترل رسانه ها، در واقع کنترل روح و ذهن مردم کشورشان را به دست می گیرند. معصومه زارع بین الملل
سه شنبه ، ۵آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه جام جم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]