تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835529438
اهداف روسیه از حضور نظامی در سوریه و پیامدهای آن
واضح آرشیو وب فارسی:بولتن نیوز: حدود یک هفته از حملات هوایی روسیه به سوریه می گذرد. عده ای در این بین معتقدند که هدف اصلی روسیه مبارزه با تروریسم نیست چراکه منابع غربی ادعا دارند روسیه مواضع معارضان و مخالفان معتدل در سوریه را مورد هدف راکت های خود قرار داده است ولی برخی دیگر بر این باورند که هرچند صحیح است روسیه از حملات خود اهداف چندگانه ای را پیگیری می کندگروه بین الملل- روسیه در حال پیگیری سهم خواهی خود در نظام بین الملل است. این کشور در زمان بحران لیبی و تهاجم به عراق، گویی در خواب فرورفته بود و زمانی به خود آمد که خاک لیبی جولانگاه نظامیان ناتو و هم پیمانان غربی آمریکا شده بود. روسیه احساس می کند مسائلی نظیر بحران اوکراین، حمله گرجستان به آبخازیا، گسترش چتر امنیتی ناتو به شرق اروپا، انقلاب های رنگین و... نقشه ای حساب شده علیه موقعیت ژئوپلتیکی و راهبردی روسیه بوده است. در مورد سوریه، روسیه نمی خواهد اشتباه لیبی را دوباره مرتکب شود. به گزارش بولتن نیوز ،روسیه به جد می خواهد رهبری ائتلاف ضد تروریستی را در سوریه به دست خود گیرد و با این کار علاوه بر احصای منافع چندگانه خویش، به جنگ آمریکا و مهار تحریم های اروپا رود. در این مقاله قصد داریم الزامات و اهداف ورود روسیه به صحنه ی سیاسی- نظامی سوریه، واکنش ها و پیامدهای چندگانه ناشی از این عمل روسیه را موردبررسی و واکاوی قرار دهیم. 1. اهداف ورود روسیه به سوریه روسیه هدف خود را از ورود به سوریه، حمله به گروه های تروریستی مانند داعش عنوان نموده است. این کشور قصد دارد با بهره برداری و بهینه سازی ائتلاف بالفعل 1+4 و تشکیل ائتلاف بالقوه چندگانه از کشورهای مختلف منطقه- ولو با اهداف و خواست های متعارض و متباین- رهبری فعالیت های ضد تروریستی را به دست خود گیرد و از این طریق کسب مشروعیت بین المللی حاصل کند. بااین حال روسیه از ورود خود اهداف دیگری نیز دنبال می کند که به شرح ذیل است: 1-1. توازن قدرت و تثبیت وضعیت روسی: با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و درست در زمان زمامداری بورس یلستین، روسیه وضعیت محنت باری را تجربه نمود. این کشور که زمانی داعیه دار بلوک شرق بود و خود را قطب خاوری جامعه بین الملل می دانست، به وضعیتی رسیده بود که از دیکته های غرب سرخط می گرفت و در جهت ترمیم و بازسازی اقتصادی خود به کمک های غربی و دستورالعمل ها و آموزه های لیبرالیسم نو وابسته بود. با روی کار آمدن پوتین ورق برگشت و روسیه به دنبال احیای نفوذ ازدست رفته خود در نظام بین الملل خصوصاً آسیای مرکزی و هم پیمانان سابق عرب خود افتاد. با شروع تحولات سوریه در سال 2011، روسیه فقط نظاره گر تحولات سوریه بود و جز لفاظی های حمایتی، طرح «الگوی روسی» در سال 2011 و نهایتاً طرح پاک سازی سوریه از سلاح های شیمیایی در سال 2013 ، حمایت نظامی و لجستیکی چندانی از اسد به عمل نیاورد. با بحران اکراین و تحریم های اروپا، مسکو فهمید زمان بی تفاوتی به سر آمده و بهترین فرصت برای اقدامات عاجل در جهت زوال نظام تک قطبی و ظهور چندجانبه گرایی و چندقطبی فراهم شده است. ولادمیر پوتین با اقدام نظامی خود در سوریه عملاً جلوی هرگونه یکه تازی غرب و ایجاد منطقه پرواز ممنوع را در سوریه گرفت و پیش نویس طرحی جهت مبارزه با داعش را به شورای امنیت سازمان ملل برد و در آن بر حفظ قاطع بشار اسد تأکید و از واشنگتن و کشورهای دیگر برای مشارکت علیه تروریسم در سوریه دعوت نمود. دستاورد پنج ساله جنگ در سوریه چیزی جز هجوم آوارگان سوری به قاره سبز نیست. پوتین با این اقدام به آمریکا و اروپا می خواهد بگوید اگر خواهان راه حلی در سوریه یا اوکراین یا به طور کل علیه تروریسم هستید، باید با مسکو و همچنین دوستان آن همکاری کنید. 1-2. حمایت از اسد و منافع روسیه در سوریه: تاریخچه روابط دو کشور روسیه و سوریه به دوران اتحاد جماهیر شوروی در سال 1944 و در واقع به مدت ها قبل از اینکه جامعه ملل، استقلال سوریه را به رسمیت بشناسد برمی گردد. روسیه بیش از 30 هزار تن از افسران سوریه را در طول سال های گذشته در آکادمی های مختلف خود آموزش داده و همواره سوریه یکی از مهم ترین خریداران تسلیحات روسی در منطقه غرب آسیا بوده است. ولادمیر پوتین در طی مصاحبه ای تنها راه شکست گروه تروریستی داعش در سوریه را تقویت نظام و دولت این کشور اعلام کرده بود. او طی یک مصاحبه ای که در شبکه های سی.بی.اس و پی.بی.اس پخش شد گفت: «ما به دنبال تقویت نظام در سوریه هستیم. ما به مقامات مشروع سوریه کمک می نماییم. علاوه بر این، من قویاً اعتقاد دارم اقدامی غیر از این، یعنی با نابود کردن نهادهای مشروع قدرت با وضعیتی مشابه آنچه در برخی کشورهای منطقه یا مناطقی از جهان شاهد هستیم، مثلاً لیبی مواجه خواهیم شد؛ جایی که تمام نهادهای دولتی به طور کامل از هم پاشیده شده اند». علاوه بر این پایگاه طرطوس روسیه سال هاست که در سوریه تأسیس شده و این پایگاه واقع در دریای مدیترانه با توجه به اهمیت استراتژیک خود و اینکه تنها پایگاه لجستیک روسیه خارج از اتحاد شوروی سابق محسوب می شود، تاکنون از سوی روسیه حفظ شده است. حضور در دریای مدیترانه، جایگاه مستحکم و استراتژیک در سوریه پس از پایان شورش ها، نزدیک شدن به کشورهای غرب آسیا، مهار نفوذ آمریکا در غرب آسیا یا حداقل تثبیت جایگاه روسیه به همراه دیگر قدرت های فرامنطقه ای در منطقه، مراودات اقتصادی، استفاده از سرمایه گذاری های دولت های نفت خیز غرب آسیا، مشارکت در ساخت نیروگاه های اتمی کشورهای عربی و انتقال انرژی روسیه به شرق آسیا، مهار بنیادگرایی و ممانعت از سرایت آن به آسیای مرکزی به عنوان حیاط خلوت روسیه، از جمله دغدغه های مسکو برای ختم بحران در سوریه است. 1-3. نابودی تروریسم: امروزه با فعالیت ها و قدرت گیری گروه های تروریستی در عراق و سوریه شرایط در حال تغییر است و گروه های تروریستی که قبلاً فقط در سوریه بودند، امروزه وارد سایر حوزه های پیرامونی شده اند. این نکته از این بابت برای روسیه حائز اهمیت است که بخشی از شبه نظامیان فعال در غرب آسیا که مسکو آن ها را در حدود پنج هزار نفر تخمین می زند، از روسیه و کشورهایی که سابقاً تحت حاکمیت شوروی بودند، به این منطقه مهاجرت کرده اند. ازاین رو بحث صدور تروریسم از سوریه به سایر کشورها از جمله روسیه، یک تهدید امنیتی محسوب می شود. ضمن آنکه شماری از شبه نظامیانی که از چچن برای جنگ به سوریه رفته اند پس از بازگشت در داخل روسیه دست به اقدامات تروریستی خواهند زد و خواهان جدایی قفقاز شمالی و چچن از روسیه خواهند بود. 1-4. نفوذ تسلیحاتی مسکو: بر اساس داده های موسسه تحقیقات بین المللی صلح استکهلم ( SIPRI ) طی سال های 2014-2010، ایالات متحده 31% از نقل و انتقالات اسلحه در جهان و روسیه با 27% دومین جایگاه صدور تسلیحات را در دنیا از آنِ خود کرده است و این در حالی است که هیچ کشور دیگری نتوانسته است به فروشی بیش از 5% دست پیدا کند. روسیه قصد دارد نفوذ خود را در فروش اسلحه به غرب آسیا که از پیگیرترین کشورها برای خرید اسلحه هستند، از دست ندهد و با فروش اسلحه علاوه بر تجارت، نفوذ سیاسی خود را نیز بسط و گسترش دهد. 2. واکنش ها به حضور روسیه با عزم جدی روسیه مبنی بر ورود نظامی به سوریه و بحران آوارگان سوری و خطر بازگشت جهادگران اروپایی به کشورهای خویش، اکثر مقامات اروپایی از صحبت های خود عدول کرده و ابقای اسد در تشکیل یک دولت انتقالی پس از فیصله یافتن مسئله تروریست ها در سوریه را دور از ذهن ندانستند. آمریکا از ورود روسیه به سوریه نگران است و با توجه به عزم جدی روسیه، اوباما حداقل کاری که قادر است انجام دهد جلب پوتین به ائتلاف ضد داعشی خود است که از این طریق بتواند مسکو را تحت کنترل خود داشته باشد. اختلاف غرب با روسیه بر سر حمله به تروریست ها است. غربی ها تروریست ها را به دو گروه خوب و بد تقسیم کرده اند، از نظر آن ها ارتش آزاد سوریه، جیش الفتح و دیگر گروه های آموزش دیده توسط آمریکا، تروریست های معتدل و میانه رویی هستند که پیشبرد منافع غرب در سوریه و حفظ امنیت رژیم صهیونیستی در منطقه به آن ها بستگی دارد. از این رو پس از حمله هوایی اخیر روسیه به مواضع گروه های تروریستی نظیر احرار الشام و النصره، موجی از نگرانی و اعتراض غربی ها متوجه مسکو شد و آن ها از هیچ یک از ابزارهای انتقام جویی از تبلیغات گرفته تا کارشکنی های فنی بر علیه روسیه دریغ نکردند. ژنرال «آناتولی نیستچوک» فرمانده ی پایگاه پانزدهم نیروی هوایی روسیه در جمع خبرنگاران، از اختلال و اطلاعات تحریف شده موقعیت جغرافیایی و ارتباطی توسط آمریکا در سامانه های GPS خبر داد و پایگاه دیلی بیست نوشت روسیه به جای استفاده از مهمات هدایت شده دقیق- درست مثل کاری که ائتلاف ضد داعش به رهبری آمریکا می کند- همپا با سوریه از بمب های کور و غیر هدایت شونده استفاده می کند که می تواند به کشته شدن غیرنظامی ها منجر شود. نگاه کشورهای عربی به حضور روسیه در سوریه تابعی از وضعیت آینده اسد و قدرت و نفوذ ایران در سوریه است. از آغاز حملات روسیه، اتحادیه عرب تاکنون عملاً از خود واکنش جدی بروز نداده است. این موضوع به اختلاف دیدگاه های کشورهای عربی در مورد حمله روسیه در سوریه برمی گردد. عربستان سعودی و قطر با حملات روسیه مخالفت کرده اند. عربستان سعودی و قطر به جمع امضاکنندگان هفت کشور ائتلاف بین المللی پیوسته اند که خواهان عدم حمله روسیه به معارضان معتدل و غیرافراطی در سوریه هستند. از سوی دیگر مصر که از شورشیان افراطی در صحرای سینا و قدرت گیری داعش در لیبی به شدت نگران است از روسیه حمایت کرده است. کشورهای عربی اهمیت نقش روسیه را درک می کنند. کشورهای عربی تلاش می کنند با روسیه همکاری کنند تا روابطشان از حالت خصمانه به حالت میانجی گرانه سازنده تغییر یابد تا به این ترتیب راه حلی برای خروج اسد از قدرت از یک سو و کاستن از نقش ایران در منطقه از سوی دیگر به دست آید. ترکیه در این میان امید زیادی به منطقه حائل و منطقه پروازممنوع داشت و قصد داشت از این منطقه برای اسکان آوارگان کرد و سوری استفاده نماید. هنگامی که ترکیه با پروازهای گاه وبیگاه هواپیماهای روسی در این منطقه مواجه شد، مأیوس شد و حضور روسیه در سوریه را موجب بغرنج شدن اوضاع اعلام نمود. در پی پرواز هواپیماهای روسی و نقض حریم هوایی ترکیه، آنکارا سفیر روسیه در ترکیه را فراخواند. 3. پیامدهای حضور نظامی روسیه در سوریه پیامدهای حضور نظامی روسیه در سوریه از سه جنبه قابل بررسی است: 3-1. وضعیت داخلی سوریه حضور نظامی روسیه در سوریه به تثبیت بشار اسد و دولت قانونی وی خواهد انجامید. این پیام دور از ذهن نیست چراکه اکثر مقامات اروپایی (به غیر از فرانسه) از برکناری اسد عقب نشسته اند و حتی ترکیه نیز که از حضور روسیه در سوریه انتقاد کرده است با احتیاط، حضور بشار اسد در حکومت انتقالی را ناممکن ندانسته است. روسیه تمام قد از بشار اسد حمایت می کند و استفاده از پتانسیل های ارتش و دولت قانونی بشار اسد را برای مبارزه با داعش، حیاتی ارزیابی می کند. علاوه بر این با روند رو به تزاید قدرت گیری بشار اسد احتمال می رود برخی گروه های معارض آماده مصالحه سیاسی با دولت شوند و با سهیم شدن در قدرت پایه های یک حکومت دموکراتیک در جهان عرب را پایه ریزی نمایند. این تحلیل یک سویه است؛ در سوی دیگر قضیه ممکن است شرایط به ضرر حکومت سوریه پیش رود و اوضاع در منطقه پیچیده تر شود. یکی از طرف های بالقوه درگیر در سوریه می تواند ناتو باشد. پس از اینکه هواپیماهای روسی دو بار حریم هوایی ترکیه را نقض کردند، مقامات ناتو واکنش خشم آلودی از خود بروز دادند و با توجه به اینکه ترکیه عضو ناتو است، نقض حریم هوایی ترکیه را غیرقابل تحمل خواندند. ناتو و روسیه همواره دو قدرت در حال رقابت بوده اند و دور از ذهن نیست که همان طور که ناتو در بحران لیبی وارد درگیری شد این بار هم با درخواست ترکیه، فرانسه، آمریکا و کشورهای عرب به صحنه سوریه وارد شود و به مثابه وزنه تعادل ساز به حمایت گروه های به اصطلاح میانه رو بپردازد. آمریکا، ترکیه، قطر، فرانسه، عربستان و... دیگر کشورها در برابر اقدامات روسیه ساکت نخواهند نشست و به حمایت های لجستیکی، تسلیحاتی و آموزشی معارضان سوری اقدام خواهند کرد که در این صورت شرایط پیچیده تر خواهد شد. 3-2. منطقه ای: در صحنه ی منطقه ای درگیری مستقیم روسیه منجر به تثبیت محور مقاومت می شود. هم اکنون پیمان نانوشته ای تحت ائتلاف 1+4 (روسیه، ایران، عراق، سوریه و گروه حزب الله) در جریان است که غیر از روسیه، جملگی عضو محور مقاومت هستند بنابراین پس از پیروزی احتمالی روسیه در سوریه بر گروه های تروریستی و معارض، بار دیگر محور مقاومت قوی تر از قبل از ویرانه های جنگ سر بر خواهد آورد که مطمئناً در این صورت موازنه قوا به نفع ایران و متحدانش و علیه اعراب طرح ریزی خواهد شد. البته واکنش های احتمالی طرف مقابل را نیز باید در نظر داشت. 3-3. بین الملل: در سطح بین المللی، حضور روسیه در سوریه به تثبیت روسیه به عنوان یک قدرت جهانی در نظام بین الملل کمک خواهد کرد. تمام توان روسیه در کنار دیگر قدرت های نوظهور در جهت پایه ریزی یک جهان چندقطبی و به دور از هژمونی آمریکا انجام می شود. برای تحقق این هدف روسیه باید به جنگ قدرت و سهم خواهی با آمریکا و در وهله دوم اروپا رود. به همین جهت همواره یکی از اهداف عمده استراتژی پوتین، برهم زدن نظام اروپای پس از جنگ سرد بوده است. روسیه سعی دارد در مقیاس جهانی از یک سو اروپا را به همراهی با روسیه، فراموشی قضیه اوکراین و ملایم شدن استراتژی اروپا علیه روسیه متقاعد سازد و از سوی دیگر اتحاد بین اروپا و آمریکا را خدشه دار سازد. حضور روسیه در سوریه با حل وفصل بحران اوکراین با اروپا در تلازم است. همزمان با حضور روسیه در سوریه، خشونت ها در شرق اوکراین آرام شده است. با آرام شدن اوضاع در اوکراین دیگر رهبران اروپایی در مقابل رأی دهندگان بهانه ای برای حفظ تحریم علیه کشوری که حل مشکل سوریه را به آن سپرده اند، نخواهند داشت. ایجاد چنین سردرگمی از اهداف اروپایی پوتین است. امروزه احزاب پوپولیست، ملی گرا و ضد اتحادیه اروپا در قاره سبز در حال قوی تر شدن هستند و این احزاب به واقع طرفدار نزدیکی اروپا با روسیه و حذف تحریم های اروپا علیه مسکو در جریان بحران اوکراین هستند به عبارت دیگر رهبران اروپا با فلسفه استراتژی پوتین در حال قانع شدن هستند که بحران اوکراین را فراموش کنند و به اتحاد روسیه و اتحادیه اروپا به جای ایالات متحده یا حداقل در کنار این کشور بیندیشند. نتیجه گیری همزمان با شدت گرفتن حمله های روسیه در سوریه علیه تروریست ها، بر شدت مخالفت با حضور روسیه در سوریه نیز افزوده می شود. روسیه در صحنه ی نبرد سوریه اهداف دیگری علاوه بر مبارزه با تروریسم دارد که همین علت مخالفت های بی حدوحصر غربی ها علیه مسکو است. در حقیقت این جنگ قدرتی است بین دو بلوک قدیمی شرق و غرب. با این حال سود بردن جبهه مقاومت از این اقدام روسیه، محتمل ترین سناریو است. منبع:اندیشکده راهبردی
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بولتن نیوز]
[مشاهده در: www.bultannews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها