تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805600341
تلویزیون اینترنتی؛ دردسر تازه صداوسیما
واضح آرشیو وب فارسی:عیارآنلاین: از اوایل دهه ۱۳۸۰ بحث راه اندازی تلویزیون اینترنتی در ایران وجود داش اما جدی شدن قضیه بر می گردد به بعد از سال ۸۸ که مدتی بحث ها پررنگ تر و رسانه ای تر شد و بالاخره اواسط کار دولت دهم بود که بحث بر استفاده از فن آوری جدید «IPTV» یا همان تلویزیون اینترنتی خیلی جدی شد.به گزارش عیارآنلاین ،همان ابتدای شروع جدی شدن موضوع راه اندازی تلویزیون اینترنتی جواد شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی اعلام کرده بود شفیع آقامحمدیان مدیر وقت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی را مامور کرده تا گام هایی اساسی برای ایجاد چنین شبکه ای در مرکز گسترش به راه بیندازد تا سازمان سینمایی بتواند فیلم های کوتاه، مستند، داستانی و … را به صورت اینتنرتی در اختیار علاقمندان قرار دهد. که خب در نهایت اتفاقی رخ نداد. بعد از آن بود که صدا و سیما در دوره ضرغامی گوی سبقت را از دیگر نهادهای فرهنگی ربود و خیلی جدی به فکر راه اندازی «IPTV» برای ارائه برنامه های خود افتاد. شهریورماه سال ۹۲ بود که نخستین تلویزیون اینترنتی یا IP Media با هدف انتشار محتوای صدا و ویدئوی مجازی، مبتنی بر اینترنت و بر بستر پهنای باند بالا راه اندازی شد. بعد هم صدا و سیما اعلام کرد ماهانه ۱۵ هزار تومان از مخاطب می گیرد و یک دستگاه ستاپ باکس با قیمتی در حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ هزار تومان به متقاضیان می فروشد تا از این پس بتوانند در هر زمان به برنامه های تلویزیون دسترسی داشته باشند. اما نکته حائز اهمیت در خصوص تلویزیون اینترنتی مد نظر تلویزیون ارائه متریال و محتوایی بسیار بیشتر از محصولات تولید شده توسط خود این سازمان بود و صدا و سیما تصمیم گرفته بود هر نوع محصول فرهنگی و هنری اعم از فیلم های سینمایی و محصولات شبکه نمایش خانگی را هم به داده های خود در این تلویزیون اینترنتی اضافه کند. به همین دلیل هم در تبلیغات وسیع و ابتدایی خود ویژگی های دستگاه IP را دسترسی مخاطبان برای نخستین بار به کانال های تخصصی و اختصاصی شبکه سروش سیما و کانال هایی نظیر زندگی، کودک و نوجوان، شادی و بازپخش ماهواره ها که هر کدام به صورت تخصصی به موضوعی خاص دانسته و اعلام کرده بود، کانال های تلویزیون اینترنتی که تعداد آن ها به ۴۰۰ عدد خواهد رسید، کلیه نیازهای مخاطبان، با هر سن و جنسیت و سلیقه را در بر خواهد گرفت. به علاوه اینکه مخاطب بتواند برنامه های خود را هر کجا که هست ضبط کند و بعدا به تماشایشان بنشیند، یا دسترسی به آرشیو وسیعی از فیلم ها و سریال ها و برنامه های تولید شده داشته باشد یا خانواده ها بتوانند راس ساعت های خاص از راه دور بچه هایشان در خانه را پای تماشای برنامه ای خاص بنشانند، یا هر اثری را به شکل «HD» تماشا کند و یا حتی در زمان پخش مسابقات زنده ورزشی امکان دستکاری کردن تصاویر دریافتی اش را داشته باشد باعث شد بحث راه اندازی تلویزیون اینترنتی در ایران خیلی وسوسه انگیز جلوه کند. اما این حرکت تلویزیون که قرار بود خیلی سریع اجرایی شود همان زمان با اعتراض شدید معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات رو به رو شد. علی اصغر عمیدیان اعلام کرد راه اندازی آزمایشی این سرویس بلامانع است اما چنانچه سازمان صدا و سیما بخواهد این سرویس را به صورت سراسری عرضه کند نیاز به دریافت مجوز از مرکز ملی فضای مجازی و کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات دارد. به گفته عمیدی تا زمانی که چهارچوب اصلی واگذاری این سرویس و تعرفه ارائه آن از سوی کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات به تصویب نرسد پروانه ای برای فعالیت در این زمینه صادر نخواهد شد. این قانون هم از آن جا سرچشمه می گیرد که موضوع پخش برنامه ها و ارتباطات در دو تعریف کاملاً مجزا ارائه شده اند و بر اساس این قانون تنها پخش برنامه های تلویزیونی و محتوای برنامه ها در اختیار سازمان صدا و سیما است و اگر این موضوع بخواهد وارد شبکه ارتباطات کشور شود باید از ضوابط وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات پیروی کند چرا که فضای فرکانسی کشور در مالکیت حاکمیت است و بر اساس قانون درست است که اختیار بهره برداری از این فضای فرکانسی در اختیار برخی سازمان ها قرار گرفته است اما این سازمان ها به هیچ عنوان حق واگذاری این فضای فرکانسی را به شخص ثالث ندارند. پس از این خط و نشان شدید دولت برای صدا و سیما و با تغییر و تحولات عمده صدا و سیما پس از آن دیگر خبری از راه اندازی تلویزیون اینترنتی نشد تا اینکه اوایل مهر ماه امسال مهدی اخوان بهابادی، قائم مقام رئیس رسانه ملی در امور فناوری و رسانه های نوین اعلام کرد رسانه ملی در یک فراخوان عمومی اعطای نمایندگی IPTV را اعلام کرد و پس از بررسی اسناد شرکت کنندگان، پنج شرکت انتخاب و نمایندگی سازمان در ارائه خدمات IPTV به این شرکت ها اعطا شد. بهابادی درباره شیوه فعالیت این شرکت ها هم گفته بود که این شرکت ها برای ارائه خدمات نیازی به اخذ مجوز از وزارت ارتباطات یا وزارت ارشاد نخواهند داشت. همین موضوع کافی بود که سازمان سینمایی جوابیه ای در خصوص این اقدام صدا و سیما حاضر کند و به روزنامه جام جم که محل انتشار صحبت های بهابادی بود بفرستد. روزنامه جام جم از انتشار این جوابیه سرباز زد و سازمان سینمایی حالا مجبور شده متن آن جوابیه را از طریق رسانه خودش منتشر کند. در متن این جوابیه آمده: «در پاسخ به مطلبی به نقل از قائم مقام محترم سازمان صدا و سیما تحت عنوان «معرفی شرکت های IPTV تا ۲۰ مهر» منتشر شده در صفحه ۳ روزنامه جام جم در مورخ یکشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۴ ،مبنی بر «صدور مجوز برای شرکت های مجری IPTV از جانب سازمان صدا و سیما و عدم نیاز این شرکت ها به مجوز وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعاتی»، در تکذیب این ادعای ایشان لازم به ذکر است که کلیه فعالیت های شرکت های خصوصی در حوزه فرهنگ و رسانه نیازمند اخذ مجوز و رعایت الزامات قانونی و ضوابط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و در خصوص پخش فیلم های سینمایی و ویدئویی و هر گونه حضور در حوزه نمایش خانگی، مسئولیت صدور مجوز، نظارت و سیاستگذاری بر عهده سازمان سینمایی و سمعی و بصری کشور است. تا کنون هیچ قانونی اعم از قوانین مصوب مجلس شورای اسلامی، قانون اساسی و یا مصوبات شوراهای عالی اختیار صدور مجوز فعالیت بخش خصوصی را به سازمان صدا و سیما نداده اند. بدیهی است که هر گونه فعالیت تجاری بدون اخذ مجوز و خارج از ضوابط تعیین شده تخلف محسوب و مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.» حالا صدا و سیما احتمالا نه تنها با وزارت ارتباطات بلکه با وزارت ارشاد هم درگیر چالشی اساسی خواهد شد. به هر حال اگر قرار باشد تلویزیون اینترنتی در ایران راه اندازی شود اول از همه باید زیر ساخت های اینترنتی آن فراهم شود که این زیر ساخت ها در اختیار وزارت ارتباطات است و احتمالا صدا و سیما باید به تعاملی اساسی با این وزارتخانه برسد. از طرفی حجم برنامه های تولیدی تلویزیون به آن اندازه جذاب و متنوع نیست که مخاطب فقط با تکیه بر برنامه های شبکه های مختلف بخواهد آبونمان اشتراک برای استفاده از این فناوری به صدا و سیما یا شرکت های تحت قراردادش بپردازد. پس ناگزیر تلویزیون مجبور به استفاده از دیگر محصولات فرهنگی می شود که یا باید حق و حقوق آن ها را برای در اختیار گرفتن اثر تمام و کمال بپردازد که در وضعیت فعلی مالی صدا و سیما این اتفاق کمی دور از ذهن به نظر می رسد و یا باید با وزارت ارشاد برای استفاده از محصولات مجوز دار این وزارتخانه به توافق برسد. اما جدا از همه این مسائل دو نکته مهم هم در زمینه راه اندازی تلویزیون اینترنتی در ایران وجود دارد که گویا هیچ کس به آن توجه ندارد؛ اولین نکته بحث داشتن پهنای باند و سرعت بالای اینترنت برای اجرای درست زیرساخت های این مدیا است، چرا که در صورت پایین بودن سرعت اینترنت – که در ایران امری کاملا طبیعی است – هیچ کدام از خدماتی که باید این شبکه ها به مخاطبان خود ارائه کنند امکان پذیر نخواهد بود. دوم اینکه مدیران تلویزیون خیلی دیر به فکر استفاده از این رسانه افتاده اند. می گوییم دیر چون حدود ۱۵ سال پیش این فناوری در کشورهای اروپایی و آمریکا قابل استفاده بود و اتفاقا بسیار هم مورد توجه قرار گرفت. اما وقتی بزرگترین شرکت ارائه دهنده «IPTV» یعنی مایکروسافت حاضر شد واحد مربوط به این مدیا در کمپانی خود را به قیمت پایینی به دیگران واگذار کند و از طرفی برخی سایت های اینترنتی امروز از شبکه های تلویزیونی هم جلو زده اند و محصولات خود را بدون اتکا به تلویزیون و با کیفیت «HD» به مخاطبان ارائه می کنند دیگر «IPTV» نه تنها جایگاه گذشته خود را ندارد بلکه احتمالا در آینده ای نه چندان دور در دنیا تسلیم تکنولوژی های جدیدتر می شود. منبع: فرهنگ و هنر
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عیارآنلاین]
[مشاهده در: www.ayaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها