واضح آرشیو وب فارسی:کردتودی: به گزارش خبرنگار کُردتودی، حضور نیروهای از کار افتاده و غیر متخصص در سمت های مدیریتی و اجرایی بدنه ادارات و سازمان های دولتی، همگی مهری بر بیکاری جوانان و فارغ التحصیلان متخصص است. نیروی کار فعال و پویا، زمینه رشد و توسعه را فراهم می کنند، شروع دوره کار، جوانان بعد از اتمام دوران تحصیلی، نشاط و شادابی خاصی برای فعالیت و کار را در آنها زنده کرده است و همین امر منجر به افزایش بازدهی بیشتر در آنها می شود. حضور نیروهای کار جوان و متخصص در سمت های اجرایی هم منجر به تجربه افزایی برای آینده آنها می شود و هم روال اشتغال و اقتصاد کشور را بر چرخه تولیدی بی آلایش و سالم به حرکت درمی آورد. ارتقای بهره وری خدمات نیروی کار در حالیکه بیشترین نیروی اجرایی کشور در ادارات و سازمان ها بر محور حضور افراد تاریخ مصرف گذشته می چرخد، علاوه بر کاهش امید به زندگی در جوانان، شرایط اجتماعی جامعه را متحول کرده و تشکیل خانواده و افزایش جامعه را دچار تزلزل می کند. میلیون ها جوان ایرانی دارای تحصیلات عالی دانشگاهی همگام با بیکاری رایج در کشور و عدم ظرفیت های کاری مناسب و موجود یا به مشاغل خارج از حرفه خود با مزایا و درآمد نامناسب و کم روی آورده اند و یا بیکار در کوچه ها و خیابان ها در شهرت بی نام و نشان جوانی سیر می کنند. جوانان به طور میانگین 20 سال از سن خود را سربار خانواده خود هستند و دوران تحصیلی خود را در این مدت بدون هیچ درآمدزایی و تولید سپری می کنند و در نهایت در سن کار خود با مشکل بیکاری و نبود کار روبه رو هستند. سرمایه گذاری خانواده ها برای فرزندانشان در مدت تحصیل آنها برای رسیدن به مرحله ای که فرزندانشان بتوانند منبع درآمد و عصای دست آنها باشند با دیدن اوضاع بیکاری جوانان خود مسکوت مانده و بر حال سال ها و سرمایه های که بر باد رفت غبطه می خورند. روزگاری نه چندان دور رسیدن به مشاغل دولتی و کار در ادارات و ارگان ها و سازمان های با درآمد ثابت آرزوی هر کس بود، اما امروز رسیدن به این مشاغل با وجود مدیران پیر و از کار افتاده ای که هرگز بازنشسته نمی شوند، به یک رویایی دست نیافتنی و هرگز محقق نشده، تبدیل شده است. امروزه پیداکردن کار، دغدغه اصلی دانشجویان و دانش آموزان را تشکیل می دهد و برای بسیاری ها، مساله پیداکردن کار، مهم تر از هر کار دیگر است چرا که بدون داشتن کار مناسب با درآمد ثابت بسیاری از مسائل و دغدغه های زندگی آنها حل نخواهد شد. عدم تثبیت شغل مناسب با درآمد کافی جوانان را از مجاب کردن برای تشکیل زندگی بازمی دارد و سمت و سوی حرکت آنها را به سوی جریان های معضل سوق می دهد، روی آوری جوانان به اعتیاد به عنوان بزرگترین معضل، حضور و عضویت در باندهای مختلف، قاچاق، جیب بری، جنایت و در نهایت مرگ، آنها را در رسید به سروسامان منع کرده و جامعه را دچار نوسان جمعیتی معارض با عرف اسلامی کرده است. بحران بیکاری و نگرانی پیداکردن کار، کم کم سبب می شود نسل جدید نسبت به درس و تحصیل کم انگیزه شده و کم کم تحصیلات عالی دوباره در بین خانواده ها و جامعه از رونق بیافتد. از میان هزاران فارغ التحصیلی که همه ساله فارغ می شوند، تعداد اندک آنان درادارات دولتی وغیردولتی جذب شده و بقیه به جمع بیکاران می پیوندند. تعداد کم جذب ها و استخدامی های دولت هم در حالی است که اندک جذب شده ها نه به لحاظ لیاقت و شایستگی، بلکه بیشتر براساس ارتباطات و وابستگی های شخصی، قومی و گروهی انجام می شود و مساله مهم در بحران بیکاری این است که از یک طرف دولت در ساختار اداره خود هنوز بر نیروهای پیر، کهنه و خسته گذشته اتکا کرده و نیروهای جوان و تحصیل کرده را جایگزین آنها نمی کند و از سوی دیگر ظرفیت کاری را در ادارات دولتی افزایش نمی دهد. کشور ایران یک کشور در حال توسعه است که با در نظر گرفتن ظرفیت های موجود صنایع، منابع و نیروی انسانی و شرایط حرکت به سوی جلو، نیاز به افزایش ظرفیت کاری و گسترش دستگاه های کاری و اداری برای ساختن و توسعه کشور وجود دارد تا بهتر و مناسب تر در مسیر توسعه حرکت کرد. نیروی کاری فرسوده در مقامهای اجرایی و مدیریتی کشور و ناآشنای آنها با معضلات جامعه و جوانان و مسایل دنیای جدید، نه تنها روند دولت داری و توسعه را به پیش نمی برد، بلکه این امر را زمین گیر ساخته و فرصت های حیاتی را هدر می دهد و در نهایت فرصت بالندگی را از جوانان می دزد. جوانان، نسل پرانرژی، متعهد و کار آمد بوده و استخدام آنان در ادارات، می تواند مسیر توسعه و پیشرفت را بگشاید و با احتساب این موضوع که آینده مملکت به دست جوانان خواهد بود، لازم است که مدیریت و بدنه اجرایی کشور هم به آنها منتقل شود تا از همین دوران که افراد پیر به عنوان تجربه و راهنما می توانند به جوانان کمک کنند، اندوخته های چهل ساله و بلکه بیشتر هم در اختیار جوانان قرار گیرد تا زمانی که سکان هدایت کشور به دست جوانان داده شد، فسادهای اقتصادی بزرگ سرباز نکنند. نیروهای کاری کشور در حال پیر شدن هستند و سازمان و ادارات در جذب نیروی کار تازه نفس موفق نیست و این به نفع کشور و آینده اقتصادی کشور نیست چرا که جامعه را به معنای واقعی در سال های نه چندان دور دچار ضعف و سستی و تزلزل بنیانی می کند. دولت محترم باید در نظر داشته باشد که این نیروهای پیر و مسن در مناسبات اجرایی و مدیریتی کشور بازدهی خود را از دست داده و تنها مزیتی که این مشاغل و مناسب برای آنها دارد، افزایش مال اندوزی بیشتر به نفع آنها است، آیا واقعا زمان بازنشستگی و استراحت برخی از مدیران و مسئولان و مدیران با تجربه فرا نرسیده است؟ آیا واقعا جوانان هنوز به زمانی برای آغاز خودنمایی نرسیده اند؟ قطعا خانه نشینی برخی از نیروها به نفع اقتصاد و توسعه کشور خواهد بودو در نتیجه آن تعداد زیادی از مشکلات عمده جامعه که از جمله مهمترین آنها معضل بیکاری جوانان است، حل خواهد شد. نیروی مسن و پیر مدیران پیر جوانان متخصص اقتصاد
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کردتودی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]