واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری تسنیم: نگاهی کلی به مواضع دموکرات ها نشان دهنده تایید توافق هسته ای در چارچوب برجام و پشتیبانی از این توافق است، در واقع حمایت از دیپلماسی به جای رویکرد نظامی اولویت اصلی دموکرات ها در سیاست خارجی است.به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم ، چیزی نزدیک به یک سال به پایان دوره ریاست جمهوری باراک اوباما باقی نمانده است و این روزها هر چه به ژانویه سال نو میلادی نزدیک می شویم حدس و گمان ها درباره اینکه چه کسی و با چه دیدگاهی قرار است که بر مسند ریاست جمهوری بنشیند بالا گرفته است. ژانویه زمانی است که دو حزب اصلی دموکرات ها و جمهوری خواهان دست به انتخابات اولیه برای اجماع و تعیین یک نفر برای ورود به کارزار رقابت نهایی می زنند. لینکلن چافه، هیلاری کلینتون، برنی ساندرس و رابرت اومالی، افرادی هستند که به عنوان کاندیداهای دموکرات ها در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا قرار است با یکدیگر بر سر انتخاب فرد نهایی جهت رقابت با کاندیدایی از جمهوری خواهان به رقابت بپردازند. و در سوی دیگر جب بوش، بن کارسون، کریس کریستی، تد کروز، لیندسی گراهام، مایک هاکبی، راند پاول ، دونالد ترامپ و سایرین به عنوان کاندیداهای بالقوه جمهوری خواهان قرار دارند. در واقع ساختار و مکانیزم انتخاباتی ایالات متحده به این گونه است که دو حزب اصلی دموکراتیک و جمهوری خواهان پس از معرفی اولیه نامزدهای دارای پتانسیل برای ورود در انتخابات ابتدا به رقابت و تشریح مواضع خود به صورت درون حزبی می پردازند و پس از انتخابات اولیه که در ژانویه سال 2016 برگزار می شود، یک نفر که حائز اکثریت آرای حزب متبوع و طرفدارانش باشد به انتخابات ثانویه یا نهایی راه پیدا خواهد کرد که در این میان البته حزب سومی هم معولا وجود دارد که معمولا در معادلات ساختار سیاسی ایالات متحده- به سبب قدرت فراوان دو حزب اصلی و عدم توان جذب منابع مالی به دلیل ریسک پذیری آن،- محل چندانی از اعتنا ندارد. آنچه که همواره تنور انتخاباتی آمریکا را در کنار بحث های داخلی و مالیاتی و غیره گرم نگه داشته است بحث امنیت ملی، سیاست خارجی و مواضع کاندیداها بر سر موضوع جمهوری اسلامی ایران بوده است؛ این مهم در کنار برنامه جامع اقدام مشترک بر سر پرونده هسته ای ایران و به طور کل آنچه که بحث ایران خوانده می شود سبب موضع گیری کاندیداها در این باره شده است. نگاهی به مواضع نامزدهای دو حزب دموکراتیک و جمهوری خواه می تواند به خودی خود در شناخت دیدگاه ها و جهت گیری های سیاستمداران ایالات متحده در قبال تهران کمک کننده باشد. لینکلن چافه، که از 2011-2015 فرماندار ایالات رود آیلند و سناتور سابق ایالات متحده بین سال های 2007-1999 بوده که در تابستان امسال تصمیم خود را برای ورود به کارزار انتخابات از جانب حزب دموکرات اعلام کرد. وی که ابتدا به صورت کاندیدای مستقل ها و بدون گرایش های حزبی آغاز به کار کرده بود، به عنوان کاندیدای جمهوری خواه وارد مجلس سنا شد و پس از شکست از کاندیدایی دموکرات در انتخابات دور جدید سنا در سال 2013 گرایش خود را تغییر داده و دموکرات شد. وی که سال 2015 تصمیم خود را برای ورود به کارزار انتخاباتی به عنوان نماینده ای از دموکرات ها اعلام کرده تا کنون مواضع خود را در سخنرانی ها و رسانه ها بیان کرده است. در سال 2008 زمانی که اوباما کابینه خود را تشکیل داد وی در مقاله ای در هافینگتون پست به اهمیت سازوکار دیپلماتیک جهت مواجه با پرونده هسته ای جمهوری اسلامی تاکید کرده و حتی با حمایت از جمهوری اسلامی و نقد رویکرد نظامی-امنیتی ایالات متحده در برخورد با ایران می گوید که " اگر خود را جای ایرانی ها بگذاریم ، ما هم برای محافظت از خود و منابع خود به توسعه نظامی و افزایش منابع قدرت می پرداختیم و این در جهان تشنه نفت منطقه خاورمیانه و موقعیت ویژه ایران امری عجیب و غیرعقلانی نیست. چافه همچنین در آوریل 2015، از مذاکرات بین ایران و 1+5 حمایت کرده و طی مصاحبه ای با شبکه ان بی سی گفت و گو را تنها راه حل مشکلات می داند، وی اظهار می دارد همانطور که گفتگو با چین و روسیه در خلال جنگ سرد سبب ایجاد صلح شد، گفتگو با ایران هم تنها راه حل مسائل و بن بست موجود و رسیدن به صلحی پایدار است". هیلاری کلینتون؛ وزیر سابق امور خارجه در کابینه اوباما 2013-2009، و سناتور سابق مجلس سنای آمریکا از ایالت نیویورک بین سال های 2009-2001 و همسر بیل کلینتون رییس جمهوری سابق ایالت متحده می باشد. کلینتون را میتوان جزو افرادی دانست که در پرونده هسته ای ایران به عنوان وزیر خارجه ایالات متحده و بحث تحریم تهران و تشکیل ائتلاف هایی از کشورهای مرتجع منطقه جهت تسلیح و حمایت دیپلماتیک دخیل دانست. در اظهار نظری تامل برانگیز در بنیاد بروکینگز در سپتامبر 2015 که به پرسشی درباره وضعیت برجام و توافق هسته ای در صورت پیروزی در انتخابات، وی بر این باور است که بایستی برای حفظ متحدان منطقه ای و بین المللی ایالات متحده به هرکاری دست زد، حتی حمله نظامی و اتخاذ موضع نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران!" در همین زمینه از حمایت مشروط از توافق هسته ای در چارچوب برجام سخن می گوید که بایستی منوط به عدم به مخاطره افتادن اسرائیل می باشد." در واقع وی رویکرد خود را در قبال اجرای توافق در مصاحبه ای که با ان بی سی انجام می دهد " عدم اعتماد و تایید " بیان می کند. به باور کلینتون برنامه هسته ای می تواند بخشی از راهبرد همه جانبه برای مقابله با برنامه های ایران در منطقه، حمایت از متحدان و شرکای منطقه ای و تقویت نقش رهبری آمریکا در خاورمیانه بشود. در نتیجه آن بایستی این بار از راهکارهای دیپلماتیک برای رسیدن به اهداف مد نظر استفاده کرد و به دیپلماسی برای موفقیت فرصت داد. مارتین اومالی، کاندیدای کاتولیک و فرماندار سابق ایالت مریلند آمریکا دیگر نامزد انتخاباتی از حزب دموکراتیک است. مارتین توافق هسته ای ایران را گامی رو به جلو برای رسیدن به صلح به جای اعلان جنگ می داند. "وی بر این باور است که بایستی دو طرف بر آنچه که تعهد داده اند ثابت قدم بوده و بتوانند مسیری جایگزین برای حل مسائل را به جهانیان نشان دهند. البته در ماه مارچ 2015، در اظهار نظری عجیب در برنامه خبری ای بی سی برنامه هسته ای ایران را با خشونت و افراط گرایی در منطقه برابر می داند و بر این باور است که این ها در یک راستا حرکت کرده و از هم تغذیه می کنند! لکن به طور کلی با توافق هسته ای موافق بوده و تاکنون از آن حمایت کرده است. برنی سندرز، کاندیدای کهنه کار ایالات متحده سابقه عضویتی طولانی مدت در مجلس نمایندگان از سال 2007-1991 و همچنین مجلس سنای آمریکا از سال 2007 تاکنون بوده است. او از کسانی است که قویا از توافق هسته ای حمایت کرده است و آن را پیروزی دیپلماسی بر قدرت نمایی دانسته است که با تسری به سایر مشکلات ایالات متحده در خاورمیانه می تواند راهی برای حل مسایل در چارچوبه دیپلماتیک در آینده باشد. نگاهی کلی به مواضع دموکرات ها نشان دهنده تایید توافق هسته ای در چارچوب برجام و پشتیبانی از این توافق است. در واقع حمایت از دیپلماسی به جای رویکرد نظامی اولویت اصلی دموکرات ها در سیاست خارجی است. این در حالی است که هیچ کدام از این کاندیداها در تقبیح تحریم ها و غیر انسانی بودن آن موضعی نگرفته است ابزاری که تنها در عراق به طور مستقیم و غیرمستقیم بیش از پانصد هزار نفر را در به کام مرگ فرستاد. با وجود تاکید بر دیپلماسی و اولیت بخشی به آن بایستی در نظر داشت که این اولویت ها هم در زمان هایی خاص و با تغییر متغییرهای موجود در صحنه می تواند دستخوش تغییر گردد و کفه نظامی ترازو را سنگین تر کند میتواند دموکرات ها را به جمهوری خواهان و گرایشی که جنگ را ادامه دیپلماسی از مسیری دیگر می دانند نزدیک و همسو کند. گزارش از پوریا پرندوش- کارشناس مسائل آمریکا
دوشنبه ، ۴آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری تسنیم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8]