تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835459090
تصرف غیر قانونی 5 هزار هکتار از اراضی ملی و دولتی در استان زنجان/زمینخواری در دشت های سهرین و منطقه گاوازنگ زنجان
واضح آرشیو وب فارسی:دانا: زمین خواری عبارت است از تصرف اراضی اعم از دولتی و شخصی از سوی اشخاص یا مراجعی که با استفاده از نفوذ و روابط خود در دستگاه های مختلف اداری و یا با شناسایی خلاهای قانونی و گاه نیز با جعل اسناد و مدارکی به سوء استفاده های مالی و ملکی می پردازند.به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از نسیم زنجان ، گیاه خواری و گوشت خواری، عادت غذایی مشترک بین انسان و حیوان است. اما در این بین، انسان تنوع طلب و سیری ناپذیر است، ذائقه اش مدام تغییر می کند و زمین خواری در نتیجه تغییر عادت غذایی انسان به وجود آمده و هر روز شکل تازه ای پیدا می کند. زمین خواری پدیده ای است که خود دارای شاخه های فراوانی چون رود خواری، کوه خواری، جنگل خواری، مرتع خواری می باشد و پیچیدگی های خاص خود را دارد. زمین خواری اصطلاحی است که در این روزها در رسانه های شنیداری و دیداری و همینطور روزنامه ها و نشریات به کرات خوانده و شنیده ایم به طوری که امروز یکی از مسئله های مهم اقتصادی ما بوده و آرام آرام جنبه امنیتی نیز پیدا می کند. اما زمین خواری چیست؟ به چه معناست؟ آیا در قانون به آن اشاره ای شده است؟ در پاسخ به این سوالات باید گفت زمین خواری عبارت است از تصرف اراضی اعم از دولتی و شخصی از سوی اشخاص یا مراجعی که با استفاده از نفوذ و روابط خود در دستگاه های مختلف اداری و یا با شناسایی خلاهای قانونی و گاه نیز با جعل اسناد و مدارکی به سوء استفاده های مالی و ملکی می پردازند. این پدیده در چند سال اخیر به علت سوءاستفاده های مختلف و کثرت کلاهبرداریها در املاک و اراضی رواج یافته است و در قوانین عنوان خاصی تحت نام زمین خواری وجود ندارد. اگر زمین خواری از جلوه های کلاهبرداری محسوب شود، مجرم بر اساس قانون به مجازات جرم کلاهبرداری محکوم می شود.(عده ای نیز زمین خواری را مشمول ماده 690 قانون مجازات اسلامی می دانند) یکی دیگر از قوانین در مبارزه با امر زمین خواری، قانون ثبت مصوب سال 1310 است و با افرادی که مال دیگری را به طور تصنعی مال خود معرفی کرده و برای آن سند دریافت می کنند، برخورد می شود. یکی دیگر از اسناد و قوانین بالا دستی که می توان به آن اشاره کرد اصل 50 قانون اساسی می باشد که اشاره به حفظ و صیانت از محیط زیست دارد و در سالهای اخیر هم مقام معظم رهبری شخصا وارد این مقوله شده و هشدارهای جدی و شفافی در این باره به مسئولان ذیربط و دستگاه های متولی این امر می دهند. در ادامه می توان به گزارش کمیسیون اصل 90 اشاره کرد که آمده است " زمین خواری، جرم پیچیده ای است که دست های زیادی در پس آن دیده می شود، برخورد قاطع قضایی می تواند این دست ها را قطع کند. هرچند به نظر می رسد سازمان های دولتی باید در واگذاری ها دقت کنند تا زمین ها و مستغلات به نام مردم و کام زمین خواران رها نشود." اما سازمان هایی که در این گزارش به آن اشاره شده را می توان از زبان سخنگوی این کمیسیون شنید: «وزارت کشور، وزارت راه و شهرسازی، وزارت جهاد کشاورزی، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی» که متناظر همین دستگاهها در استان ها عبارتند از:« استانداری، ادارات کل راه و شهرسازی، جهاد کشاورزی، حفاظت محیط زیست، میراث فرهنگی» اما جالب است بدانیم بیشترین زمین خواری در استان تهران صورت گرفته است که به علت وجود ارزش افزوده بالای این زمین ها در پایتخت، این پدیده در آنجا نمود بیشتری داشته است. استانهای مازندران، البرز، گیلان، قزوین در رده های بعدی قرار گرفته اند و استان های فارس و اصفهان در رده های پایین این آمار هستند. هر از گاهی زمینی بایر می شود و زمین بایر بهانه ای می شود برای تغییر کاربری و ساخت و ساز؛ جای شگفتی آنجاست که اغلب این خوردن ها نسخه دار است، نسخه ای که پای آن را دستگاه های مسوول حفظ زمین و کوه و دریا و منابع طبیعی امضا کرده اند تا زمین خواری موجبات رنج و درد طبیعت دوستان را فراهم کنند. زمین خواری ویژگی یک شهر یا منطقه نیست، کافیست نگاهی به اطراف شهر زنجان بیندازیم. ما هم نمی خواهیم از این قافله عقب بیفتیم. شاید بتوان گفت در استان زنجان بدلیل عدم تبلیغ درست و عدم شناخت کافی از مراتع و زمین ها حداقل در حال حاضر چندان مورد توجه سود جویان و کلاهبردارا ن غیر بومی قرار نگرفته است (که با ورود این افراد، مسائل به مراتب پیچیده تر خواهد شد) و فعلا محل جولانگاه سود جویان و کلاهبرداران بومی استان است. در استان نمود زمین خواری بیشتر در قالب باغ شهرها و ویلاهای کوچک در زمین های نه چندان بزرگ است که علی الخصوص در مرکز استان به کرات به چشم می خورد.تبدیل منابع طبیعی به باغ های هزار متری و خشکاندن آب های زیرزمینی، تبدیل دشتهای سهرین به مناطق تفریحی و گردشگری با ساخت ویلا و در آخر بر هم زدن طبیعت منطقه گاوازنگ زنجان به قطعات کوچکتر که راحت تر بتوان خرد کرد به چشم می خورد، همچنین قالب دیگری از این پدیده را می توان خرید و فروش زمین های خارج از محدوده عنوان کرد که به صورت فیش زمین بوده و زمینی گاهی 10 تا 15 بار خرید و فروش می شود که سالیانی است گریبانگیر اراضی و زمین های استان شده است. این پدیده منجر به حاشیه نشینی و گسترش بی رویه و خارج از چارچوب شهر شده و دارای تبعات بالای اقتصادی و معیشتی می باشد.با استناد به قانون تعیین حریم محدوده شهری مصوب سال 84، تعیین حریم محدوده شهری بر عهده شهرداری ها است و طبق قانون تعیین حریم محدوده شهری مقرر شده است چنانچه طرح بعد از سه ماه از سوی شهرداری اجرایی نشد، به استانداری ابلاغ شود تا به سایر ارگان ها اجازه انجام این امر داده شود.طبق قانون اصلاحات ارضی، هر شخصی قادر به خرید زمین کشاورزی از روستای دیگری نیست، در واقع فقط کشاورز همان روستا می تواند نسبت به خرید زمین اقدام کند، که متاسفانه این امر نیز برعکس اتفاق می افتد، در نتیجه در اثر برخی عوامل زمین به قطعات مختلف تقسیم می شود.با توجه به اینکه تعیین حریم محدوده شهری فقط بر عهده کارشناسان مربوطه است، چون این مسئله اتفاق نیفتاده، روستاهایی که در حاشیه شهر قرار دارند، مورد سوء استفاده قرار می گیرند، که در پی این اتفاق گسترش بی رویه شهر اتفاق می افتد. جالب است بدانیم که به گفته رئیس کل دادگستری زنجان که در خبرگزاری ها هم اعلام شده است 5 هزار هکتار از اراضی ملی و دولتی در استان بصورت غیر قانونی تصرف شده اند و زمین خواری و تعدی و تعرض به زمین های طبیعی ملی از مهم ترین معضلات در استان زنجان است.در حالی که آمار دقیق و شفافی از این جرم در استان در دسترس نمی باشد(بعلت شفاف نبودن این پدیده در قانون و نحوه برخورد با آن) ولی می توان به عنوان مثال به تخلف 193 میلیارد ریالی سال پیش از کشف زمین خواری در زنجان خبر داد . به اینها اضافه کنید سخنان دادستان کل استان را که گفته با افزایش باغ شهرها ناهنجاری ها و جرائم هم افزایش یافته و سرمایه هایی که باید در مسیر توسعه و اشتغال هزینه شود به سمت ساخت و سازهای غیر قانونی این باغ شهرها سرازیر شده است. به رغم تمام غوغاهای فراوانی که درباره زمین خواری صورت می گیرد هیچ گاه این فعالیت به صورت مشخص تعریف نشده و در هیچ قانونی فعالیتی به نام "زمین خواری" مورد جرم انگاری قرار نگرفته است. به نظر می رسد باید از مسئولین امر این سوال را به صورت جدی مطرح کرد که منظور شما از زمین خواری چیست؟ نکته مهم و اساسی دیگر در بحث زمین خواری مبحث امنیت است. به این مفهوم که در هر جامعه ای امنیت اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، بهداشتی، غذایی، شغلی و ... مهم است اما نباید از امنیت حفاظت از مراتع، زمین و دارایی های ملی طبیعی کشور ها غافل شد. مدت هاست بر لزوم مبارزه با زمین خواری تاکید می شود اما همچنان شاهد هستیم بستر و کوهپایه کوه ها محل تاسیس ساختمان های چند طبقه می شود. حتی از پارک های ملی و حیات وحش نمی گذرند و زمین ها تکه تکه شده و در آن ویلا و ساختمان سبز می شود. زمین خواری پدیده ای است که همه بر سر مبارزه با آن اتفاق نظر دارند اما حقیقت این است در شرایطی که حتی تعریف مشخصی از این جرم ارائه نشده عزم عمومی مشخصی برای مبارزه با آن مشاهده نمی شود. متاسفانه پدیده زمین خواری محدود به محله، شهر، روستا، استان یا بخش خاصی نیست و در سراسرکشور به اشکال مختلف پراکنده شده است. به نظر می رسد ارائه یک طرح همه جانبه برای مبارزه با این پدیده شوم و همکاری نهاد ها وسازمان های در گیر در این خصوص ضرورتی است که باید هرچه سریعتر به آن توجه شود. که به نظر می رسد با تاکید مقام معظم رهبری که در این باره هشدار داده اند لا اقل تشکیل یک کارگروه در سطح استان برای مبارزه با این پدیده نباید کار چندان مشکلی باشد.
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دانا]
[مشاهده در: www.dana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها