محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829417460
ایرانیان کانادا و گشایش در روابط تهران-اتاوا
واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: شرق: سه شنبه هفته گذشته و پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی کانادا، یکی از همکاران مطبوعاتی از من پرسید: آیا شکست محافظه کاران پس از ١٠ سال که دولت را در کانادا در اختیار داشتند، عجیب نیست؟ پاسخ دادم عجیب این است که آنها ١٠ سال حکومت را در کانادا در اختیار داشتند! درواقع مردم کانادا مردم متمدنی هستند. بخش مهمی از جمعیت آن را مهاجران تشکیل می دهند. آموزش وپرورش آن کشور در سطح کیفی بسیار مطلوبی قرار دارد. در چنین کشوری به راستی عجیب است که ناگهان محافظه کارانی با گرایش های نژادپرستانه برای مدتی طولانی دولت را در اختیار بگیرند. یکی از نشانه های دموکراسی، خستگی از هر دولتی است که دوامش بیش از حد طولانی شده، حتی اگر خوب کار کرده باشد؛ تمایل به تغییر، یکی از حقوق مردم است. چنین تغییری موجب می شود دولت ها خود را مادام العمر ندانند و محتاج رأی مردم باشند و به تک صدایی روی نیاورند، اما دوام دولت محافظه کار افراطی در کانادا را می توان نوعی واکنش دانست؛ واکنش به رفتارهای متقابلی که برای دولت یا ملتی خشم آور باشد. واکنش به تندروی های سلفی و تکفیری، دولت کانادا را که جمعیت پاکستانی اکثرا متعصب بزرگی دارد، از مهاجران خاورمیانه ای نگران می کرد. اما شدت عمل نیز واکنش آور است. دولت کانادا هنگام قطع روابط خود با ایران به نیاز های ٤٠٠ هزار کانادایی ایرانی تبار و خانواده های شان و ارتباط های انسانی آنها با کشورهای پدری شان توجه نکرد. حتی بانک های کانادا به کانادایی های ایرانی تبار اعلام کردند به دلیل تحریم های بین المللی حساب های شان را ببندند. بسیاری از ایرانی تباران این کشور، مردمان فرهیخته و با سطح آموزشی بالاتر از میانگین مردم کانادا هستند؛ یعنی با حقوق قانونی خود آشنایی دارند و با مراجعه به دادگاه، بانک ها را ناچار به پوزش خواهی و سازش خارج از دادگاه کردند، اما این اتفاق و رفتارهای دیگر نظیر آن، گویی شوکی به ایرانی تباران وارد کرد که برای دفاع از حیثیت و منافع خود باید مشارکت بیشتری در زندگی اجتماعی آن کشور داشته باشند. البته همه ایرانی تباران طرز تفکر مشابهی ندارند. کسانی مانند خانم نازنین افشین جم که هنرمند و تحصیل کرده هم هست احتمالا به دلایلی شخصی نگاه متفاوت و سخت گیرانه ای نسبت به روابط کانادا با ایران داشت. ازدواج او با وزیر جنگ آن کشور را می توان سرآغاز سخت گیری های بیشتر دولت کانادا در آستانه قطع روابط و بعد از آن دانست. نوع رفتار و سیاست های دافعه انگیز دولت آقای احمدی نژاد نیز در خصومت آفرینی و کیش دادن کشورهای دیگر به سمت رژیم اسرائیل بی تأثیر نبود. اما بیشتر جامعه ایرانی تبار کانادا مهاجرانی هستند که به دلایلی مانند تفاوت سلایق ترجیح داده اند به مهاجرت تن دهند. اینان کینه ای از کشور پدری خود ندارند، بلکه برعکس به علایق فرهنگی و ارتباطات خانوادگی خود پایبند هستند و به رفتارهای خصومت آمیز دولت سابق کانادا معترض هم بوده اند. در انتخابات خرداد ٩٢ که قرار بود رئیس جمهور جدید ایران انتخاب شود، دولت محافظه کار کانادا عملا مانع تشکیل حوزه های رأی گیری و حضور ایرانیان مشتاق در پای صندوق های رأی شد و نخستین سفر رئیس جمهور و وزیر خارجه ایران به نیویورک و گشوده شدن باب مذاکرات با ١+٥ و تعادل و عقلانیتی که در رفتارها و تعاملات دولت ایران دیده شد، در تعصبات دولت محافظه کار بی تأثیر بود. آنان عملا تابع امیال و تبلیغات اسرائیل بودند، بااین حال مجموع این اتفاقات در عمل، بیشتر جامعه فرهیخته و تدریجا پرنفوذ ایرانی و نیز سایر جوامع مهاجر، نخبگان، روشنفکران و عناصر مترقی کانادا را به مقاومت در برابر محافظه کاری واداشت. تصویب قانونی که عملا کانادایی های نسل اول و دوم مهاجر را به شهروندانی درجه دوم تبدیل و تابعیت آنان را مشروط و متزلزل می کرد، ضمن آنکه برخلاف اصول حقوق بشر و حقوق عمومی بود، عملا دولت آن کشور را در ادامه ناسازگاری با ایران در نوعی انزوا و دور از سیاست مشترک کشورهای بزرگ جهان قرار داد که اغلب در مذاکرات با ایران حضور و در رسیدن به توافق مشارکت داشتند و از آن حمایت می کردند. به این دلایل بود که سهم حزب لیبرال که مایل به تجدید رابطه با ایران و گشایش سفارتخانه هاست، ناگهان از ١٠ درصد نمایندگان به ٥٠ درصد جهش می کند. نکته دیگر اعتماد به نفس ایرانی تبارانی است که دوران تزلزل نسل اول یا سال های اولیه مهاجرت را پشت سر گذاشته و به ارزش های معنی و امتیازهای خود پی می برند و با شهامت به خود اجازه می دهند در برابر ثروتی که می آفرینند و مالیاتی که می پردازند در سیاست آن کشور دخالت مستقیم هم داشته باشند. آمارهای منابع مختلف نشان می دهد مهاجران ایرانی در آمریکای شمالی سطح سواد و تحصیل و همچنین سطح درآمدی بالاتر از میانگین شهروندان آن کشورها دارند. وقتی به پیشینه دو ایرانی لیبرال برگزیده در مجلس عوام نگاه می کنیم درمی یابیم که هر دو از ثمرات و بازده سرمایه گذاری فرهنگی بالایی برخوردارند که می توان آن را نتیجه نوعی اعتقاد ایرانی به التزام به تحصیل علم به عنوان سرمایه گزاری ترجیحی دانست. یکی از منتخبان، آقای مجید جوهری، فارغ التحصیل مهندسی صنایع پلی تکنیک رابرسون و فوق لیسانس مدیریت بازرگانی از دانشگاه معتبر یورک است و در میانه ٥٠ سالگی و با تجربه مدیریتی، در اوج باردهی علمی و عملی قرار دارد. منتخب دیگر، آقای علی احساسی، متولد ژنو و تحصیل کرده در تهران، کانادا و انگلستان با تسلط به زبان های انگلیسی، فرانسه و فارسی و با لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه معتبر تورنتو، فوق لیسانس اقتصادی از مدرسه اقتصاد لندن از معتبرترین دانشگاه های جهان و فارغ التحصیل رشته حقوق از دانشگاه آزگود است که به او امکان پرداختن به شغل وکالت دادگستری را می داد. آقای احساسی از خاندان های سرشناس ایرانی است و در ٤٥ سالگی از کارنامه علمی و تجربی بالایی بهره مند است. به یقین این پیشینه علمی و تجربی از میانگین اکثر نمایندگان منتخب آن کشور نیز بالاتر است. خوشبختانه هر دو نماینده منتخب ایرانی تبار از قبل علاقه خود را به برقراری و بسط روابط کانادا با ایران و فراهم آوردن تسهیلات کنسولی مناسب تر برای ایرانی تباران کانادا و همچنین خانواده های شان اعلام کرده اند.
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[مشاهده در: www.fardanews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 28]
-
گوناگون
پربازدیدترینها