محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831569597
علل و پیامدهای توجه نظامی روسیه به سوریه
واضح آرشیو وب فارسی:مشرق نیوز: کشورهایی مثل ایران اگر بتوانند نقش فعالی در منطقه ایفا کنند و واقعاً نقششان را به صورت جدی در طی بحران ثابت کنند، قدرت منطقه ای آنها افزایش می یابد.به گزارش مشرق، روسیه کمتر از دو هفته پیش وارد کارزار نظامی سوریه شد و به حملات ضد داعش و گروه های تندرو تروریست در سوریه افزود. گزارش هایی نیز از پیشروی نیروهای وابسته به بشار اسد در لاذقیه، حما و غیره منتشر شده است. گفتگوی زیر به بررسی علل و پیامدهای توجه نظامی روسی به سوریه پرداخته است. علل و پیامدهای توجه نظامی روسی به سوریه در شرایط کنونی چیست؟ دو عامل اصلی در رویکرد روسیه به سوریه وجود داشته که موجب شده است در مجموع ولادیمیر پوتین تصمیم بگیرد وارد جنگ سوریه شود. چند عامل دیگر هم عوامل تکمیلی هستند. یکی از عوامل اصلی این است که در یک دهه اخیر، نیروی نظامی روسیه قدرت قابل توجهی نسبت به قبل پیدا کرده است. در دوره پوتین، قسمت قابل توجهی از بودجه به نیروهای نظامی تخصیص یافته و روسیه از نظر سخت افزاری و تسلیحات نظامی فرصتی پیدا کرده است که تسلیحات نظامی پیشرفته ای در زمینه جنگ های زمینی تولید کند. عامل دومی که موجب توجه روسیه به سوریه شده است، تحول در نظریه های ژئوپلیتیک هیئت حاکمه مسکو است. نظریه اوراسیایی و تأثیر فضای کلی سیستمی، هم از نظر داخلی و هم از نظر بین المللی، در محیط روسیه، روسیه را به این سمت پیش برده است که فضاهایی را عمق استراتژیک خود تعریف کند. روسیه با حمله به گرجستان و مداخلات در قفقاز و آسیای مرکزی و در حال حاضر ورودش به سوریه، تحت تأثیر همین تحول سیستمی و فضای بین المللی است که تأثیرگرفته از نظریه اوراسیایی می باشد. مسائلی دیگری وجود دارد که تحت عنوان مسائل تکمیل گر و جمعی اند که تأثیر زیادی در ورود و مداخله روسیه در سوریه دارند. به نظر من، اصلی ترین علت، فضای داخلی روسیه و مجموعه بحران های فضای داخلی و بحران های اقتصادی و سیاسی است. این بحران های اقتصادی و سیاسی در ورود روسیه به جنگ سوریه کمک زیادی کرده است. در زمانی که روسیه وارد جنگ چچن شد، خیلی ها در داخل می گفتند که جنگ چچن، بازتاب رقابت یلتسین و رئیس دوما بود و پوتین با کنار زدن نیروهای قدرت که طرفدار رئیس جمهوری قبلی بودند، قدرت جدیدی را به وجود آورد. در حال حاضر هم قبل از اینکه جنگ سوریه آغاز شود، یعنی بعد از اواخر دوره مدودوف و اوایل دوره اخیر پوتین جنگ قدرت خیلی اساسی بین جناح قدیمی قدرت و جناح مدودوف و چند نفر از افراد مهم مثل شهردار مسکو به وجود آمد و در نهایت، با تحولات بسیار زیادی ازجمله در دوره اول تعدادی از یهودیان ثروتمند دستگیر همراه شدند. ابعاد ژئوپلیتیک و سیاسی تا چند درصد می تواند در شرایط کنونی در اولویت قرار بگیرد؟ همین جنگ قدرت عاملی بوده است که در داخل روسیه برای اینکه روسیه گرایشی برای مداخله نظامی خارجی داشته باشد، مسئله دیگری هم که در روسیه وجود دارد و خیلی تأثیرگذار است که روسیه به سمت دخالت نظامی در سوریه پیش برود، تحریم های آمریکا علیه روسیه و بحران اقتصادی و مشکلات اقتصادی است. به علاوه، روسیه بر روی بعضی از سیاست ها، ازجمله یافتن بازارهای جدید حساب کرده است تا بتواند بودجه خود را تأمین کند. مسئله دیگر این است روسیه در چهارچوب همان نظام ژئوپلیتیک بین المللی ای که در نظر دارد، تلاش زیادی دارد که حوزه های قدرت قدیمی خود را حفظ کند. حزب بعث به عنوان حزبی که از زمان شوروی مورد حمایت روسیه بوده و تسلیحات نظامی داده و آموزش دیده است، برایشان خیلی مهم است. مسئله مهم دیگر این است که روسیه ترس زیادی دارد که جنگ داخلی سوریه از طریق مرزهای قفقاز شمالی به درون روسیه نشت پیدا نکند، لذا ترجیح می دهد خود این مسئله را در بیرون از سوریه حل کند تا اینکه به مرزهای خودش نشت پیدا کند. چه پیامدهایی فرا روی حضور نظامی روسیه در صحنه میدانی سوریه است؟ در مجموع، پیامدهایی که از این بحران انتظار می رود، به نوعی پیش بینی پذیر است. به خاطر اینکه در صحنه خاورمیانه، مسئله ای است که از چندین سال پیش به وجود آمده تحولی در حوزه بین الملل در رابطه با همین نظام جدید است. یعنی خیلی از قدرت ها به این نتیجه رسیدند که مرزها باید از نو چیده شوند. در چهارچوبِ از نو چینش مرزها، هر کسی به دنبال این است که امتیازی برای خود بگیرد؛ اما اینکه هر اتفاقی می افتد به این فکر کنیم که تمام قضایایی که اتفاق می افتد از پیش برنامه ریزی شده است، خیلی اینگونه نیست. قدرت های منطقه ای و جهانی به نوعی می خواهند از این مسائل استفاده کنند. به نظر اتفاقی که در سوریه ممکن است بیفتد این است که به صورت مشخص یک دولت شیعی تشکیل شود، یک دولت سنی که قابل کنترل است تشکیل شود و یک دولت کرد که رویکرد سکولار و لیبرالی دارد و غرب توجه ویژه ای به آن دارد تشکیل گردد، و در کنار آن رژیم اسرائیل هم به طور قابل کنترل وجود داشته باشد. در این بحث های کلی که وجود دارد، ترکیه می خواهد سهم خود را بگیرد. نقشه را به هم می زند و همکاری نمی کند. ترکیه می خواهد تا جایی که می تواند برخی مناطق کردنشین و برخی از مناطق اهل سنت را به خود ضمیمه کند، حتی اگر این مناطق خیلی حداقل باشد، قصد دارد سهم داشته باشد. ایران هم می خواهد بحران ها به داخل منطقه نفوذ نکند و ژئوپلیتیک (که از طریق آنها امنیتش را حفظ می کند، یعنی از حزب الله تا سوریه تا مرزهای ایران) را حفظ کند. حضور کنونی روسیه در سوریه چه ابعاد و پیامدهای دیگری دارد؟ به جز مسئله ای که وجود دارد، روسیه وارد رقابتی جدی در فضای بین الملل با اتحادیه اروپا و آمریکا شده است. این امر ممکن است در آینده، یعنی یک دهه یا دو دهه آینده، نظام های قدرت را برهم بزند. از طرف دیگر، کشورهای دیگر مثل چین و قدرت های منطقه ای به این فضایی که به وجود آمده است، تا حدود بسیار زیادی حساس هستند. به خصوص حضور روسیه حساسیت کشورهای بزرگ بین المللی را ایجاد کرده است نوعی پیش بینی وجود دارد که با توجه به فشار تحریم ها فضای بین الملل را برهم بزند و تحولاتی که قبل از جنگ جهانی دوم ممکن است در آینده واکنش های خاصی از روسیه و دولت های دیگر را درپی داشته باشد. مسئله سوم این است که کشورهایی مثل ایران اگر بتوانند نقش فعالی در منطقه ایفا کنند و واقعاً نقششان را به صورت جدی در طی بحران ثابت کنند، قدرت منطقه ای آنها افزایش می یابد. این رقابت پنهانی، بین ایران و ترکیه است تا مشخص شود کدام یک توانایی بیشتری برای مدیریت منطقه دارند. منبع : ابرار معاصر
یکشنبه ، ۳آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مشرق نیوز]
[مشاهده در: www.mashreghnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]
-
گوناگون
پربازدیدترینها