واضح آرشیو وب فارسی:هنر نیوز: در شأن یک مداح نیست که در انظار عمومی به «قلیان کشیدن» بپردازد و حتی تصاویر آن را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد.به گزارش هنرنیوز؛«هدف وسیله را توجیه می کند»، شاید این جمله مهمترین و نادرست ترین آموزه ی «ماکیاولی» در تمام عمرش باشد. نقد و بررسی این گزاره اگرچه موضوع این گزارش نیست، اما مطلبی که بر همگان روشن است این است که «دین» آن را رد می کند. با این وجود برخی از متدینین هم دانسته یا نادانسته به همین روش عمل کرده و جا پای ماکیاولی گذاشته و اهداف نیک را دستاویزی برای اعمال گاهی ناپسند خود قرار می دهند. بر اساس گزارش منتشر شده در جام نیوز؛ به طور مثال جماعتی برای گرم تر شدن مراسمات مذهبی و مجالس اباعبدالله (ع)، خود را به صرافت هایی می اندازند که گاهی از مدار اخلاق خارج شده و حتی در مواردی موجبات اسائه ادب و بی احترامی را نسبت به معصومین (علیهم السلام) فراهم می آورد. اصل این موضوع که باید مجالس مذهبی هرچه پر شورتر و با شکوه تر برگزار شود بی تردید مورد پذیرش همگان است، اما این دلیل نمی شود که هرکاری انجام دهیم تا مردم را ساعتی کوتاه به وجد آورده و مراسم خود را گرم تر کنیم. تقلید کورکورانه در طول تاریخ مداحان اهل بیت نقش تاثیرگزار و به سزایی در برگزاری هرچه پُر شورتر مجالس و مراسمات مذهبی داشته اند، و همواره در حال تلاش برای رونق بیشتر و شکوه نمایان تر آن بوده اند. اما متاسفانه در سال های اخیر و در میان مداحان، گروهی اندک با مشاهده اقبال عمومی مردم ایران به موسیقی پاپ؛ برآن شدند که تلفیقی از مداحی سنتی و موسیقی را به وجود آورده و در معرض نمایش بگذارند. غافل از آنکه در درجه اول الصاق یک سبک از موسیقی غربی به مداحی و نوحه خوانی، که همواره به دلیل مضامین مذهبی و مقدسی که دارد برای شیعیان جهان از جایگاهی خاص برخوردار است، کار ناپسند و نادرستی بوده که شایسته هنر والای مداحی و شعر آیینی و هم شأن ائمه و خصوصا اباعبدالله (ع) نیست. در درجه دوم هم توجه به این نکته ضروری است که «موسیقی پاپ» اساساً «معنا محور» نیست و تنها به تبلور احساسات که نوعاً الهام بخش روحیات رمانتیک، شاد و هیجانی است، می پردازد. روشن است که هیچکدام از این ها زیبنده مجالس عزای امام حسین و ائمه اطهار نیست. شاید به خاطر همین تقلید و تلفیق کورکورانه؛ گاهی اشعاری نامفهوم و بعضاً سخیف و دست فرسود در مداحی ها و نوحه خوانی ها به کار برده می شود. اشعار و چکامه هایی که عُمدتاً به نحوی سروده می شوند که تنها با وزن و ریتم آن مداحی جور دربیاید. مع الاسف اینکه برخی اوقات برای ضرب دادن به مداحی، مجبور می شوند نام مبارک ائمه را به صورتی ناراحت کننده و تند و بدون رعایت ادب بر زبان آورده و طوری ادا کنند که گاهی ناخواسته البته؛ باعث توهین به ساحت حضرات آل الله می شود. بی حسی خاموش هنر علاوه بر تاثیری که روی خودآگاه انسان دارد، تاثیرات بیشتری روی ناخودآگاه انسان هم می گذارد. به گفته کارشناسان؛ اموری که به ناخودآگاه انسان مربوط می شود در طول زمان موثر و پایدار است. به این ترتیب اگر عزادار سیدالشهدا به جای شنیدن روضه و مداحی سنتی آثاری شبیه به موسیقی غربی گوش داده، یا زمانی که می خواهد مولودی و سرودهای مذهبی را تماشا کند، «بابا کرم» ببیند، احتمالاً در ناخودآگاهش تفاوتی بین شرکت در این مراسم مذهبی و نشستن در تاکسی ای که راننده آن به قصد عادت موسیقی گذاشته، حس نمی کند. او هم چنین کمترین قداستی برای این مراسم مذهبی که ریشه تاریخی در فرهنگ ما ایرانیان دارد قائل نخواهد شد، هرچند که ساعاتی برحسب عادت در مراسم شرکت کند و سینه بزند، یا حتی دقایقی احساساتی شده و اشک بریزد، اما قطعا در طولانی مدت اثر غیر قابل برگشت خود را روی مخاطب گذاشته و باعث می شود که مجالس مذهبی اعتبار و جایگاه خود را از دست بدهند. شرک گویی به خاطر هیچ در خصوص اشعاری که ذاکران اهل بیت برای مردم می خوانند علاوه بر تأثیری که از سبک پاپ گرفتند و این باعث شده تا محتوای آن بستگی بسیاری به «ریتم» پیدا کرده و از موضوع خارج شود، در مواقعی باید گفت که مداح برای احساساتی کردن فضا و مهیج کردن عزاداران به سمت گفتن عباراتی شرک آمیز و یا حتی در مواردی کفر آمیز حرکت می کند که می تواند باعث لطمه خوردن اعتقادات مستمعین شود. مسلماً وقتی کسی برای عبارتی شرک آمیز سینه زده و اشک می ریزد، به آن شعر و مفهوم سمپاتی پیدا کرده و به آن علاقه قلبی پیدا خواهد کرد. از آن بدتر زمانی است که مداح برای پُر شور نشان دادن و رضایت مردم افرادی را در مجالس با خود می برد تا به باشکوه برگزار کردن مجلس کمک کنند، درست همانند «لیدر»هایی که در استادیوم های ورزشی برای تیم ورزشی خود شلوغ می کنند و جماعت حاضر در ورزشگاه را برای تشویق بیشتر می شورانند، در صورتی که این ابراز احساسات باید دلی و برآمده از ارتباطی باشد که عزادار با مداحی می گیرد. نکته قابل تأمل دیگر این است که مردم همواره شأن و قداست خاصی برای مداحان که عمر و توان خود را صرف خدمتگزاری به ائمه اطهار کردند، قائلند. به این ترتیب از آنها انتظار دارند که علاوه بر ایام محرم و عزاداری؛ حتی در زندگی عادی و روزمره ی خود نیز دست کم به برخی هنجارهای اجتماعی و اخلاقی عمل کنند. به نظر می رسد اساساً در شأن یک مداح نیست که در انظار عمومی به «قلیان کشیدن» بپردازد و حتی تصاویر آن را در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد. دست آخر اینکه به نظر می رسد دقت در نکات فوق می تواند علاوه بر پرشور کردن و ارتقای کیفیت مجالس عزای سالار شهیدان، دامان صنف محترم مداحان خاندان عصمت و طهارت را بیشتر از گذشته پاک نکه دارد
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هنر نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]