تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
کدام رنگ کاغذ دیواری مناسب فضای شماست؟
چه چیزهایی دیگر در دکوراسیون مد نیست؟!
بررسی قیمت تیرچه + قیمت تیرچه کرومیت + قیمت یونولیت
خرید و قیمت ورق در مشاوران آهن + [مشاوره رایگان]
تی‌وی وال: ایده‌ای نوین برای دکوراسیون داخلی
انواع ریل دستگاه‌های CNC + جدول مقایسه معایب و مزایا
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1809303862
وقایع شب عاشورا از زبان امام سجاد(ع)
واضح آرشیو وب فارسی:افکار نیوز: امام سجاد(ع) نقل می کند که من در آن شبی که صبح آن، پدرم کشته شد، همراه با عمه ام زینب نشسته بودم که پدرم جدا از یارانش به خیمه رفت و فرمود: ای روزگار، اف بر تو باد که صبحگاهان و شامگاهان، بسیاری از یاران و هواخواهان را می کشی!به گزارش افکارخبر ، در میان حوادث تاریخ اسلام، حادثه شهادت حضرت سیدالشهدا علیه السلام و اصحاب پاک ایشان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نوشتاری که در ادامه می خوانید برگرفته از کتاب «معالم المدرستین» علامه سیدمرتضی عسکری؛ مورخ و صاحب نظر برجسته تاریخ اسلام است که از منابع دست اول و استنادات بی شمار به منابع اهل سنت به رشته تحریر درآمده است. * سخنان امام(ع) در شب عاشورا از علی بن الحسین(ع) نقل شده است که پس از بازگشت عمربن سعد، نزدیک غروب، امام(ع) یارانش را جمع کرد و من که در حال بیماری بودم، نزدیک درفتم و شنیدم که به آنان می فرمود: «خدای تبارک و تعالی را با برترین ستایش ها می ستایم و در حال راحتی و سختی، سپاس می گویم. خداوندا، تو را حمد می کنم که ما را با نبوت گرامی داشتی و با قرآن آشنا کردی و در دین فقیه گرداندی و برای ما گوش و چشم و قلب قراردادی و ما را از مشرکان قرار ندادی. اما بعد، من یارانی برتر و نیکوکارتر از یاران خود و اهل بیتی بهتر و همراه تر از اهل بیت خود نمی شناسم. خدا از سوی من به همگی شان پاداش خیر دهد. آگاه باشید! من یقین دارم که آنچه امروز از این دشمنان دیدیم، فردا عملی خواهند کرد. لذا من برای شما تدبیری اندیشیده ام؛ همگی شما آزاد و رها بروید که پیمانی از من به عهده ندارید. این شب شما را فرا گرفته است، آن را مرکب خویش سازید و هر یک از مردان شما، دست مردی از اهل بیت مرا بگیرد، سپس در صحراها و شهرهای خود پراکنده شوید تا خداوند گشایش دهد؛ زیرا این قوم، آنها من را می خواهند و اگر مرا بکشند، شاید که از غیر من دست بردارند.» * پاسخ اهل بیت(ع) و یاران امام(ع) در این هنگام، برادران و پسران و برادرزاده ها و دو پسر عبدالله بن جعفر، به امام گفتند: «چرا این کار را بکنیم؟ برای آنکه پس از تو زنده بمانیم؟! خدا هرگز آن را نصیب ما نکند.» عباس بن علی(ع) این سخنان را آغاز کرد و دیگران به تکرارش پرداختند و حسین(ع) گفت: «این پسران عقیل! کشته شدن مسلم برای شما کافی است. بروید که من به شما اجازه دادم.» آنها گفتند: «مردم چه می گویند؟ می گویند ما سید و سرور و پسر عموهای خود را که بهترین عموها هستند، رها کردیم، نه تیری با آنها پرتاب کردیم و نه نیزه ای در کنارشان زدیم و نه شمشیری در راه شان کشیدیم و نمی دانیم چه کردند! نه، به خدا قسم که این کار را نمی کنیم. بلکه جان و مال و عیال خود را فدای تو می کنیم و در کنار تو می جنگیم تا آنچه به تو می رسد به ما هم برسد. خدا زندگی پس از تو را زشت و نابود گرداند!» سپس مسلم بن عوسجه اسدی برخاست و گفت: «ما تو را تنها بگذاریم؟! پیش خدا، در ادای حق تو چه عذری بیاوریم؟! نه، به خدا قسم (هرگز نمی روم) تا زمانی که نیزه ام را در سینه هایشان بشکنم و تا زمانی که دسته شمشیرم را در دست دارم، با شمشیرم آنها را درو کنم و باز هم از تو جدا نشوم و اگر سلاحی برایم باقی نماند تا به وسیله آن با آنها بجنگم، با سنگ به آنان حمله می کنم و از تو دفاع می کنم تا با تو کشته شوم.» بعد سعدبن عبدالله حنفی برخاست و گفت: «به خدا قسم تو را تنها نمی گذارم تا خدا بداند که در غیاب رسول الله، از تو حفاظت کردیم. به خدا قسم اگر بدانم که کشته می شوم، دوباره زنده می شوم و زنده زنده سوزانده می شوم و سوخته ام پراکنده می شود و این کار هفتاد بار با من انجام شود، از تو جدا نمی شوم تا در پیش گاه تو جان دهم و چرا چنین نکنم، درحالی که این تنها یک کشته شدن است و پس از آن کرامتی پایان ناپذیر خواهد بود؟!» و زهیربن قین گفت: «به خدا قسم من دوست دارم کشته شوم و زنده شوم، دوباره کشته شوم (و زنده شوم) و این کشته شدن ها هزار بار تکرار شود و خداوند با این کشته شدن ها بلا را از جان تو و از جان جوانان اهل بیتت دور کند.» راوی نقل می کند که همه یاران حسین(ع) با عباراتی مشابه و جهتی یکسان گفتند: «به خدا قسم از تو جدا نمی شویم، بلکه جان های خود را فدایت می کنیم و با همه وجود از تو پاسداری می کنیم تا کشته شویم و هنگامی که کشته شدیم، عهدمان را وفا کرده ایم و پیمان مان را ادا.» سند دیگری برای این روایت، قول طبری است که به اختصار این روایت را از ضحاک بن عبدالله مشرقی آورده است که نقل می کند: من با مالک بن نضر پیش حسین(ع) رفتیم و سلام کردیم و نشستیم. او سلام ما را پاسخ داد و به ما خوش آمد گفت و پرسید: «برای چه آمده اید؟» گفتیم: «برای عرض سلام و اینکه از خدا بخواهیم عاقبت شما را به خیر گرداند و (همچنین) عهدی را برای شما بازگوییم و تصمیم این مردم را به اطلاع شما برسانیم. ما به شما می گوییم که این مردم، همگی برای جنگ با شما آماده شده اند. نظر شما چیست؟» حسین(ع) فرمود: «حسبی الله و نعم الوکیل؛ خدا مرا بسنده است و خوب حمایت گری است.» نقل می کند که شرمنده شدیم و خداحافظی کردیم و دعایش نمودیم و او گفت: «چه چیز شما را از یاری کردن من بازمی دارد؟» مالک بن نضر گفت: «من بدهکار و عیال وارم، ولی اگر بپذیرید، من تا زمانی که برای شما سودمندم، در کنار شما بمانم و وقتی توان و نیروی شما به آخر رسید، اجازه بازگشت داشته باشم. (در این صورت) می مانم و از شما دفاع می کنم.» امام(ع) فرمود: «تو آزادی.» و من همراه او ماندم. * بیان امام(ع) از شهادت و توصیه خواهر به صبر طبری از حضرت علی بن الحسین(ع) نقل می کند که من در آن شبی که صبح آن، پدرم کشته شد، نشسته بودم و عمه ام، زینب پیش من بود و پرستاری ام می کرد که پدرم جدا از یارانش، به خیمه خود رفت و درحالی که «حویّ» غلام آزاد شده ابوذر غفاری نزد او بود و شمشیرش را اصلاح و آماده می کرد، به ترنم ابیات زیر پرداخت: یا دهر اف لک من خلیل/ کم لک بالاشراق و الاصیل من صاحب او طالب قتیل/ و الدهر لا یقنع بالبدیل و انما الامر الی الجلیل/ و کل حی سالک سبیلی «ای روزگار، اف بر تو باد که صبح گاهان و شام گاهان، بسیاری از یاران و هواخواهان را می کشی. حقا که دهر با دادن جایگزین قانع نمی شود، اما فرجام کار تنها به دست خدای جلیل است و هر زنده ای رهرو این راه.» نقل می کند امام(ع) دو بار یا سه بار آن را تکرار کرد و من آن را دریافتم و منظورش را فهمیدم و گریه راه گلویم را بست، ولی اشکم را نگه داشتم و خاموش ماندم و دانستم که بلانازل شده است. اما عمه ام(س) نیز آنچه را که من شنیدم، شنید و چون زن بود و زنان نازک دل و بی تابند نتوانست خویشتن داری کند و ناگهان از جا پرید و دامن کشان و سربرهنه به سوی برادر دوید و گفت: «وای بر من! کاش مرده بودم. امروز گویی مادرم فاطمه و پدرم علی و برادرم حسین از دنیا رفته اند! ای جانشین گذشته و این پناه بازمانده.» حسین(ع) به او نگاه کرد و فرمود: «خواهرم! شیطان صبرت را نرباید.» زینب(س) گفت: «پدر و مادرم به فدایت، ای اباعبدالله، کشته شدن را انتخاب کردی؟! جانم فدای تو!» امام(ع) اندوهش فرو برد و دیدگانش به اشک نشست و فرمود: «اگر مرغ قطا را یک شب آرام می گذاشتند، حتماً می خوابید.» زینب(س) گفت: «وای بر من! آیا به ظلم و زور کشته می شوی؟! این بیش تر دلم را ریش می کند و برایم سخت تر است.» سپس به صورتش لطمه زد و گریبان چاک کرد و بی هوش بر زمین افتاد. امام(ع) برخاست و به صورتش آب پاشید و به او فرمود: «خواهرجان! از خدا بترس و به یاری خدا صبر کن و بدان که اهل زمین می میرند و آسمانیان باقی نمی مانند و همه اشیا نابود می شوند. جز ذات خداوندی که زمین را به قدرت خود آفرید و مردم را برخواهد انگیخت و آنها باز می گردند و او یگانه بی همتاست. پدرم بهتر از من بود. مادرم نیز بهتر از من بود. برادرم بهتر از من بود. من و آنها و هر مسلمانی، باید رسول خدا را اسوه و الگوی خود بگیریم.» و با این سخنان دلداری اش داد و به او فرمود: «خواهرجان! من تو را قسم می دهم و به قسمم پایبند باش؛ به خاطر من گریبان چاک نکن و صورتت را مخراش؛ و هنگامی که کشته شدم، ندای آه و واویلا سر مده!» امام سجاد(ع) نقل می کند که آن گاه عمه ام را آورد و پیش من نشاند و نزد یارانش بازگشت و به آنها فرمود که برخی از خیمه ها را به هم نزدیک سازند و برخی از طناب ها را به هم وصل کنند و خود در میان آنها قرار بگیرند و فقط راه مقابله با دشمن را باز بگذارند.
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: افکار نیوز]
[مشاهده در: www.afkarnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها