واضح آرشیو وب فارسی:صبح زاگرس: روزها از پی هم گذشتند و بار دیگر محرم؛ ماه عزای اشرف اولاد آدم از راه رسید؛ روزهایی که خورشید به یاد آلاله های به خون غلتیده دشت کربلا، خسته و خراشیده رخسار غروب می کند، داغ آسمان تازه می شود و بغض زمین می ترکد و داغداران حسین (ع) فریاد عاشقی سر می دهند.بهگزارش پایگاه خبری تحلیلی صبح زاگرس ،روزهایی که یادآور قصه پرغصه دشت خونین کربلاست، کربلا کویری در ریگ و باد شناور است که روایت لبهای ترک خورده از تشنگی و خون های به ناحق ریخته شده است که دلها را با فریادهای هل من ناصر ینصرنی، ضجه های کودکان بیگناه و لرزش طفلان نالان، سوختن خیمه ها و به خون غلتیدن بهترین بندگان ایزدی به لرزه انداخته است. هزار و چهارصد سال از بزرگترین تراژدی دنیا می گذرد، نام عاشورا لرزه بر تن هر آزاده ای در این جهان می اندازد؛ روزی که آسمان به عزا نشست، دو خورشید در سرزمین نینوا نمایان شد و خون تازه از زیر سنگهای دشت تفتیده کربلا جوشید. روزهایی که تنها اسارت، شلاق، فریاد و غربت را نصیب پیام آور بزرگمردی از سرزمین نینوا کرد، پیام آوری که حیات اسلام تا به امروز مرهون سربریده او و بدن پاره پاره نزدیکان و جگرگوشه های اوست. آن حسینی که دین از شرفش شرف یافت، شوریده سری که شرح ایمان کرد و برای اثبات حقانیت دین؛ قاسمش؛ علی اکبرش، عباسش و هفتاد و دو تن یار باوفایش را هدف تیر بلا و نیزه خصم ساخت تا بشریت از آن سرمشق گیرد. عاشورا نزدیک است، حال و هوای سحرانگیزش بر سرزمین خورشید هشتم مستولی شده است؛ دوباره عطر خوش حسینی از کوچه پس کوچه های شهر به مشام می رسد و نوای 'یا حسین' گوش جان را نوازش می دهد، نوایی که همواره ورد زبان این مردم بوده و به یادش کلام حق و عدل را فریاد زده اند. در این روزها دلهای احرار و آزادگان به سوی حسین ابن علی است، مردم این دیار به استقبال عاشورا رفته اند و هیات های مذهبی در خیابانها به راه افتاده اند تا بیرق سرخ آن قیام بزرگ را به دست گیرند و سینه زنان آزادگی و جوانمردی مردان حق طلب را لبیک گویند. شوریدگان کبریایی حسین ابن علی (ع) در جوار مضجع شریف ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا (ع) به یاد او و داغ بزرگ او، اشک ماتم می ریزند، بر روی سجاده خونین کربلا نماز عشق می خوانند و تکبیر عاشقی سر می دهند. مردم داغدیده این سرزمین همواره زخم های جانشان را در تلخ ترین ایام روزگار، به نام شهیدان کربلا و مظلومیت خاندان نبی مکرم اسلام (ص) با عزاداری و نوحه سرایی چاره کرده و به یاد آنان در روزهای تاسوعا و عاشورا زنجیره زده و مشت های گره کرده خود را بر سینه کوفته اند. عاشورا نه یک واقعه یا تراژدی بلکه یک فرهنگ برای این سرزمین است، فرهنگی برخاسته از متن اسلام ناب که نقش حیاتی در استحکام ریشه ها، رویش شاخه ها و به ثمر نشستن آن ایفا کرده است. قیام عاشورا از سال 61 هجری تاکنون همچون چشمه ای جوشان و خروشان از آب زلال و گوارای خود، تشنگان معرفت و حقیقت را در گوشه گوشه جهان اسلام سیراب کرده چرا که نهضت عاشورا جریان ستیز دائم حق با باطل و نور با ظلمت است. عاشورا رسالت بزرگی را بر دوش همه دینداران بویژه آگاهان جامعه نهاده است که همگان پس از شناخت ابعاد آن موظفند خود و شرایط فعلی جامعه را با آن مقایسه کنند و عبرت آموزی را در پیش گیرند چرا که زنده بودن تاریخ به ترسیم و تصویب آن و سنجش خویشتن است. پیام اصلی عاشورا 'عدالت' است که گویا فراموش گشته است؛ عدالتی که اینک در هیچ کجای جهان به چشم نمی خورد؛ هر روز هزاران مرد و زن بیگناه در فلسطین، سوریه، بحرین و یمن به خاک و خون کشیده می شوند و ظالمان روز به روز دامنه ظلم خویش را گسترش می دهند. نهضت عاشورا واقعه دیروز نیست بلکه واقعه عبرت آموز امروز، فردا و فرداهاست؛ درس بزرگ زندگی است؛ نهضتی که عدالت را می آموزد لذا بزرگداشت این حادثه فرصتی برای تبیین درس ها و عبرت های عاشورا به شمار می رود. بیایید در تاسوعا و عاشورا اگر زنجیر بر دوش می زنیم، همزمان زنجیر غفلت را هم از پای خود باز کنیم؛ اگر سینه می زنیم، سینه دردمندی را از غم و درد سبک کنیم؛ اگر اشکی می ریزیم اشک از چهره مظلومی پاک کنیم؛ این است عزاداری واقعی برای امام حسین (ع). منبع: ایرنا
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صبح زاگرس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]