محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826797284
ایران سیاهپوش سیدالشهدا/قصه لبِ تشنه حسین(ع) دل را «آب» می کند
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: روایت عاشورا و سیاهپوشی ایران حکایت ارادت است، ارادتی از نزدیک ترین شهرها به پایتخت تا دورترین آبادی ها و روستاها، قصه لبِ تشنه سیدالشهدا تا دوردست ها رسیده است.مهر: دکمه های لباس مشکی پسرش را یکی یکی می بندد، دست هایش می لرزد و شاید هم دلش، چشم های پسربچه نگاه خسته و گرفته مادر را می پاید، به دکمه های آخر نرسیده اشک می شود و نگاه بارانی اش را پشت پنجره می برد. صدای هیئت گوش خانه را پر می کند، «این بدن از کیست که سر ندارد. عزیز زهراست، کفن ندارد...» مادر نگاه بارانی اش را از پشت پنجره جمع می کند و دوباره سروقت دکمه های باقی مانده لباس مشکی می رود؛ این بار دست هایش نمی لرزد، دلش آشوب است و پسرش هم می داند که این حال و هوای هرساله مادر در محرم است، صبح عاشورا که می شود خانه شان حال دیگری دارد. دکمه آخر لباس مشکی هم بسته می شود و حالا «حسینِ» کوچک مادر آماده است، مادر دیگر نه بغض دارد و نه اشک، نه دست هایش می لرزد و نه نگاهش، صدای بسته شدن در، خانه را تنها می گذارد، هنوز صدای هیئت می آید و نوحه خوان فریاد می زد: لبیک یا حسین(ع). شهر روی نوا و نوحه و نام «حسین» ایران اسلامی روی نوا و نوحه و نام «حسین» اوج گرفته، دور یا نزدیک فرقی ندارد، صدا خیلی خیلی زود گوش و دلت را همراه می کند، هیئت های مذهبی از اول محرم خیمه های عزا را به پا کرده اند و شب و روز شهر را شور و شعور بخشیده اند. کوچه ها را که قدم می زنی از شهر و روستا تا دورترین آبادی این دیار حرف و کلام یکی است، محرم حسابش با همه آئین ها جداست، ایرانِ سیاه پوش در محرم حال و هوایش یکی است، غرب و شرق و شمال و جنوب ندارد، ترک و لر و کرد و بلوچ و ترکمن و عرب هم ندارد، اینجا همه لهجه ها و زبان ها و اقوام، حسین(ع) را صدا می زنند. آیین های سنتی عاشورایی روایت گر عاشقانه ای حزن انگیز از مردمان ایران است، عاشقانه ای که گاه سرتاپای اهالی این دیار را در خاک و «گِل» فروبرده تا هر عزاداری زمزمه کند: آب حیات من است خاک سر کوى تو. روایت این عاشقانه از روزها قبل از عاشورا شروع می شود، از ایامی که همه چیز مهیای عرض ارادتی دیگر است. خیمه ها در شهر پا می گیرد؛ دیوارها و خیابان ها سیاه پوش می شوند و نوحه های محلی تا روستاهای دورافتاده ضجه می زنند. نوحه اول؛ «یل یاتار طوفاتن یاتار / یاتماز حسینین پرچمی» گوشه حسینیه اعظم زنجان ایستاده اند، جمعیت هرلحظه اضافه می شود، هرسال دسته جمعی اینجا قرارشان را مدار می کنند، همه بچه های فامیل و محله...ولی امسال یک نفرشان کم است و حالا دلشان پیش همان یک نفر است. وسط عزاداری امسال دنبال حاجت هستند و می دانند هیچ جا مثل اینجا نباید چشم به راه حاجت روا شدن ماند، دست هایشان را بالا می برند و سینه می زنند. صدای نوحه خوان بلند می شود و حسینیه را به اوج می برد: «یل یاتار طوفاتن یاتار / یاتماز حسینین پرچمی»؛ و به راستی همه بادها و طوفان ها می خوابند ولی این پرچم حسین است که تا همیشه تاریخ برافراشته خواهد ماند. عزاداری حسینیه زنجان روایتی از هشتم ماه محرم و «یوم العباس» است تا دهم و یازدهم محرم که زینبیه زنجان هم میزبان عزاداران می شود، اجتماعی که علاوه بر هزاران زنجانی مردم عزادار ایران اسلامی و حتی مشتاقان این مراسم را از جای جای جهان به این محل می کشاند. نوحه دوم؛ «برار برار زینبِ نالو میکه/ گریوه وه حال یتیمو میکه» اینجا دامنه فلک الافلاک است، دانه های «گِل» روی صورت عزاداران خشک شده و هر بار با بارانی نَم می گیرند، دست ها که بالا می رود و پایین می آید غباری از اندوه هیئت را به اوج می برد و هوای غریبی مهمان شهر می شود. اشک ها راه خود را روی صورت عزاداران پیدا می کنند و بی تاب و بیگاه راهی می شوند؛ نوای غریبیِ زینب این بار وِرد زبان عزاداران می شود: برار برار زینبِ نالو میکه/ گریوه وه حال یتیمو میکه. اینجا کلمات سوگوارند، سوگوار یتیمی و اسیری فرزندان دردانه زهرا، و امان از دل بی تاب زینب کبری...امان... لرستانی ها هرساله با فرارسیدن دهم محرم، با درست کردن حوضچه های گِل و گِل مالی کردن خود، عزادار بودن و اوج اندوه خود را برای سید و سرور شهیدان ابراز می کنند. آیینی که فقط در لرستان اجرا می شود و می توان آن را خاکی ترین آئین عاشورایی جهان دانست. نوحه سوم؛ «ابدا والله ما ننسا حسینا» اینجا جنوب ایران است، آبادان و خرمشهر و اهواز ندارد، جای جای خوزستان ایام محرم که می شود رنگ عزا می گیرد، مردم عرب زبان خوزستان دسته دسته می شوند و به سبک مرسوم «کربلایی» سینه می زنند. پیرزنی گوشه تکیه چادر عربی اش را روی صورتش کشیده است، نوحه خوان در صدایش با فرازوفرودی خاص اندوهشان را دوچندان می کند تا صدای گریه، بخش زنانه را به اوج ببرد، می گویند مادر شهید است و هرساله همان گوشه می نشیند و برای قبول شدن نذرش درراه حسین(ع) دعا می خواند. صدای نوحه خوان بلندترمی شود: «ابدا والله ما ننسا حسینا»؛ و این ماجرای دلدادگی مردمی است که فریاد می زنند «به خدا هیچ گاه حسین (ع) را فراموش نمی کنیم». ثبت آئین هایی که بوی عشق می دهد آئین های عاشورایی در ایران اسلامی هرکدام در نوع خود منحصربه فرد بوده که تاکنون تعدادی از آئین ها در فهرست میراث معنوی ایران نیز به ثبت رسیده است. در این میان استان مازندران با ثبت ۲۰ آئین عاشورایی در فهرست آثار ملی ناملموس و معنوی از استان های جلودار کشور در این زمینه است. فرزین حق پرست مدیرکل میراث فرهنگی آذربایجان شرقی هم از ثبت ۹ آیین عاشورایی استان به عنوان میراث ناملموس در فهرست آثار ملی خبر داده و عزاداری تیمچه مظفریه تبریز، مشعل گردانی روستای شیشوان عجب شیر، تخته زنی روستای فیروز سالار آذرشهر، شاخسی- واخسی(شاه حسین- وای حسین) تبریز، علم گردانی روستای سیه سران جلفا، شبیه خوانی شهر بخشایش، علم بندی و الله الله حسینا و اینا شهرستان مراغه و شمع گذاری (شمع پایلاما) را ازجمله این آیین ها اعلام کرده است. ۱۲ آئین عاشورایی استان مرکزی نیز در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است، موضوعی که مدیرکل میراث فرهنگی این استان اعلام کرده و گفته است: تعزیه سیار اراک، وفس و گرکان، تعزیه تفرش، آئین نخل گردانی شهرهای خمین، تفرش و نراق، مراسم علم گردانی روستاهای هزاوه و عزالدین، آئین علم بران تفرش و نخل بران منطقه ترخوران تفرش و همچنین مراسم چغچغه زنی روستای انجدان ازجمله این آئین ها است. استان البرز هم ۶ آئین عاشورایی خود را ثبت ملی کرده و به گفته عبدالناصر میرچی مدیرکل میراث فرهنگی استان البرز حالا پرونده تعزیه سنتی «کلاک» کرج را برای ثبت ملی آماده می کند. لرستانی ها هم آئین گِل مالی و مراسم روز عاشورای خرم آباد و سقاخانه های بروجرد را ثبت ملی کرده اند. همچنین عزاداری و سوگواری هیئت های مذهبی در حرم های اهل بیت ازجمله حرم مطهر امام رضا(ع)، حرم مطهر حضرت معصومه(س)، حرم حضرت احمد بن موسی، حرم عبدالعظیم حسنی، مسجد مقدس جمکران و... نیز هرساله پرشور برگزار می شود. علاوه بر آئین های عاشورایی آواهای قومی و عشایری نظیر پاوه موری(کرمانشاه)، مارضایی(دزفول)، مور (لرستان)، شروه (بوشهر)، مصیبت نامه آذربایجان، سرکوهی(فارس)، عباس خوانی(مازندران)، غمونه(کهگیلویه و بویراحمد)، سوگینه خراسانی، سرو و گاه گریو (بختیاری) نیز بهانه ای برای عرض ارادت مردم ایران اسلامی به ساحت ابا عبدالله الحسین(ع) فراهم کرده است. در جدول زیر تعدادی از آئین های عاشورایی هر منطقه از ایران اسلامی آمده است، هرچند که تنوع آئین ها در این بخش به وسعت همه روستاها و شهرهای کشورمان است و در اینجا جای بسیاری از آیین ها خالی است. برخی از آئین های عاشورایی اقوام ایرانی نام آئین محل برگزاری توضیحات سیاه پوش شدن بزرگ ترین بازار مسقف ایران آذربایجان شرقی - بازار تبریز آیین عزاداری ویژه بازار تبریز به یکی از زیباترین و قدیمی ترین مراسم های عزاداری در کل کشور تبدیل شده که از هشتم تا ۱۲ محرم برگزار می شود. شال باغلاماق آذربایجان شرقی- ایلخچی مراسم پخت و پخش احسان یکی از آیین های محرمی مردم شهر ایلخچی آذربایجان شرقی است. پخت نان به صورت سنتی یکی از مهم ترین بخش های این آئین است که خادمان مساجد احسان را به در منزل آن ها تحویل می دهند تا مریضان نیز از این سفره متبرک بی نصیب نمانند. تخته چالانار آذربایجان شرقی- ایلخچی صبح اول محرم آغازگر مراسم «تخته زنی» است، که با درآوردن صدای دوتکه چوب هم شکل در موقع صبح اعلان شروع عزای حضرت امام حسین (ع) و شهدای کربلا محسوب می شود. طشت گذاری آذربایجان غربی در این آیین طشت های آب به نشانه آب فرات بر دوش ریش سفیدان هر محله به مسجد حمل و بعد از طواف مسجد، طشت ها در جای مخصوص خود قرارگرفته و با خواندن دعای مخصوص طشت گذاری، پر از آب می شود که از این طشت ها بیشتر عزاداران، مقداری آب به عنوان تبرک و برای برآورده شدن حاجتشان برمی دارند. آیین ۹۰۰ ساله نخل گردانی اصفهان – نطنز آیین نخل گردانی در دو مرحله طی تاسوعا و عاشورا انجام می شود. در شب عاشورا پیرمردان نخل را با پارچه های مشکی و عبارات یا اباعبدالله و ثارالله تزئین می کنند و ظهر عاشورا که مردم در میدان امام حسین این شهر جمع می شوند نخل وارد میدان شده و همگی بر مصائب اباعبدالله حسین (ع) اشک ماتم می ریزند. چاووش خوانی اصفهان - کاشان یکی از رسوم عزاداری در کاشان حرکت هیئت های مختلف از مرکز هیئت تا بازار و برپایی مراسم عزاداری در این مکان است. نخستین دسته عزاداری که به بازار می رود، به نام چاووش عزا است که در آخرین روز ذی الحجه یعنی یک روز قبل از شروع ماه محرم به بازار شهر می آید و مردم را از فرارسیدن ماه محرم مطلع می کند. شبیه خوانی اصفهان - نایین مراسم شبیه خوانی و تعزیه داری روستای بافران نایین در نوع خود بی نظیر و دیدنی است؛ این مراسم در روز عاشورا برگزار می شود. شمع گردانی اردبیل این آئین بیش از هزار سال در اردبیل قدمت داشته و در زبان ترکی و محلی به نام "شمع پایلاما" معروف است. عزاداران حسینی بعد از هشت روز عزاداری در مساجد و خیابان ها و محلات اردبیل در روزی که منتسب به علمدار رشید کربلا، حضرت ابوالفضل (ع) است اقدام به روشن کردن شمع می کنند و در سوگ آن علمدار رشید بر سر و سینه می زنند. تعزیه خوانی البرز - برغان ر وستای بَرغان را همگان با اجرای تعزیه با قدمتی بیش از ۵۰۰ سال می شناسند به طوری که تعزیه در این روستا به میراثی پایدار تبدیل شده است. چمر ایلام در این مراسم آهنگ عزا به وسیله سرنا و دهل نواخته می شود و نوحه خوانان به زبان محلی به خواندن و سرایش اشعار و آوازهایی به ذکر دلاوری ها سپاه امام حسین(ع) می پردازند. سنج و دمام زنی بوشهر در ماه محرم مردم به سینه زنی و عزاداری می پردازند و سینه زن ها به صورت دایره درمی آیند و نوحه خوان ها نوحه می خوانند و همراه با آن طبل و سنج و شیپور هم می زنند که معروف ترین آن «دمام» است. حرکت کاروان نمادین اسرای کربلا تهران - ورامین حرکت کاروان نمادین اسرای کربلا همزمان با دوازدهم ماه محرم ازجمله برنامه هایی است که طی سال های اخیر با حضور پرشور مردم در شهرستان ورامین برگزار و به ثبت ملی نیز رسیده است. خیمه سوزانی چهارمحال و بختیاری برپایی خیمه و آتش زدن آن در ایام ماه محرم و بازسازی روز عاشورا ازجمله آئین های این منطقه از ایران است. مشعل گردانی، سنگ زنی، هفت منبر خراسان جنوبی تاکنون ۳۰ مورد از آثار معنوی استان در فهرست آثار معنوی کشور به ثبت رسیده که از این تعداد ۱۰ مورد مربوط به محرم و فرهنگ عاشورا است. خطبه خوانی خراسان رضوی در این مراسم تمامی خدمه و حفاظ آستان قدس رضوی، جمع می شوند و شمع به دست می گیرند و مراسم خاصی در صحن انقلاب با حضور مردم و دسته های عزاداری برگزار می کنند . صلات خراسان رضوی مراسم سنتی صلات که سابقه ۳۰۰ ساله در حرم مطهر رضوی دارد به معنای دعوت به عزاداری و آواز دادن برای شروع عزاهای عمومی است که همه ساله در ابتدای ماه محرم بر گلدسته های حرم مطهر رضوی برگزار می شود. شبیه خوانی خراسان شمالی در دهه نخست ماه محرم شبیه خوانی هایی که در این استان برگزار می شد غالباً مربوط به وقایع عاشورا و روزهای نخست واقعه محرم سال ۶۱ هجری است. مراسم حسینه اعظم زنجان زنجان روز هشتم محرم یوم العباس روزی که اجتماع باشکوه و غرورآفرین شیعیان در عزای امام حسین (ع) برپا می شود اجتماعی که باشکوه ترین اجتماع حسینیان جهان محسوب می شود. آئین سنتی «یاعباس یاعباس» سمنان - شاهرود نحوه سینه زنی منحصربه فرد مردم شاهرود در آئین سنتی «یا عباس یا عباس»، باعث مطرح شدن آن در سراسر کشور شده است چراکه این گونه حرکات پا، دست و کمرگیری از عزادار، در کمتر جایی سابقه دارد. سقاخوانی و گلدسته گردانی سیستان و بلوچستان مردم سیستان از گذشته در نخستین روز آغاز ماه محرم با پوشیدن جامه سیاه و برافروختن مشعل، چراغ و یا گلدسته با برگزاری مراسمی بانام «گلدسته گردانی» به عنوان آغاز قیام امام حسین(ع) به استقبال این ماه می روند. تعزیه قزوین تعزیه های شهرستان های بوئین زهرا، تاکستان، البرز و قزوین با برخورداری از نسخه هایی اصیل، تسلط تعزیه خوانان و بانیان آن بر اجرای این هنرنمایشی و آیینی متمایزتر از سایر نواحی این استان و کشور هستند. گل گیران کردستان - بیجار گل گیران مراسمی است که به گفته افراد محلی از گذشته های دور تاکنون و هرسال باشکوه خاصی در شهر بیجار برگزار می شود و عزاداران حسینی در این روز با گذاشتن گل بر سر غربت اهل بیت امام حسین (ع) ویاران باوفایش را در صحرای کربلا روایت می کنند. چهل منبران کرمان مردم در روز عاشورا اعتقاددارند با روشن کردن چهل شمع در چهل محل حاجت روا می شوند. سنت فقایت کرمانشاه کسانی در نقش سقا با مشک های آب (کُنه) به یاد شهدای کربلا در بین عزاداران و هیئات حرکت کرده و به عزاداران حسینی آب می دهند آیین تعزیه خوانی سنتی سوق کهگیلویه و بویراحمد آیین تعزیه خوانی سنتی سوق که سابقه ۱۰۰ ساله در شهر سوق از توابع شهرستان کهگیلویه دارد در سال ۹۰ در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شد. طوق بندان گلستان طوق بندان که عنوان اصلی آن، پاطوقی است از دو بخش طوق شوران و طوق بندان تشکیل شده که به پاطوقی ختم می شود. طوق ها علم های یک شاخه عمودی هستند که از قطعات مختلفی مانند چوب پنج متری و یک سری قطعات برنجی و فلزی که آیات مختلف بر روی آن حکاکی شده است، تشکیل شده اند. زاره زاره گیلان در این مراسم که سحرگاه عاشورا اجرا می شود، زنان و دختران به دنبال نوحه خوانی و ذکر مصیبت اباعبدالله (ع) به همدردی با فرزندان و زنان کاروان کربلا پرداخته و یاد رنج های آنان را در سحرگاه دهم محرم زنده نگاه می دارند. گِل مالی لرستان لرستانی ها هرساله با فرارسیدن دهم محرم، با درست کردن حوضچه های گِل و گِل مالی کردن خود، عزادار بودن و اوج اندوه خود را برای سید و سرور شهیدان ابراز می کنند. آیینی که فقط در لرستان اجرا می شود. پیرعلم مازندران پیر علم نماد توسل به علمدار کربلاست و طنین نوای مداحان دوباره در فضا می پیچد که فریاد از غریبی حسین و خاندانش سر می دهند. هم زمان با آیین پیرعلم، بساط نذری در کلوده برپا می شود تا با آن زائرانی که به عشق امام حسین (ع) در این مراسم شرکت کرده اند، پذیرایی شوند. علم گردانی مرکزی آیین مذهبی علم گردانی توسط هیئت سادات روستای هزاوه اجرا می شود و این مراسم با بیرون آوردن علم از محل نگهداری آن در امامزاده احمد(ع) روستای هزاوه در شب اول ماه محرم آغاز می شود. علم شمشیری هرمزگان - قشم آیین سنتی «علم شمشیری» بیش از ۹۰۰ سال در قشم سابقه دارد و علمی که خاص این مراسم در نظر گرفته شده، هم زمان با هفتم محرم به طرف روستای «حمیری» در هفت کیلومتری قشم به حرکت درمی آید. آیین سقایی همدان از مراسم های شاخص عزاداری سرور و سالار شهیدان در استان همدان برگزاری آیین سقایی است که هنوز هم در تاسوعا و عاشورای حسینی پابرجاست و مردانی سیاه پوش و جام به دست پای برهنه و با چشمی گریان و گل اندود با ذکری حزین به عزاداری در خیابان می پردازند. جوش زنی (جوش دور)، شَدًه بندی و شَدًه گردانی، زنجیرزنی (جفتی) یزد - ابرکوه هیئت های عزاداری ابرکوه هرکدام هیئت زنجیرزنی مجزا دارند که در مقابل هیئت های عزاداری آن محله همراه بانوای موسیقی سنتی محرم ابرکوه که قبل از این به ثبت آثار معنوی رسیده است، حرکت می کنند. یک کارشناس مردم شناسی در گفتگو با مهر با یادآوری اینکه ایران اسلامی دارای قومیت های مختلفی اعم از ترک و لر و کرد و فارس و عرب و ... است می گوید: به دلیل تنوع قومیت آداب ورسوم متفاوتی نیز در جای جای کشورمان حاکم است. فریبا نعمتی ادامه می دهد: هرچند اکنون برگزاری برخی آئین های سنتی کمرنگ شده است اما همچنان در بسیاری از نقاط کشور آئین های عاشورایی قوام و دوام خود حفظ کرده اند و استمرار دارند. آئین هایی برای جای جای ایران اسلامی وی به برخی آئین های مشترک در استان های مختلف اشاره کرده و با یادآوری اینکه با نزدیک شدن به ماه محرم مردم به تمیز کردن مساجد و حسینیه ها می پردازند اضافه می کند: مردم برای عزاداری سردرِ خانه ها را با پرچم های مشکی که بر روی آن ها شعارهای عاشورایی نوشته شده می پوشانند به نوعی که شهرها جامه ی سیاه بر تن می کنند. ایران اسلامی دارای قومیت های مختلفی اعم از ترک و لر و کرد و فارس و عرب و ... است و به دلیل تنوع قومیت آداب ورسوم متفاوتی نیز در جای جای کشورمان حاکم است. این کارشناس مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی حضور روحانیون و مبلغان مذهبی، نوحه خوانی و سینه زنی را از دیگر آئین هایی می داند که در عمده استان ها برگزار می شود و ادامه می دهد: به طورمعمول مداحان در دهه اول ماه محرم هرروز به خواندن مرثیه یکی از شهدای کربلا می پردازند. نعمتی می گوید: با نزدیک شدن به تاسوعا و عاشورا عزاداری و نوحه خوانی در شهرها و روستاها به اوج خود می رسد و دسته های عزاداران وارد کوچه و خیابان ها می شوند. سنت «نذری دادن» از دیگر آداب رایج در مناطق مختلف ایران اسلامی در ایام محرم است، موضوعی که نعمتی به آن اشاره کرده و یادآور می شود: نذری در هر شهر و نقطه ایران با توجه به آداب خاص آن منطقه پخته و توزیع می شود. آب گوشت، حلیم، شله زرد و آش ازجمله غذاهای نذری است که در این ایام پخته می شود و البته کسانی که استطاعت مالی دارند گوسفند یا گوساله قربانی می کنند. این کارشناس مردم شناسی سازمان میراث فرهنگی تعزیه خوانی و شبیه خوانی را از دیگر آئین هایی می داند که در شهرهای مختلف برگزار می شود و از هر شهری به شهر دیگر نیز در نوع خود دارای نکات متمایزی نسبت به یکدیگر است. نعمتی در مورد تعزیه خوانی هم توضیح می دهد که افراد تعزیه خوان به دو گروه موافق و مخالف تقسیم می شوند و با پوشش و ابزارهای خاص خود که شامل نیزه، شمشیر، کلاه خود و چکمه است وارد میدان می شوند و روایت هایی از عاشورا را برای مخاطب به نمایش درمی آورند. وی میدان مرکزی روستاها را ازجمله مکان هایی می داند که به طورمعمول تعزیه در آنجا اجرا و هرروز تعزیه یکی از شهدای کربلا روایت می شود. نعمتی مراسم شام غریبان را از دیگر آئین های مشترکی عنوان می کند که در هر استان به سبک و سیاق آن استان برگزار می شود و می گوید: به طورمعمول در این آئین مردم شمع روشن کرده و با کاروان برگشته از کربلا و زینب کبری همدردی می کنند . عرض ارادت... بنابراین گزارش، «آئین عاشورایی» عرض ارادت است، اینجا نقل نام و نشان نیست، نقل عشق و محبت است، دور و نزدیک ندارد،اینجا همه پیوند می خورند به او که مایه وصل است و کشتی نجات، پیوند می خورند و پیوند می دهند، زنجیره می شوند و همه ایران می شود عرض ارادت؛ آری حسین جان! اینجا قصه لب تشنه ات تا دوردست ها رسیده است.
شنبه ، ۲آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]
-
گوناگون
پربازدیدترینها