تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805386745
حضرت آیت الله مکارم شیرازی: مراقب باشیم دین فروش نشویم
واضح آرشیو وب فارسی:شفقنا: شفقنا(پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه)- حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی گفت: باید مواظب باشیم دین فروش نشویم، نه ارزان نه گران، در این وادى ما باید به کسى اقتداء کنیم که فروشنده نباشد، به حسین بن على (علیه السلام) اقتداء کنیم که جان و یاران خود را مى دهد،ولى دین نمى دهد، حاضر به اسارت زن و بچه خود مى شود ولى عقیده خود را از دست نمى دهد، به برادرش ابوالفضل (علیه السلام) اقتداء کنیم که وقتى شمر ذى الجوشن براى او امان نامه مى آورد تا دین خود را به دنیا بفروشد دست ردّ به سینه آنها مى زند و از عقیده و آئین خود محافظت مى کند. به گزارش شفقنا، بی شک حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام، پرچم دار قیام عاشورا و مظهر دلدادگی به معبود، و نمود عینی عزّت و معرفت در راه صیانت از اسلام نبوی(صل الله علیه و آله و سلم) و پشتیبانی و حمایت همه جانبه از ولایت امام حسین(علیه السلام) است. بدیهی است آن حضرت به عنوان بزرگ مردی حماسه آفرین که در قیامت، شهیدان بر مقام او رشک می برند خصایص بی نظیری را دارا است که در این نگاشته و با بهره گیری از اندیشه های ارزشمند و ژرف اندیشانۀ آیت الله مکارم شیرازی، تبیین و ترسیم مقولۀ عزّتمندی و معرفت حضرت عباس(علیه السلام) در واقعۀ عاشورا به مخاطبان گرامی ارائه می گردد: پشتیبانی از ولایت؛ شاکلۀ ذاتی تحقق عزّت و معرفت بدیهی است ما باید قدردان پدران و اجداد خویش باشیم که ما را با نعمت ولایت و خاندان اهل بیت علیهم السلام آشنا کردند، تا افتخار پیروى و تبعیّت از آن بزرگواران را داشته باشیم و در سایه هدایت هاى آنان قرار بگیریم ، در تشریح این نعمت بزرگ الهی باید به سیرۀ عملی حضرت ابوالفضل(علیه السلام) به عنوان الگوی بدیل در واقعۀ عاشورا اشاره نمود که در غروب تاسوعا آنگاه که دشمن به یکباره از صحرا کنده شد و به سوى اردوگاه امام حرکت کرد، امام براى مواجهه و گفتگو با آنان، برادرش قمر بنى هاشم، عباس علیه السلام را با بیست سوار فرستاد؛ لذا حضرت عباس(علیه السلام) با یارانش در برابرشان می ایستد. آن حضرت سوار بر اسب به سمت دشمن برگشت و هنگامى که رو در روى سپاه قرار گرفت، به آنان خطاب کرد و فرمود: «اى مردم! ابا عبداللَّه علیه السلام یک امشب را از شما مهلت مى خواهد». ردّ امان نامه؛ تجلّی عزت و معرفت حضرت عباس(علیه السلام) بزرگ و پیشواى ستم ناپذیران جهان که درس غیرت و برگزیدن مرگ در سایه شمشیرها را بر ذلّت و خوارى به مردم جهان داد، حسین بن على- علیهما السلام- بود. بر او و یارانش امان عرضه کردند، ولى آنان تن به ذلّت ندادند». نه تنها امام حسین علیه السلام بلکه تمام یارانى که با او در عاشوراى ۶۱ هجرى کشته شدند، در اوجى از عزّت نفس و نستوهى شربت شهادت را نوشیدند. ردّ امان نامه «شمر» توسّط حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام نمونه اى از این حقیقت است. در تبیین شکوه عزتمندی و معرفت طلبی حضرت عباس(علیه السلام) نسبت به امام حسین(علیه السلام)، در غروب روز تاسوعا و در رد امان نامه باید گفت؛ وقتی که شمر در روز نهم محرم براى قمر بنى هاشم حضرت عباس علیه السلام امان نامه آورد عباس علیه السلام به شدت آن را رد کرد، همچنین هنگامی که آن حضرت با سخنان زهیر بن قین مبنی بر لزوم یاری حضرت سیدالشهداء(علیه السلام) مواجه گردید، عباس(علیه السلام) اینگونه گفت: آیا تو مى خواهى مرا بر یارى برادرم تشجیع کنى (من بیش از این آماده فداکارى هستم)». لذا دشمن بدن هاى آنان را مثله و قطعه قطعه کرد، ولى نتوانست از عزّت و سربلندى و عظمت روحى آنان چیزى بکاهد. آن شاعر عرب چه زیبا این حقیقت را ترسیم کرده است: قَدْ غَیَّرَ الطَّعْنُ مِنْهُمْ کُلَّ جارِحَهٍ إِلَّا الْمَکارِمَ فِی أَمْنٍ مِنَ الْغِیَرِ «ضربه ها (ى نیزه و شمشیر) تمام بدن آنان را دگرگون ساخت؛ ولى عظمت روحى و بزرگوارى آنان را هرگز دست خوش تغییر نکرد». وفاداری به حضرت سیدالشهداء؛شکوه معرفت حضرت عباس (علیه السلام) در شب عاشورا بدون شک صحنه اعلان وفادارى اصحاب در شب عاشورا از زیباترین وباشکوه ترین صحنه هاى تاریخ بشرى است. که ولایتمداری و وفاداری و معرفت حضرت عباس(علیه السلام) در شب عاشورا و پس از سخنان صریح و آزادمنشانه ابى عبداللَّه علیه السلام مبنی بر برداشتن بیعت از یاران و اصحابش بی نظیر است ، لذا ابتدا عبّاس بن على به امام علیه السلام عرض کرد: براى چه دست از تو برداریم؟ براى این که پس از تو زنده بمانیم؟ خدا نکند هرگز چنین روزى را ببینیم!!. آنگاه برادران امام و فرزندان و برادرزادگان او و فرزندان عبداللَّه بن جعفر (فرزندان حضرت زینب) به پیروى از عبّاس یکى پس از دیگرى، سخنان مشابهى گفتند، طبعاً امام علیه السلام از این همه وفادارى و پایمردى و شهامت در انتخاب بهترین راه و بهترین سرنوشت شاد شد. هم چنین در این زمینه می توان به فرازی از سخنان حضرت زینب علیها السلام اشاره نمودکه فرمود: «شب عاشورا از خیمه خود بیرون آمدم ودر خیمه عبّاس علیه السلام ، ناگاه همهمه و صداى غرّایى شنیدم، همانجا پشت خیمه ایستادم و به داخلش نظر انداختم دیدم عموزادگان و برادران و برادرزادگانم گِرد عبّاس - که چون شیرى بر زانویش تکیه زده بود- حلقه زده اند، و او خطبه اى مشتمل بر حمد و ثناى الهى و سلام و درود بر پیامبر خدا صلى الله علیه و آله ایراد کرد، که مانند آن خطبه را جز از امام حسین علیه السلام نشنیده بودم، عبّاس علیه السلام در پایان افزود: اى برادران! برادرزادگان! و عموزادگانم! هنگامى که سپیده دم طلوع کرد چه مى کنید؟ عرض کردند: فرمان فرمان تو است، هر چه تو فرمایى همان کنیم. عبّاس(علیه السلام) در ادامه فرمود: این اصحاب با امام پیوند خویشاوندى ندارند و بار سنگین را جز صاحبانش بر نمى دارند. هنگامى که سپیده صبح آشکار شد اوّلین کسى که به میدان نبرد مى شتابد، شمایید. ما باید پیش از آنان کشته شویم تا مردم نگویند. اصحاب خود را پیش انداختند و چون آنان کشته شدند، خود با شمشیرهایشان ساعت به ساعت مرگ را به تأخیر انداختند. بنى هاشم از جاى برخاسته شمشیر از غلاف بیرون کشیدند و در برابر برادرم عبّاس گرفته، گفتند: «ما همگى تحت فرمان تو هستیم». حماسۀ آب؛ شکوه عظمت و ایثار حضرت ابوالفضل(علیه السلام) عبّاس بن على علیه السلام پرچمدار لشکر برادرش امام حسین علیه السلام بود. هنگامى که دید تمام یاران و برادران و عموزادگان شربت شهادت نوشیدند، گریست و به شوق دیدار پروردگار جلو آمد و پرچم را بر گرفت و از برادرش امام حسین علیه السلام اجازه میدان خواست. امام علیه السلام (که از فراق برادر سخت ناراحت بود) به سختى گریست به گونه اى که محاسن شریفش از اشک دیدگانش تر شد، و فرمود: «یا أَخی کُنْتَ الْعَلامَهَ مِنْ عَسْکَری وَ مُجْمِعَ عَدَدِنا، فَإِذا أَنْتَ غَدَوْتَ یَؤُلُ جَمْعُنا إِلَى الشِّتاتِ، وَ عِمارَتُنا تَنْبَعِثُ إِلَى الْخَرابِ ؛ برادر جان! تو نشانه (شکوه و عظمت و) برپایى سپاه من و محور پیوستگى نفرات ما هستى. اگر تو بروى (و شهید شوى)، جمعیّت ما پراکنده، و ویران مى گردد». عبّاس علیه السلام عرض کرد: «فِداکَ رُوحُ أَخیکَ یا سَیِّدی! قَدْ ضاقَ صَدْری مِنْ حَیاهِ الدُّنْیا، وَ أُریدُ أَخْذَ الثَّارِ مِنْ هؤُلاءِ الْمُنافِقِینَ ؛ جان برادرت فدایت، اى سرورم! سینه ام از زندگانى دنیا به تنگ آمده است، مى خواهم از این منافقان انتقام (آن خون هاى پاک را) بگیرم!». امام علیه السلام فرمود:«إِذا غَدَوْتَ إِلَى الْجِهادِ فَاطْلُبْ لِهؤُلاءِ الْأَطْفالِ قَلیلًا مِنَ الْماءِ؛ اینک که آهنگ میدان دارى براى این کودکان، آبى تهیّه کن». عبّاس علیه السلام رهسپار میدان شد و آنان را موعظه کرد و از عذاب خدا ترساند، ولى اثرى نبخشید. به نزد برادرش بازگشت و ماجرا را گزارش داد، که ناگهان صداى العطش کودکان به گوشش رسید، بى درنگ بر اسب شد و نیزه و مشک را برداشت و به سوى فرات روانه شد. چهار هزار تن از مأموران فرات، آن حضرت را محاصره کردند و هدف نیزه ها قرار دادند ولى آن حضرت دلاورانه لشکر دشمن را شکافت و هشتاد نفر از آنان را به خاک هلاکت افکند، و وارد فرات شد. «فَلَمَّا أَرادَ أَنْ یَشْرَبَ غُرْفَهً مِنَ الْماءِ ذَکَرَ عَطَشَ الْحُسَیْنِ وَأَهْلِ بَیْتِهِ فَرَضَّ الْماءَ وَمَلَأَ الْقِرْبَهَهنگامى که خواست مقدارى آب بیاشامد تشنگى امام حسین علیه السلام و اهل بیتش را به خاطر آورد، آب را روى آب ریخت، مشکش را پر کرد؛ آنگاه مشک را بر دوش راست خود نهاد و به سوى خیمه رهسپار شد وچنین گفت: «اى نفس (عباس)! زندگى پس از حسین علیه السلام خوارى و ذلت است، مبادا پس از او زنده بمانى. این حسین است که شربت مرگ مى نوشد و تو مى خواهى آب سرد و گوارا بنوشى؟! هیهات! چنین کردارى، از آیین من نیست و نه کردار شخص راست باور». حصول عزت؛ در پرتو پیوند دین گرایی و شهادت طلبی از جمله مولفه های عزتمندی حضرت ابوالفضل(علیه السلام)، میتوان به حمایت کامل از اسلام نبوی(صل الله علیه و آله و سلم) به بهای شهادت در مسیر قرب الهی اشاره نمود، لذا پس از شهادت عده اى از بنى هاشم، حضرت ابوالفضل علیه السلام برادران خویش- عبداللَّه، عثمان و جعفر- را احضار کرد و فرمود: بروید جان خود را فداى برادر و امام خویش نمایید تا شما را در پیشگاه خدا به حساب آورم و انتقام شما را از دشمنان بگیرم. هم چنین آن سردار شجاع کربلا هنگامى که مرگ فرا رسید گفت؛ مرا از آن باکى نیست، تا آن هنگام که شمشیرها مرا درخاک افکنند. من جانم را سپر فرزند زاده پیامبر پاکیزه خوى قرار داده ام، من همان عباسم که سمت سقائى دارم، و از سختىِ نبرد، واهمه اى ندارم». از این رو وقتی که دشمن دست های حضرت عباس(ع) را قطع نمود آن حضرت این رجز را خواند؛ وَاللَّهِ إنْ قَطَعْتُمُ یَمینی إِنِّی أُحامِی أَبَداً عَنْ دینِی وَ عَنْ إِمامٍ صادِقِ الْیَقینِ نَجْلِ الْنَّبِیِّ الطَّاهِرِ الْأَمینِ «به خدا سوگند! اگر چه دست راستم را قطع نمودید، ولى من پیوسته از دینم حمایت مى کنم و از امامى صادق الایمان که فرزند پیامبر پاک و امین است، حمایت مى کنم». بنابراین باید گفت در هر گام درسى است، درسى از فضیلت و ایثار، درسى از شجاعت و شهامت و از خودگذشتگى. به راستی چه کسى در آن صحنه بى نظیر فداکارى حاضر بود که رسیدن عبّاس را به منبع آب و ننوشیدن و تشنه شهید شدن را گزارش دهد؟! امام حسین علیه السلام یا فرزندانش از دور تماشا مى کردند؟! یا امام ان بعد به الهام الهى خبر دادند؟ یا فرشتگانى که ناظر این منظره ایثار بى نظیر بودند پیام آوردند؟ و یا به صورتى دیگر؟!هر که بود و هر چه بود، در پیشانى تاریخ ثبت شد و براى همیشه براى رهروان راه حق به یادگار ماند. سخن آخر: باید مواظب باشیم دین فروش نشویم، نه ارزان نه گران، در این وادى ما باید به کسى اقتداء کنیم که فروشنده نباشد، به حسین بن على (علیه السلام) اقتداء کنیم که جان و یاران خود را مى دهد،ولى دین نمى دهد، حاضر به اسارت زن و بچه خود مى شود ولى عقیده خود را از دست نمى دهد، به برادرش ابوالفضل (علیه السلام) اقتداء کنیم که وقتى شمر ذى الجوشن براى او امان نامه مى آورد تا دین خود را به دنیا بفروشد دست ردّ به سینه آنها مى زند و از عقیده و آئین خود محافظت مى کند. لذا تبلور شاخصه های کلیدی در پشتیبانی و حمایت کامل از دین، ولایت پذیری و وفاداری شدید نسبت به امام حسین(علیه السلام) در واقعۀ عاشورا باعث می گردد تا پس از شهادت حضرت عباس(علیه السلام)، امام حسین علیه السلام جملۀ مشهور «الْانَ إِنْکَسَرَ ظَهْری وَقَلَّتْ حِیلَتی ؛ اینک کمرم شکست و راه چاره بر من محدود شد». را بیان فرمایند؛ هم چنین امام زین العابدین علیه السلام نیز در حال دفن عمویش پس از گریهای سوزناک با جملۀ «عَلَى الدُّنْیا بَعْدَکَ الْعَفا یا قَمَرَ بَنی هاشِمٍ وَعَلَیْکَ مِنّی السَّلامُ مِنْ شَهیدٍ مُحْتَسَبٍ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ ؛ اى قمر بنى هاشم! بعد از تو خاک بر سر دنیا، بر تو درود مى فرستم و رحمت و برکات خداوند را براى تو طلب مى کنم». ارزش ایثار و فداکاری حضرت عباس(علیه السلام) و اوج شکوه عزت و معرفت آن حضرت را برای همگان تبیین و تثبیت نمودند. www.fa.shafaqna.com
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شفقنا]
[مشاهده در: www.fa.shafaqna.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]
-
گوناگون
پربازدیدترینها