تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804353878
نوای حزن مردمان بوشهر در سوگ عاشورا+ تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:خلیج فارس: خلیج فارس: موسیقی سوگواری از نظر تنوع و کثرت ملودی، بخش اعظم موسیقی بوشهر را شامل می شود. این نوع موسیقی از نظر تعلق ملودی و مضمون، با آیین های شیعی پیوند یافته است. در اجرای موسیقی آیینی- مذهبی، به جز مواردی خاص، کمتر ذهنیت موسیقیایی وجود دارد.خلیج فارس: نخستین مدارک مکتوب درباره سینه زنی و عزاداری در استان بوشهر به دوره زندیه بر می گردد، با این حال، بیشتر کارشناسان محلی معتقدند شکل کنونی سینه زنی و نوحه سنتی بوشهر به دوره قاجاریه باز می گردد. در پهلوی اول بوشهری ها هم مانند دیگر مناطق ایران برای برگزاری علنی مراسم نوحه خوانی و سینه زنی با مشکل مواجه بودند و به همین علت در این دوران نوحه خوانی تحولی نیافت. به گزارش «خلیچ فارس»؛ موسیقی سوگواری از نظر تنوع و کثرت ملودی، بخش اعظم موسیقی بوشهر را شامل می شود. این نوع موسیقی از نظر تعلق ملودی و مضمون، با آیین های شیعی پیوند یافته است. در اجرای موسیقی آیینی- مذهبی، به جز مواردی خاص، کمتر ذهنیت موسیقیایی وجود دارد. ضمن اینکه اجرای موسیقی سوگواری وسیله ای برای تحکیم مبانی اجتماعی و تشخص و اعتبار مساجد و تکایا است. به انگیزه تاسوعا و عاشورای حسینی، برشی از کتاب "اهل ماتم" تالیف محسن شریفیان در خصوص روند نوحه خوانی بوشهر را مرور می کنیم. دورة پیدایش و شکل گیری دورة شکل گیری سینه زنی ـ شیعی، از زمان روی کار آمدن حکومت گران صفوی بوده است. اما از پیدایش و تکامل آن اطلاع دقیق و مستندی در دست نیست. بعضی از صاحب نظران در خصوص سینه زنی و شکل آن ـ در این دوره ـ روایت می کنند؛ در ابتدای تشکیل این نوع سینه زنی، عزاداران یک دایره بزرگ را تشکیل می داده ، به صورت ایستاده با خم و راست شدن بر سر جای خود به سینه زنی می پرداخته اند. اشخاصی نیز به شکل نه چندان جدی نواهای مذهبی را برای آنها سر می دادند. بعد از آن کم کم با نظمی خاص این دایره به چرخیدن در آمده و با زیاد شدن جمعیت و استقبال از این نوع سینه زنی، دایره های دیگری هم تشکیل داده شده است. در پاره ای از روستاهای استان بوشهر، برای مراسم سینه زنی، فقط یک بُر تشکیل می شود. از این رو کسانی از آگاهان بوشهری ـ مانند آقای علی دشتی ـ اینگونه سینه زنی را، شکل ابتدایی، و مبنای سینه زنی کنونی می دانند. آنها بر این نظرند؛ شکل سینه زنی در این روستاها، اصیل تر از مناطق شهری ست. اولین مدارک مکتوب پیرامون سینه زنی و عزاداری در استان بوشهر به دورة زندیه بر می گردد که “کارستن نیبور” جهانگرد آلمانی به آن اشاره می کند، ولی از چگونگی آن اطلاعی به دست نمی دهد. تنها به این نتیجه می توان رسید که سینه زنی در آن زمان در قالب دسته گردانیهای معمول در مراسم سوگواری بوده است. بعدها شکل متمرکز و مستقلی به خود گرفته است. آنچه روشن می باشد، این است که در این دوره نوحه خوانی حساسیت و نظم دوره های بعدی را نداشته است. اشعار و آهنگهای نوحه خوانی در این دوره نسبت به دوره های پس از خود بسیار اندک بوده است. نقش اصلی را در این مراسم، سینه زنها انجام می داده اند، یعنی مردم صرفاً برای سینه زدن در یک جا گرد می آمدند نه برای نوحه خوان. دوره پویایی و گسترش با روی کار آمدن حکومت قاجار و حضور نوحه خوانان برجستة بوشهری، مانند استاد ناخدا عباس دریانورد(1255 ـ 1332)، تاریخ و سرگذشت نوحه خوانی، رو به روشنی می گراید. بیشتر آگاهان و کارشناسان محلی، شکل گیری فرم فعلی سینه زنی سنتی بوشهر را از این زمان می دانند. آنان ناخدا عباس دریانورد را پایه گزار شیوة نوحه خوانی به سیاق کنونی می دانند. اغلب اطلاعات بدست آمده از این دوره در قالب گزارشهای معدود و پراکنده ای است که در مطبوعات عصر قاجار به چاپ رسیده اند. نیز می توان به نوحه های دعاگونة بازمانده از این دوره نیز اشاره نمود. در این دوره می توان به کثرت نوحه ها و آهنگهای دل چسب سینه زنی اشاره نمود. همچنین سادگی و روانی نوحه های ساخته شده، و اوج ایجاد ارتباط با سینه زنان و تماشاچیان، را بر آن افزود. شعرهای نوحه سرایی در این دوره از نظر ادبی و فصاحت و بلاغت تا اندازه ای سُست و در پاره ای جاها مضامین آن از دیدگاه تاریخی تحریف شده است. اما این موضوع به دلیل زیبایی آهنگهای انتخاب شده بر روی اشعار، محسوس نبوده است. در این دوره به تأثیر از نوحه خوانان پیشین، تُن صدای نوحه خوانها در هنگام خواندن همچنان بالا بوده است. از عمده ترین دلایل این نوع خواندن، رسا بودن و کاربرد صداهای زیر، در پوشش دادن انبوه جمعیت سینه زنان و شنوندگان بوده و تا پیش از بوجود آمدن و استفاده از بلند گوه های صوتی همچنان ادامه داشته است. یکی دیگر از ویژگی های این دوره، بداهه خوانی بوده است. چه، اغلب نوحه خوانان این دوره خود از شاعران و نواسازان این گونه موسیقی محسوب می شده اند. در این دوره، نوحه خوانان با ایراد سخنرانی های کوتاه در بین هر نوحه، در آماده کردن مستمعین برای شنیدن نوحه های خود بسیار مؤثر واقع می شده اند. از این رو در برقراری ارتباط با سینه زنان بسیار موفق بوده اند. این موضوع استفادة نوحه خوانان از تکنیکهای روضه خوانی را مشخص می سازد. پس از پایان گرفتن حکومت قاجار و روی کار آمدن حکومت رضا شاه و تلاش ایشان در جلوگیری از برگزاری مراسم سوگواری در ایران، بندر بوشهر همچون دیگر مناطق ایران در برگزاری علنی مراسم سینه زنی دچار مشکل شد. در نتیجه نسبت به دوره های قبل تحول و یا تغییر قابل توجه ای در این دوره صورت نگرفت. پس از آن با روی کار آمدن محمدرضا شاه پهلوی، مردم بوشهر با فرا رسیدن اولین ماه محرم ـ پس از شهریور 1320 ه.ش ـ همانند دیگر مناطق ایران با تمایل شدید؛ مراسم سینه زنی را از سر گرفتند. در این بُرهه مراسم مذهبی پس از یک دوره سکوت با استقبال زیاد و شور حال خاصی برگزار می شد. به غیر از ناخدا عباس دریانورد نوحه خوانان دیگری چون سید علی مهیمنیان (1288 ـ 1356) و محمد شریفیان(1303 ـ 1350) نیز در اعتلای نوحه خوانی بوشهر کوشش فراوانی نمودند. موسیقی محلی بوشهر بویژه موسیقی آیینی ـ مذهبی، در پی حوادث و رویدادهای تاریخی و سیاسی ـ اجتماعی کشور، از براندازی حکومتهای مختلف و فوت یا قتل رجال سیاسی و مذهبی، تا دوره ها و حوادثی چون براندازی کابینة دکتر مصدق و دست آخر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران همواره از خود انعطافی هماهنگ با شرایط زمان بروز داده است. بیشترین انعطافهای مشهود در مقابل حوادث مذکور پیرامون سینه زنی مردان، تنها شامل برگزاری موردی و مناسبتی این مراسم ـ جدا از روال همیشگی ـ و نیز عوض شدن ابیات دعاگونه ای است که با براندازی هر حکومتی به نفع دیگری در بیت پایانی نوحة “واحد”، خوانده می شده است. در این زمان با راه اندازی رادیو در ایران و شروع کار فرستنده برنامه های رادیویی در سال 1319 شمسی، و بعدها با پخش برنامه های جذاب موسیقی در رادیو، بویژه برنامة “گلهای جاویدان” در سال 1335 ه.ش و به دنبال آن برنامه های “گلهای رنگارنگ”، “برگ سبز”، “شاخة گل” و “گلهای صحرایی“(بر مبنای ترانه های محلی) موسیقی و نوحه خوانی بوشهر نیز از این پدیدة جدید در امان نماند. البته پیش از این نوحه خوانی بوشهر، از تأثیر آهنگهای مناطق و کشورهای همجوار هم بی تأثیر نبوده است. از این میان به چندین نوحة ناخدا عباس دریانورد که بر اساس ملودیهای هندی و عربی عرضه شده است می توان اشاره کرد. دوره درخشش و اوج گیری بعد از دورة ذکر شده با اوج گرفتن خوش صداترین مرد موسیقی مذهبی بوشهر یعنی جهانبخش کردی زاده معروف به بخشو (1315 ـ 1356) عصر دیگری در نوحه سرایی بوجود آمد. در این دوره بواسطة صدای بم و جادویی “بخشو”، آهنگهای نوحه دل چسب تر به گوش عزاداران رسید و باعث جلب تماشاچیان از سایر نقاط ایران به سینه زنی شد. یکی از مهم ترین رویدادهای این دوره تصویربرداری مستند مراسم سینه زنی سنتی بوشهر با عنوان «اربعین» و اکران آن در پرده های سینمای ایران و بعدها پخش قسمتهای مختلف مراسم سینه زنی بوشهر از تلویزیون ایران بود که در معرفی گستردة این مراسم نقش زیادی را ایفا نمود. در این دوره سرعت ریتم در نوحه خوانی کندتر از دوره های قبل به گوش رسید. همین گونه برقراری ارتباط بین سینه زن به تدریج نسبت به زمان قبل کاسته شد. آهنگها نیز با وجود نوحه سرایانی نظیر “اصلاح پذیر” تغییر قابل توجهی نکرد. با بکار گرفته شدنِ بلندگوهای صوتی در بوشهر و استفاده از این پدیده در نیمة دوم دهة چهل، باعث شد که زیرخوانی از موسیقی مذهبی جای خود را به صداهای معمولی بدهد. انقلاب اسلامی (نوحه خوانی و جنگ تحمیلی ـ 1358 تا 1368) این دوره، نوحه خوانی و سینه زنی بعد از انقلاب تا پایان جنگ تحمیلی را شامل می شود. نواسازان، نوحه ها و آهنگها خود را با جنگ تحمیلی و شهدای آن منطبق نمودند که بسیار نیز مورد استقبال قرار گرفت. با شروع جنگ تحمیلی دگرگونی زیادی در ساختار شعر و ملودی نوحه ها و انطباق مراسم سینه زنی با حوادث جنگ تحمیلی بوجود آمد. در این زمینه آثار مختلف از سوی نوحه سرایان و نواسازان بوشهری بوجود آمد که در دوران جنگ تحمیلی بسیار کارساز واقع گردیدند. آهنگهای واحد در این دوره متنوع تر و شعر آن از حالت بحر طویل بیرون آمد. نسبت به گذشته از نظر قواعد شعری موفق تر بود. اما باید گفت که در مقایسه با نوحه های قبل نتوانست ارتباط لازم را برقرار سازد. توجه بیش از حد نوحه خوانان به «واحد» باعث شده است که تعداد نوحه های واحد نسبت به دیگر نوحه ها از تنوع بیشتری برخوردار شوند. جدا از این، علت بی تمایلی نوحه سازان به ساخت نوحه های «زیر واحد» را باید در نداشتن موقعیت لازم، برای تمرین گروهی سینه زنان در همخوانی نوحه های جدید دانست. با این حال ساخت نوحه های جدید «واحد» در این دوره تا حدی بالا گرفته است. علاقه مندان به نوحه خوانی در هر دهة عزاداری انتظار شنیدن نوحه های جدیدتری هستند. در این دوره نوحه های پیش خوانی با سرعت کندتری نسبت به دوره های قبل خوانده می شوند. در نتیجه نوحه خوان اصلی هم به همین شیوه عمل می کند. از همین رو نوحه های مهیّج قدیمی با ریتمی کندتر از قبل خوانده می شوند. گاهی این موضوع به جذابیت آنها لطمه می زند. برای مثال در دوره های پیشین، نوحه خوانان نوحة «لبالب» را ـ با توجه به سرعت آن ـ به عنوان نوحة “زیر واحد” می خوانده اند. ولی اکنون این نوحه به عنوان یکی از اولین یا دومین نوحه های “نوحه خوان اصلی” به شمار می رود. و نوحه خوان به حدی آرام آن را می خواند که با اصل آن کاملاً متفاوت نشان می دهد. در این دوره حس بداهه خوانی از نوحه خوانی گرفته شده است. زیرا قریب به اتفاق نوحه خوانان تنها مجری نوحه های از پیش ساخته هستند و خود کمتر در این زمینه فعالیت می کنند. شنونده ها و سینه زنها نسبت به سایر دوره ها، پیرامون نوحه خوانی بسیار حساس و نقطه گیر شده اند. انتقادهای سازنده پیرامون نوحه خوانی از موارد مثبت این دوره است.
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خلیج فارس]
[مشاهده در: www.pgnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]
-
گوناگون
پربازدیدترینها