واضح آرشیو وب فارسی:زوم تک: اسکان دادن انسان در کره مریخ دست مایه گمانه زنی ها و مطالعات جدی بوده است زیرا شرایط سطحی این سیاره و وجود آب در آن باعث شده تا بتوان آن را قابل زیست ترین مکان خارج از کره زمین در منظومه خورشیدی دانست. کره ماه ،به عنوان نخستین مکان برای شهرک سازی برون زمینی انسان ها پیشنهاد شده اما ماه دارای جو نیست در حالی که مریخ با جو رقیقی که دارد امکان بیشتری برای میزبانی از انسان و دیگر گونه های زیست آلی را فراهم می کند. کره مریخ از نظر ترکیب بدنه، اندازه و گرانش سطح مشابهت های زیادی با زمین دارد که برای سکونت گزیدن انسان ها گزینه مناسبی به نظر می رسد. موارد زیر را می توان از دلایل مطرحه از سوی دانشمندان نام برد: — روز مریخی بسیار با روز زمینی نزدیک است. یک روز که بر مبنای خورشید محاسبه شده باشد در کره مریخ ۲۴ ساعت و ۳۹ دقیقه و ۳۵٫۳۲۴۴ ثانیه است. — پهناوری رویه کره مریخ فقط ۲۸٫۴ درصد از مساحت رویه کره زمین کمتر است و مقدار خشکی ها زمین فقط کمی بیش از سطح مریخ است. شعاع مریخ نصف زمین و جرم آن یک دهم زمین است. — انحراف محوری مریخ ۲۵٫۱۹ درجه و انحراف محوری زمین ۲۳٫۴۴ درجه است. در نتیجه بهرام هم مانند زمین فصل دارد، البته فصل های مریخ دوبرابر فصول زمین به درازا می کشند زیرا هر سال مریخ ۱٫۸۸ برابر سال زمین است. قطب شمال مریخ هم اینک به سوی صورت فلکی ماکیان (دجاجه) اشاره می کند و نه به خرس کوچک. — مریخ جو دارد. با وجود رقیق بودن (۰٫۷ جو زمین) این جو در برابر پرتوافکندن های خورشیدی و کیهانی مقداری حفاظت فراهم می کند. از وجود این جو هم چنین می توان برای ترمز هوایی[۲] فضاپیماهای واردشونده به مریخ استفاده کرد که این کار پیش از این بارها انجام شده است. — مشاهدات اخیر فضاگردهای ناسا وجود آب در کره بهرام را تائید کرده است. از قرار معلوم، مریخ مقادیر قابل توجهی از تمامی عناصر لازم برای نگهداری از زیست، از نوع زمینی اش، را داراست. و اما پژوهش جدید موسسه فناوری ماساچوست (MIT) نشان داده که یک مسیر انحرافی به سمت ماه می تواند سفرهای مکرر به سیاره مریخ را امکان پذیر سازد. ایده پمپ بنزین فضایی اولین بار توسط محققین MIT ارائه شد که بطور چشمگیری هزینه ماموریت های آینده به ماه را کاهش می دهد. اکنون پژوهش جدید آن ها بر این است است که ماه می تواند توقفگاه ارزشمندی برای سوخت گیری مجدد ماموریت های سرنشین دار به مریخ باشد و حجم بار پرتابی از زمین را تا ۶۸ درصد کاهش دهد. هر گرم حجم ارسالی از زمین به فضا بسیار هزینه بر است از این رو هرگونه کاهش وزن می تواند به معنی ذخیره مالی هنگفتی باشد. اگر ماموریتی بتواند برای سفر طولانی اش به مریخ مجددا در ماه سوختگیری کند، نیازی به بارگیری سوخت از زمین نبوده و ماموریت می تواند با کسری از سوخت مورد نیاز پرتاب شود. اگرچه هنوز ماه هنوز هیچ گونه جایگاه سوختگیری ندارد، از این رو این تحقیق، فرضیاتی را در مورد فناوری هایی که ممکن است تا زمان آماده شدن یک ماموریت سرنشین دار به مریخ در ماه تاسیس شود، طرح کرده است. برای مثال محققان در این پژوهش بر این گمانند که خاک و آب شناسایی شده در ماه می تواند با زیرساختی که در آینده در سطح این قمر ساخته خواهد شد، جمع آوری و به سوخت تبدیل شود و سپس این سوختها در مخازنی به ایستگاههای حاضر در نقاط لاگرانژ که ماموریت های سرنشین دار به مریخ از آنجا گذر می کنند، ارسال شوند. چنین رویکردی می تواند جایگزین روش «انتقال همه چیز» شود که در ماموریت های آپولو به ماه انجام می شد و در آن، هر بار همه چیز به همراه سرنشینان حمل می شد. همچنین این روش می تواند جایگزین رویکرد «عرضه مجدد» شود که توسط ایستگاه فضایی بین المللی بکار برده شده و منابع طی برنامه ای منظم به آنجا منتقل می شود. برای آگاهی از آخرین اخبار و تازه های دنیای تکنولوژی و پیوستن به کانال زوم تک در تلگرام، اینجا کلیک کنید. منبع : مهر
جمعه ، ۱آبان۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زوم تک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]