محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830709179
گفت وگو با برادر بانوی ورزشکاری که اعضای بدنش به بیماران اهدا شد/ اهدای عضو وصیت خواهرم بود
واضح آرشیو وب فارسی:صدای ایران: اعضای بدن بانوی ورزشکار مشهدی، که ناگهان پس از سردردی شدید به کما رفت و جان خود را از دست داد، چند روز پیش به بیماران نیازمند اهدا شد. ریحانه بهشتی، از ورزشکاران و مربیان دوومیدانی استان خراسان رضوی بود که در مسابقات کشوری نیز عناوین مختلفی را به نام خود ثبت کرده بود. او بامداد روز دوشنبه گذشته ٢٠ مهر به خاطر سردرد شدید به بیمارستان منتقل و درنهایت معلوم شد سردرد او ناشی از سکته مغزی است. به این ترتیب، او در بیمارستان فارابی مشهد مورد عمل جراحی قرار گرفت، اما پس از عمل هرگز به هوش نیامد. محمد جعفر بهشتی، برادر ٤٠ساله ریحانه، در گفت وگو با شرق درباره مرگ خواهرش و اهدای اعضای بدن او توضیح داده است. ماجرا چطور اتفاق افتاد؟ آن شب ریحانه خانه مادرم بود. حدود نیمه شب به طور ناگهانی سردرد، سرگیجه و تهوع شدیدی را احساس کرد. در زمان این اتفاق علاوه بر مادرم، دو خواهرم هم در خانه حضور داشتند، اما به خاطر موقعیت زمانی، انتقال ریحانه به بیمارستان بدون همراهی فردی دیگر بسیار دشوار و حتی غیرممکن بود، به همین دلیل با اورژانس تماس گرفتند و تقاضای کمک کردند، اما اورژانس کم لطفی کرده و گفته بود به خاطر سردرد تیم امداد نمی فرستند. در نهایت دو خواهر و مادرم موضوع را به یکی از بستگان اطلاع دادند و تا رسیدن او نیم ساعتی طول کشید. خواهرم دقایقی بعد از آنکه به بیمارستان رسید، بیهوش شد. به تشخیص پزشک از او سیتی اسکن انجام و مشخص شد عروق داخل سر او پاره شده و بر اثر خون ریزی در مغزش، خون لخته ایجاد شده است. به همین دلیل به تشخیص کادر پزشکی بیمارستان به اتاق عمل برده شد و با شکافتن جمجمه، لخته خون را خارج کردند. بعد از عمل جراحی، او را به اتاق ریکاوری بردند که پس از زمانی طولانی به هوش نیامد و در همان مدت نیز سکته بعدی اتفاق افتاد و دوباره خون لخته در مغزش ایجاد شد، اما پزشکان گفتند تا زمانی که سطح هوشیاری ریحانه بالا نیاید امکان عمل مجدد وجود ندارد، چون ریسک چنین کاری حدود ٩٨ درصد است. بنابراین اجازه عمل دوم داده نشد و خواهرم همچنان در کما بود که در نهایت مرگ مغزی شد و پزشکان نیز این اتفاق را تأیید کردند. بعد از آن بود که ما تصمیم به اهدای اعضای او گرفتیم. چه شد که تصمیم به اهدای اعضای خواهرتان گرفتید؟ وصیت خودش بود. کارت اهدای عضو هم داشت. حتی اگر کارت اهدای عضو هم نداشت ما آماده این کار بودیم. آیا خواهرتان سابقه بیماری یا سابقه ضربه شدید به سر در سوابق پزشکی خود داشت، مثلا در ورزش ضربه شدیدی به سرشان خورده باشد؟ نه، سابقه خاصی نداشت. همه چیز عادی بود. حتی سابقه سردرد شدید یا طولانی را که گله کرده باشد، به یاد ندارم. در سوابق ورزشی هم ضربه ای به سرش نخورده بود. به گفته پزشکان، سکته ممکن است ناشی از فشار عصبی باشد. به هر حال کارشناسان پزشکی قانونی قرار است در آینده نظر خود را در مورد علت این اتفاق اعلام کنند. خواهرتان چندسال داشت و شما چند خواهر و برادر هستید؟ ریحانه ٢٧ساله بود و یک فرزند ١١ماهه داشت. ما شش خواهر و سه برادر بودیم که البته مدت ها قبل یکی از برادرانمان شهید شد. آیا در خانواده شما غیر از ریحانه فرد دیگری نیز کارت اهدای عضو دارد؟ خواهر دیگرم هم همان زمان که ریحانه کارت اهدای عضو گرفت برای این کار اعلام آمادگی کرد و خود من هم کارت اهدای عضو دارم. کلا در خانواده ما این مسئله، عادی است. حتی وقتی موضوع را با دامادمان مطرح کردم قبل از اینکه پزشکان به ما پیشنهاد بدهند، چون من و او پیگیر کارهای خواهرم بودیم وقتی فهمیدم امکان مرگ مغزی وجود دارد در خانواده پیش زمینه را فراهم کردیم. چون وقت زیادی نداشتیم به خاطر اینکه سلول های مغزی خیلی سریع از بین می روند و باید سریع تصمیم می گرفتیم و در نهایت در فاصله کمی پس از آنکه مرگ مغزی او از طرف کادر پزشکی اعلام شد، رضایت دادیم که دستگاه تنفسی از او جدا شود؛ چون در پی مرگ مغزی فرد فقط به کمک دستگاه نفس می کشد. حتی در اطرافمان مخالفت های زیادی بود که دستگاه ها را از او جدا نکنیم، اما او با پرکردن کارت کار خودش را کرده و بدنش را نذر کرده بود تا بعد از مرگ اهدا شود و ما هم به خواست او احترام گذاشتیم. من هم همین کار را کرده و بدن را نذر کرده ام و اگر این فرصت پس از مرگ برایم فراهم شود، خوشحال می شوم؛ چون مرگ باشرافتی است و در واقع نوعی ایثار است. توصیه شما به افرادی که ممکن است در شرایط شما قرار بگیرند، چیست؟ به هر حال تصمیم گیری در آن شرایط سخت است، اما من می گویم که دودل نباشند، با این کار به آرامش خواهند رسید. الان من با آرامش و خیلی راحت با شما صحبت می کنم و خود و خانواده ام از این بابت خوشحال هستیم. این روش از روش های دیگر بهتر و آرامش بخش تر است. در نهایت توصیه می کنم اگر شرایط مشابهی پیش آمد تعلل نکنند چون ممکن است فرصت از دست برود. به تیم پزشکی اعتماد کنند و تصمیم بگیرند. در چنین شرایطی ممکن است عزیزشان شفا نگیرد، اما با این کار ممکن است شفاعت شود و برای او منشأ خیر باشد. در شرایط فعلی چه سرنوشتی در انتظار فرزند ١١ماهه خواهرتان است؟ هنوز به طور مشخص درباره آن با خانواده و مادر، خواهر و دامادمان صحبت نشده است، اما درحال حاضر یکی از خواهرانم هم بچه خودش را شیر می دهد و فعلا از بچه آن مرحوم هم نگهداری می کند و به او هم شیر می دهد، اما دلمان می خواهد او را پیش خودمان نگه داریم، چون او تنها یادگار خواهرم است.
پنجشنبه ، ۳۰مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صدای ایران]
[مشاهده در: www.sedayiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 25]
-
گوناگون
پربازدیدترینها