واضح آرشیو وب فارسی:انتخاب: پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) : یک روزنامه نگار عرب با هشدار به وزیر خارجه عربستان نوشت: سوریه با یمن متفاوت است. اجازه به عربستان برای تشکیل یک ائتلاف عربی و ادامه دادن جنگ برای تحقق اهداف در سوریه، در نهایت امکان پذیر نیست. محمد سلامة، سردبیر روزنامه الدیار اردن در یادداشتی با عنوان "عربستان سعودی و بازی بین بزرگان" نوشت: عربستان سعودی دارای نقش منطقه یی برجسته و نفوذ سیاسی و دینی است و از روابط بین المللی گسترده برخوردار است. اما بازی با بزرگان یا تلاش برای پرداختن و پافشاری بر مواضع گذشته اش شاید آن نتیجه دلخواهی را که به دنبال آن است برایش فراهم نکرده یا آن که شرایط را برای آن وارونه کند. آنچه در این یادداشت قصد پرداختن به آن را دارم اظهاراتی است که عادل الجبیر، وزیر خارجه عربستان چندی پیش در خصوص لزوم کنار رفتن اسد از قدرت یا روبه رو شدن وی با گزینه نظامی به زبان آورده بود. عادل الجبیر برای ما نگفت که چگونه نظام سوریه با گزینه نظامی روبه رو خواهد شد. آیا عربستان به آن اعلام جنگ می دهد!؟ این اعلام جنگ به چه شکل خواهد بود!؟ آیا می تواند هم پیمانان خود را در واشنگتن و پاریس و لندن برای اقدام نظامی قانع کند؟ عربستان چطور می خواهد این کار را انجام دهد در حالی که نظام سوریه بیش از چهار سال است که با گزینه نظامی مواجه است و هم چنان پایدار مانده و اخیرا هم هم پیمانان روس به آن نزدیک شده و خطر جنگ را از آن دور کرده اند. جناب وزیر! سوریه با یمن متفاوت است. اجازه به عربستان برای تشکیل یک ائتلاف عربی و ادامه دادن جنگ برای تحقق اهداف در سوریه، در نهایت امکان پذیر نیست. بازی با بزرگان ساده نیست. جناب وزیر! آیا سعود الفیصل، وزیر پیشین عربستان به پایتخت های اروپایی و آمریکایی برای کسب اجازه جهت استفاده از سلاح های دوربرد برای هدف قراردادن اهداف زمینی و هوایی سفر نکرد؟ اما نظر نهایی با آمریکاست. آیا امیر بندر دوبار برای اقناع روس ها جهت صرف نظر کردن از نظام سوریه به مسکو سفر نکرد؟ و آیا علیرغم اقدام برای قراردادهای میلیاردی سلاح با روسیه، بدون نتیجه از آن جا بازنگشت؟ آیا شخص شما به مسکو نرفتید و همان سخنان را به لاوروف نگفتید؟ اما چه نتیجه ای دربرداشت؟ نتیجه آن شد که روس ها خود و با تمام تجهیزات شان به سوریه آمدند و پیامی به جهانیان دادند که در نهایت اجازه به سقوط نظام در سوریه داده نخواهد شد. ولادیمیر پوتین هم خود به رییس جمهور آمریکا گفت این یک مسأله سوری است و از وی خواست به همراه نظام سوریه وارد عرصه مبارزه با تروریسم شود. جناب وزیر! واقع گرایی سیاسی به این معنا نیست که به مواضع گذشته تان چنگ بزنید و تلاش کنید همان مواضع را در مسکو و نیویورک و ریاض تکرار کنید. واقع گرایی نیازمند آن است که کشور شما درباره تمام مواضعش نسبت به بحران سوریه تجدیدنظر کند. آیا 300 هزار کشته و چندین برابر مجروح و بیش از 5 میلیون پناهجو در کنار ویرانی های وصف ناپذیر کافی نیست؟ جناب وزیر! واشنگتن دیگر به دنبال کنار رفتن نظام در سوریه نیست بلکه درپی مبارزه با تروریسم است. اروپایی ها هم بعضاً به دنبال ائتلاف با آن هستند و موضع روسیه را هم که خود بهتر می دانید. در خواسته خود به کناره گیری یا گزینه زور و نظامی بر سر چه شرط بندی می کنید؟ آیا احساس نمی کنید کشورتان به تنهایی و بدون دیگر پایتخت های جهان بر همان مواضع خودسرانه اصرار می ورزد؟ قاهره در حال بهتر کردن روابط خود با دمشق است و دیگر پایتخت های عربی خلیج فارس هم کنسولگری های خود را در دمشق باز می کنند و روابط خود را با نظام سوریه از سر می گیرند. بازی بین بزرگان به ویژه روس ها و آمریکایی ها، شاید به نتایج نظامی بیانجامد که اساسا به نفع منطقه نیست. ترکیه اردوغان، آخرین هم پیمان شما، با پایداری نظام سوریه دگرگون شده است و درحال هم گرایی با غرب برای پذیرش بقای بشار اسد در قدرت است. جایگاه و موضع شما نسبت به آن ها که در اطراف شما هستند و سخنان شما را در خصوص سوریه می شنوند کجا است؟ ما این جا در رسانه های جهانی و عربی دیگر دعوت به کنار رفتن بشار یا رویارویی نظامی را نمی شنویم مگر از شما! لطفا برای ما دیدگاه تان را شرح دهید! جناب وزیر! در آخر این که نمی خواهم مسجد الاقصی و فلسطین و گزینه های اسراییل برای کوچ داوطلبانه یا گزینه نظامی برای پایان دادن به اشغال را برای شما یادآوری کنم!
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: انتخاب]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]