محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830984333
بررسی اجمالی ارتباط معلولیت و تلفات جانی بلایای طبیعی در جهان
واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه شهروند: مجتی پارسا- شهروند| زلزله ویرانگر 7.8 ریشتری نپال و پس لرزه های آن، باعث کشته شدن 8 هزار نفر و آسیب دیدن 22 هزار نفر شد. تا یک ماه بعد از آن حادثه، بسیاری از افراد از کمبود غذا یا سرپناه رنج می بردند. در این میان اما، افراد دارای معلولیت، بیش از دیگران احتیاج به کمک داشتند؛ چراکه آنها بیش از سایرین، آسیب پذیر بودند. از طرف دیگر، عده ای هم در زلزله آسیب می بینند و ناتوانی های فیزیکی برایشان به وجود می آید. به بیان دیگر، بلایای طبیعی از جهتی افراد معلول را بیش از دیگران از بین می برد و از طرفی، افراد سالم را معلول می سازد. تحقیقات نشان می دهد که به طور میانگین، سه آسیب در بلایای طبیعی وجود دارد که بیش از سایر آسیب ها، منجر به مرگ یا معلولیت می شود: ریزش آوار، غرق شدن و عفونت ها و امراض بعد از فجایع طبیعی. در تحقیقاتی که بعد از زلزله هائیتی صورت گرفت، ثابت شد که زمین لرزه، (بعد از امراض مسری و غیرمسری)، دومین حادثه ای است که منجر به معلولیت و ناتوانی های فیزیکی در افراد می شود. میروسلاوا تاتارین، یک محقق در مرکز بین المللی معلولیت، در دانشکده بهداشت و پزشکی لندن، می گوید: بسیاری از خطراتی که افراد در بلایا با آن مواجه می شوند، به دلیل فقر و به حاشیه رانده شدن اجتماعی است. به بیان دیگر، اینکه افراد در کجا زندگی می کنند، در چه طبقه اجتماعی قرار دارند و توانایی آنها برای فرارکردن در زمان مواجهه با خطر، دلایل مهمی برای نجات یافتن یا جان سپردن افراد هستند. او معتقد است که دو عامل بسیار مهم در این میان وجود دارد که بسیار به یکدیگر شبیه اند؛ یکی معلولیت و دیگری فقر. اختلالات فیزیکی و جسمی که به معنای متکی بودن به دیگران برای خارج شدن از منطقه خطر است و مورد دیگر، عدم دسترسی به اطلاعات در مورد ایمنی و مقابله با بحران است. در بسیاری از جوامع، تبعات و لوازم این دو عامل، مشترک است. به طور مثال، افراد فقیر و معلولان، افراد رانده شده به حاشیه اجتماع هستند و همینطور، این دو گروه، کمتر از دیگران می توانند به اطلاعات اساسی دست یابند. به عنوان مثال، در تحقیقاتی که بعد از زلزله بزرگ ژاپن صورت گرفت، مشکلات افراد ناشنوا یا کم شنوا باعث مرگ ومیر بیشتر آنها شده بود. آنها نمی توانستند اطلاعات را از رادیو و تلویزیون دریافت کنند و فعالیت های نجات را انجام دهند. آنها نتوانستند آژیر هشدار سونامی را بشنوند و بنابراین، نتوانستند از خانه هایشان خارج شوند و فرار کنند. آنها نتوانستند تقاضای کمک کنند؛ آنها همچنین نمی توانستند با زبان اشاره، از خدمات رفاهی بعد از تسونامی بهره مند شوند. تحقیقات نشان می دهد که افراد دارای معلولیت، همواره در میان آسیب پذیرترین اقشار جامعه قرار دارند. به این معنا که اختلالات و ناتوانی های آنها روی توانایی حرکت و ارتباط با دیگران، تأثیر می گذارد و بنابراین، آنها را با خطر بیشتری از مرگ و آسیب دیدگی مواجه می سازد. موضوع دیگری که روی معلولان تأثیر می گذارد، این است که بسیاری از آموزش ها و اطلاعات برای رفتارهای صحیح در بحران، در مدارس به بچه ها آموزش داده می شود. اما یونسکو (سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی) تخمین زده که 98 درصد از کودکان دارای معلولیت و ناتوانی در کشورهای درحال توسعه به مدرسه نمی روند و به این ترتیب، آموزش های بحران در مدارس را از دست می دهند. در اندونزی، یک سازمان رفاه اجتماعی آلمانی، برنامه های آموزشی مقابله با بحران را در خارج از مدارس برای کودکان دارای معلولیت برگزار می کند و اطلاعات ضروری و اساسی را به آنها انتقال و آموزش می دهد. اگرچه داده های اطلاعاتی مربوط به مرگ ومیر افراد معلول در حوادث و فجایع به طور سیستماتیک ثبت نشده است، اما میزان و مرگ ومیر و تلفات افراد دارای معلولیت در زلزله مارچ 2011 ژاپن، ثبت شد که نشان می داد این میزان، دوبرابر میزان مرگ ومیر افراد بدون معلولیت و ناتوانی است. این درحالی است که سازمان بهداشت جهانی، میزان افراد دارای معلولیت را در جهان 15 درصد تخمین زده است. همچنین در مقاله ای در روزنامه گاردین اعلام می شود که بلایا و بحران ها برای افراد معلول مرگبارتر است. نویسنده در این مقاله می گوید: «بسیاری از توصیه های به ظاهر ساده مثل «در زمان فاجعه، خانه هایتان را ترک کنید»، زمانی که شما دارای معلولیت هستید، بسیار پیچیده تر می شوند. اینکه به شما بگویند داروهایتان را برای مدت چند روز به منظور تخلیه خانه، ذخیره کنید، درحالی که بیمه، هزینه این داروها را نمی دهد، مشکل دیگری است. اینکه به شما بگویند باید خود را برای مدت 7روز بدون برق و انرژی آماده کنید، برای شما که از دستگاه تنفس مصنوعی استفاده می کنید و از عهده کار با ژنراتور یا تهیه آن برنمی آیید، خیلی توصیه مفیدی نیست. دادن این اطلاعات که باید مواد غذایی را ذخیره کنید، برای شما که نیازهای بسیار خاص غذایی دارید، توصیه مناسبی نیست؛ خصوصا اگر آنها، مواد غذایی گرانقیمتی هم باشند و ذخیره آنها به راحتی ممکن نباشد و زمانی که شما در مناطق شهری زندگی می کنید، توصیه به اینکه منابع کافی برای 3 روز را ذخیره داشته باشید، توصیه مفیدی نیست. چراکه در یک فاجعه بزرگ طبیعی، مطمئنا در مدت 3 روز، هیچ کمکی به شما نخواهد رسید. تجربه ژاپن، این را به ما اثبات کرده است که رسیدن کمک ها در مناطق حاشیه ای ژاپن خیلی بیشتر از 3 روز به طول خواهد انجامید؛ بیش از 3 هفته. با اینکه ژاپن یک کشور بسیار سازمان یافته است و در زمان وقوع بحران، خدمات امداد و واکنش ها به بالاترین سرعت ممکن صورت می گیرد؛ اما هنوز می بینیم که نمی توانند نیازهای بسیاری از شهروندان را به موقع برآورده کنند. مثل افراد بزرگسال و مسنی که به خاطر فقدان پناهگاه مناسب، جان خود را بعد از تسونامی از دست دادند. در همه کشورها و اطراف شهرها، همواره جوامعی روستایی هستند که دسترسی به آنها بسیار مشکل است. برای رسیدن به بعضی از این جوامع باید از مسیرهای طولانی و خاکی عبور کرد. مسیرهایی که در فجایع یا بعد از آن، بنا به دلایل مختلفی، عملا مسدود می شوند. پل ها فرو می ریزند، درختان می افتند و جاده را قطع می کنند؛ جاده بعد از زمین لرزه، از بین می رود. رسیدن به این جوامع از طریق هوا نیزممکن است. اما نیازمند داشتن بالگرد و سوخت کافی است. هیچ گاه شما نمی توانید همه کارها را درست انجام دهید و از نیروهای کمک رسان نیز این را توقع داشته باشید؛ چراکه اغلب طرح ها و نقشه های بحران، برای دنیای واقعی طراحی نشده اند. آنها طرح های عملیاتی برای یک جامعه و شرایط ایده آل هستند و شرایط ایده آل، برای همه جوامع وجود ندارد.» حال همه اینها را در کنار هم قرار دهید؛ آنگاه می بینید که در چنین جوامعی، بسیاری از افراد سالم جان خود را از دست می دهند یا معلولیتی برایشان اتفاق می افتد. اگر معلولانی هم در این جوامع باشند، بیش از دیگران احتیاج به کمک دارند و واقعیت این است که ما در کشورمان، ایران، هم جوامع روستایی زیادی داریم و هم معلولان و افراد ناتوان جسمی و ذهنی. از طرف دیگر، فقر خود می تواند موجب عدم دسترسی به یکسری اطلاعات یا امکانات باشد. از طرف دیگر، بسیاری از جوامع روستایی ما، مردمان فقیری دارد و این بدان معناست که آنها حتما نمی توانند به اطلاعات کافی و دستورالعمل های اساسی دسترسی داشته باشند یا آنها را دنبال کنند. اگر خودرو نداشته باشید، نمی توانید در صورت نیاز، خانه تان را تخلیه و ترک کنید. روی خودرو دوستان و همسایه ها نیز نمی توانید حساب کنید؛ چراکه پیش تر، خودرو آنها پر شده است. همچنین، داشتن یک معلول جسمی- حرکتی در چنین خانواده ای که خودرو یا وسیله نقلیه دیگری ندارد، کافی است تا مشکلات زیادی در بحران برایشان ایجاد کند. در گزارشی جهانی از سازمان ملل، توضیح داده می شود که چرا بسیاری از افراد معلول، در یک فاجعه طبیعی جانشان را از دست می دهند. اولین پژوهش جهانی سازمان ملل در مورد افراد دارای معلولیت نشان می دهد که آنها در بلایای طبیعی به طور نامتناسبی مجروح یا کشته می شوند. در این گزارش آمده است که چیزی حدود 15 درصد مردم دنیا، دارای نوعی معلولیت هستند. تحقیقات در مناطق پرخطر آمریکا یا بنگلادش، مناطق زلزله خیز ایتالیا یا مستعد سیل در تایلند نشان می دهد که تنها 20 درصد معلولان می توانند به راحتی و بدون هیچ مشکلی در زمان وقوع ناگهانی بحران خانه هایشان را ترک کنند. سایرین با درجه ای از سختی و مشکلات می توانند این کار را بکنند و 6درصد، به هیچ وجه نمی توانند از جای خود تکان بخورند. این گزارش می گوید اگر زمان کافی برای فرار و تخلیه خانه وجود داشته باشد، درصد افرادی که می توانند بدون هیچ مشکلی خانه هایشان را ترک کنند، از 20 درصد به 38 درصد افزایش می یابد؛ اما 58 درصد همچنان احساس می کنند که با مشکلات زیادی یا با مشکلاتی برای این کار مواجهند و 4 درصد، باز هم نمی توانند در زمان کافی به هیچ وجه کاری انجام دهند. حقیقت این است که اگر زمان کافی وجود داشته باشد، درصد افرادی که بدون هیچ مشکلی می توانند خود را نجات دهند و از خانه هایشان خارج شوند، تقریبا دوبرابر می شود؛ با این شرط که سیستم های هشدار سریع وجود داشته باشد و هشدار آن، بدون محدودیت های ارتباطی به همه افراد جامعه برسد. رئیس بخش کاهش خطر بلایا در سازمان ملل، مارگارتا والستروم می گوید: «نتایج این تحقیق، تکان دهنده است. این تحقیقات نشان می دهد که دلیل اصلی برای اینکه تعداد آسیب دیدن یا مردن معلولان در بلایا نامتناسب است، این است که نیازهای آنها در فرایند برنامه ریزی رسمی، در اکثر موارد نادیده گرفته و مورد غفلت واقع می شود. آنها برای نجات و ایمنی، کاملا متکی بر محبت و مهربانی خانواده، دوستان و همسایه ها هستند.» پرسشنامه 22سوالی از افراد معلول در این تحقیق، مشخص می کند که 71 درصد از این افراد، هیچ برنامه آمادگی شخصی برای بحران و بلایا ندارند و تنها 31 درصد از این افراد، همواره کسی را دارند که در زمان ترک خانه به آنها کمک کنند و مساعدت برسانند؛ درحالی که 13درصد، هیچ گاه هیچ کسی را برای کمک به آنها ندارند. تنها 17 درصد از افراد معلول شرکت کننده در این تحقیق، در مورد طرح مدیریت بحران در شهر، شهرستان یا جامعه شان اطلاعاتی داشتند. حال باید به این نکته توجه داشته باشیم که این تحقیقات و پرسشنامه ها در بسیاری از کشورها انجام شده و تا درصد بالایی، می تواند برای کشور ما نیز صحیح باشد. حتی شاید وضع کشور ما کمی وخیم تر از این آمار باشد. چراکه بسیاری از این کشورها که تحقیق و پژوهش سازمان ملل در آنها انجام شده، کشورهای توسعه یافته و جوامع پیشرفته هستند. تحقیقات در نیواورلئان آمریکا بعد از توفان کاترینا، نتایج تقریبا مشابهی را به دنبال داشت. میزان فقر در این شهر، تا پیش از توفان کاترینا، 23 درصد بود که این میزان، دوبرابر میانگین جهانی است. همین موضوع در کشته شدن ساکنان دخیل بود. افراد فقیر در این شهر غالبا سیاهپوستانی بودند که خودرو یا وسیله نقلیه نداشتند. این پژوهش نشان می دهد که بسیاری از افراد فقیری که نتوانستند خانه هایشان را ترک کنند، در خانه ماندند و جانشان را از دست دادند. این پژوهش گسترده نشان داد که از میان جان باختگان 22درصد به لحاظ فیزیکی قادر به ترک خانه نبودند؛ 14درصد به لحاظ جسمی معلول بودند؛ 23 درصد در خانه ها ماندند تا از یک فرد معلول و ناتوان مراقبت کنند و 25 درصد نیز از بیماری مزمنی رنج می بردند. همچنین: 55 درصد خودرو نداشتند تا بتوانند خانه هایشان را ترک کنند؛ 68درصد نه پولی در بانک داشتند و نه کارت اعتباری قابل استفاده ای داشتند؛ 57درصد در سال قبل کمتر از 20 هزار دلار درآمد سالانه داشتند؛ 76درصد کودکان زیر 18 سال داشتند؛ 77درصد تحصیلات دبیرستانی یا کمتر داشتند؛ 93درصد سیاهپوست بودند؛ 67درصد پیش از توفان، دارای شغل تمام وقت یا پاره وقت بودند. می بینیم که در بحران ها یا بلایای طبیعی، عوامل بسیار زیادی در تلفات جانی دخیلند. معلولیت، توانایی حرکت و ترک خانه، خانواده دارای یک فرد معلول، بیماری های مزمن، افراد و کودکان زیر 18سال، افراد مسن، درآمد خانواده، تحصیلات و سطح آگاهی عمومی، وسیله نقلیه و نژاد، ازجمله این موارد هستند. حال اگر همه این پارامترها را در کشور خودمان در نظر بگیریم، می توان شرایط پیچیده تری را تصور کرد. شرایطی که بیش از یکی از این عوامل در یک خانواده وجود دارد. یعنی می توان خانواده هایی را یافت که فرد معلولی در آن خانواده وجود دارد و زندگی فقیرانه ای دارند، درآمد پایینی دارند و خودرو یا وسیله نقلیه ای هم در دستشان نیست. اتفاق پیدا کردن چنین خانواده هایی در کشور ما، کار چندان سختی نیست؛ خانواده های فقیر، خانواده هایی با آگاهی و اطلاعات کم درخصوص بحران، خانواده هایی دارای فرزندان زیر 18سال، خانواده هایی با افراد معلول و بسیاری شرایط دیگر که می تواند بحران را برای ما به یک فاجعه بدل کند. میروسلاوا تاتارین، یک محقق در مرکز بین المللی معلولیت، در دانشکده بهداشت و پزشکی لندن، می گوید: بسیاری از خطراتی که افراد در بلایا با آن مواجه می شوند، به دلیل فقر و به حاشیه رانده شدن اجتماعی است. به بیان دیگر، اینکه افراد در کجا زندگی می کنند، در چه طبقه اجتماعی قرار دارند و توانایی آنها برای فرارکردن در زمان مواجهه با خطر، دلایل مهمی برای نجات یافتن یا جان سپردن افراد هستند.
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه شهروند]
[مشاهده در: www.shahrvand-newspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]
-
گوناگون
پربازدیدترینها