محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845572614
تحریم های کوبا پس از عادی سازی روابط با آمریکا هم لغو نشد
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: سفیر کوبا در تهران گفت: «به رغم ترمیم روابط با واشنگتن، چیزی تغییر نکرده و آمریکا هنوز به دنبال براندازی در کوباست. » سفیر ونزوئلا هم گفت: «ضرورتی ندارد با آمریکای شمالی رابطه داشته باشیم زیرا آمریکا نشان داده، همیشه به دنبال نفوذ در کشورهاست تا بتواند استراتژی آن ها را تغییر دهد.مشرق: روز دوشنبه 27 مهر در سفارت ونزوئلا کنفرانسی مطبوعاتی به مناسبت ارائه پیش نویس قطعنامه محکومیت تحریم های آمریکا علیه کوبا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ 27 اکتبر (5 آبان)، برگزار شد. گزارش پیش رو به تشریح این نشست مطبوعاتی می پردازد. "ولادیمیر گونزالس کسادا" سفیر کوبا در تهران سفیر کوبا در تهران اولین سخنران این کنفرانس بود. وی صحبت های خود را این گونه آغاز کرد که 27 اکتبر کوبا برای چهاردهمین بار متوالی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیش نویس قطع نامه خود، تحت عنوان "ضرورت پایان دادن به تحریم اقتصادی، بازرگانی و مالی تحمیل شده از سوی ایالات متحده آمریکا علیه کوبا" را ارائه خواهد کرد. وی در ادامه با بیان هدف این اقدام گفت: با برقراری مجدد روابط دیپلماتیک بین کوبا و ایالات متحده، یک گام اولیه مثبت در روند عادی سازی روابط دوجانبه شکل گرفت. در همین راستا، از حرکت رئیس جمهوری آمریکا برای باز کردن فصل جدیدی در روابط دو کشور بعد از به رسمیت شناختن تأثیراتی که تحریم ها بر مردم کوبا دارد و تلاش در کنگره آمریکا برای پایان دادن به این سیاست، استقبال می کنیم. وی در ادامه گفت: با این حال، مقررات تصویب شده توسط وزارت خزانه داری و بازرگانی آمریکا تنها بخشی از جنبه های تحریم را تغییر می دهد. رئیس جمهور اوباما امکانات گسترده ای از طریق قدرت اجرایی خود در اختیار دارد تا تغییرات قابل توجهی در اعمال تحریم ها داشته باشد، بدون آن که لازم باشد به کنگره مراجعه کند. مقررات جدید وزارت خزانه داری و بازرگانی در بخش مخابرات، که با اهداف سیاسی، اجازه فعالیت شرکت های آمریکایی در کوبا را گرفتند، خود نشان دهنده این امر است. سفیر کوبا در تهران این گونه ادامه داد که در زمان دولت رئیس جمهور اوباما، تحریم ها تشدید شد. اگرچه اوباما با حذف کوبا از لیست کشورهای به اصطلاح حامی تروریسم بین المللی به کنگره اقدامی تاریخی و عادلانه ای انجام داد، که البته کوبا هیچ گاه نباید در این لیست قرار می گرفت، اما کنگره آمریکا هنوز هیچ قانونی را به تصویب نرسانده است که منجر به حذف برخی از روش های تحریم گردد. وی در پایان سخنان خود گفت: نقش بسیج گونه جامعه بین المللی برای حذف محاصره تحمیلی علیه کوبا ضروری بوده و یک عامل مهم برای حمایت از رئیس جمهور اوباما و آن دسته از اعضای کنگره ایالات متحده آمریکاست که از پایان دادن به این سیاست بی رحمانه حمایت می نمایند. هم بستگی و حمایت بین المللی از کوبا در طول این سال های طولانی و سخت، جایگاه ویژه ای را در تغییر سیاست آمریکا نسبت به کوبا داشته است. "ماریو آنتونیو بارکرو بالتودانو" سفیر نیکاراگوئه در تهران سفیر نیکاراگوئه در تهران دومین سخنران این نشست بود و . ی در ابتدای سخنرانی خود به مرور تاریخچه ای از تحریم های آمریکا علیه کوبا پرداخت و گفت: تحریم تجاری، اقتصادی و مالی ایالات متحده علیه کوبا تحریمی است که اعمال آن در اکتبر سال 1960 در دوران ریاست جمهوری آیزنهاور آغاز شد. این تحریم های تجاری طولانی ترین تحریمی است که تاریخ مدرن به خود دیده است . وی در ادامه گفت: این تحریم ها در ابتدا در تلاش برای نشان دادن وجهه انسانی، شامل غذا و دارو نمی شد، اما در فوریه 1962 در زمان ریاست جمهوری کندی، ایالات متحده اقدامات خود را تشدید کرد تا چارچوب تحریم ها کامل شود. در سال 1992 و پس از فروپاشی شوروی، درست زمانی که جهان در انتظار تغییر بود، تحریم ها چهره قانونی به خود گرفت و این بار به بهانه فقدان دموکراسی و عدم احترام به حقوق بشر در کوبا اعمال شد. وی این گونه ادامه داد که در سال 1996، کنگره ایالات متحده قانونی به نام "هلمز-بورتن" را تصویب کرد. این قانون، شهروندان آمریکایی را از انجام هرگونه مناسبات تجاری با دولت کوبا منع می کرد. در سال 1999، رئیس جمهور "بیل کلینتون" این تحریم تجاری را گسترده تر کرد و وابستگان و شریکان خارجی شرکت های آمریکایی را از تجارت با کوبا به ارزش سالانه بیش از 700 میلیون دلار منع کرد، که بدین ترتیب این قانون اولین قانون فراملی در دنیا شد. سفیر نیکاراگوئه درباره اقدامات کوبا در این خصوص گفت: دولت کوبا در سال 1991، یعنی 23 سال پیش، با احترام به قوانین بین المللی، پیش نویسی در راستای محکومیت تحریم ها ارائه نمود. آخرین بار در سال 2014، 188 کشور رأی موافق، 3 کشور رأی ممتنع (پالائو، میکرونزی و جزایر مارشال) و فقط ایالات متحده و اسرائیل به این پیش نویس رأی مخالف دادند. دنیا در تقابل با تحریم قرار دارد، اما این امپراتوری ها علاقه مند به احترام به دنیا، قوانین بین المللی و سازمان ملل متحد نیستند. "حمید شهرابی" مسئول تحقیقات و برنامه ریزی خانه آمریکای لاتین مسئول تحقیقات و برنامه ریزی خانه آمریکای لاتین سومین سخنران مصاحبه مطبوعاتی بود. "حمید شهرابی" در ابتدای سخنان خود گفت: امروزه شاهد تغییراتی هستیم که همگی دال بر شکست سیاست تحریم های آمریکا علیه ملت های کوبا و ایران است. چند روز پیش، وزارت تجارت آمریکا به کوبا سفر کرد. هم زمان، فرمان دارهای 9 ایالت مهم آمریکا به رهبران کنگره نامه می نویسند و درخواست لغو محاصره اقتصادی کوبا را مطرح می کنند. چند هفته پیش، اوباما در مجمع عمومی سازمان ملل می گوید لغو تحریم های کوبا "اجتناب ناپذیر" است. قبل از این ها، با شروع مجدد روابط دیپلماتیک میان کوبا و آمریکا، اوباما و جان کری هر دو اذعان می کنند که ما به دنبال منزوی کردن کوبا بودیم، اما اکنون خودمان منزوی شده ایم . شهرابی در ادامه گفت: این حرف ها در شرایطی زده می شود که در نظرسنجی یک مؤسسه معتبر آمریکایی در ماه ژوئیه، 72 درصد از مردم این کشور مخالفت خود را با تحریم کوبا اعلام کرده بودند. همین طور، سال گذشته شاهد رأی اکثریت قریب به اتفاق نمایندگان کشورهای جهان در سازمان ملل مبنی بر لغو تحریم های ضدکوبا بودیم. این روزها هم به طور گسترده این شایعه مطرح شده است که آمریکا در رأی گیری هفته آینده سازمان ملل درباره پیش نویس لغو تحریم های اقتصادی علیه کوبا که توسط خود این کشور در مجمع عمومی ارائه می شود، رأی ممتنع خواهد داد، نه رأی مخالف. این ها همه شکست سیاست تحریم و محاصره اقتصادی کوبا را اثبات می کند. وی افزود: دست کم دو دلیل اساسی برای این شکست سیاسی آمریکا می توان متصور بود: اولاً مقاومت مردم کوبا و دوماً دست آوردهای چشم گیر انقلاب این کشور. این مقاومت در انظار بین المللی جذاب است؛ مقاومتی است که موجب گسترش انقلاب ها و مبارزات آزادی بخش در منطقه آمریکای لاتین شد. این انقلاب 380 هزار سرباز کوبایی را به کشورهای آفریقایی می فرستد تا در کنار مردم مظلوم این کشورها مبارزه کنند. انقلاب کوبا، 2400 شهید در همراهی با مردم آفریقا می دهد و اکنون یک قبرستان از شهدای بین المللی را در کوبا شاهد هستیم. با این حال، این تنها یک جنبه جذاب از مقاومت مردم کوبا بود. وی این گونه ادامه داد که جنبه جذاب دیگر، دست آوردهای انقلاب کوباست. قبل از انقلاب کوبا، 80 درصد از مردم این کشور فقیر و بی سواد بودند. از هر شش شهروند کوبایی، پنج نفرشان یا در آلونک زندگی می کردند و یا هیچ سرپناهی نداشتند. از هر سه کودک کوبایی، دو نفر نمی توانستند به مدرسه بروند. این وضعیت بعد از انقلاب کوبا به گونه ای متحول می شود که شاخص های پیش رفت این کشور در زمینه های آموزشی، بهداشتی و علمی زبانزد خاص و عام در دنیا می شود. این پیش رفت ها عامل دیگر شکست سیاست های آمریکا علیه کوبا و اقرار آمریکایی ها به این شکست بوده است. شهرابی در ادامه گفت: یک نکته خیلی مهم است: هم ملت ایران و هم ملت کوبا، از موضع قدرت با آمریکا وارد مذاکره شده اند. کوبا در شرایطی با آمریکا مذاکره می کند که انقلاب و روحیه انقلابی در آمریکای لاتین در حال گسترش است و هم بستگی کوبا با ملت های مظلوم منطقه و جهان، استوار و راسخ پابرجاست. ایران هم زمانی با آمریکا مذاکره می کند که از یک طرف اوباما می گوید ایران باید از حمایت از حزب الله دست بردارد و از طرف دیگر، ایران بی توجه به صحبت های اوباما، نیروی نظامی به سوریه اعزام می کند و در کنار دولت این کشور می جنگد. این ها به خاطر موقعیت اعلای ملت های ایران و کوبا در مبارزه با تهاجم آمریکاست. بنابراین دلیل پیروزی انقلاب های کوبا و ایران مقابل آمریکا، مقاومت بوده است و خطری که الآن ممکن است متوجه کوبا و ایران باشد این است که خط مشی مقاومت در این کشورها کم رنگ شود. آن چه که می تواند در این زمینه راه گشا باشد، رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی است. ایشان بر ضرورت مقاومت و نگاه به ظرفیت های درونی کشورهای عضو مقاومت، اقتصاد مقاومتی، و ادامه مبارزه و مقاومت تأکید دارند. وی در پایان گفت: می خواهم صحبت هایم را با نقل قولی از ستارخان قهرمان ملی ایران به پایان برسانم. سه شنبه 28 مهر، صد و چهل و نهمین سالروز تولد ستارخان است. متأسفانه ما ستارخان را خیلی نمی شناسیم، در حالی که تک تک ایرانی ها باید او را بشناسند. وی کسی است که سخت ترین محاصره اقتصادی را تحمل کرد، مقابله با آن را رهبری کرد و آن محاصره را شکست داد. ستارخان می گوید: "من هیچ وقت گریه نمی کنم، چون اگر من اشک بریزم، آذربایجان شکست می خورد. اگر آذربایجان شکست بخورد، ایران زمین می خورد. با این حال، در دوران مشروطه دو بار، آن هم در یک روز، اشک ریختم. حدود 9 ماه بود که تحت محاصره بودیم: بدون غذا، بدون لباس. یک روز از قرارگاه آمدم بیرون. زنی را دیدم که بچه ای را بغل کرده بود. آن بچه از بغل مادرش پایین آمد و چهار دست و پا به طرف یک بوته علف رفت. علف را از ریشه درآورد و از شدت گرسنگی شروع کرد به خوردن خاک ریشه ها. با خودم گفتم الآن مادرش به من فحش می دهد و می گوید: ' لعنت به ستارخان که ما را به این روز انداخت. ' اما دیدم مادر، کودکش را بغل کرد و گفت: ' عیبی ندارد. خاک می خوریم، اما خاک نمی دهیم. ' آن جا بود که اشکم درآمد." همین ستارخان جای دیگری می گوید: "دشمنان ما زمانی می توانند ما را شکست دهند که ما خود، دشمن هم دیگر شویم." بنابراین باید اتحاد میان مردم ایران و اتحاد میان ملت های مظلوم جهان را حفظ کنیم. همه دست به دست هم بدهیم تا بتوانیم امپریالیسم و آمریکا را شکست دهیم. زنده باد انقلاب کوبا و زنده باد انقلاب ایران. "آمِنوتِپ زامبرانو کنترراس " سفیر ونزوئلا در تهران سفیر ونزوئلا در تهران که میزبان این نشست بود آخرین سخنرانی را ایراد کرد. وی سخنرانی خود را با مقایسه ستارخان و فیدل کاسترو آغاز کرد و گفت: موضوع کوبا، موضوع هم بستگی، همکاری، برادری و انسانیت است. موضوع یک ملی گرایی بدون محدودیت است. آقای شهرابی درباره ستارخان صحبت کردند. من تفاوت زیادی میان ستارخان و فیدل کاسترو نمی بینم. کاسترو هم درباره نارضایتی مردم زمانی که به تنگ آمده بودند، به صراحت صحبت کرد. او هم یک روز با مردم کوبا که واقعاً از تحریم ها زجر می کشیدند و در زمینه های بهداشت و سلامت و آموزش مشکلات زیادی داشتند، متحد شد و با هم به پا خاستند . وی این گونه ادامه داد که کاسترو مستقیماً به مردم کوبا می گفت که ما مشکلات زیادی پیش رو داریم، اما به رغم همه این ها، با صدای بلند به مردم می گفت: "گذشته هرگز به کوبا برنخواهد گشت. آن امپراتوری هرگز به کوبا برنخواهد گشت." آمریکا هم با تمام قدرت و امکانات جاسوسی اش هیچ گاه نتوانست بر هم بستگی مردم کوبا غلبه کند. وی افزود: من نمی دانم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد و سازمان ها و دولت ها در مجامع بین المللی چه تصمیماتی خواهند گرفت. فکر می کنم این بار، تنها اسرائیل باشد که به پیش نویس طرح لغو تحریم های کوبا رأی منفی بدهد. آمریکا به احتمال زیاد، رأی ممتنع خواهد داد. سه کشوری که سال گذشته رأی ممتنع دادند، این بار احتمال رأی موافق خواهند داد. بنابراین پیش بینی ما این است که تعداد آرای موافق امسال از 188 رأی به 191 رأی خواهد رسید. اما هر چه که بشود، شجاعت و هم بستگی ای که مردم کوبا از خودشان نشان دادند در تاریخ ماندگار خواهد بود و فراموش شدنی نیست. سفیر ونزوئلا در ادامه گفت: من شخصاً اعتقادی به سازمان مللی ندارم که سابقه اش نشان می دهد مواضعش جانب گرایانه است، مثلاً در سوریه می گویند، بشار اسد است که باید کنار برود. این سازمان نشان داده که ابزارهای لازم برای جلوگیری از حملات کشورهای غربی به دیگران را ندارد، بلکه دو چهره کاملاً متفاوت برای برخورد با کشورهای مختلف دارد. از مردم مظلوم فلسطین حمایت نمی کند و جنایات اسرائیل را محکوم نمی نماید. این سازمان باید دوباره متولد شود. استقبال از پیش نویس طرح کوبا و تصویب آن در سازمان ملل باید نقطه ای باشد که روند گذشته سازمان ملل متوقف می شود. ما نباید اجازه بدهیم یک سری کشورهای کاپیتالیست، برای سایر ملت های دنیا تصمیم بگیرند. وی در پایان گفت: کشوری که دم از حقوق بشر می زند و از کشورهای مختلف به بهانه نقض حقوق بشر انتقاد می کند، چگونه می تواند زندانی به نام گوانتانامو را با آن شرایط داشته باشد، آن هم در خاکی که متعلق به خودش نیست. این ها نشان می دهد دولت های مختلف آمریکا، استراتژی خود را تغییر می دهند، اما هدفشان یکی است. ما باید با شدت بیش تری نسبت به گذشته مقابل آمریکا بایستیم. همان طور که آیت الله خامنه ای و فیدل کاسترو گفته اند، هیچ وقت نباید به پیشنهادات آمریکا اعتماد کرد، چون رهبران آمریکا همیشه به دنبال راهی هستند برای به زانو درآوردن ملت های ما. تلاش می کنند با دو چهره متفاوت ظاهر شوند و ملت های ما را علیه دولت هایمان بشورانند. این در حالی است که این استراتژی، دیگر منسوخ شده است. ما تنها با هم بستگی است که می توانیم مقابل آمریکا و امپریالیسم آن بایستیم. امیدوارم و خوش بین هستم که ایران و کوبا راهشان را در همین مسیری که الآن طی می کنند، ادامه بدهند. بعد از سخنرانی ها، نوبت به پرسش و پاسخ رسانه ها رسید بعد از سخنرانی های سفرای کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا، و هم چنین آقای شهرابی، نوبت به پرسش و پاسخ خبرنگاران حاضر در نشست شد. اولین سؤال را خبرنگاری از سفیر کوبا پرسید: "شما و سفرای محترم ونزوئلا و نیکاراگوئه تأکید کردید که به رغم برقراری روابط دیپلماتیک میان آمریکا و کوبا، تحریم ها علیه کشور شما لغو نشده است. با توجه به این که اوباما اختیار رفع تحریم ها را دارد، اما این کار را نمی کند و کنگره هم تمایلی به این کار نشان نداده است، آیا بهتر نبود که برقراری دوباره روابط با آمریکا، مشروط به لغو تحریم ها می شد؟" سفیر کوبا در پاسخ به این سؤال به دو مرحله ای بودن روند ترمیم روابط با آمریکا اشاره کرد و توضیح داد: ترمیم روابط میان دو کشور و لغو تحریم ها در دو گام جداگانه اتفاق می افتد. گام اول، ترمیم روابط دیپلماتیک میان دو کشور بود که این گام برداشته شد. 20 ژوئیه، سفارت کوبا در آمریکا باز شد و 14 آگوست، سفارت آمریکا هم در هاوانا بازگشایی شد. اما روابط میان دو کشور هنوز به حالت عادی برنگشته است. آن چه تا کنون انجام شده، صرفاً گام های اولیه ای است که برای ترمیم روابط برداشته شده است. برای عادی سازی روابط، ابتدا باید مشکلاتی که سر راه دو کشور هستند، برداشته شوند. "ولادیمیر گونزالس" در ادامه برخی از این مشکلات را تشریح کرد: اولین مشکلی که باید حل شود، همان چیزی است که انگیزه برگزاری این کنفرانس بوده است، یعنی برداشته شدن تحریم ها و فشارهایی که طی 50 سال گذشته بر ملت کوبا اعمال شده است. آمریکا باید در مقابل ضررهایی که از جوانب مختلف به کوبا وارد کرده است، پاسخ گو باشد. دومین مشکلی که ما داریم، گوانتانامو است. آمریکا باید این زندان را تعطیل کند و توضیح بدهد که چرا به طور غیرقانونی با اشغال خاک کوبا، زندان گوانتانامو را تأسیس کرده است. آمریکا هم چنین باید از گروه های اپوزیسیون در کوبا دست بردارد. مشکل بعدی که باید حل شود، جاسوسی آمریکا از سیستم های مخابراتی و ماهواره ای کوباست. وی بر استفاده از واژه "ترمیم" به جای "عادی سازی" روابط تأکید کرد و گفت: باید توجه داشت که آن چه اتفاق افتاده، عادی سازی روابط نبوده است، بلکه صرفاً "ترمیم روابط" بوده است. به این معنا که تحولات اخیر باعث نشده تا آمریکا دست از فشار علیه کوبا و مشکل ایجاد کردن برای این کشور بردارد. آمریکا هنوز هم نسبت به کوبا همان دید گذشته را دارد. در عمل چیزی تغییر نکرده است. صرفاً استراتژی آمریکا در قبال کوبا عوض شده، اما اساس تقابل آمریکا با کوبا بدون تغییر باقی مانده است. هنوز هم به دنبال براندازی دولت در کوبا هستند. دلیلش هم این است که دولت کوبا را ناقض حقوق بشر می دانند، با آن که خود آمریکا بزرگ ترین ناقض حقوق بشر در دنیاست. با این حال، ادعایشان این است که به دنبال دموکراسی و انتخابات آزاد در کشور ما هستند. بنابراین دشمنی های گذشته شان با کوبا، هم چنین ادامه دارد. سفیر کوبا (وسط) بر استفاده از واژه "ترمیم" به جای "عادی سازی" روابط تأکید دارد سفیر کوبا ملزومات عادی سازی روابط را نیز این گونه توضیح داد: برای عادی سازی روابط، همه این دشمنی ها باید از میان برداشته شود. ما هم از سال 2014 و بعد از بازگشایی سفارت ها، تلاش خود را کرده ایم تا این مشکلات برطرف شود. اگرچه روابط رسماً آغاز شده است، اما این روابط به هیچ عنوان عادی نیست و شباهتی به روابط معمولی میان دو کشور دیگر ندارد. به علاوه، ترمیم یا عادی سازی روابط دیپلماتیک میان دو کشور به این معنا نیست که کوبا از درخواست های گذشته خودش کوتاه آمده است. ما مسیر تاریخی سیاست خارجی خود را تغییر نداده ایم و هم چنان در همان مسیر ادامه می دهیم. پیگیری پرونده های حقوقی علیه آمریکا را از طریق سازمان های بین المللی ادامه خواهیم داد. از ایران برای داشتن فناوری صلح آمیز هسته ای حمایت می کنیم. از ونزوئلا به خصوص با شرایط خاصی که در این مقطع زمانی دارد، دفاع می کنیم. از انقلاب مردمی اکوادور پشتیبانی می کنیم. از بولیوی و "اوو مورالس"رئیس جمهور این کشور برای دفاع از حقوق مردمش حمایت می کنیم. پشت سر انقلاب ساندینیستی نیکاراگوئه هم ایستاده ایم. گونزالس برخی شایعات مطرح شده در رسانه ها مبنی بر حضور نظامی کوبا در سوریه را تکذیب کرد و گفت: این خبرها کاملاً دروغ است و ما با تمام قدرت این مسئله را تکذیب می کنیم. سال 1973 زمانی که جنگ میان سوریه و اسرائیل اتفاق افتاد، کوبا در سوریه حضور داشت و به این کشور کمک می کرد. حتی نیروهای یگان ویژه کوبا در کنار سربازان سوری برای مبارزه با اسرائیل حضور داشتند. این هم به درخواست سوریه بود، نه درخواست کوبا. حمایت ما از سوریه در آن زمان، یک ضرورت بین المللی بود و مردم سوریه هنوز هم به خاطر آن کمک ها قدردان دولت کوبا هستند. با این حال، قاطعانه به شما می گویم که امروز هیچ نیروی کوبایی در سوریه حضور ندارد. اگر هم ما حضور نظامی در سوریه داشتیم، مانند ایران و کشورهای آمریکای لاتین، زیر نظر شورای امنیت سازمان ملل و برای مبارزه با افراطی گری به سوریه بود، نه با اهداف سیاسی دیگر. سفیر کوبا بر ادامه حمایت کشورش از انقلاب های مردمی تأکید کرد در ادامه، خبرنگار بین الملل مشرق از سفیر کوبا پرسید: بعد از آن که اخبار ترمیم روابط میان آمریکا و کوبا منتشر شد، شاهد فشار بیش تری روی ونزوئلا بودیم. آیا ارتباطی میان این دو وجود داشت؟ گونزالس پاسخ داد: کاملاً درست است. بعد از ترمیم روابط میان کوبا و آمریکا، حتی چیزی فراتر از فشار به دولت ونزوئلا تحمیل شده است. با این حال، ترمیم روابط میان آمریکا و کوبا اصلاً به این معنا نیست که کوبا از مواضع قبلی خود عقب نشینی کرده است، بلکه ما هنوز هم بر موضع خود مبنی بر دفاع از دولت، ملت و انقلاب ونزوئلا و"نیکولاس مادورو"رئیس جمهور این کشور، پافشاری می کنیم. وی ادامه داد: پایه و اساس انقلاب ها، هم در کوبا و هم در ونزوئلا، دفاع و پشتیبانی از سایر انقلاب های مردمی در جهان بوده است که شامل انقلاب ایران هم می شود. کوبا این پشتیبانی ها را تنها به یک دلیل انجام می دهد: اگر انقلاب های دیگر در دنیا از مردم کوبا حمایت نکرده بودند، انقلاب ما هیچ گاه به نتیجه نمی رسید. به همین دلیل هم ما از همه انقلاب هایی که مردمی و از جنس انقلاب کوبا باشند، حمایت می کنیم. به علاوه، یکی از دلایلی که باعث شده تا آمریکا امروز استراتژی خود را در مقابل کوبا تغییر دهد، دیدن پشتیبانی و هم بستگی ای است که میان انقلاب این کشور و انقلاب های دیگر منطقه وجود دارد. همان طور که کوبا هم بستگی خود با سایر انقلاب های مردمی را ابراز کرده، به همین ترتیب هم حمایت های مردمی را از ملت های دیگر دریافت کرده است. بنابراین ترمیم روابط با آمریکا هیچ تغییری در سیاست خارجی کوبا به وجود نخواهد آورد. خبرنگار مشرق در ادامه پرسید: رهبر ایران در سخنانی فرمودند که آمریکایی ها با مذاکره و برقراری ارتباط، به دنبال نفوذ در ایران هستند. آیا چنین مسئله ای با توجه به ترمیم روابط آمریکا و کوبا، در مورد کوبا هم قابل پیش بینی هست؟ هم چنین آیا همکاری اطلاعاتی-امنیتی میان ایران و کوبا در زمینه این تهدید مشترک وجود دارد؟ سفیر کوبا در پاسخ به این سؤال تأکید کرد: ترمیم روابط میان دو کشور آمریکا و کوبا زمانی اتفاق افتاده است که مردم و دولت کوبا، خود را برای مقابله با هرگونه نفوذ اقتصادی و ایدئولوژیک آمریکا آماده کرده اند. بر اساس تجربه 50 سال فشار اقتصادی بی رحمانه از طرف آمریکا، ما اول خود را آماده کردیم، بعد به سراغ ترمیم روابط با این کشور رفتیم. ترمیم روابط به این معنا نیست که کوبا از استقلال و حاکمیت خود کوتاه خواهد آمد یا مسیر سیاست خارجی خود را تغییر می دهد. همکاری های کوبا با سایر دولت ها و ملت ها که 300 هزار نفر پرسنل در کوبا مسئول آن هستند، قرار نیست تغییر کند یا قطع شود. "آلبا" یکی از اتحادیه هایی است که برای نزدیک تر شدن روابط میان کشورهای آمریکای لاتین تشکیل شده است وی در پاسخ به بخش دوم سؤال خبرنگار مشرق نیز گفت: روابط میان ایران و کوبا، از هر منظری که بخواهید به آن نگاه کنید، عالی است. روابط سیاسی ما در بالاترین سطح ممکن است، اگرچه که روابط اقتصادی در حدی که باید، نیست. یکی از دلایل ارائه پیش نویس لغو تحریم ها هم همین است. می خواهیم از حقوق ایران هم که به خاطر تلاش برای برخورداری از فناوری صلح آمیز هسته ای، به ناحق تحریم شده است، دفاع کنیم. می خواهیم راه حلی پیدا کنیم برای همه تحریم هایی که آمریکا علیه کشورهای دیگر اعمال می کند. با این حال، این گونه نیست که مثلاً یک توافق مشخص برای همکاری امنیتی و اطلاعاتی میان دو کشور در مورد تحریم ها یا جلوگیری از نفوذ آمریکا صورت گرفته باشد. البته تأکید می کنم روابط میان کوبا و ایران به همان شکلی که تا کنون ادامه داشته، در آینده هم ادامه پیدا خواهد کرد و این مسئله هیچ ارتباطی به ترمیم روابط کوبا با آمریکا ندارد. سپس خبرنگار دیگری از سفیر کوبا پرسید: ترمیم روابط میان آمریکا و کوبا و بازگشایی سفارت ها، به رغم این که شما می گویید مواضع کشورتان تغییر نکرده، اما کوبا را در چشم مردم دنیا تغییر داده است. این تصور به وجود آمده که کوبا نتوانسته مشکلات خود را حل کند و مجبور شده مقابل آمریکا کوتاه بیاید. بر همین اساس، مردم دنیا ممکن است تصور کنند روحیه انقلابی دیگر در مردم کوبا وجود ندارد. گونزالس در پاسخ به این سؤال مجدداً تأکید کرد: مواضع کوبا تغییر نکرده است و مانند گذشته ادامه پیدا خواهد کرد. ترمیم روابط با آمریکا هم بر اساس همان اصول انقلابی که از گذشته در کوبا بوده است، تنظیم خواهد شد. ما در مورد حاکمیت، استقلال، و اصول اعتقادی و بنیادین خودمان مذاکره ای نکرده ایم و پیش شرطی را هم برای مذاکره با آمریکا نپذیرفته ایم. هم بستگی میان مردم کوبا و همین طور میان دولت ما با ملت های دیگر دنیا هم، قبل و بعد از ترمیم روابط با آمریکا هیچ تغییری نکرده و نخواهد کرد. سؤال بعدی از سفیر کوبا درباره دلیل پیش بینی ها مبنی بر رأی مخالف اسرائیل به پیش نویس قطع نامه رفع تحریم ها علیه کوبا بود و این که آیا اسرائیل نفع خاصی از ادامه تحریم های کوبا می برد یا نه. سفیر کوبا در پاسخ به این سؤال گفت: دلیل پیش بینی ما این است که اسرائیل دارد به تدریج در دنیا منزوی می شود. به خصوص در مسئله فلسطین به شدت منزوی شده است. در مذاکرات هسته ای با ایران هم همین واقعیت را شاهد بودیم. با این حال، یک احتمال دیگر هم وجود دارد و آن این که اسرائیل هم رأی ممتنع به پیش نویس بدهد، چون ممکن است به پیروی از آمریکا، رأی مشابهی با این کشور بدهد. رأی مخالف اسرائیل می تواند یک علت دیگر هم داشته باشد: کوبا در سال 1973 بر سر مسئله فلسطین، روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را به طور کامل قطع کرد. ما همیشه جنایات اسرائیلی ها در فلسطین را محکوم کرده ایم و امروز هم این کار را انجام می دهیم. به ترتیب از راست: "ولادیمیر گونزالس کسادا"، "حمید شهرابی" "ماریو آنتونیو بارکرو بالتودانو" و "آمِنوتِپ زامبرانو کنترراس " وی تصریح کرد: اگر آمریکا رأی ممتنع بدهد، این رأی یک رأی تاریخی خواهد بود و نشان می دهد اوباما واقعاً توانسته است در دولت آمریکا تأثیرگذار باشد. دولت اوباما بارها به کنگره گفته بود تحریم های کوبا را لغو خواهد کرد، چون طی 50 سال، هیچ نتیجه ای نداشته و یک سیاست شکست خورده بوده است. سؤال بعدی از سفیر نیکاراگوئه پرسیده شد: شاهد رویکرد جدیدی از سوی آمریکا در قبال آمریکای لاتین هستیم که نام آن را "تنش زدایی" گذاشته است. آیا این سیاست تنش زدایی می تواند موجب از بین رفتن روحیه مبارزه گری کشورهای منطقه نسبت به واشنگتن و یا بروز اختلاف میان این کشورها شود؟ "ماریو آنتونیو بارکرو بالتودانو" در پاسخ به این سؤال گفت: برای آن که بتوانیم مقابل کشورهایی مانند آمریکا بایستیم، باید دست به دست هم بدهیم. نباید از این مسئله غافل شد. ما هم نه تنها از این مسئله غافل نیستیم، بلکه تلاش خواهیم کرد این همکاری را تقویت کنیم. سازمان ها و اتحادهای کوچک و بزرگ کشورهای آمریکای لاتین مانند"سلاک"( CELAC = جامعه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب) یا "آلبا" ( ALBA = ائتلاف بولیواری ملت های آمریکای ما) هم با همین هدف نزدیک شدن کشورها به هم تشکیل شده است. البته آمریکا هم از طرف دیگر دست به اقداماتی می زند تا بتواند این هم بستگی را از بین ببرد، از جمله تلاش برای کودتا در ونزوئلا یا 30 سپتامبر 2010 که قصد داشتند "کوره آ" رئیس جمهور اکوادور را بازداشت کنند. اما شکست این کودتاها نشان داد که اتحاد میان کشورهای آمریکای لاتین به بلوغ سیاسی رسیده است. این اتحاد، صرفاً نمادین و در حد حرف نیست، بلکه در عمل هم اثبات شده است. نتیجه این ها هم تشکیل سازمان هایی مانند پتروکارائیب به پیشنهاد ونزوئلا و پیش رفت های پزشکی و بهداشتی ای بوده که در کوبا حاصل شده است. سپس نوبت به سؤال از سفیر ونزوئلا رسید که خبرنگاری از او پرسید: منطقه آمریکای لاتین سال ها حیاط خلوت آمریکا محسوب می شده است. با این حال، طی سال های اخیر شاهد سرمایه گذاری چین و حتی فروش جنگنده توسط روس ها به کشورهای منطقه بوده ایم. آیا حضور این دو ابرقدرت در آمریکای لاتین با هدف محدود کردن آمریکایی هاست؟ "آمِنوتِپ زامبرانو کنترراس" با رد این نظریه گفت: این تغییر به خودِ منطقه برمی گردد. زمانی آمریکای لاتین با اهداف آمریکای شمالی و اروپا سازگارتر بود. مواد اولیه در آمریکای لاتین فراوان و ارزان بود و کشورهای منطقه هم تخصص و تجربه ای در روابط بین الملل نداشتند. آمریکا و اروپا می آمدند و مواد خام را از ما می گرفتند و محصول به ما می فروختند. الآن دیگر آن گرایش در منطقه وجود ندارد. ما به فکر آزادسازی اقتصادی منطقه افتادیم و نتیجه اش این شد که به سوی قدرت های دیگر بین المللی رفتیم و با آن ها روابط اقتصادی برقرار کردیم. بازنده اصلی در این میان، آمریکا بوده است که منافع خود را در منطقه ما از دست داد. شکست آمریکا در منطقه منحصر به جنبه اقتصادی هم نبوده است، بلکه آمریکا تمام موقعیت های خود را در آمریکای لاتین از دست داد، از جمله نفوذ سیاسی ای که داشت. زمانی بود که آمریکا هنگام برگزاری انتخابات در آمریکای لاتین، نماینده و ناظر می فرستاد تا بر انتخابات ها نظارت کنند. الآن آن شرایط کاملاً از بین رفته است. بازوی قدرتمندی را که آمریکا در منطقه ما داشت، اکنون قطع کرده ایم. سفیر ونزوئلا (چپ) می گوید کشورهای آمریکای لاتین بازوی واشنگتن در منطقه را قطع کرده اند میزبان این نشست مطبوعاتی در ادامه توضیح داد: ضرورتی هم ندارد که ما با آمریکای شمالی رابطه ای داشته باشیم. آمریکا همان طور که در ونزوئلا، کوبا، اکوادور، بولیوی و کشورهای دیگر نشان داده، همیشه به دنبال نفوذ در کشورهاست تا بتواند استراتژی آن ها را تغییر دهد. امروزه باید آمریکای لاتین را یک منطقه جدید دانست، چون آن رابطه ای که میان کشورهای آمریکای لاتین و آمریکای شمالی قبلاً وجود داشت، دیگر به چشم نمی خورد و شاهد بروز یک منطقه جدید با روابط گسترده با سایر نقاط دنیا و آسیا مانند ایران هستیم. منطقه ما اکنون در یک دوران گذار قرار دارد. آخرین سؤال خبرنگاران نیز دوباره متوجهسفیر کوبا شد. خبرنگاری پرسید: "ارنستو چه گوارا"سال ها با فیدل کاسترو دوست بود، اما اخیراً دیدیم که پاپ فرانسیس هم وطن چه گوارا نقش میانجی را میان کوبا و آمریکا بازی کرد. در این باره کمی توضیح بدهید. ضمناً آیا آقای رائول کاسترو برنامه ای برای پس گرفتن گوانتانامو از آمریکا دارد؟ "ولادیمیر گونزالس کسادا" پاسخ داد: چه گوارا به عنوان یک نماد در تمام انقلاب های منطقه و انقلاب های تاریخ، از جمله انقلاب مردم ایران، باقی خواهد ماند. او اولین قدم را برای از بین بردن کاپیتالیسم در منطقه و تمام دنیا برداشت. بعید است کشوری پیدا شود که علیه امپریالیسم و آمریکا انقلاب کرده و یا درگیر جنگ باشد، اما تصاویر چه گوارا در آن کشور وجود نداشته باشد. ممکن است جسم چه گوارا در میان ما نباشد، اما اندیشه و راه و روش او هست و در میان مردم انقلابی، ادامه دارد. در عین حال، حق با شماست. پاپ فرانسیس نقش بسزایی در ترمیم روابط دیپلماتیک میان آمریکا و کوبا داشت. سفر منطقه ای پاپ که از کوبا شروع شد و به آمریکا ختم شد، یکی از عوامل اصلی بود که روابط میان دو کشور را ترمیم کرد. سفیر کوبا در ادامه به توصیف پاپ پرداخت و گفت: این پاپ با پاپ های قبلی تفاوت دارد. اولین پاپی است که از آمریکای لاتین انتخاب شده است. در سخنرانی های او هم اشاره به مسائلی مانند گرسنگی، جنگ و مشکلات و اختلافات در میان کشورهای دنیا را می بینیم. ما به پاپ فرانسیس به چشم یک امید نگاه می کنیم. مردم کوبا هم به همین دلیل از صمیم قلب، به پاپ علاقه دارند و این علاقه را در سفرش هم به او ابراز کردند. گونزالس در انتها گفت: درباره سؤال دوم تان هم باید بگویم که در حال حاضر هیچ برنامه خاصی برای پس گرفتن گوانتانامو از آمریکا نداریم. همان طور که می دانید این اشغال به دوران قبل از انقلاب برمی گردد. آن زمان قانونی تصویب شد و طبق آن قانون، آمریکا توانست این بخش از خاک کوبا را اشغال کند. با این حال، سال 1966 قانون جدیدی در کوبا وضع شد که از حاکمیت و تمامیت کوبا دفاع می کرد. طبق آن قانون، تمام پایگاه های نظامی آمریکا و هرگونه اشغالگری این کشور در کوبا مانند تأسیس زندان گوانتانامو غیرقانونی است .
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها