واضح آرشیو وب فارسی:زیست بوم: باید برای این سیکل معیوب چاره ای اندیشه شود. تا بتوانیم از تتمه مناطق زیست محیطی کشور حفاظت کنیم. اعتبارات خرید میز و صندلی و پشت میز نشینی و پروژه هایی که جوابشان بدون مطالعه از قبل هم معلوم است و... به سمت پایش، نظارت و حفاظت و حضور شبانه روزی در مناطق سوق داده شود.زیست بوم/علی اکبر عامری فر*: نمی دانم در سازمانها وادارات دیگر هم وضع به همین منوال است یا خیر، اما در سازمان حفاظت محیط زیست بخصوص در دو دهه اخیر به صورت وحشتناکی اعتبار برای حفاظت از عرصه های طییعی همواره حداقلی بوده است. از حقوق ومزایای پرسنل گرفته تا ماموریت واضافه کار تا امکانات پرسنلی و خودرویی، تمام محدودیتها و صرفه جویی ها در این بخش صورت میگیرد. تقریبا فعالیت دراین بخش از محیط زیست یعنی اعمال وظایف نظارتی و حاکمیتی به حداقل و در بسیاری از موارد به صفر رسیده است. با توجه به برگشت ناپذیری بسیاری از این تخریب ها، وضعیت برای محیط زیست بسیار فاجعه بار بوده است و عواقبی مانند از بین رفتن تنوع زیستی، از بین رفتن مراتع وجنگلها، مناطق حفاظت شده، تالاب ها منابع آبی اعم از رودخانه ها وچشمه ها آلودگی ها مختلف .....را دربرداشته است که تقریبا غیر قابل جبران است. در صورتی که محیط زیست و تخصیص اعتبارات کافی برای حفاظت وآموزش در نظر گرفته می شد جلوی بسیاری از این خسران بزرگ را می توانستیم بگیریم. نمونه بارز آن دریاچه ارومیه است و دیگر تالابها و منابع آبی . حال وقنی به فکر چاره افتاده ایم که کار از کار گذشته است و میلیاردها تومان برای بازگرداندن مناطق آسیب دیده به وضعیت طبیعی اختصاص داده می شود که فقط بودجه از دست دادن است. جالب اینجاست که تجربه نابودی محیط زیست باعث نگردیده است که در اولویت بندی اعتیارات اولویت را به حفاظت ،پیشگیری وآموزش بدهیم وهنوز هم درمان را بر پیشگیری ترجیح می دهیم. هنوز هم وقتی گفته میشود پول بدهید برای گشت وکنترل وحفاظت و پایش و آموزش و یا اصلاح پرداختهای پرسنل محیط زیست به میزانی که در حد منزلت و ارزش و اهمیت وظایف آنها باشدگفته می شود اصلا اعتبار وبودجه ای وجود ندارد. اما اگر در همین زمان مشاورین وشرکتها پروژه چند میلیاردی جهت بررسی اثرات فلان پروژه بر خشک شدن دریاچه ارومیه تعریف کنند فوری اعتبار آن فراهم است !! اما تحت هیچ شرایطی قانون اجازه نمی دهد حتی یک ریال هم به محمد علی همیار زیستگاه چنگ الماس که شب و روز با هزینه خودش موتورسیکلت و موبایل خودش با شکارچیان و شخم زنندگان مرتع بواسطه علاقه مفرط به محیط زیست، مبارزه می کند پرداختی صورت بگیرد وهزاران مورد دیگر مشابه این وضع را میشود مثال زد. شبانه و اخیرا در روز روشن هم شخم می زنند جنگل تخریب می کنند ویلا می سازند کوه را تغییر کاربری می دهند چشمه را با لوله به باغ و ویلای خود انتقال میدهند چاه میزنند وکسی وجود ندارد جلوی آنها را بگیرد؟!.برای جلوگیری از تخریب محیط زیست باید شب و روز در مناطق حضور داشت و اکیبهای زیادی را تجهیز کرد. اما اولویت به اعتبارات دیگر داده می شود نه بودجه جاری، شاید در بسیاری از ارگانها این اولویت بندی درست باشد اما برای محیط زیست اولویت بودجه جاری، حیاتی است . مگر اعتبارات تملک دارایی نباید در خدمت حفظ محیط زیست باشد. اعتبارات جاری که باید از تخریب محیط زیست جلوگیری کند حد اقل بوده و نسبت به حجم وظایف صفر است. این در حالی است که هزینه هر ریال برای حضور وپایش مداوم و موثر منطقه به منزله آب حیات است برای منطقه. باید برای این سیکل معیوب چاره ای اندیشه شود. تا بتوانیم از تتمه مناطق زیست محیطی کشور حفاظت کنیم. اعتبارات خرید میز و صندلی و پشت میز نشینی و پروژه هایی که جوابشان بدون مطالعه از قبل هم معلوم است و... به سمت پایش، نظارت و حفاظت و حضور شبانه روزی در مناطق سوق داده شود. در یک کلام جای اعتبارات درمان با اعتبارات پیشگیری عوض شود تا ابتدا تخریب ها را متوقف کرده و بعد به بازسازی بپردازیم. چون هر اکوسیستمی را هم که بازسازی کنیم اگر حضور با انگیزه حفاظت و پایش نباشد باز دوباره تخریب خواهد شد. *کارشناس محیط زیست
چهارشنبه ، ۲۹مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زیست بوم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]