واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: - تأمین مسکن برای کم درآمدها در دولت یازدهم با نام طرح مسکن اجتماعی بر سر زبان ها افتاد و در طرح جامع مسکن نیز سرفصلی جداگانه برای آن درنظر گرفته شد اما اجرای طرح جایگزین مسکن مهر با معمای چگونگی تأمین مالی مواجه است.براساس طرح جامع مسکن 3منبعِ بودجه دولت، تسهیلات بانکی و کمک نهادهای حمایتی برای اجرای برنامه های مسکن کم درآمدها درنظر گرفته شده است.تنگناهای مالی در هر سه بخش، نگرانی ها را از روی کاغذ باقی ماندن طرح مسکن اجتماعی افزایش داده است. فصل بودجه نویسی در دولت آغاز شده و دستگاه ها درخواست های خود را برای ارسال به سازمان مدیریت آماده می کنند. در این شرایط سؤالات همشهری در مورد چگونگی تأمین بودجه مورد نیاز برای اجرای طرح مسکن اجتماعی که برای وزارت راه و شهرسازی و معاون این وزارتخانه ارسال شد، بی پاسخ ماند تا ابهامات در مورد اجرایی شدن این طرح افزایش یابد. این موضوع که آیا در بودجه درخواستی برای سال آینده، پیش بینی مشخصی برای مسکن کم درآمدها شده است یا خیر؟ سؤالی است که هنوز پاسخ روشنی برای آن وجود ندارد. اجرای برنامه مسکن حمایتی نیاز به منابع لازم از محل های مشخص و قابل تأمین دارد اما به نظر می رسد منابع مشخص شده در این طرح در شرایط فعلی امکان بالایی برای تحقق نداشته باشد. سایر طرح هایی که برای تأمین مالی بخش مسکن طی ماه های گذشته به تصویب رسید نیز عملا با شکست مواجه شده است. عدم استقبال از پس انداز برای وام 80میلیونی مسکن موجب شد تا شرایط آن برای متقاضیان تسهیل شود. وام 60میلیونی مسکن نیز که قرار بود بانک های تجاری آن را پرداخت کنند به دلیل کمبود منابع بانکی با عدم استقبال بانک ها مواجه شد تا عباس آخوندی کمبود منابع بانکی را به عنوان عامل شکست خوردن این طرح اعلام کند. وزیر راه و شهرسازی اذعان کرده است:«ضعف نظام تأمین مالی مسکن در کشور، خانه دار شدن اقشار ضعیف و متوسط جامعه را به یک رؤیا تبدیل کرده است.» منابع چگونه تأمین می شود؟ منابع بانکی، بودجه عمومی و نهادهای حمایتی به عنوان محل های تأمین مالی معرفی شده اند که هر سه بخش با ابهام مواجه است. بانک ها با مشکل منابع مواجه هستند به طوری که حتی حاضر نشده اند وام خرید مسکن که مجوز آن از سوی شورای پول و اعتبار داده شده را پرداخت کنند. بودجه دولت نیز با کسری مواجه است و به همین دلیل اولویت هزینه در بودجه با بودجه جاری است. نهادهای حمایتی نظیر بنیاد مسکن، کمیته امداد و... نیز توان مالی بالایی برای هزینه کردن در این بخش ندارند. این موضوع نشان می دهد که هیچ ضمانت اجرایی برای برنامه های تعیین شده وجود ندارد. یکی از بخش هایی که طبق قانون بودجه امکان بهره برداری از آن برای کمک به مسکن کم درآمدها وجود دارد مربوط به هدفمندی یارانه هاست. مطابق تبصره 20 قانون بودجه در بخش هدفمندی یارانه ها دولت می تواند به میزان یک هزار و 300میلیارد تومان از درآمدهای هدفمندی یارانه ها را به بخش مسکن اختصاص دهد. اجرایی شدن این بخش از قانون اما منوط به این موضوع است که درآمدهای هدفمندی طبق قانون به طور کامل حاصل و پرداخت یارانه نقدی طبق این تکلیف قانونی محدود شود. هر دو شرط اما هم اکنون با عملیاتی شدن فاصله دارد تا امیدی به اختصاص یارانه به مسکن نیز وجود نداشته باشد. متقاضی پس انداز ندارد یک عضو کمیسیون عمران در مورد طرح جامع مسکن و برنامه مسکن کم درآمدها به همشهری گفت: آنطور که بیان شده قصد دارند طرحی را به عنوان مسکن اجتماعی نهایی کنند که متقاضیان، پس اندازهای خود را در صندوق توسعه مسکن بگذارند و تسهیلات چند برابری با نرخ سود اندک پرداخت شود که متقاضیان کم درآمد با تأمین مسکن به جای پرداخت اجاره به پرداخت قسط بپردازند. سیدحسن علوی ادامه داد: بخشی از طرح مسکن حمایتی هم از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دنبال می شود که قرار است برای کارگران مسکن اجاره به شرط تملیک تأمین کنند. بحث ما این است که در طرح حمایتی برای اقشار آسیب پذیر نمی توان روی پس انداز و آورده متقاضی حساب باز کرد. توان سرمایه گذاری این اقشار در حدی نیست که بتوانند هزینه ساخت را بدهند. همانطور که در طرح مسکن مهر بسیاری از متقاضیان به دلیل اینکه باید مبالغ جدیدی به طرح تزریق می کردند، تاب نیاوردند و به دلیل عدم توانایی آن را فروخته اند و همچنان مستأجر هستند. این نماینده مجلس گفت: در بخش استفاده از منابع هدفمندی یارانه ها نیز بعید است بتوان منابعی را به ساخت مسکن اختصاص داد. برای این کار نیاز به منابع قوی تری است. متأسفانه بانک ها هم تاکنون چندان همراهی نکرده اند به همین دلیل نیاز به بودجه دولتی است و چندان هم نمی توان روی آورده متقاضی حساب کرد. وضعیت مسکن کم درآمدها برآورد های انجام شده در طرح جامع مسکن نشان می دهد که بیش از 5. 2 میلیون خانوار ازقشرهای کم درآمد که در دهک های یک تا 4قرار دارند، فاقد مسکن ملکی هستند و برای تأمین آن با مشکل جدی مواجهند. آنچه در طرح جامع مسکن به عنوان وضع موجود خانواده های فاقد مسکن مورد توجه قرار گرفته، نشان می دهد که 40درصد هزینه های خانوار در گروه های پایین درآمدی صرف مسکن می شود درحالی که اندازه متعارف آن در سطح جهانی حدود 25درصد است. طبق برآوردهای انجام شده، حدود 48درصد از خانوارهای فاقد مسکن در دهک های اول تا چهارم و 29درصد آنها در دهک های 5 تا 7 قرار دارند.از میان خانوارهای مستأجر تنها 70درصد تحت پوشش نهادهای بیمه ای قرار دارند به همین دلیل شناسایی 30درصد دیگر با دشواری همراه است.با این حساب 2میلیون و522 هزار خانوار شهری مستأجر در دهک اول تا چهارم درآمدی قرار دارند که در تأمین مسکن با مشکل جدی مواجه هستند. از این تعداد 892هزار خانوار زیر پوشش هیچ گونه نهاد بیمه ای و حمایتی قرار ندارند. طبق اطلاعات طرح جامع مسکن در دوره 13ساله با فرض نرخ رشد اقتصادی 2 .5 درصد در هر سال، سالانه 64هزار خانوار به خانوارهای کم درآمد اضافه می شوند.در این شرایط با فرض ثبات قیمت مسکن تا سال 1405، شاخص دسترسی به مسکن به 5سال ونیم می رسد.
سه شنبه ، ۲۸مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]