واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: جهان خلقت براساس هدف و منظور بزرگی آفریده شده است و در این میان انسان به عنوان جانشین خدا بر روی زمین، رسالت و وظایف سنگینی دارد و این سؤال مطرح است که ابعاد این امانت و رسالت چیست؟ برای اینکه انسان بتواند ابعاد و زوایای هر موضوعی را احصاء کند، باید بتواند به طور کامل یا اقلاً به طور تقریبی و نسبی، آن را بشناسد و از اینرو شناخت خود و جهانی که در آن قرار دارد، می تواند ما را در انتخاب مسیر و عملکرد مناسب و عالی، کمک کند. در شرایط کنونی مسائل و مصائب بشر بیش ازهر زمان دیگری به چشم می خورد و مشکلات عدیده آنچنان انباشته شده است که ادامه مسیر حیات، سخت و دشوار شده است. رشد چندین برابری جنگ و تروریسم و ویرانی شهرها، اماکن و معابر و آوارگی میلیونها انسان، مشکلات اقتصادی، فقر و فهم های غلط در عرصه های اخلاقی، فرهنگی و رفتارها، چهره ای زشت و کریه به جوامع انسانی داده است. انسانی که قرار بود با نهایت لطف و مهر در کنار هم زندگی و در کارهای نیک به هم کمک کند و از هر کار زشت و خطایی دوری گزیند، متأسفانه اینک در اقصی نقاط عالم به جان هم افتاده است، تا آنجا که در برخی از شهرهای جهان شاهد قتل، ترور، انفجار و… هستیم. انسان هر چه هست و از هر کجا آمده است، نهایتاً از یک ریشه و منبع است. پس چرا اعضای متعلق به یک ریشه اینچنین بی رحمانه به جان هم افتاده اند؟ چون که بی رنگی اسیر رنگ شد موسیی با موسیی در جنگ شد انسان ها همه فطرتاً موسی و ابراهیم موحد بوده اند و چون به شکل جسمی سرگردان در آمدند و برخی از آنان به وظایف خود عمل نکردند و حرص و طمع را پیشة خود ساختند، لاجرم به فرعونی تبدیل شدند که در طلب جنگ با موسی آمدند. «فرعون نفس با موسی دل در جنگ شد» حال آنکه بالفطره هر کدام از آن ها موسایی بوده اند که در رنگ بندی ها، اسیر جنگ ها شده اند. تروریسم و تجاوزاتی که امروز شاهد آن هستیم، مال دیروز و امروز نیست و هر چند شدت آن ها زیاد است. این جریانات حاصل کجروی و خطاهای قرون گذشته ملت ها و دولت ها است که در طول زمان انباشته شده و به این اندازه و حالت رسیده است. به قول سعدی؛ «در ابتدای کار جهان ظلم به این اندازه نبود، هرکس آمد مقداری به آن افزود تا بدین غایت رسید.» اینکه بگوییم با مقاوله ها و تفاهم نامه هایی که میان دولت ها امضا می شود. مسائل و خطاهای بشری حل خواهد شد، امری اشتباه و محاسبه ای یک رویه است. در کنار دولت ها و نهادها و پیمان هایی که آن ها می بندند، ملت ها نیز باید به خود بیایند، اعمال، افکار و نیات خود را بررسی کنند، هدف نهایی را دریابند و راه های رسیدن به آن را شناسایی کنند. هر ملتی باید از کوچکترین و روزمرّه ترین کارهای خود شروع و در معاملات و مناسبات خود، به بهترین وجهی عمل کند، تعامل سازنده با دیگران برقرار سازد و در یک کلام، آن چه را که به خود می پسندد، برای دیگری نیز بپسندد و از هر چه که برای خود نمی پسندد، برای دیگری نیز نپسندد. اگر به وحدت ریشه و هدف پی برده باشیم. آنگاه شاهد رفتارهای خوب و عالی انسان ها با یکدیگر خواهیم بود و نتیجة آن نیز ایجاد صلح، عدالت و درک امانت خواهد بود. اگر ملت ها فرد به فرد نگاه و عمل درست و دقیق نداشته باشند، تلاش دولت ها به جایی نخواهد رسید و تروریسم روز به روز رشد خواهد کرد، تا اینکه از شدت درد و الم ناشی از آن خسته شود و پی ببرد وقتی می توانیم به شیرینی در روابط انسان ها پی ببریم، چه حاجت به تلخی در این روابط است؟ حسین زوّار
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]