محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826764803
تولیدات غیررقابتی و بیلبوردهای خالی از تبلیغات
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
تولیدات غیررقابتی و بیلبوردهای خالی از تبلیغات نويسنده: غلامرضا كیامهر از زمانی كه محدودیت هایی را در تبلیغ كالاهای خارجی در بیلبوردهای تبلیغاتی موجود در سطح شهر تهران اعمال كرده اند، بیشتر این بیلبوردها خالی از هر نوع تبلیغی به حال خود رها شده و سیمای خشن و سربی آنها چهره شهر را از آنچه كه بود نازیباتر كرده است. احتمالا مشابه همین وضعیت در دیگر شهرهای بزرگ كشور هم به چشم می خورد و به همین سبب خالی ماندن بیلبوردها از تبلیغ كالا، موضوعی است كه نمی توان به آسانی از كنار آن گذشت. هدف اصلی تصمیمی كه در خصوص محدود ساختن تبلیغات كالاهای خارجی گرفته شد، آن بود تا تولیدكنندگان داخلی امكانات بیشتر و سهل تری برای تبلیغ و بازاریابی محصولات خود پیدا كنند اما وضعیتی كه در بیلبوردهای تبلیغاتی سطح شهر و حتی روزنامه ها مشاهده می كنیم حكایت از آن دارد كه مشكل اصلی تولیدكنندگان داخلی ما وجود كالاهای خارجی در بازار نیست بلكه بی میلی و احساس بی نیازی اغلب آنها به امر تبلیغ و بازاریابی است و ریشه چنین احساسی را باید در زاویه تنگ دید و نگاه تولیدكنندگان و رقابتی نبودن فرآیند تولید و كسب و كار در كشور ما جست و جو كرد كه خود این پدیده نیز حاصل سال های طولانی سلطه اقتصاد دولتی و انحصاری در اغلب عرصه های تولیدی بوده كه عوارض آن به تولیدكنندگان بخش خصوصی نیز سرایت كرده است. از برخی موارد استثنایی كه بگذریم با گشت و گذاری در بازار عرضه كالاهای ساخت داخلی از محصولات غذایی گرفته تا پوشاك و لوازم خانگی مشاهده خواهیم كرد كه تفاوت محسوسی چه از نظر شكل ظاهری و بسته بندی و چه از جهت قیمت و كیفیت میان این محصولات وجود ندارد و انتخاب هر یك از محصولات داخلی توسط مصرف كننده قبل از آن كه تحت تاثیر نوع و حجم تبلیغات بازاریابی تولیدكننده باشد، متاثر از توصیه ها و القائات فروشنده و عرضه كننده است كه آن هم حاصل شناختی است كه فروشنده به تجربه از روحیات و سلایق مشتریان خود كسب می كند وگرنه هدف اصلی هر فروشنده به فروش رساندن اجناسی است كه در مغازه و فروشگاه خود دارد. این واقعیت به خصوص در مورد محصولات بهداشتی و مواد غذایی كه با اسامی و مارك های مختلف به بازار عرضه می شود، مصداق بیشتری پیدا می كند. یعنی اغلب مشتریانی كه برای خرید به یك سوپرماركت یا خواروبار فروشی می روند به جای درخواست یك (برند Brand) خاص از یك محصول بهداشتی یا غذایی صرفا نوع و تعداد محصول مورد نیاز را از فروشنده مطالبه می كنند. به عبارت دیگر اگر مشتری قصد خرید نوشابه دارد، دغدغه اصلی او را رنگ نارنجی، سیاه یا سبز نوشابه تشكیل می دهد و چندان كاری به نام و برند نوشابه ندارد. چون اندازه و شكل ظاهری تمام بطری های نوشابه یكسان است، طعم و مزه یكسانی هم دارند و قیمت های آنها هم با هم چندان تفاوتی ندارد. این واقعیت در مورد انواع محصولات غذایی بسته بندی شده هم مصداق پیدا می كند و تولیدكنندگان این محصولات بر سبیل رقابت هیچ گونه امتیاز خاصی را برای مصرف كنندگان محصولات خود، آن گونه كه در اقتصادهای آزاد و رقابتی مرسوم است، در نظر نگرفته اند. اغلب آنها هم از نظر تبلیغات بازاریابی وضعیت كم و بیش یكسانی دارند. دلیلش آن است كه در غیاب محصولات رقیب خارجی خیالشان از بابت فروش محصولاتشان كاملا آسوده است و می دانند با مصرف كننده ای روبه رو هستند كه چندان حق انتخاب ندارد و این را هم می دانند كه در بازار مصرف داخلی همیشه تقاضا بر عرضه می چربد. تاكید بر این نكته ضروری است كه در میان تولیدكنندگان داخلی ما از نظر توجه به خواست و سلیقه مشتری و تبلیغات بازاریابی استثناهایی وجود دارد، اما چون استثناء قاعده نمی شود، درهای تولید به اصطلاح بر پاشنه اكثریت تولیدكنندگانی می چرخد كه اولا، برخلاف همگنان خود در اقتصادهای رقابتی جهان، اعتقادی به درگیر شدن در عرصه رقابت با هدف به دست آوردن سهم بیشتری از بازار مصرف ندارند. درثانی به تبلیغات رسانه ای و محیطی نظیر بیلبوردهای تبلیغاتی به چشم هزینه غیرضروری نگاه می كنند و حتی اگر در مواردی استثنایی خود را ناچار به صرف مقداری هزینه تبلیغاتی ببینند، آن هزینه را با حواشی آن روی قیمت تمام شده محصول می كشند و از مصرف كننده داخلی اخذ می كنند. اینكه اصولا نصب آن همه بیلبورد در سطح شهر تهران و حتی در نقاط حادثه خیزی نظیر بزرگراه های درون شهری امری توجیه پذیر نیست، واقعیتی است كه اغلب كارشناسان درباره آن اتفاق نظر دارند، اما صرف نظر از این مساله، حذف شدن نام محصولات خارجی از روی این بیلبوردها و عدم جایگزینی آن با محصولات داخلی این واقعیت را به اثبات می رساند كه برخلاف نظر مخالفان تبلیغ برای كالاهای وارداتی، این كالاها به هیچ وجه جای تبلیغ برای تولیدات داخلی را تنگ نكرده بودند و حالا كه به تجربه معلوم شده در میان تولیدكنندگان داخلی، بنا به همان دلایلی كه ذكر آن رفت، تمایل چندانی به هزینه كردن برای تبلیغ و بازاریابی از طریق بیلبوردها وجود ندارد، حفظ زیبایی و چشم انداز شهرمان ایجاب می كند كه بیلبوردهای خالی از سطح شهر برچیده شوند. اما چه بیلبوردها باشند و چه نباشند، باید قبول كنیم كه مشكل تولید در كشور ما با محدودكردن واردات و یا ممنوع كردن تبلیغ برای كالاهای خارجی برطرف نمی شود، بلكه حل این مشكل قبل از هر چیز در گرو آن است كه تولیدكنندگان ما از لاك پارادایم های گذشته در ارتباط با تولید بیرون بیایند و سازوكارهای تولید رقابتی را كه در اقتصادهای آزاد رایج است بپذیرند در آن صورت دیگر زمینه ای برای ترس و وحشت از واردات كالا به كشور وجود نخواهد داشت و چرخه تولیدات داخلی ما با یك عطسه كوچك تولیدكنندگان چینی و تایوانی و هنگ كنگی، دچار تب و لرز نخواهد شد. یك راه حصول به این هدف، تولید انبوه برای دست اندازی به بازارهای صادراتی به سبك و سیاق تولیدكنندگان چینی كه از كره مریخ نیامده اند و اهل همین سیاره خاكی هستند. در همین روزها شاهد پخش تیزرهای تبلیغاتی یك شركت تولید بستنی در كشور هستیم كه اعلام می كند با افزایش میزان تولید و پایین آوردن قیمت تمام شده محصول، قیمت بستنی های تولیدی خود را تا حدود ۲۵درصد كاهش داده است. این یك سنت شكنی بزرگ مبتنی بر اقتصاد بازار و رقابتی است كه در فرهنگ تولید ما بی سابقه است و یقینا نظر هر مصرف كننده ای را هم به خود جلب می كند. چه اشكالی دارد كه سایر تولیدكنندگان ما از این تولیدكننده بستنی الگوبرداری كنند؟ منبع:روزنامه دنیای اقتصاد ارسال مقاله توسط کاربر محترم سايت :omidayandh
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 488]
-
گوناگون
پربازدیدترینها