محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846077104
لغو همه تحریم ها خوش بینی است؛ نامه 4وزیر فرار به جلو بود
واضح آرشیو وب فارسی:دولت بهار: دولت بهار: غلامرضا خواجه سروی عضو هئیت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ضمن تاکید بر اوضاع بد اقتصادی کشور؛ نامه چهار وزیر را فرار به جلو دانسته و انتظار لغو شدن همه تحریم ها و کمک به اقتصاد از مسیر گشایش در سرمایه گذاری خارجی را بیهوده می داند.به گزارش دولت بهار به نقل از تسنیم، غلامرضا خواجه سروی عضو هئیت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و استاد دانشگاه امام صادق (ع) است. مشاور فعلی سیاسی رییس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام از دیگر فعالیت های اوست. وی همچنین معاونت اجتماعی و فرهنگی وزیر علوم در دولت قبل را عهده دار بود. وی در مصاحبه با تسنیم به بررسی مسائل مختلفی از جمله اقتصاد سیاسی کشور در دوران پسا تحریم، اجازه بازرسی از پایگاه های نظامی و سیاست آتی فروش نفت و وضعیت اقتصاد ایران با کاهش بهای آن پرداخته است که در زیر مشروح آن را می خوانیم. نظر شما درباره تصویب برجام در مراجع قانونی کشور چیست؟ اولین چیزی که باید اشاره کنم این است که باید همه ما، یعنی کل ملت ایران، نخبگان، نمایندگان مجلس از جناح های مختلف، دولت و ملت باید توجه کنیم که این برجام و آنچه که در مجلس گذشت یا کل مذاکرات هسته ای نباید به وحدت ملی کشور ایران لطمه ای وارد کند و باعث ایجاد شکاف در جامعه شود. به هر حال این موضوع نباید اختلاف انگیز شود. این اختلاف انگیزی باعث می شود که طرف مقابل ما در ماه های آینده بتواند امتیازات بیشتری از ما بگیرد. آنها اگر احساس کنند که در داخل ایران شکافی میان مردم و حاکمیت یا میان نخبگان سیاسی، چه نخبگان سیاسی که در قدرت هستند و چه نیستند به وجود آمده، فشارهای خودشان را برای گرفتن امتیازها افزایش خواهند داد. بنابراین باید به این نکته توجه ویژه ای داشت، اما آن چیزی که شورای نگهبان تایید کرده است در واقع همان طرحی است که مجلس داده و به نظر من به محتوای برجام هم ارتباطی ندارد. طرح مجلس فارغ از اینکه چطور تصویب شده، با سرعت بوده، درست بوده یا غلط بوده، اگر از این هایش بگذریم نکات نوشته شده، نکات مهمی است که به نظر مجلس شورای اسلامی و حتی شورای نگهبان حداقل می تواند بخشی از حفره های خطرناک برجام را در صورت درست اجرا شدن، پر کند. در رسانه های نزدیک به دولت اخباری درباره لغو همه تحریم ها منتشر شده است. در متن برجام آمده است که تعلیق برخی از تحریم ها به گزارش آتی آژانس منوط می شود. حالا اگر آژانس چنین گزارشی را ندهد چه اتفاقی برای ما خواهد افتاد؟ بدون تعارف باید گفت که قطعا دنیای غرب "لغو تحریم" را در خصوص ما انجام نخواهد داد. این موضوع بارها در کشور گفته شده است. ما هم بر روی آن اصرار داریم و در واقع اعتقاد و خواسته ی ما، مردم، دولت و مجلس این هست که تحریم ها باید لغو شود. ولی قطعا در برابر خواسته ی ما مقاومت خواهند کرد. یعنی باید به فکر لغو تحریم ها نباشیم؟ پیش بینی خودم این هست که شاید مثلا در کوتاه مدت، گزارش های نسبتا مثبتی را بدهند که این کار شروع شود. ولی ما با راه دشواری و پر پیچ و خمی مواجه خواهیم بود. به این دلیل که آژانس از آن حالت فنی و تخصصی و به هر حال بی طرفانه ی خودش مدت هاست که خارج شده و متاسفانه قدرت های بزرگ به آن احاطه دارند و تا حدی طبق خواسته ی آنها عمل می کند. بسته به اینکه موضع قدرت های بزرگ در قبال این قضیه چه باشد، همان طور عمل می کند. آیا آمریکا اجازه خواهد داد تا سرمایه گذاری مستقیم در کشور ما صورت بگیرد و ادامه داشته باشد؟ در حقیقت ماجرا با توجه به سابقه ای که کل دنیای غرب، به خصوص دولت آمریکا دارد و مواردی را که در رابطه با ایران داشته و تا حال حاضر هم بر آن اصرار می کند، به چنین چیزی اصلا خوش بین نیستم که اتفاق بیفتد. آنها نسبت به پیشرفت های ایران بسیار حساس هستند و اگر نگوییم که ایران را به عنوان دشمن خودشان، حداقل رقیب خودشان در منطقه تلقی می کنند. اگر چه صراحتا هم می گویند ما به دشمنی خودمان با ایران افتخار می کنیم. به هر حال به دلیل اینکه آنها مخالف پیشرفت کشورمان هستند، قطعا اجازه نخواهند داد چنین چیزی اتفاق بیفتد البته اگر در اختیار آنها باشد. آنها اجازه نمی دهند در حوزه ی اقتصادی در کشور ما گشایشی صورت بگیرد و باید ما در این حوزه، به نیروهای داخلی خودمان متکی باشیم چرا که خیلی نمی شود به واقعا به آن ها اتکا داشت و باور کرد که آن ها دنبال چنین چیزی هستند. در واقعیت باورش خیلی مشکل است و آنها اجازه نخواهند داد چنین چیزی اتفاق بیفتد. فضای رسانه ای که ایجاد شده یک مقدار، خوش بینی هایی را در جامعه ما بوجود آورده است.البته این خوش بینی ها، در واقع واهی هم هست.در رابطه با اینکه گشایش می شود و آنها خواهند آمد و اوضاع اقتصادی ما چه ها می شود.به هر حال باید جهت کار را تغییر داد و به سمت نیروهای داخلی آورد.خیلی نمی شود روی چنین چیزهایی حساب باز کرد. یعنی بیاییم و اقتصادی وابسته به داخل را سامان بدهیم؟ منظورم اقتصادی است که درون زا باشد، اقتصادی که متکی به نیروهای داخلی باشد و در یک کلام ما باید مدل اقتصادی که مقام معظم رهبری که بر آن تاکید کردند را اجرا کنیم و دنبال تحقق اقتصاد مقاومتی در داخل باشیم. اخیرا نامه ای از سوی چهار وزیر به رییس جمهور نوشته شد و در آن امید های دولت به برجام پررنگ بود. به عبارتی گشایشی که مورد نظر دولت است به برجام دوخته شده و نقشه ی دومی برای اقتصاد کشور طراحی نشده، آیا این را می توان درست تصور کرد؟ آن کاری که دولت در این زمان انجام داده و به آن نیز افتخار می کند و جز گزارش های کاری دولت هم هست، کنترل تورم است ولی در واقعیت دولت با ادعای یا با هدف کنترل تورم، جریان گردش پول را در کشور، تقریبا متوقف کرده یا حداقل خیلی ضعیفش کرده است. بنابراین از آن طرف هم به خاطر انتخابات ریاست جمهوری و مسایل بعدیش یک امید به اصطلاح امید واهی ایجاد شده که بعد از اینکه این مسئله حل شد یک شکوفایی اقتصادی رخ خواهد داد. تا حالا هم شاهد این بوده ایم که نه تنها نسبت به قبل از توافق هسته ای وضعیت اقتصادی ما بهتر نشده بلکه بدتر هم شده است. بنابراین این را ربط دادن به آن، کار خطایی است. تحلیل من از کاری که وزرای دولت کردند این است که این ها شاید یک پیش دستی کردند و آن هم به دو منظور یکی اینکه مجلس را تحت فشار قرار بدهند که زودتر این کار را به نتیجه برساند و دیگری نیز خواستند که اگر بعدها اتفاق ناگواری در حوزه ی اقتصاد در کشور افتاد این ها عملا از مسئولیت مبرا باشند و ناکارآمدی دولت را در این زمینه بر عهده نگیرند. یا به زبان ساده بگویند ما از قبل هم ما گفته بودیم و در این زمینه مسئولتی نداریم. از طرفی هم در این نامه به وضعیت بحرانی اقتصاد کشور اشاره شده بود و آمده بود که باید هر چه زودتر از این وضعیت بحرانی خارج شد. آیا این با تحلیلی که ارائه دادید همخوانی دارد؟ یک برداشت از این قضیه این است که آنها خواستند بگویند اگر این برجام توسط مجلس تعیین تکلیف نشود ما به اینجا می رسیم و از این طریق امتیازی از مجلس گرفته شود. البته بعید می دانم چنین چیزی درست باشد اما بهترش آن هست که آنها می خواستند یک فرار رو به جلویی داشته باشند نسبت به خود دولت و اگر بعدا آن اتفاقی که خودشان هم گفتند، افتاد، مثلا وزیر محترم اقتصاد بگوید من از قبل هم گفته بودم و چون کسی توجهی نکرد بنابراین من مسئول نیستم. البته توجه شود که این از مسئولیت کلی دولت و مسئولیت نهایی آن و شخص وزیر اقتصاد، وزیر دفاع، وزیر رفاه و در کل این چهار نفری که امضا کرده اند چیزی کم نمی کند بالاخره آنها مسئولیتشان پابرجاست و باید در مورد اقداماتشان پاسخگو باشند. آمار ها نشان می دهد که در سال های اخیر مرتبا شاهد کاهش بهای نفت بوده ایم. حالا اگر در نظر بگیریم که برجام هم تصویب شود و به دنبال خودش حجم فروش نفت ما را هم بالا ببرد، با این بهای نازل چه چیزی نصیب ما خواهد شد؟ البته ببینید در بحث نفت یک بخش کاهش یا افزایش قیمت آن، ارتباط پیدا می کند با کلیتش، بخش دیگرش هم به اقتصاد بین المللی و وضعیتی که در سطح بین الملل مطرح است، اما در رابطه با کشور ما و منطقه ی خاورمیانه، هرگاه که مواضع کشوری مانند کشور ما نرم می شود و بوی سازش، بوی کوتاه آمدن یا عقب نشینی می آید، به طور طبیعی قیمت نفت تنزل پیدا می کند. در پایین آمدن قیمت نفت، همه ی کشورهایی که اقتصادشان متکی به نفت است ضرر می کنند. ما هم یکی از آن کشور ها هستیم. بنابراین هر روز که می گذرد، ضرر زیادی را متحمل می شویم. البته در حالتی هم که قیمت نفت خیلی بالا باشد و درآمدهای نفتی خودمان را هم بتوانیم وصول کنیم ولی برای اقتصادمان برنامه نداشته باشیم. آن موقع هم تفاوتی با وضعیت اقتصادی کشور احساس نخواهد شد. وضعیت اقتصادی کشور تنها زمانی می تواند بهبود پیدا کند که دولت برای اقتصاد برنامه داشته باشد و در این زمینه و بخش مختلف اقتصادی فعال باشد، اما به نظرم دولت به قول معروف در حوزه ی اقتصاد بسیار تنبل و بی برنامه است و البته ناهماهنگ. به نظر می رسد که در داخل ستاد اقتصادی دولت، احتمالا و این طور که برداشت می شود ناهماهنگی عجیب و غریبی وجود دارد. آنها نمی دانند که باید چه برنامه ای را در پیش بگیرند و اجماعی حاصل کنند. با تشکر از فرصتی که در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار دادید.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دولت بهار]
[مشاهده در: www.dolatebahar.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
گوناگون
پربازدیدترینها