واضح آرشیو وب فارسی:ایبنا: خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)- دهه نخست از ماه محرم الحرام، با شهادت مظلومانه امام حسین (ع) و 72 تن از یاران ایشان در نینوا همراه است؛ واقعه ای که پس از گذشت قرن ها، هنوز انگیزه ای برای تالیف کتاب از سوی پژوهشگران محسوب می شود. یکی از عمده مسائل مهم در تالیفات و پژوهش ها تحریفاتی است که از سوی برخی محققان در آثار آنها صورت می گیرد. حجت الاسلام محمد صحتی سردرودی، از جمله عاشورا پژوهانی است که اعتقاد دارد، تحریفات خواسته و ناخواسته در این هزار و سیصد و اندی سال درباره واقعه کربلا نمود پیدا کرده است و متاسفانه پس از رد این تحریفات از سوی برخی محققان، هنوز در میان برخی تبلیغ و ترویج می شود. تحریف از زمان تولد تا شهادت سالار شهیدان حجت الاسلام محمد صحتی سرد رودی گفت: بحث درباره شهادت امام حسین (ع)، از جمله مباحث گسترده ای است که متاسفانه تحریفات تاریخی بسیاری خواسته و ناخواسته در این هزار و سیصد و اندی سال درباره واقعه کربلا به وجود آمده است. این تحریفات از زمان ولادت امام حسین (ع) تا هنگام شهادت حضرت سید الشهدا (ع) را در برمی گیرد. این محقق و عاشورا پژوه با اشاره به این که، یکی از تحریفات چشمگیر درباره زندگی و شهادت امام حسین (ع)، درباره زمان ولادت ایشان به وقوع پیوسته است، اظهار کرد: راویان وابسته به بنی امیه، زمان ولادت امام حسین (ع)، را قرن ششم تا هشتم تخمین زده و آن را در منابع خود ذکر کرده اند، تا با این اقدام، ثابت کنند، امام حسین (ع) در زمان مرگ پیامبر (ص) سه سال بیشتر نداشته و نمی تواند حدیثی از حضرت محمد (ص) را نقل کند، در حالی که منابع شیعی نشان می دهد، تاریخ تولد امام حسین (ع)، سال سوم هجری قمری است. وی با تاکید با بر این نکته که، پس از گذشت بیش از هزار سال، هنوز تحریفات صورت گرفته درباره امام حسین (ع)، تبلیغ و ترویج می شود، گفت: در این مجال قصد دارم، به سه تحریف بزرگ صورت گرفته در واقعه کربلا بپردازم. نخستین انحراف تاریخی چشمگیر، «مصادره اموال کاروانیان» از سوی امام حسین (ع) است. این موضوع انحرافی نخستین بار از سوی ابی مخنف در «تاریخ طبری» آمده است. این پژوهشگر دینی ادامه داد: ابی مخنف، اعتقاد دارد، امام حسین (ع) در راه رسیدن به کربلا، دو بار جلوی کاروانی را گرفته و اجازه نداده تا به مقصد برسند و اموال آنها را مصادره کرده است. این انحراف تاریخی که در «تاریخ طبری» آمده است، برای تبرئه کردن یزید و سپاه دشمن، پس از عاشورا بوده تا نشان دهد، امام حسین (ع) به دلیل برهم زدن امنیت به شهادت رسیده است. این امر، یکی از بزرگترین تحریفات است که من و سایر محققان به کَرات آن را رد کرده ایم، اما متاسفانه، این تحریف در متون جدید هم توجیه شده که شگفت آور است. صحتی خاطرنشان کرد: سید بحرالعلوم در کتاب «علم رجال» این اظهار نظر ابی مخنف در «تاریخ طبری» را رد کرده است. وی اعتقاد دارد، این قصه ساخته و پرداخته بنی امیه و سُنی مذهبان است و در آن غرض ورزی های سیاسی دیده می شود. ازدواج امام حسین(ع) با شهربانو صحت تاریخی ندارد صاحب کتاب «تحریف شناسی عاشورا و تاریخ امام حسین (ع)» ادامه داد: دیگر تحریف تاریخی صورت گرفته درباره واقعه کربلا و زندگی امام حسین (ع)، ازدواج ایشان با شهربانو، دختر یزدگرد است. منابع تاریخی نشان می دهد این ازدواج هیچ وقت در زندگی امام حسین (ع)، روی نداده است. متاسفانه این تحریف نیز در میان سایر تحریفات، رد شده اما هنوز بر سر زبان هاست. موضوع ازدواج امام حسین (ع) با شهربانو، دختر پادشاه ایران، نخستین بار در کتاب «الکافی» و از سوی «رازی کُلینی» عنوان شده است. کُلینی، اعتقاد دارد، امام حسین (ع) با شهربانو ازدواج کرده و امام سجاد (ع)، نیز از این بانو، به دنیا آمده، با این فرض، تمام امامان معصوم (ع)، دارای نژادی ایرانی هستند. این امر می تواند مایه مسرت ایرانی ها باشد، اما نمی توان این تحریف را نادیده گرفت. وی اظهار کرد: «ابن عنبه» در کتاب «عمدة الطالب فی انساب ابی طالب»، موضوع ازدواج حضرت سیدالشهدا (ع) را با شهربانو رد کرده است. در دهه 30 و 40 شمسی نیز استاد محمدابراهیم آیتی در کتاب «تاریخ اسلام» به بررسی این موضوع پرداخت و وی نیز آن را منکر شد. شهید علامه مرتضی مطهری در کتاب «خدمات متقابل ایران و اسلام»، ازدواج امام حسین (ع) با شهربانو را رد کرد، همچنین مرحوم استاد علامه سید جعفر شهیدی نیز در کتاب «زندگانی علی بن حسین (ع)» موضوع این ازدواج را رد کرده است. متاسفانه هنوز این موضوع در منابر و تالیفات تبلیغ می شود و بسیاری از سخنرانان و مولفان به آن دامن می زنند. سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) و درستی آن در منابع تاریخی صحتی در ادامه گفت و گو با ایبنا، به سومین تحریف صورت گرفته در واقعه کربلا پرداخت و گفت: موضوع «سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س)» دیگر تحریفی است که می توان به آن اشاره کرد. شیخ عباس قمی در ایام جوانی خود کتابی در مقتل خوانی با عنوان «نفس المهموم» نوشت که در آن به این موضوع اشاره کرد. اما در آخرین تالیف خود به نام «منتهی الامال» موضوع سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س) را منکر شد و در رد این مسئله به پیدا نکردن سند درباره این موضوع اشاره کرده و نوشته است که عقیله بنی هاشم، اجل از این موضوعات بودند که پیشانی و سر خود را به محمل بکوبند و حضرت زینب (س)، از جمله بردبارترین و فرزانه ترین زنان عالم است که صبرش ازاین موضوعات فراتر بوده، در عین حال نباید این نکته را فراموش کرد که، اهل بیت امام حسین (ع) به اسارت گرفته شده بودند و عموما «محمل» برای افراد خاص استفاده می شود. تنها سند غیر قابل معتبر درباره حمل اهل بیت (ع)، بر محمل، در میان روایان وابسته به بنی امیه دیده می شود. زیرا آنها با این روایت در صدد بودند تا رفتار خود با اسراء را همراه با رأفت نشان دهند. وی افزود: درباره سر به محمل کوبیدن حضرت زینب (س)، به این موضوع اشاره فراوان شده است، که امام سجاد (ع)، انجام این کار را از سوی حضرت زینب (س)، دیدند و چون ایشان را از انجام این کار منع نکردند، جائز است که جوانان امروزه قمه زنی کنند و عزاداری های خشونت بار انجام دهند که این نوع عزادرای نیز به دلیل تحریفاتی است که در این واقعه صورت گرفته است. دراین باره بیشتر بخوانید: سنگری: ساحت ربوبی دادن به امام حسین(ع) نمونه بارز تحریف است
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایبنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 23]