واضح آرشیو وب فارسی:فردا نیوز: یکی از بزرگترین لذت های زندگی هر انسانی، خوردن است؛ خوردن غذاها و میوه ها یا هر خوراکی دیگری، در این میان هستند عده ای که هر غذایی نمی خورند و برای نخوردن همه جور بهانه می تراشند.ایسنا: اصلا آنقدر غذا و مسائل اطرافش مهم است که رستوران ها و کافی شاپ ها را تبدیل به مکانی برای قرارهای مهم می کند... بالاخره غذا همه رفتارهای بشر را در محاصره خود دارد. حتی آدم هایی هم که ادعا می کنند از غذا خوردن هیچ لذتی نمی برند! باز هم به نحوی خوردن را دوست دارند و نمی توانند آن را انکار کنند. هر ساله 16 اکتبر یا 25 مهر به مناسبت سالگرد تاسیس سازمان فائو به عنوان روز جهانی غذا شناخته می شود. مشکلات مربوط به غذا، مشکلی جهانی است و هر کشوری به نحوی با این مشکلات درگیر است. شعار امسال این روز "امنیت غذایی و تامین پایدار غذا" است و امنیت غذایی بسیاری از مسائل مربوط به غذا را در بر می گیرد. اولین عامل دسترسی به مواد غذایی است. خوشبختانه در کشور دسترسی به غذا مناسب است و در هر نقطه کشور می توان مواد غذایی دلخواه را تهیه کرد. در هر کوچه سوپر مارکت هایی وجود دارند که می توان به راحتی از آنها غذای مورد نیاز را تهیه کرد، ولی باید دید چقدر به غذای سالم دسترسی داریم. عامل دوم اقتصاد خانواده است. هنوز هم در جمعیت کشور ما خانواده هایی وجود دارند که توان تهیه محصولات غذایی مورد نیاز خود را ندارند. هنوز کودکانی هستند که فقر به آنها اجازه نمی دهد شب ها سیر بخوابند. رفع چنین مشکل بزرگی به همکاری همه ارگان های مربوطه نیاز دارد و به این سادگی قابل حل نیست. عامل سوم انتخاب غذا است. این موضوع در مباحث تغذیه ای اهمیت ویژه ای دارد. انتخاب غذا نیاز به آگاهی و آموزش دارد و نمی توان به راحتی از کنار آن گذشت. با وجود اینکه تعداد زیادی از خانواده ها توان تهیه مواد غذایی را دارند ولی انتخاب های آنها اشتباه است. هنوز هم بسیاری از مردم ما از روغن های ترانس استفاده می کنند. هنوز هم تنقلات مورد علاقه کودکان چیپس و پفک است. رسول دیناروند، رئیس سازمان غذا و دارو اعتقاد دارد که شاید 10 سال دیگر طول بکشد تا چرخه اسید چرب ترانس را به صفر برسانیم. رضیه شناور، مسئول واحد بهبود تغذیه جامعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز در این ارتباط معتقد است: هنوز هم راه زیادی مانده تا بتوانیم مصرف روغن های جامد و ترانس را به صفر برسانیم و بسیاری از مردم هنوز از این روغن ها اسنفاده می کنند. اما از مسئله روغن هم که بگذریم نمی توانیم مساله نان را فراموش کنیم. نان همیشه در سفره ما ایرانی ها جایگاه ویژه داشته و دارد. نانی که ما استفاده می کنیم میزان کمی سبوس دارد و البته به جای آن خیلی چیزهای اضافه که بدن ما نه تنها به آن احتیاج ندارد، بلکه مضر هم هست را دارد! دیناروند در این خصوص گفته بود: متاسفانه در مورد نان مشکل جدی داریم. نان سنتی هم می تواند با رعایت مواردی، سالم باشد، اما اکنون در مورد بسیاری از نان ها این موارد رعایت نمی شود. به عنوان مثال نمکی که در نان سنتی استفاده می شود، بیش از حد مجاز است. در برخی از موارد از جوش شیرین استفاده می شود و پخت نان هم با استفاده از حرارت مستقیم انجام می شود و به همین دلیل شاهد سوختن و دوده گرفتن نان هستیم که تمام این موارد مضر است. سیاست ما آن است که نان صنعتی جایگزین نان سنتی شود، اما متاسفانه مردم از این موضوع استقبال نکردند. شناور نیز درباره این موضوع اظهار نظر کرد: سبوس خواص زیادی دارد و باید به میزان مناسب مصرف شود. تلاش می کنیم این فرهنگ در جامعه ما شکل گیرد و مصرف سبوس افزایش یابد. در این میان مردم اگر هم بخواهند انتخاب درستی داشته باشند گاهی ماده غذایی مورد نظر را نمی توانند پیدا کنند. همه جای کشور نان سنتی پخته می شود و در هر محله ای از لواش و سنگ و بربری یافت می شود، ولی چقدر نان صنعتی در کشور وجود دارد. طبیعی است مردم مواد غذایی خود را از محلی تهیه می کنند که به منزل آنها نزدیک تر باشد که این موضوع در شیراز اهمیت بیشتری دارد. مصرف نمک هم مشکل دیگر جامعه ما است. هنوز مشکل مصرف بیش از حد نمک در کشور رفع نشده بود که نمک های دریا نیز به آن اضافه شد و حال باید به مردم توضیح داد کدام نمک بهتر است. مسئول واحد بهبود تغذیه جامعه دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این مورد گفته است: "میانگین مصرف نمک در دنیا 5 گرم در روز است که در ایران به بیش از دو یا سه برابر رسیده است. این میزان مصرف شرایط را برای انواع بیماری های غیرواگیر فراهم می کند و فشار خون را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین نمک مورد استفاده، نمک تصفیه شده یددار است و وزارت بهداشت آن را تایید کرده است. نمک های دیگر هم مناسب نیستند." موضوع قابل تامل دیگر در مورد مواد غذایی، برچسب های اشتباهی است که بر روی بسیاری از بسته بندی ها درج می شود، اگرچه هنوز بسیاری از مواد غذایی فاقد برچسب های لازم هستند. وجود برچسب، به مصرف کننده نشان می دهد ماده غذایی مورد نظر چه میزان از هر یک از ریزمغذی ها را می تواند در اختیار بدن قرار دهد. برخی از برچسب ها کپی شده از محصولات خارجی است و هرگز چیزی را نشان نمی دهند که در کارخانه های ایرانی ساخته شده است. همین موضوع موجب می شود اعتماد مردم به صنایع غذایی کاسته شود. می توان نتیجه گرفت که در ایران هنوز در بسیاری از موارد مرتبط به غذا مشکل داریم و نتوانسته ایم مشکلات را حل کنیم. حضور بسیاری از انسان هایی که هیچ تخصصی در زمینه غذا ندارند و به خود اجازه می دهند هر توصیه ای به مردم داشته باشند نیز از دیگر معضلات مربوط به غذا است. نیاز است بیش از پیش به موضوع غذا اهمیت داد چرا که اکثر بیماری های امروزی ارتباط مستقیمی با رژیم غذایی افراد دارند. هنوز نتوانسته ایم این آگاهی را در مردم ایجاد کنیم که چه مواد غذایی مناسب تر است. حتی خودمان هم گاهی این مسائل را رعایت نمی کنیم و این ضعف ماست. ضعفی که تا حل نشود نمی توانیم امیدی به آینده مصرف غذا سالم در کشور داشته باشیم.
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فردا نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]