واضح آرشیو وب فارسی:زیست بوم: موضوع ایجاد مدارس محیط زیستی (مدارس سبز) شاید یکی از بهترین راهبردها جهت رسیدن به هر دو هدف سازمانی یعنی حفظ محیط زیست (هدف سازمان حفاظت محیط زیست) و همچنین تحقق سند تحول بنیادین از شعار تا واقیعت (هدف سازمان آموزش و پرورش) بوده که متأسفانه بدلیل آنچه می توان اهمال سازمانی یا بوروکراسی پر پیچ و خم در هر دو سازمان نامید تاکنون به منصه ظهور نرسیده است.زیست بوم/امید باتو*: هیچ شکی نیست که عرصه تعلیم و تربیت یا همان آموزش و پرورش یکی از زیر ساخت های اصلی و بسیار مهم هر جامعه ایی برای دست یافتن به توسعه ایی مبتنی بر عقل، خرد و دانایی جهت ساختن جامعه ایی قدرتمند و متعالی منطبق بر اصول و ارزشهای آن جامعه برای حضوری پویا و فعال در آینده در میان دیگر جوامع و کشورها می باشد. از این روست که می بایست نظام آموزش و پرورش با پی ریزی نظامی کارآمد و با بهره گیری از تمام ظرفیتهای داخلی و همچنین دانش روز دنیا رسیدن به پویایی و کارآمدی نسل حاضر را راهبری و رهبری نموده و در واقع بتواند نقش معمار فرهنگی، علمی و آموزشی را بعنوان زیر ساخت اصلی تمامی حوزه های دیگر به درستی ایفا نماید. یکی از موارد مهمی که در هر جامعه ایی و مخصوصاً در امر تعلیم و تربیت بایستی بطور جدی مورد توجه قرار گیرد موضوع محیط زیست است. چرا که وضعیت محیط زیست به عنوان بستری که تمامی جنبه های حیات مادی ما در آن جریان دارد بر روی کیفیت و کمیت آموزش نیز تأثیر گذار خواهد بود بنابراین بدون هیچ توضیحی موضوع حفاظت از این بستر به میان می آید. آنچه که اصل 50 قانون اساسی کشور ما بعنوان اصلی ترین و بالادستی ترین قانون این مملکت همگان را به رعایت و اجرای این مهم فرا می خواند. آنچه که در هدف های کلان 1 و 2 و راهبردهای 3، 5، 6، 7 و 8، 9 و 10 و همچنین بندهای 3، 5 و 6 ذیل پیوستگی های 1 و نیز راهکار 8-8 ذیل پیوستگی های 8 از اهداف سند تحول بنیادین آمده است به صراحت موضوع حفاظت از محیط زیست را بعنوان یکی از اهداف این سند به میان می آورد البته علاوه بر این موارد، موضوعاتی بیان شده است که به صورت غیر مستقیم با توسعه و ارتقاء محیط زیست رابطه دارد. موضوع ایجاد مدارس محیط زیستی (مدارس سبز) شاید یکی از بهترین راهبردها جهت رسیدن به هر دو هدف سازمانی یعنی حفظ محیط زیست (هدف سازمان حفاظت محیط زیست) و همچنین تحقق سند تحول بنیادین از شعار تا واقیعت (هدف سازمان آموزش و پرورش) بوده که متأسفانه بدلیل آنچه می توان اهمال سازمانی یا بوروکراسی پر پیچ و خم در هر دو سازمان نامید تاکنون به منصه ظهور نرسیده است. به نظر می آید نه سازمان آموزش و پرورش و نه سازمان حفاظت محیط زیست تاکنون نخواسته و یا حداقل نتوانسته اند در خصوص آموزش مفهوم محیط زیست بصورت پایه ایی اقدامی مفید و کارآمد انجام دهند. برای این مهم می توان دلایل ریز و درشت بسیاری را برشمرد اما موضوع معمول بخشی نگری در این سازمانها و عدم داشتن نگاه کلان برای رسیدن به افق 1404 شاید یکی از دلایل اصلی عدم تحقق آن باشد. این در حالی است که دانش آموزان ظرفیتهای گران بهایی هستند که نه تنها در موضوع حفاظت از محیط زیست بل در تمامی زمینه های دیگر نیز در صورتی که بطور صحیح آموزش داده شده و بکار گرفته شوند شاهد تغییرات شگرفی در حوزه های مربوطه خواهیم بود. هر چند که نباید زحمات و تلاشهای متفرقه افراد در هر دو سازمان (اعم از کارشناسان و معلمین) را در خصوص آموزش مفاهیم محیط زیست (بصورت موردی) نادیده گرفته و انکار کرد. اما آنچه که از برآیند اقدامات انجام شده در خصوص آموزش محیط زیست می توان برداشت کرد این است که وزارت آموزش و پرورش مزید بر بخشی نگری حاکم بر آن همچون بدنه جامعه، دیدگاه حداقلی و تقلیل گرایانه ایی نسبت به این موضوع داشته و محیط زیست را صرفاً در گونه های حیات وحش و یا رعایت نظافت در حوزه شهری و رها کردن زباله در محیط زندگی می بیند. هر چند که این دو آیتم نیز از موضوعات مهم در بحث محیط زیست بوده اما مبحث محیط زیست بسیار گسترده تر و فراگیرتر از آن است. طرفه آنکه سازمان حفاظت محیط زیست نیز خود بدلیل در حاشیه بودن و نیز حاکم بودن یک دیدگاه سنتی بر ساختار آن، نتوانسته است در زمینه تبیین رسالت سازمانی مفید به فایده عمل نماید. جا دارد اینک که در فصل بازگشایی مدارس و به تعبیری بهار تعلیم و تربیت، دانش آموزان جهت پرورش و شکوفایی استعدادهای علمی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و... به منظور حضور فعال در آینده کشور تحت آموزش قرار گرفته و با انرژی بسیار زیاد، و در کنار آن انعطاف و آموزش پذیری فراوان بر نیمکت های درس و مدرسه نگاهشان را به معلم و پای تخته می دوزند محیط زیست نیز در سطح سازمان در کنار اقدام برای اقناع و الزام وزیر محترم آموزش و پرورش به ایجاد مدارس سبز، تلاش نماید که مفاهیم آموزشی را در محتواهای درسی و کتب درسی گنجانده و بصورت سیستماتیک موضوع حفاظت از محیط زیست را در برنامه درسی و آموزشی نظام آموزشی کشور قرار دهد. قابل ذکر است موضوع محیط زیست یکی از پیش زمینه های اصلی در تمامی حوزه های دیگر اعم از تولید، آموزش، اشتغال، کشاورزی، سیاست و ... می باشد که در صورت بی توجهی به آن بطور قطع در تمامی حوزه های دیگر نیز متضرر گردیده و زیان خواهیم دید. غایت سخن آنکه، زمانی در آموزش مفاهیم محیط زیست به دانش آموزان موفق خواهیم بود که اولاً آموزشگران این عرصه خود به درستی تحت آموزش قرار گرفته و در گام بعدی دانش آموزان نیز با مفاهیم محیط زیستی در محتواهای آموزشی تحت تعلیم و تربیت قرار گیرند. رسیدن به این مهم نیز همت، اراده و اقدام مشترک و عملی هر دو نهاد (آموزش و پرورش و محیط زیست) را می طلبد. *کارشناس محیط زیست
دوشنبه ، ۲۷مهر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زیست بوم]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]